“ลูกกตัญญูที่ดี….ควรเป็นอย่างไร?”
ก่อนที่เราจะมาทำหน้าที่“ลูกกตัญญู”ได้ดีนั้น เราต้องรู้และเข้าใจในสิ่งที่เราจะทำอย่างชัดเจนเสียก่อน รู้คุณค่า เข้าใจในความหมายอย่างถี่ถ้วนและลึกซึ้ง เกิดปิติและสัมมาทิฏฐิ ความเห็นดีเห็นชอบ รู้และเข้าใจในสิ่งที่จะทำ เห็นประโยชน์ทำให้มีความอิ่มอกอิ่มใจ รู้ว่ากำลังทำในสิ่งที่ดี ที่เป็นสาระ….
“ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี” พระพุทธเจ้าทรงยกย่องผู้ที่เป็นคนรู้คุณตอบแทนคุณ
บุญคุณ คือ สิ่งที่ดีที่มีใครมาปฏิบัติต่อเรา ช่วยเหลือเกื้อกูล ปรารถนาดีต่อเรา ฯลฯ ในที่นี้ไม่ได้หมายถึง พ่อแม่บุพการีเพียงอย่างเดียว แต่เป็นทุกๆคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา แล้วกระทำในสิ่งที่เป็น “บุญคุณ” ให้แก่เรา บุคคลเหล่านั้นคือ ผู้มีพระคุณของเราทั้งสิ้น ท่านเหล่านี้อาจไม่ได้ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ จากเราเลย ท่านทำด้วยใจรักและปรารถนาดี แม้เราจะไม่ใช่ลูกหลานแท้ๆก็ตาม นั่นเป็นใจของพระอาริยะ ใจที่คิดจะให้ จะเสียสละ เรายิ่งต้องตอบแทนพระคุณ ซาบซึ้งในคุณงามความดีของท่านให้มากๆ เพราะบุคคลเช่นนี้เป็นผู้ปฏิบัติตามแนวทางคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นพระอาริยะผู้มีบุญ เป็นบุคคลที่หาได้ยาก….
ลูกกตัญญูที่ดี ต้องประพฤติปฏิบัติตนให้ดีอยู่เสมอ เชื่อฟังคำสั่งสอนของผู้ใหญ่และกล่าวขอบคุณทุกครั้งที่ได้รับขุมทรัพย์ นำไปแก้ไขปฏิบัติฝึกฝนพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น ไม่ทำให้พ่อแม่ ผู้มีพระคุณหนักใจ ต้องทำให้ท่านชื่นใจ สบายใจที่มีลูกเป็นเด็กดีและเป็นที่รักใคร่ของคนทั่วไป
ลูกกตัญญูที่ดี ต้องระลึกถึงผู้มีพระคุณอยู่เสมอ คิดทุกวินาทีว่าจะต้องปฏิบัติตัวให้ดี แข็งแกร่งขึ้นต่อสู้ เพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ พ่อแม่ที่ได้ให้กำเนิดชีวิตเรามา จงใช้ชีวิตที่ท่านให้อย่างคุ้มค่า มีประโยชน์ ทำความดี ช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ
ลูกกตัญญูที่ดี ตื่นแต่เช้ามากราบผู้มีพระคุณ สำนึกในคุณความดีที่ท่านมีให้แก่เรา อ่อนน้อมถ่อมตน กราบขอคำแนะนำ และนำไปแก้ไขตนเองไม่ให้ผู้มีพระคุณหนักใจ เหนื่อยใจกับเรา ก่อนนอนมากราบผู้มีพระคุณ และขอคำแนะนำอีกครั้ง ว่าทั้งวันนี้เราไปทำอะไรให้ท่านหนักใจรึเปล่า?ปฏิบัติเช่นนี้เป็นประจำอย่างสม่ำเสมอ
ลูกกตัญญูที่ดี หมั่นศึกษาเรียนรู้วิชาความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรม ทางโลกก็คือวิชาต่างๆไม่ว่าจะเป็นวิชาคณิตศาสตร์ ภาษาไทย วิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษ ฯลฯ ทางธรรมก็คือ พุทธศาสน์ ศึกษาเรียนรู้ธรรมะ ทำตัวให้ดีก่อนเก่ง อย่าเก่งแต่ทางโลกแล้วไปเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น ต้องเก่งทางธรรมด้วย แล้วนำไปช่วยเหลือผู้อื่น พ่อแม่จะได้ปลื้มใจที่ลูกเป็นที่พึ่งของตนเองและผู้อื่นได้
ลูกกตัญญูที่ดี ขยันหมั่นเพียร ตั้งใจทำงาน ช่วยทำงานบ้านหรือช่วยทำในสิ่งที่ไม่เกินความสามารถของตน แบ่งเบาภาระของผู้มีพระคุณ
ลูกกตัญญูที่ดี ดูแลห่วงใยผู้มีพระคุณ เวลาเจ็บไข้ได้ป่วยคอยถามไถ่ ดูแลใกล้ชิด ให้กำลังใจ หาหยูกยามาช่วยรักษา อุปัฏฐากผู้มีพระคุณตลอดเวลา มิใช่ยามเจ็บป่วยเท่านั้น อาจจะช่วยถือของ ปูที่นอน ฯลฯ ตามแต่สมควรตามกาละ
ลูกกตัญญูที่ดี ควรรักษาศีล รักษาธรรมให้บริสุทธิ์ อยู่ในศีลในธรรมอย่างเสมอต้นเสมอปลาย พยายามเลื่อนฐานะตนเองให้สูงขึ้นอยู่เสมอ ในกรณีที่พ่อแม่หรือผู้มีพระคุณยังไม่รู้จักธรรมะ ไม่เข้าใจ ให้ยิ่งฝึกฝนตนเองให้เป็นตัวอย่างที่ดี เมื่อพ่อแม่เห็นเราปฏิบัติธรรมแล้วได้ดี จะได้สบายใจ ว่าลูกไปได้ดีและอาจจะอยากลองลิ้มรสธรรมะดูบ้างก็ได้ ต้องพยายามหาลู่ทางให้ท่านได้รู้จักธรรมะให้ได้ ดั่งคำที่กล่าวว่า “การกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ ผู้มีพระคุณที่ดีที่สุด คือการให้พ่อแม่ได้รู้จัก ศึกษาและปฏิบัติธรรม นับเป็นการตอบแทนที่สูง ที่ประเสริฐที่สุด ยิ่งกว่าการตอบแทนทั้งปวง”
การกตัญญูกตเวที ตอบแทนผู้มีพระคุณอาจสามารถทำได้หลากหลายวิธี และบางครั้งก็อาจเป็นการทำความกตัญญูกตเวที ตอบแทนผู้มีพระคุณไปโดยไม่รู้ตัว เราสามารถตอบแทนผู้มีพระคุณได้มากมายทุกวินาที ทั้งกายกรรม วจีกรรมและมโนกรรม
เรื่องโดย…ฟ้าสาง
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=bpUShGm1NMo[/embedyt]
