บันทึกผ่านเลนส์ ส่องโพธิกิจ พ่อครูผู้สร้างคนให้พ้นโลกีย์
วันเสาร์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2561
เช้านี้อากาศสดชื่น เย็นสบายเพาะฝนตกพรำๆตลอดทั้งคืน พ่อครูตื่นนอน บริหารร่างกาย สนทนากับท่านปัจฉาสมณะตามปกติเป็นรูทีนเหมือนที่พ่อครูเทศน์บอกเมื่อวานว่าชีวิตท่านไม่มีอะไรต้องปิดบัง ชีวิตเป็นรูทีนเปิดเผยได้ทุกเวลา ถ้ามีคนเห็นคุณค่า
หลังจากสนทนาได้ซักพัก เข้าห้องส้วมออกมา วันนี้ไม่เข้าห้องทำงาน พ่อครูบอกว่าถ้าเข้าไปก็ต้องไปเปิดคอมฯทำงาน วันนี้จะไปเดินออกกำลังกายข้างล่างดีกว่า พอพูดเสร็จพ่อครูก็ไปนั่งใส่รองเท้าผ้าใบ เตรียมเดินออกกำลังกาย และไม่ลงลิฟต์ พ่อครูบอกว่าเดินลงบันไดเป็นการวอร์มวัพก่อนออกกำลังกายพอดี
เช้านี้พ่อครูเดินรอบชั้นล่างเฮือนสูญได้ 17 รอบหลังจากนั้น พ่อครูเดินออกไปคูลดาวน์ ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ที่โรงครัวเฮือนหญังกิน ทักทาย ผู้อายุยาวหลายคนที่กำลังหั่นเตรียมผัก วันนี้มีหน่อไม้มาให้หั่นจำนวนมาก พ่อครูเดินเข้าครัว ทักทายแม่ครัวใหญ่ ทั้งคุณปะงามงาน แม่หยุย ที่แม่ครัวใหญ่จริงๆเพราะทำอาหารแต่ละครั้งปริมาณมากต้องใช้หม้อเบอร์ใหญ่ๆเท่านั้นถึงจะเพียงพอรับประทานกันทั้งชุมชน พ่อครูเย้าว่า ทำเท่าไหร่ก็ไม่พอ ช้างไม่เหลือ เสือไม่พอ
พ่อครูเดินไปด้านหลังโรงครัว เลาะไปด้านหลังเฮือนโสเหล่ เห็นถนนเชื่อมแก้งไทบ้านทั้ง 2 ฝั่งยังแฉะอยู่ พ่อครูบอกว่า จะเปลี่ยนชื่อใหม่ก็ยังไม่ได้ คงต้องเรียกชื่อเดิม “ถนนป๊อดแป๊ด” พ่อครูบอกว่า ตามความตั้งใจเดิม จะให้นำทรายมาลงแล้วปูด้วยแกรนิต มองไปเห็นเถาวัลย์เปรียงที่เลื้อยคลุมต้นยาง พวกเราถามว่าระหว่างเถาวัลย์เปรียงกับต้นไทร ต้นไหนเลื้อยคลุมกินต้นไม้ใหญ่ได้เร็วกว่ากัน พ่อครูบอกว่า ไม่รู้จักเถาวัลย์เปรียงซะแล้ว
พ่อครูเดินไปที่เรือรามจักร พ่อครูมีดำริบอกช่างคณิตไปแล้วว่าจะให้ทาสีเรือ สีเดียวกันกับเรือเจิ้นเทิ้น ถ้าทั้ง 2 ลำเสร็จจะคอยดูว่าลำไหนจะมีแฟนนานุแฟน(แฟนคลับ)มากกว่ากัน เพราะต่างเป็นงานศิลปะชิ้นเอกที่วิจิตรปราณีต คนละแบบทั้ง 2 ลำ ผู้ใหญ่บ้านติ๊ก ขวัญหินแก้วเพิ่งประชุมกรรมการชุมชนเสร็จเข้ามากราบนมัสการ พ่อครูเห็นก้อนหินรอบๆมีเห็ดขึ้นตามซอกหินหลายก้อน ตลอดทางแต่ยังไม่ชัดเจนว่าเป็นเห็ดอะไร เจออากล้าทนขับรถผ่านมาท่านปัจฉาหนักแน่น ถามเรื่องเครื่องสูบน้ำว่าจะเสร็จเมื่อไหร่ อากล้าทนเรียนว่ากำลังรออุปกรณ์เพราะเป็นเครื่องสูบน้ำชนิดพิเศษ
พ่อครูเดินกลับผ่านมาด้านหน้าเฮือนโสเหล่ ผ่านมาหน้าเรือมีมา พ่อครูบอกว่า จะมีใครเอาธงไปติดที่ยอดเสาได้มั้ยนะจะได้ปลิวไสว เป็นเสาธงที่แปลกกว่าที่อื่น พ่อครูเดินกลับมาหน้าเฮือนศูนย์สูญ ชี้ให้พวกเราดูต้นรักแรกพบ ต้นชนิดเดียวกันกับที่มีผู้ถวายมาให้ไปปลูกที่สวนชั้น 4 ก่อนที่พ่อครูจะกลับขึ้นชั้น 4 พักก่อนจะลงมาฉันภัตตาหาร