611007_วิถีอาริยธรรม บ้านราชฯ อธิปไตย อภิบาล อภิปัญญาคือประชาธิปไตยแท้

611007_วิถีอาริยธรรม บ้านราชฯ อธิปไตย อภิบาล อภิปัญญาคือประชาธิปไตยแท้

อ่านทั้งหมดที่ หรือดาวโหลดเอกสารที่… https://docs.google.com/document/d/1XpneCCNztaUVILpybVDTcAJe5bWd1SfTKcrBeD-gRcc/edit?usp=sharing

ดาวโหลดเสียงที่..https://drive.google.com/open?id=1E3h2mSofHKx55JOo18pJeU5JGjcuQT64

สมณะฟ้าไทว่า…วันนี้วันอาทิตย์ที่ 7 ตุลาคม 2561 ที่บวรราชธานีอโศก วันนี้เป็นวันเริ่มต้นของการจะขายอาหารเจที่อุทยานบุญนิยมและร้านสหกรณ์บุญนิยม ที่อื่นเป็นวันล้างท้อง ก่อนจะถึงงานเทศกาลกินเจวันที่ 9 ตุลาคม เป็นสิ่งที่ดีน่าจะล้างทุกปี

พค.ว่า…SMS วันที่ 5 -6 ตค. 2561

สื่อธรรมะพ่อครู(สมาธิพุทธ) ตอน โสดาบันจะพ้นมิจฉาอาชีพ 5 หรือไม่

_รักนะ เดอะโซปเมคเกอร์ · น้อมกราบพ่อครูด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ มั่นใจค่ะว่าพ่อครูต้องอยู่ถึง 151 ปี ลูกขอน้อมกราบอาราธนาค่ะ

ขออนุญาติถามนะคะ ว่าพระโสดาบันเต็มรอบต้องพ้นมิจฉาชีพห้าข้อหรือไม่คะ

ตะกรวด ตัวเงินตัวทอง ภาษาอังกฤษเรียกว่า “วรนัส”

พ่อครูว่า..ก็ตอบว่าไม่ โสดาบันเต็มรอบยังไม่พ้นมิจฉาชีพทั้ง 5 ข้อหรอก

๑. การโกง ทุจริต คอร์รัปชั่น (กุหนา)  มีในงานการเมือง .

๒. การล่อลวง หลอกลวง (ลปนา) ในนักธุรกิจ-การเมือง .

๓. การตลบตะแลง (เนมิตตกตา)  ยังเสี่ยง-ยังไม่แน่แท้

๔. การยอมมอบตนในทางผิด  อยู่คณะผิด (นิปเปสิกตา)

๕. การเอาลาภแลกลาภ (ลาเภนะ  ลาภัง นิชิคิงสนตา)

(พตปฎ. เล่ม ๑๔   ข้อ ๒๗๕ มหาจัตตารีสกสูตร)

ชาวอโศกพ้นมิจฉาชีพข้อที่ 5 ได้ด้วย พ้นลาเภนลาภังนิชิคิงสนตา ทำงานแล้วไม่เอาอะไรแลกเปลี่ยนเลย ทำแล้วไม่คิดว่าเราจะได้อะไรสะท้อนกลับมาทำแล้วให้ไปโดยบริสุทธิ์ใจ

แม้จะได้ตอบแทนกลับคืนมาก็รู้สึกเฉยๆ และยังจะกระจายให้คนอื่นต่อไปอีกอย่างนั้นแหละสุดยอด

พระโสดาบันนี้ แค่อยู่ในโลก ก็ยังอยู่ในกามในอบายมุขเป็นงานอาชีพเป็นสิ่งที่ต่ำที่สุดแล้ว เป็นอาชีพที่จัดจ้าน เช่นการโกงการทุจริตการหลอกลวง กุหนา กับลปนา

สองข้อนี้ เลว ทุจริตหนึ่ง พระโสดาบันไม่ทุจริตไม่หลอกลวงแล้ว มีศีล 5 ไม่พูดปด ไม่กระทำทุจริต แต่ทุจริตนี้ยังแยกอีกเยอะ ไม่เมาหยาบ อบายมุขไม่ใช่เข้าใจง่ายๆ อบายคือหัวหน้านรก เรื่องต่ำ

เช่น นักร้องมีรายได้สูงมาก หลอกซับซ้อน อย่างนี้คือนรกสุดยอด หลอกฟรุ้งฟริ้ง กลับไปกลับมา เหมือนสูงแต่ก็ยิ่งต่ำ นักชก ชกน็อค หมัดตายๆๆ นักฟุตบอลมีแทคติกหล่อเก่ง คนอื่นสู้ไม่ได้เลยเตะทีไรเข้าโกลเก่งได้รายได้สูง เก่งอย่างนั้นเสียเวลา และยังให้คนมาติดอีก คอยดูเถอะจะมีคนชักตายต่อหน้าต่อตา ตื่นเต้นมากสะใจมาก เคยมีมาแล้ว แล้วก็จะมีอีก เขาไม่หยุดยั้งเป็นอุพเพงคาปีติ พลังงานทางจิต สมอง ส่งไม่ทันก็ชักตาย ไม่ได้แช่งได้ด่านะ แต่เป็นเรื่องพูดโดยสัจธรรม

เพราะฉะนั้นพระโสดาบันยกให้ อาชีพที่ทุจริตหยาบคายไม่เอาแล้ว แต่อาชีพที่ยังแลกเปลี่ยนไปมา เนมิตกตา พอเหมาะพอสมควร หรือยังมีเล่ห์เหลี่ยมที่ยังเอาเปรียบเขาบ้างแต่ไม่จัดจ้านเท่าไหร่ จะบอกว่ามักน้อยก็ยังไม่มักน้อยเท่าไหร่ จะบอกว่าจิตใจพอก็ยัง  ถ้าได้ก็ยังเอาอยู่ โสดาบัน ส่วนสกิทาคามีก็สูงขึ้นตัดออกได้พอแล้ว ตัดขีดพอ เกินกว่านี้เราจ่ายคืนไม่สะสมแล้ว สำหรับสกิทาคามีถึงจะเริ่มต้น จนกระทั่งสกิทาคามีเพิ่มขึ้นอย่างนี้เราไม่เอาแล้วน้อยลงน้อยลงจนกระทั่งสมบัติโลกไม่เอาแล้ว อนาคามี ทรัพย์ศฤงคารบ้านช่องเรือนชานวัตถุสมบัติลาภยศสรรเสริญ สำหรับอนาคามีจะมีอยู่บ้าง ลาภยศ อนาคามีมีอยู่บ้าง

โสดาบัน ก็กุหนา ลปนา ละได้ เนมิตกตายังทำอยู่

นิปเปสิกตาก็ยังไม่บริสุทธิ์ แล้วไม่ไปทำงานกับคนผิด สูงกว่านี้เป็น ลาเภนลาภังฯ อยู่ในหมู่กลุ่มที่บริสุทธิ์ด้วยกันช่วยกันทำงานไม่เอาสิ่งแลกเปลี่ยน เอาเข้ากองกลาง สูงสุดเป็นสัมมาชีพที่พ้นจากมิจฉาชีพ 5

_พันธุ์ พอเพียง · ผมอาจจะว่างมากไปหน่อย เลยคิดว่า จะให้รถที่มาเที่ยวน้ำตก มาจอดใกล้ๆร้านพิสูจน์จิตอาสา อาจจะมีคนสนใจแวะมาดูสินค้าราคาเท่าทุนของร้าน ที่เฮือนบวร หนะครับ

พ่อครูว่า… หากมีที่ว่างใช้ได้ก็ใช้ต่อไปในการจอดรถ แต่ถ้าต่อไปร้านมากขึ้นอาจจะไม่มีที่ว่างแล้ว

_พิศมัย ชำนาญคิด : ทำดีเป็นเกราะคุ้มกันตัวเองไว้ ดีแน่เลย โยมจะจำไว้นะเจ้าค่ะ ขอบคุณค่ะ กราบนมัสการค่ะ

_7680.กราบนมัสการพ่อครู / ถ้ามีเพื่อนมาบ่นน้อยใจที่เราให้ความสำคัญกับงานของเขาน้อยกว่างานที่อื่น เราควรจะบอกเขาอย่างไรดี และขอความกรุณาพ่อครูช่วยอธิบายเรื่องจิตที่เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจว่ามันเกิดจากอะไร และนักปฏิบัติธรรมจะแก้ไขจิตแบบนี้ได้อย่างไร

พ่อครูว่า..ต้องตัดสินที่กาละปัจจุบันว่าอันไหนสำคัญกว่ากัน

เรื่องน้อยเนื้อต่ำใจ เกิดจากความไม่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ ใจของเราที่มันพอดีพอดีอย่างนี้ ใจมันต่ำคุณน้อยใจของคุณเองคุณโง่เองเสียใจเศร้าใจ เว้าใจแหว่งใจ คุณทำใจตัวเองเอง ใจก็คือใจ ไม่ต้องไปน้อยไปต่ำมันจะต่ำจะสูงก็อยู่ที่ใจของเราเอง นี่ก็พูดทั้งพยัญชนะและสภาวะให้ฟัง อ่านอาการใจเหล่านี้ให้ดีและอ่านสภาวะสังคมที่เกี่ยวพัน  ใช้คำว่าน้อยคืออะไรใช้คำว่าต่ำคืออะไร คำว่าสูงคืออะไรคำว่ามากคืออะไร

จะแก้จิตอย่างไรก็อ่านอาการจิต อ่านสภาวะที่เขาสมมุติ สอดคล้องกัน ติดตามพยายามปฏิบัติมันละเอียดลออในนามธรรมตอนนี้ ศึกษาในมิติต่างๆรอบด้าน ทั้งนัยยะ นัยยะละเอียดกว่ามิติอีก มิติมีด้านต่างๆ ส่วนนัยยะนี้แตกต่างกันแหลกราญเลย

สื่อธรรมะพ่อครู(สมาธิพุทธ) ตอน

_จากลุงทุย ทุ่งชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อปีที่แล้วผมได้อ่านหนังสือ 100 ปีพุทธทาส

มีหน้าหนึ่งพูดถึงท่านโพธิรักษ์พูดว่า “พุทธทาสไม่เข้าใจพุทธศาสนา”

ผมอยากจะถามพ่อครูว่า พุทธทาสไม่เข้าใจพุทธศาสนาอย่างไร ผมอยากจะให้พ่อครูตอบในรายการวิถีอาริยธรรมวันอาทิตย์ครับ ผมจะรอฟัง

พ่อครูว่า…ขออภัยผู้ที่ยึดถือเคารพบูชาท่านอาตมาก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องพูดความจริงเท่านั้นเอง ท่านพุทธทาสยังมีภูมิธรรมสู้อาตมาไม่ได้หรอก ส่วนคุณจะติดใจถือสาว่าอาตมา ไม่ชอบอาตมาก็ไม่เป็นไร ขออภัยจริงๆ อย่าไม่ชอบอาตมาเลย อาตมาไม่มีจิตต้องชอบหรือไม่ชอบ ดูท่าที ตั้งแต่อาตมาทำงานศาสนาไม่เคยเอาใจใครไม่เคยประเหลาะใคร เปรี้ยงๆลัดคัดสั้น ในยุคนี้ต้องทำเช่นนั้น ไม่เช่นนั้นเป็นการพิรี้พิไรซ้ำซากไม่เด็ดขาด มันต้องอย่างนั้นถึงจะได้ผล

ท่านพุทธทาสมีธรรมะในระดับเริ่มเข้าใจภาษาแต่ยังไม่เข้าถึงสภาวะธรรม ท่านพุทธทาสมีหูเข้าหู ธรรมะเข้าหูแน่นอน เข้าใจเข้าถึง นั้นมี 3 ระดับ ท่านพุทธทาสมีแต่เข้าหูและเข้าใจเบื้องต้น เข้าถึงนั้นยังไม่ถึง บรรลุธรรมยังไม่ถึง ฟังดีๆนะต้องขออภัยอย่างยิ่งจริงๆเลย

ท่านพุทธทาสดูเก่งดูมีความรู้ท่านมีความรู้สังคมศาสตร์มีความรู้ปรัชญา พยายามจะเข้าหาขั้นญาณวิทยา ส่วนเข้าถึงขั้นปรากฏการณ์วิทยายังไม่มี อาตมาอธิบายมันยาวพวกนี้ อธิบายได้เป็นเดือนๆแต่ก็จะขอสรุป

ท่านพุทธทาสมีความรู้ด้านสังคมศาสตร์ปรัชญาคำคม ของท่านพุทธทาสมาใช้อยู่ อาตมาเห็นด้วย ไม่มีปัญหา ความหมายของสังคมศาสตร์ใช้ได้ เพราะสังคมศาสตร์ขึ้นอยู่กับกาละสิ่งแวดล้อมที่มันไม่เที่ยง มันเปลี่ยนแปลงไป เพราะฉะนั้นจะอธิบายธรรมะที่มันไม่เที่ยงเหล่านั้นให้เป็นหลักแหล่งตายตัวอธิบายไม่ได้หรอก ขึ้นอยู่กับกาลเวลาองค์ประกอบต่างๆสารพัด

สังคมศาสตร์ก็เป็นเช่นนั้น ท่านพุทธทาสอธิบายสังคมศาสตร์คนก็จะเข้าใจง่าย เมื่อมาถึงปรัชญาก็เข้าใจยากหน่อย เมื่อถึงขั้นญาณวิทยา Epistemology พยายามเข้าหาธรรมชาติ พยายามเข้าหาสภาวะจริงของดินน้ำไฟลม อุตุนิยาม พีชนิยาม จิตนิยามไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่ถึงขั้นปรากฏการณ์วิทยา

สังคมศาสตร์ ปรัชญา ญาณวิทยา ปรากฏการณ์วิทยา สี่ขั้นนี้

ท่านพุทธทาสไม่รู้ความหมายของอภิธรรมปรมัตถ์ที่เป็นจิต เจตสิก รูป นิพพาน แม้แต่คำว่า ธรรมะคือธรรมชาติ นี่ก็เป็นความรู้ของท่านพุทธทาสเป็นความรู้ที่ผิด ก็ธรรมชาติวิชาคณิตสมการ ธรรมะคือธรรมะ เอาคำว่าชาติไปใส่ x = x แล้ว x = xy ได้อย่างไร ธรรมะ =ธรรมชาติ

ชาติ แปลว่าเกิด ศาสนาพุทธรู้จักความเกิดและทำดับได้ ท่านพุทธทาสท่านทำความดับไม่เป็น ขอยืนยัน ขออภัยที่พูดเน้น-แข็ง-แรง! เหมือนข่ม แต่พูดเนื้อนะ อาตมาเคารพท่านพุทธทาสจริงๆท่านเป็นองค์กรตามธรรมวินัยพระพุทธเจ้า ท่านมีคุณประโยชน์ให้อาตมาท่านเปิดคำว่าโลกุตระ ให้แก่อาตมา 2 ท่านรู้จักอบายมุขพอสมควร และท่านไม่มีอบายมุข ท่านมีความรู้โลกุตระเริ่มต้น อาตมาจึงจัดอันดับท่านพุทธทาสอยู่ในโสดาปัตติมรรค เริ่มต้นมีผลนิดๆหน่อยๆ

สักกายะท่านไม่รู้ ท่านไม่เข้าใจธรรมะสองของกาย เอาบันทึกท่านพุทธทาสมาดูสิขอยืนยันว่าไม่มี พูดไปเหมือนข่มแต่เป็นการอธิบายวิชาการเพื่อให้เรียนรู้ อย่าไปยึดติดในตัวบุคคลเท่านั้น ต้องเอาเนื้อหาสาระเป็นหลัก พูดอย่างตรงๆไม่ได้ลำเอียงพูดอย่างเคารพ ท่านพุทธทาสมีประโยชน์ในด้านสังคมศาสตร์ในด้านปรัชญา แต่ในด้านญาณวิทยา ปรากฏการณ์วิทยาท่านยังเข้าไม่ถึง

ความเหมายแค่สามเส้า เข้าหู เข้าใจท่านมีนิดหน่อย มีความรู้เริ่มต้นแต่บรรลุหรือเข้าถึง ยังไม่ถึง ยังไม่บรรลุธรรม

เพราะฉะนั้นท่านพุทธทาสจึงไม่เข้าใจ เข้าหูเท่านั้น โดยเฉพาะยังไม่เข้าถึงแก่น

ขอขยายคำว่าแก่น

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าศีลคือสะเก็ด สมาธิคือเปลือก ปัญญาคือกระพี้ วิมุต เป็นเนื้อแท้ วิมุตติญาณทัสสนะเป็นแก่น

ศีล ท่านพุทธทาสไม่เอามาใช้ เช่น จุลศีล มัชฌิมศีล มหาศีล

สมาธิ ท่านก็เป็นสมถะทั้งนั้น เป็นสมาธิเดียรถีย์นั่งหลับตาสะกดจิตทั้งนั้น อาตมาจึงอธิบายสมาธิได้ยากนัก ปัญญาก็ยิ่งยาก ปัญญานั้นไม่ใช่แค่ เฉโก ที่แปลว่าความฉลาดทางโลกีย ปัญญาเป็นความฉลาดทางโลกุตระ เริ่มต้นตั้งแต่ อัญญธาตุ มีอัญญาเป็นพหูพจน์แล้วถึงเป็นกัญญา ชัญญา ปัญญา ก็ติดตามฟังให้ดี

สรุปแล้วท่านพุทธทาสยังมีศีลไม่เป็นโล้เป็นพาย ท่านพุทธทาสไปหลงปัญญา ไม่ใช่หรอกท่านมีแต่ เฉโก ปัญญา นี้ ใช้พยัญชนะเริ่มต้นจากอัญญา แล้วขยายเป็น กัญญา ชัญญา อะไรอีกเยอะ รับรองว่าท่านจะอธิบายไม่ได้ อาตมาเองแม้อธิบายได้ก็ยังไม่เก่งทีเดียวพอไปได้ยังไม่สมบูรณ์ทีเดียว

อาตมานอบน้อมท่านพุทธทาสอยู่นะ เมื่อสมัยท่านยังมีชีวิตต่อมาก็ไปกราบท่านอยู่หลายที อาตมาไม่เคยมีความพยาบาทต่อท่านพุทธทาส ไม่ได้มีจิตอย่างนั้น ผู้ใดตั้งใจฟังด้วยดี สุสูสังละภะเตปัญญังก็คงได้ปัญญา อาตมาเอาปรากฏการณ์จริงมาอธิบายให้ฟังก็คงจะได้ประโยชน์กัน

เศรษฐกิจแบบต่างๆ 5 ประเภท

1. เศรษฐกิจแบบเผด็จการ

2. เศรษฐกิจแบบทุนนิยม

3. เศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์

4. เศรษฐกิจแบบประชาธิปไตย

5. เศรษฐกิจแบบสาธารณโภคี

แบ่งตามโครงสร้างหยาบๆก่อน 5 อย่าง

เศรษฐกิจแบบเผด็จการเข้าใจได้ไม่ยากคือฉันคนเดียวนี่แหละเป็นตัวเบ้ง ตั้งแต่สมบูรณาญาสิทธิราชย์เผด็จการฟาสซิสต์ มาตั้งแต่ต้น ดีไม่ดีเผด็จการคนเดียวไม่พอยังหาหมู่กลุ่มมาร่วมเผด็จการแต่ฉันก็เป็นหัวหน้าคนเดียว ต่อมาก็ตัดยอด ทุกอย่างเป็นยอดเผด็จการได้มากคนอื่นก็ขอแบ่งส่วน ก็เกิดในทุนซับซ้อน ขอแบ่งส่วนแบ่ง ก็มามีนายทุนนายทาส มีลูกน้องของนายทุนอีกเป็นนายทาส ก็มีลูกทาส ก็เกิดทุนนิยมขึ้นมา เศรษฐกิจทุนนิยมซ้อน ผู้ที่ยิ่งใหญ่เป็นสมบูรณาญาสิทธิราชย์ จะแบ่งได้เท่าไหร่ก็แบ่งไปเท่าที่นายทุนจะเอามาได้ เพราะฉะนั้นอำนาจยิ่งใหญ่นี้อาตมาไม่ขอลงละเอียดทางประวัติศาสตร์ ว่า มันก็มีการเผด็จการของสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ริบอำนาจทรัพย์สินเงินทุนของนายทาสทั้งหมดเลยก็ได้ เพราะฉะนั้นจึงเป็นการคาราคาซังแบบทุนนิยมด้วย ทุนนิยมก็ปลดปล่อยให้ลูกทาสมีส่วน จะได้อาศัยใช้สอยเงินทองทรัพย์สินให้เขาแบ่งงานไป ก็จะได้เกิดการสร้างสรรค์เกิดการผลิต นายทุนก็มีความซับซ้อนความฉลาดขึ้นมา

เสร็จแล้วต่อมาก็มีคอมมิวนิสต์ ถ้าหากเอาคนเดียวก็เป็นผู้เอาหมด มันเห็นว่าเป็นการเห็นแก่ตัวคนเดียวไม่ดี ก็เลยทำการเผด็จการเป็นหมู่ แต่ในนั้นก็มีตัวเอ้ เป็นหัวหน้าอยู่ดี แต่ถ้าหัวหน้าคณะคอมมิวนิสต์เอาแต่น้อยให้ลูกน้องได้มาก หัวหน้าก็ดีแต่รวมๆ แล้วทั้งหมู่เอาเปรียบส่วนใหญ่ มีประเด็นหลักอย่างนี้ คอมมิวนิสต์คือเอาหมู่นี้ได้หมดก็ยังได้น้อยกว่าองค์รวมส่วนใหญ่ แต่ถ้าเป็นเผด็จการมีมากกว่าเอาของหมู่มารวม เหมือนนายทุนทุกวันนี้เอาของส่วนรวมทั้งหมดรวมกันยังสู้นายทุนไม่ได้เลย ขณะนี้นายทุนเมืองไทยก็เป็น

มาถึงประชาธิปไตยก็พยายามจะขยายเพื่อมวลประชาชน ให้ประชาชนมีสิทธิอำนาจในทรัพย์สินมากกว่าขึ้นไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเผื่อว่ายังเป็นประชาธิปไตยสามานย์อยู่ เมืองไทยชื่อว่าเมืองประชาธิปไตยไม่ใช่เผด็จการไม่ใช่สมบูรณาญาสิทธิราชย์มานานแล้วเมืองไทยนี้ พยายามมาเป็นประชาธิปไตยจริงมานาน ในจักรีวงศ์พัฒนามาจนถึงรัชกาลที่ 9 ก็ชัดเจนว่าเป็นประชาธิปไตยที่สุดยอดเป็นขั้นสาธารณโภคี แต่อธิบายโดยรูปธรรม

ในหลวงรัชกาลที่ 9 มีทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ที่สืบสันตติวงศ์มาก็เป็นของประเทศต่อทอดกันมา พระมหากษัตริย์แต่ละพระองค์ จะเอาทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ออกมาใช้มากหรือน้อยเท่านั้นแหละ ก็อยู่ที่แต่ละองค์

รัชกาลที่ 9 ท่านมีบารมีมีผู้โดยเสด็จพระราชกุศล มาถวายให้เป็นส่วนใช้สอยตามอัธยาศัยต่างๆและรายได้ที่พระองค์ควรจะได้เท่าที่ควรจะได้ ท่านก็ทำงานมีส่วนตอบแทน รัฐบาลให้บ้าง ท่านเองก็ไม่ได้เรียกร้องซื้อขายอะไรไม่มี ท่านไม่ได้ทำกิจการส่วนตัว พวกที่มี fake news หาเรื่อง เลอะเทอะ พูดมาบาปกินหัว ท่านไม่เป็น

ท่านเองท่านเป็นประชาธิปไตยแบบพุทธ ใช้ทรัพย์สินส่วนพระองค์และที่ได้โดยเสด็จพระราชกุศลมาทำงานกับรายได้ส่วนที่พึงได้ควรได้ ท่านไม่ได้ทำงานค้าขายหรือทำมาหากินที่เป็นส่วนรายได้ มีแต่ท่านจะบริจาคช่วยราษฎรไป แล้วท่านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย รัฐบาลก็ให้บ้าง จะเรียกว่าเงินเดือนก็เท่าที่ให้ ท่านไม่ได้เรียกร้อง ท่านก็เอามาใช้

ส่วนพระองค์เอง ท่านไม่ได้ฟุ่มเฟือยกับรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสที่เป็นอบายมุขไม่มี หาเวลาจะมาสบายก็ยาก ทรงงานตลอดทั้งวันทั้งคืน ทำอย่าง เหน็ดเหนื่อย ตลอด 70 พรรษาตั้งแต่พ.ศ 2489

ประชาธิปไตยกับสาธารณโภคี

ยืนยันว่าพระพุทธเจ้าเป็นนักประชาธิปไตยแม้ในยุคสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในยุคของธาตุคนยังไม่เข้าใจในเรื่องสิทธิต่างๆ สิทธิมนุษยชนสิทธิในการแสดงออกสิทธิในข้าวของก็ยังไม่มีความรู้เลย แต่พระพุทธเจ้าท่านเป็นนักประชาธิปไตยแล้ว ท่านได้ปลดแอกทาสปลดแอกออกจากกันนะ ปลดแอกออกจากนายทุน มาเป็นคนจนมาเป็นคนสาธารณโภคี กินใช้ร่วมกัน และท่านก็พาหมู่คณะไป ในยุคนั้นยังออกจากทวีปอินเดียไม่ได้

ท่านทำสังคมสาธารณโภคีได้จริงตรงที่จิตวิญญาณเกิด ให้เป็นคนมามีวรรณะ 9 แล้วเกิดสาราณียธรรม 6 โดยทำให้คนมีคุณสมบัติของพุทธพจน์ 7 อยู่ในสังคม

พุทธพจน์ 7 สาราณียะ ปิยกรณะ คุรุกรณะ สังคหะ อวิวาทะ สามัคคคียะ เอกีภาวะ

มาเข้าสู่สภาพของเศรษฐกิจ อีกหน่อย

เศรษฐกิจสาธารณโภคี คนที่เป็นสมาชิกของสังคมชุมชนหมู่บ้าน หรือจะขยายเป็นตำบล อำเภอ จังหวัดได้ก็ดีมาก แต่ก็ตอนนี้ก็ได้เป็นหมู่บ้านอยู่ หมู่บ้านชาวอโศกมีที่เป็นนิตินัย 2 อันคือชุมชนศีรษะอโศกและราชธานีอโศก นอกนั้นก็เป็นชุมชนตามสภาพธรรมชาติธรรมดาซึ่งมีระบบสาธารณโภคี ทุกชุมชน กลุ่มเล็กอยู่ในต่างประเทศก็มีบ้าง

แต่มีจริงเป็นจริงสังคมกลุ่มจริงที่ดำเนินเศรษฐกิจแบบนี้ เป้าหมายหลักที่จะเจริญตามแต่ละบุคคลหรือตามกลุ่มก็เป็นจริงตามสัจจะ พวกเราพากเพียรให้เป็นสมาชิกของสาธารณโภคีที่ตนเองเจริญให้ได้สูงสุด อยู่กับสังคมโดยให้ผู้อื่นเขาเลี้ยงไว้เราทำงานกับสังคมให้สังคมอย่างเดียว ปรปฏิพัทธาเมชีวิกา

มีอาหารส่วนกลางของใช้ส่วนกลาง ที่อยู่ส่วนกลาง เอาไว้ใช้สอย

พระพุทธเจ้าท่านเป็นนักเศรษฐศาสตร์สังคมประชาธิปไตยที่แท้จริง ต่อไปจะมีคนมาขยายความต่อ

ประชาธิปไตยที่แท้นั้นขึ้นอยู่กับ 1 ความเป็นอิสระเสรีภาพ 2 ความไม่มีตัวตน ความไร้ตัวตน 3 ความมีปัญญา

ความเป็นอิสระเสรีภาพนั้นลึกซึ้งมากมายใหญ่หลวง

อิ คือ สระ ของ อะ อา อิ เป็นสามเส้าของสระ แล้วก็มีสระซ้อนอีก สระจริงๆคือ อะ อา อิ

มีรัสสระกับทีฆสระ ทีฆสระมี อา ส่วน อะ กับอิ เป็นรัสสระ ยิ่งแสดงความสั้นเล็กน้อยนิด น้อยนี่จับตัวกันสู้กับ 1 คือ อา

ย ร ล ว ส ตัวที่ 5 ของเศษวรรค พลังงานระดับเศษวรรค 5 คือพลังงานเดินหน้าก้าวหน้า ถ้า 4 จะถดถอย  ตัว 8 กับ 4 เป็นตัวเคลื่อนยึกยักๆอยู่ พวกชักเย่อ ถ้าชักเย่อไปได้จนชัด เข้า 9 ชนะลอยลำ

ปัญญาเป็นความเฉลียวฉลาดโลกุตระ ที่ต้องออกจากความเห็นแก่ตัวและต้องสร้างอิสระให้จริง อิสระจริงคือตัวกลางที่สุด ไม่เข้าข้างใคร

ส่วนตัวตนไร้ตัวตนเลยเอาแต่สัจธรรมเนื้อหา พิจารณาอะไรควรก็เอาอะไรไม่ควรไม่เอา จะต้องรู้ตามสัปปุริสธรรม 7 กับมหาปเทส 4

สรุปแล้วมาดูความจริงพฤติกรรมจริงของชาวอโศกแล้วจะเข้าใจว่ามีสาธารณโภคี มีประชาธิปไตยขั้นที่ดี

ประชาธิปไตยแบ่งเป็น 2 อย่างแบบดีกับไม่ดี

ประชาธิปไตยเมืองไทยกำลังจะก้าวขึ้นสู่ความดี พวกเราก็เป็นหลักสาธารณโภคี แต่ยังเล็กยังน้อยมาก

ชีวิตของอาตมายืนยาวต่อไป อาจจะเกิดพรรคการเมืองของชาวอโศก ถ้าเกิดขึ้นตอนนั้นเชื่อว่าอาตมาไม่ต้องมาเกิดอีกก็ได้ มีพรรคการเมืองภายในระยะเวลา 151 ปีของชีวิตอาตมา อีก 60 กว่าปี เปิดพรรคการเมืองได้จริงๆมีประชากรมีสมาชิกมากพอที่จะเป็นพรรคการเมือง

การเมืองก็ใช้รัฐสภาเป็นตัวปฏิกิริยาส่วนราษฎรเป็นตัวสัจธรรม พวกเราทำงานกับสายราษฎรเต็มขั้น ส่วนทางสภายังไม่อาจเอื้อม ถ้าหากชาวอโศกสามารถตั้งพรรคการเมืองมีสมาชิกเข้าพรรคการเมืองเป็นสสได้มีจำนวนหนึ่งที่มีสิทธิ์มีเสียงพอจะไปต่อรองออกสิทธิ์ออกเสียงในสภาพอได้หรือ เข้าไปจำนวนหนึ่ง แล้วจะมีพรรคการเมืองต่างๆมาเข้าเป็นมวลร่วมได้ ยังไม่ยากเย็นนะ ถ้าหากจะต้องใช้เงินซื้อเสียงไม่เอา ต้องใช้เงินต่างๆไม่เอา มันจะเป็นสัจธรรม

ตอนนี้คนกำลังแสวงหาความจริงตัวแท้และปัญญาที่จริง ตอนนี้ก็ขอยืนยันว่าชาวอโศกมีตัวแท้และปัญญาที่จริงไม่ใช่แค่ เฉโก

หากมีพรรคการเมืองเข้าไปทำงานในสภาได้ เมื่อถึงตอนนั้นประชาธิปไตยของไทยจะเจริญจนต่างประเทศมาดู มาศึกษา ตอนนี้ก็ยังไม่เป็นอย่างนั้น

(พ่อครูไอ ตัดออกด้วย)

สมณะฟ้าไทว่า…พ่อครูว่า หากอีกใน 66 ปี สามารถเกิดพรรคการเมือง ที่แข็งแรง

พ่อครูว่า..อย่างน้อยมีพันคนในบ้านราชฯมีพฤติกรรมองค์รวมพฤติบทที่ครบครัน แยกย่อย เป็นบทเป็นตอนอีก

ตอนนี้กำลังรุ่งเรืองก้าวหน้าประชาธิปไตย ทุกคนก็ปรารถนาดีกันทุกคนแต่มันตามภูมิ จริงใจตามภูมิ ก็เลยมีการสังเคราะห์ มีการขัดเกลา แล้วก็จับตัวเกิดการสังขาร สังขารที่จับตัวเป็น static สังเคราะห์เป็นไดนามิก จนกระทั่ง ร่อนได้เนื้อทอง ก็สั่งสมเป็นสังขาร สังขารปรุงแต่งตกผลึกเป็นสังขตธรรม ตอนนี้บทบาทพฤติกรรมคืออาการของมวลมนุษยชาติในประเทศไม่ได้หยุดหย่อนทำอยู่อย่างค่ะมีขมันมีคนรุ่นหนุ่มสาวรุ่นแก่ขนาดพลเอกชวลิตก็ยังออกมา

เอาอย่างเสนาะ ชวลิต โพธิรักษ์ใครจะแก่กว่ากัน ต่างคนต่างแสดงกิริยาบทบาทในสังคม สัจจะที่แสดงออกมาได้ชวลิตเกิดปี 2475 เสนาะ  2477 เท่าอาตมา เกิดเมษายน อาตมาเกิดมิถุนายน เป็นน้องสามเดือน

ตอนนี้กำลังสังเคราะห์สังขารในเมืองไทยเรื่องประชาธิปไตย เกิดการ Action Reaction สูงมาก ประเทศอื่นยังไม่เป็นประชาธิปไตยสวยงามเท่าเมืองไทย ประเทศไทยเป็นประชาธิปไตยสวยงามตั้งแต่โพธิรักษ์ออกไปแสดงปรากฏการณ์ทำงานประชาธิปไตยทางการเมืองในโลก ตั้งแต่ออกไปประท้วงพ. ศ. 2549

เศรษฐกิจการเมืองสังคมประชาธิปไตยก็เป็นเรื่องของมนุษยชาติ อาตมาเป็นตัวขับเคลื่อน ไม่ได้เป็นคนหลับหูหลับตานั่งเสพสุข อาตมาอยู่กับบทบาทของสังคมบทบาทของโลก ไม่ได้อยู่นิ่ง

_สู่แดนธรรมว่า…ประชาธิปไตยของอโศกที่ไม่หาเสียงเป็นอย่างไร จนกว่าจะมีคนมาเชิญเป็นผู้แทน

พ่อครูว่า…ชาวอโศกทำงานทุกบรรยากาศที่การรายงานความจริงไม่มีการหาเสียงไม่มีการเรียกร้อง อย่างไม่เรียบร้อยก็มี เป็นความจริงแสดงออก เป็นสภาวะอจินไตย ทั้งตัวบุคคลด้วย ตราบที่อาตมายังเป็น activist ยังไม่หยุด จะต้องทำต่อไปเรื่อยๆ อาตมายังเป็นโพธิสัตว์

หากไม่มีใครมาเชิญ ไม่ไปสมัคร ถ้าถึงขนาดเชิญก็เอา แต่ถ้าไม่เชิญแต่เนื้อหาเหมาะสมก็ได้

อย่างลุงตู่มีคนเชิญมาสมัคร สส. แต่ก็ดูไปก่อน เหมือนกัน แต่อาตมานี่ขอบอกว่าเกินแกงแล้วไม่ไป ส่วนลุงตู่นี้ได้ อาตมาตีกลองเชียร์ แต่นั่นแหละ

นายกตู่มีปฏิภาณปัญญาเหมือนกับอาตมาอยู่ยังไม่ไปเคาะทีเดียว ยังไม่ถึงเวลา ก็ทำไปเถอะ แม้จะเดินเรื่องตามลำดับแต่พฤตินัยของนายกฯไม่ได้หยุด ทำหน้าที่ บริหาร อธิปไตย อภิบาล

อธิปไตย อภิบาล และปัญญาหรืออภิปัญญา

ถ้าเป็นโลกีย อธิปไตยคือโลกียะร้อยเปอร์เซ็น อภิบาลก็มีโลกียะได้ แต่ปัญญาหรืออภิปัญญาไม่มีโลกียะ มีแต่ในโลกุตระ

โลกียะมีแค่อภิปรัชญาหรืออภิเจโต ในโลกียะ

อภิปัญญา คือ จิตวิญญาณเป็นเรื่องนามธรรมแท้

อธิปไตยที่เป็นตัวกูของกูแท้ๆยกตัวอย่างทักษิณหรือธัมมชโย อาศัยสถานะของธรรมะ ส่วนทักษิณอาศัยสถานะของการเมือง เป็นตัวอย่างคือสองคนนี้ เป็นตัวจริงของจริงไม่ได้เป็นง่ายๆนะ เขาเป็นแล้วได้นรก เพราะอวิชชา เป็นตัวอย่างที่เราต้องศึกษา อาตมาพูดไปเขาจะมายิงทิ้งเมื่อไหร่? ถ้ายิงก็เป็นวิบากเขา ที่ทำมาก็นรกมากแล้วทำอีกก็นรกมากอีก

อธิปไตยแปลว่าแรง พลัง energy พลังงาน

อภิบาล เอาพลังงานมาทำกับมนุษย์สัตว์โลก ช่วยเหลือกัน ผู้อภิบาล ช่วยเหลืออย่างยิ่งใหญ่ โดยใช้ภูมิปัญญาความฉลาด ปัญญาฉลาดไม่เห็นแก่ตัวทำเพื่อผู้อื่น ส่วนปัญญาคือไม่เห็นแก่ตัว

จะอาศัยอภิบาลในการช่วยเหลือสังคมโดยตนเองมีปัญญา ให้ตนเองก็อยู่ได้ยืนยาว และช่วยคนอื่นได้ด้วย ไม่ทำร้ายตัวเอง ก็อยู่ช่วยโลกไปเรื่อยๆ

อภิปัญญาคือความรู้ที่ไม่เห็นแก่ตัว มีจริงไหม ได้ทำงานอภิบาลจริงไหมแล้วมีพลังงานอธิปไตยในตัวเองจริงไหม หรือที่ทำนี้ไม่มีพลังงานจริงอะไรเป็นตัวประกอบตัวเบี้ย อย่างที่เห็นมีเยอะแยะ ไปสะสมแต้มสะสมบารมีตนเองไปเรื่อยๆก็มี ตลอดสังคมมนุษยชาติไม่ขาดแบบนี้หรอก

ผู้ที่มีปัญญาความรู้สามารถเข้าใจ อธิปไตย อภิบาล อภิปัญญา นี้ได้ ถ้าคุณมีแสดงว่ามีน้ำหนักนะ อธิปไตยมีน้ำหนัก อภิบาลช่วยจริง อภิปัญญาจริงคนนี้มาทำงานในสังคมนี่แหละคือนักประชาธิปไตยจริง คือมีสภาวะจริงรู้พยัญชนะด้วยได้ คือนักประชาธิปไตย

อธิปไตยคือธรรมะสอง อภิบาลคือธรรมะสอง อภิปัญญาก็คือธรรมะสอง

ธรรมะสองคือแกนหลักของทุกสิ่ง เทวธัมมา แยกพยัญชนะกับสภาวะ สมมุติกับปรมัติ

สมมุติเป็นโลกียะ เทวะ

ผู้ไม่รู้จักความจริงของธรรมะ 2 มีแต่ความรู้เป็นพยัญชนะเก่ง อัตวาทุปาทาน หรือทิฏฐุปาทาน มีหลักปฏิบัติแบบสีลัพพตุปาทาน หากทำถูกก็พ้น กามุปาทาน จนมาเป็นอนาคามี หากกามหยาบอบายก็เละเทะอยู่นั่นแหละ

อย่าง​ ธัมมชโยหรือทักษิณก็เสพกามเสพโลกธรรมอยู่ ออกรูปแฝงร่างนักบวชกับฆราวาส ในฆราวาสไม่มีกรอบมากก็เลอะเทอะมาก ธัมมชโยซ้อนในนามธรรมแย่กว่าทักษิณ เพราะเอานามธรรมมาหาเงิน

ในรูปธรรมธัมมชโย ซ้อนกว่า ทักษิณทำหยาบตรงทื่อแต่ธัมมชโยเอาธรรมะมากลบ ธัมมชโยบาปกว่าทักษิณเยอะเลย ธัมมชโยรูปหล่อกว่าด้วย ต้องขอบคุณสองคนที่ให้เอามาเป็นตัวอย่าง

เข้าไปสู่ธรรมะสอง เทวธัมมา

ผู้ที่ไม่รู้จักสภาวะกับพยัญชนะ หรือเนื้อแท้กับโวหาร เปลือกกับแก่นก็จะสับสนหลอกตัวเองหลอกคนอื่นอยู่เช่นนั้น ผู้ใดจับมั่นคั้นตายได้ ทำเนื้อแท้ให้ตนได้ พยัญชนะก็เหมือนเปลือก เข้าใจแล้วไม่สับสน  

เศรษฐศาสตร์โลกียะกับเศรษฐศาสตร์โลกุตระ

เศรษฐศาสตร์โลกุตระก็ทำเพื่อผู้อื่น เศรษฐศาสตร์โลกิยะก็เอาเปรียบเพื่อตัวเอง ได้เปรียบเป็นเชิงชั้น นั่นคือพวกที่เป็นโลกิยะ แต่ผู้ที่ยอมแพ้ไม่ต้องชนะ แต่เรามีสาระที่เป็นสาระเพื่อมวลมนุษยชาติที่แท้กว่า แม้แพ้เขาจะชนะด้วยเปลือก แต่มนุษยชาติได้เยอะกว่า คุณกับมนุษยชาติ มวลมนุษยชาติกับคุณแพ้อย่างนี้ชัดเจน

ทักษิณกับคนไทย มั่นใจว่าคนไทยมีมวลมากกว่าทักษิณ ที่มวลทักษิณกำลังออกฤทธิ์เดชยังเหนื่อย ประชาชนไทยยังไม่เหน็ดเหนื่อยเท่าหรอก เขาทำอย่างเต็มที่เต็มเรี่ยวแรงเลย

พวกประชาชนคนไทย ไม่ว่ากี่โพล ที่ไม่รับใช้ทักษิณก็ใช้ได้ แม้แต่สื่อสาร ไม่ว่าระดับไหน ถ้ายังมีเศษส่วนรับใช้ทักษิณด้วยวัตถุก็ตัดทิ้งไปได้

ถ้าเป็นสื่อกลางๆจริงก็จะเข้าข้างประชาชนไม่ได้เข้าข้างทักษิณ

หากเอานายกฯตู่มาร่วมด้วย

ทักษิณโกงมากว่านายกตู่ฯ มวลหมู่นายกฯตู่มีมากกว่า

รายได้องค์รวม Gross domestic product GDP

รายได้องค์รวมภายในก็คือของคนไทยในคนไทย สร้างมาเป็นมวลที่คนไทยกินใช้พอ ไม่เดือดร้อน เอาเข้ากองกลาง ไม่แพร่แก่ข้างนอกเขา อย่างนี้เศรษฐกิจของ domestic ไทยเจริญ แต่ถ้าของคนไทยมีพอแล้วเหลือเอาไปเอาเปรียบต่างประเทศ อย่างนี้ไม่ใช่ GDP เป็น GIP หรือ GEP เป็น international หรือ export เอาของเขามา อย่างนี้ไม่ใช่ GDP ที่ดี แต่ถ้าของภายในเราทำได้มากมีเหลือเอาไปช่วยประเทศอื่นอย่างนี้ GDP ดีที่สุด

ในหลวงร.9 ส่งเสริมให้ทำคนจนและ อโศกก็สอนให้เป็นคนจน ไม่มีตัวตนไม่เห็นแก่ตัวแต่ขยันสร้างสรรค์เพื่อผู้อื่น จนมีส่วนเหลือเอาไปช่วยผู้อื่นได้อย่างนี้เป็น GDP ที่แท้จริงไม่หลอกไม่แฝง จึงได้ชื่อว่าเราเป็นคนจนที่ไม่ได้งอมืองอเท้าเป็นคนจนมีความรู้ความสามารถมีความพร้อมมีความแข็งแรง มีการสร้างสรรไม่หยุดหย่อน ไม่เห็นแก่ตัว สร้างสรรเพื่อมนุษยชาติเพื่อสัตว์โลก ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริงนี่คือสุดยอดสุดประเสริฐของมนุษยชาติ

ขณะนี้เอาจริงๆเลย เช็คดูสิว่า เศรษฐกิจประเทศไทยเท่าที่เป็นอยู่นี่ ชาวอโศก นี่แน่นอน ไม่เป็นหนี้ พึ่งตัวเองรอด ทำให้มากให้เกินแล้วเอาไปช่วยเหลือคนอื่น ถ้าหากประชาชนในประเทศทำอย่างนี้ได้ ความแข็งแรงของเศรษฐศาสตร์เศรษฐกิจก็จะดีขึ้น ให้ประชาชนอย่ากลัวความเป็นคนจน คนจนที่มีประโยชน์ต่อผู้อื่นนั้นเป็นคนประเสริฐ เราเองสุขภาพแข็งแรง มีกินใช้มักน้อยสันโดษไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยให้โง่ถูกโลกหลอก เอาความสูญเสียที่โง่เง่าของตนชำระออกไป เอาความสูญเสียของข้าคืนมา เรามีคุณค่าต่อผู้อื่นยิ่งมีความเจริญ

เป็นธรรมะสองสลับไปมา ไปเปลี่ยนสัจจะอันนี้ไม่ได้ ลึกซึ้งที่สุด ในมนุษยชาติที่มีธาตุรู้ ตลอดนิรันดร์กาล สลับไปมาตามภูมิปัญญาที่ซื่อสัตย์คนหาว่ากลับกลอก จึงชื่อว่าสิริมหามายา

ธรรมะ 1 ธรรมะ 2 ธรรมะ 0

0 นี้ไม่มีอะไรไม่ทรงไว้ ไม่ใช่คำว่าธรรมะ 0 เพราะมันจะแย้งกันไม่ใช้คำนี้ ก็ใช้ 0 เฉยๆ

ธรรมะต้องมี 1 ขึ้นไป 0 ธรรมะ 1 ธรรมะ 2 ธรรมะ 3  ธรรมะ 4 5 6 7 8 9 10 ขยายออกไปเรื่อยๆไปถึงร้อยก็คือ 0 ถ้าจบที่พันหมื่นแสน ก็เป็นศูนย์ ถ้าไม่ก็ไปถึง Infinity ได้

เพราะฉะนั้นศูนย์จึงเท่ากับอินฟินิตี้ 0 = ล้าน

ผู้ที่สามารถที่จะมีอำนาจ

อำนาจพระพุทธเจ้าใช้คำว่า เรียกว่าอำนาจในการควบคุมจิต ทำให้จิตเป็นไปในอำนาจได้ นี่แหละเป็นตัวสูงสุด

ในเตวิชชสูตร

[๓๘๐] ดูกรวาเสฏฐะ ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ท่านเคยได้ยินพราหมณ์

ผู้เฒ่าผู้แก่ เป็นอาจารย์และปาจารย์กล่าวว่ากระไรบ้าง พรหมมีเครื่องเกาะคือสตรีหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ไม่มี.

            มีจิตจองเวรหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ไม่มี.

            มีจิตเบียดเบียนหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ไม่มี.

            มีจิตเศร้าหมองหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ไม่มี.

            ยังจิตให้เป็นไปในอำนาจได้หรือไม่ได้?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ได้.

            ดูกรวาเสฏฐะ ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน พราหมณ์ผู้ได้ไตรวิชชา มีเครื่องเกาะคือสตรีหรือไม่มี.

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ มี.

            มีจิตจองเวรหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ มี.

            มีจิตเบียดเบียนหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ มี.

            มีจิตเศร้าหมองหรือไม่มี?

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ มี.

            ยังจิตให้เป็นไปในอำนาจได้หรือไม่ได้?(สัมประสิทธิ์ Coefficient )

            ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ไม่ได้.

สัมประสิทธิ์ Coefficient สามารถทำให้จิตเจริญก้าวหน้าจนถึงขนาดคูณหรือยกกำลัง

ในเตวิชชสูตร ศึกษาวิชชา 3 ไปถึงสภาพสามเส้า  อธิปไตย อภิบาล กับอภิปัญญา

อธิปไตยคืออำนาจ มีอภิบาลไหม แล้วมีอภิปัญญา เป็นความรู้โลกุตรธรรมที่สูงสุด อํานาจอธิปไตยสามารถ ยังจิตให้มีอำนาจได้ ทำอย่างไม่มีอัตตาใช้ได้มีอภิปัญญาจริง ถูกต้องตรงแท้ไม่ผิด

นี่คือสุดยอดของประชาธิปไตย อาตมา จะเอาประชาธิปไตยของพุทธเจ้ามาทำแบบพวกเราเป็นให้ได้

สมณะฟ้าไทสรุป ..