วิถีบวร 1 ใน 1000 ตอน..เรื่องกินเรื่องใหญ่ เรื่องไม่ได้กินยิ่งใหญ่กว่า
วันพุธที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561
วันสุดท้ายแล้วค่ะสำหรับมหกรรมเทศกาลกินเจปี 2561 วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้านี้พอมาถึงอุทยานบุญนิยมก็ได้รับรางวัล เหมือนนางงามรับถ้วยรางวัลเป็นขันกะลาที่คุณจำเนียร ญาติธรรมจากระยองที่มาเป็นจิตอาสาช่วยงานฐานขนมหวาน คุณจำเนียรเห็นดิฉันสนใจกะลาทอด เลยตั้งใจจะทำขันกะลาทอดให้โดยเป็นกะลาที่ได้จากฐานกะทิเรานี่หละค่ะ ดิฉันก็ยิ้มแฉ่งเลยซิคะตามประสาคนชอบแนวอนุรักษ์วัฒนธรรมแนว 0.1 (ยุคที่ไม่มีเงินตราเป็นพระเจ้า)
วันนี้เริ่มต้นมีสิ่งดีๆทำให้มีเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันฟังหลายเรื่องเลยค่ะ
เช้านี้ไปล้างจาน เจอลูกค้าอาซ้อท่านหนึ่งสนทนากัน ทราบว่ากินเจมาหลายสิบปีแล้ว วันนี้ลูกมาส่งที่อุทยานบุญนิยมแล้วเลยไปรับญาติที่สนามบิน คุณแม่อยากจะมาอยู่แล้ว เลยเดินคุยกับพวกเรารอลูกมารับ แล้วบอกว่าวันนี้ฉันชนะอีก 1 ปีแล้วชิตังเม คงหมายถึงว่ากินเจสําเร็จครบ 10 วันดิฉันก็อนุโมทนาที่ลูกค้ายินดีในการกินเจ
อีกเรื่องหนึ่งที่ดิฉันสังเกตเห็นว่าพวกเราชาวบ้านราช นอกจากจะทำงานขายอาหารเจแล้ว บางคนยังมีจิตยินดีที่จะปฏิสันถารพูดคุยทำความเข้าใจในเรื่องธรรมะกับลูกค้ากันหลายคน วันนี้มีโอกาสจึงเก็บภาพอาเนียนใจที่กำลังคุยธรรมะกับลูกค้าและแจกหนังสือรรมะของชาวอโศกไปด้วย
อีกหนึ่งเรื่องราวที่ทำให้ลูกๆชาวบ้านราชชุ่มฉ่ำหัวใจ มีพลังที่จะเก็บงานในวันนี้คือพ่อครูสมณะโพธิรักษ์พร้อมคณะท่านปัจฉา หลังจากเดินทางกลับมาจากสันติอโศก ได้มาที่อุทยานบุญนิยมและได้เมตตา กรุณาเดินเยี่ยมพวกเราโดยรอบ และฉันภัตตาหารที่เวทีธรรมชาติ มาให้ลูกหลานได้กราบและถวายภัตาหารพ่อครูและคณะปัจฉา เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นตามประสาลูกๆ ที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เข้าไปที่บ้านราช ก็จะได้มาพบพ่อครู
มีญาติธรรมมาจากสปป.ลาว ที่มาช่วยงานที่สหกรณ์บุญนิยม ก็ได้มีโอกาสมากราบและถ่ายภาพเป็นที่ระลึกด้วย ช่วงหลังฉันพ่อครูกรุณามาเยี่ยมฐานงาน ที่ยังไม่ได้ไปเยี่ยมในช่วงเช้าอีกด้วย หลังจากนั้นพ่อครูได้ไปที่สหกรณ์บุญนิยม อำเภอวารินชำราบ เยี่ยมเยือนลูกหลาน ที่ยังเปิดร้านอาหารเจอยู่ ทีมงานสหกรณ์บุญนิยมได้ขอถ่ายภาพเป็นที่ระลึก ในการเปิดร้านใหม่ในปี 2561 และจำหน่ายอาหารเจเป็นครั้งแรกในช่วงเทศกาลงานเจ 7-17 ตุลาคม 2561
ก่อนที่พ่อครูจะเดินทางกลับ มีการประกาศตามหาพวงกุญแจที่คุณไพบูลย์ทำหล่นไว้ ไม่นานนักหลังจากที่ดิฉันกลับมาจากสหกรณ์ บุญนิยมก็เห็นพวงกุญแจลักษณะตรงตามที่คุณไพบูลย์แจ้งไว้บนโต๊ะประชาสัมพันธ์ อย่างนี้นี่เองที่เรียกว่าของหายได้คืน แต่นี่คงเป็นการใส่ใจเอาภาระของผู้ที่ได้ยินประกาศ หรือเห็นแล้วนำมาแจ้งหาเจ้าของอย่างไรก็ขออนุโมทนามาณที่นี่ด้วยค่ะ
สัญญาณของการจบเทศกาลกินเจคือป้ายสีเหลืองถูกนำลงมาเก็บเรียบร้อยแล้ว งานโครงการที่ตนเองได้รณรงค์ในการลดใช้ถุงพลาสติกหูหิ้ว ต้องขอขอบพระคุณลูกค้าเป็นอย่างสูง ที่ให้ความร่วมมืออย่างงดงามไม่ว่าจะ ซื้อปิ่นโต กระปุกกลับไป กล่องรับบริจาคที่ด้านหน้าช่องใส่ถุงพลาสติก มีถุงพลาสติกสะอาดพร้อมใช้เต็มกล่อง ซึ่งเป็นที่น่ายินดีที่ประชาชนตื่นตัวในการช่วยกันลดการใช้ถุงหูหิ้วพลาสติก ดิฉันประทับใจลูกค้าหลายท่านที่ไม่ขอรับถุงพลาสติกแม้ว่าเราจะยินดีใส่ให้ลูกค้ามีความกล้าหาญที่จะปฏิเสธแม้ว่าตนเองจะไม่มีถุงหรืออะไรมาใส่ก็นำอาหารถือไปเองโดยไม่พึ่งพาถุงพลาสติกเลยในครั้งนี้เห็นได้จากหลายท่านเป็นความเจริญทางจิตใจที่ลูกค้าตอบแทนให้กับพวกเราซึ่งเรื่องการช่วยกันลดโลกร้อนคงไม่ใช่แค่ภาษาที่ๆหรือทำไปอย่างนั้นแต่ต้องทำด้วยหัวใจจริงๆ สุดท้ายก็คงต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่ช่วยทำให้โครงการนี้เกิดได้ส่วนผลที่ได้รับเกินความคาดหมาย เพราะไม่ได้ตั้งเป้าไว้ ได้แค่ไหนก็คือเป้าหมายแค่นั้น จึงไม่มีความทุกข์ใจใดๆสำหรับการไม่ได้รับความร่วมมือ เพราะจะทำเท่าที่ได้ แต่ก็ได้รับความเอื้อเฟื้อจากหลายๆท่าน โดยเฉพาะลูกค้าผู้น่ารักที่มาให้กำลังใจกันอยู่บ่อยๆ ดูจากการมาพูดคุยซื้อภาชนะทดแทนถุงพลาสติก ลูกค้าหลายท่านจะซื้อปิ่นโตเกินราคาที่ตั้งไว้อย่างเช่นขายในราคาอาริยะเท่าทุน 95 บาทแต่ลูกค้าก็จะจ่ายเงินให้ 100 บาทโดยไม่เอาตังค์ทอนบอกช่วยสนับสนุนโครงการ ซึ่งก็มีหลายท่านที่มอบน้ำใจเล็กๆน้อยๆซื้อถุง 2 บาทให้ 3 บาทซื้อ 3 บาทให้ 5 บาท เงินเล็กน้อยเหล่านี้ไม่ได้ช่วยให้ร่ำรวยอะไรแต่มองเห็นความร่ำรวยของน้ำใจที่มีให้กันซึ่งสำคัญมากกว่าเงินทอง
มีอีกเรื่องที่มีลูกค้าประทับใจเด็กนักเรียนสัมมาสิกขาที่เอาภาระแทนผู้ใหญ่ ทั้งยกทั้งย้าย โต๊ะ เก้าอี้ ถ้วยชาม หม้อใบใหญ่แทนผู้ใหญ่ในชุมชน ลูกค้าถึงกับชื่นชมว่าโรงเรียนนี้เขาสอนดีมากเพราะเด็กไม่ต้องบอกว่าจะต้องทำอย่างไร เขาเข้าใจงานทำให้การเก็บร้าน ย้ายร้าน เป็นไปอย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว
ระหว่างนั้นมีคุณยายใจดีลูกค้าของเรา เปิดท้ายรถนำขนมมาแจกเด็กๆที่กำลังช่วยย้ายร้าน สอบถามคุณยายทราบว่านำอาหารมาจากวัดป่าใหญ่ซึ่งมีจำนวนมากโดยคุณยายเป็นลูกค้าอุทยานบุญนิยมอยู่แล้วและตั้งใจจะเอาขนมมาแจกเด็กๆในวันสุดท้ายนี้
ในช่วงเย็นหลังจากเก็บของกันเรียบร้อยแล้ว ดิฉันกำลังจะออกจากอุทยานบุญนิยม เจอคุณสมใจญาติธรรมที่มาจากกรุงเทพฯเพื่อมาช่วยงานเจโดยเฉพาะมาตั้งแต่วันที่ 24 กันยายนจนถึงวันนี้กำลังจะขึ้นแท็กซี่ไปสถานีรถไฟ คุณสมใจมาเป็นจิตอาสาช่วยฐานทำปลาเจ อาดูจะเกรงใจพวกเรามาก คงเห็นวุ่นหน้านี้าน เก็บร้านเลยไม่ได้บอกว่าจะกลับกทม.อย่างไรอาสมใจเรียกแท็กซี่เองกลับเอง ดิฉันได้แต่มองว่าพฤติกรรมจิตอาสา ทำงานฟรี ไม่หวังแม้จะร้องขอให้ไปส่งก็ยังไม่เรียกร้อง ช่างงดงามเหมือนดอกไม้บานตั้งแต่วันที่เจอ จนถึงวันสุดท้ายก็ยังเห็นรอยยิ้มของคุณสมใจเช่นนี้
ขากลับแวะไปเยี่ยมที่สหกรณ์บุญนิยม พอลงจากรถ ดิฉันซึ่งไม่ค่อยได้มาแถวตลาดวารินในช่วงเย็น เห็นถึงความมีชีวิตดูคึกคักยิ่งกว่าตอนเช้าเสียอีก มีพ่อค้า แม่ค้าเต็มถนนไปทั้งสองฝั่ง ซึ่งเป็นตลาดขายส่งผัก ท้องฟ้าสีสดใสเป็น Twilight Zone
เข้าไปภายในสหกรณ์บุญนิยมก็ยังจำหน่ายอาหารกันอยู่เรื่อยๆ ทีมงานสหกรณ์บุญนิยม อากอล์ฟ(เต็มป่า)บอกว่าหลังจากงานนี้ก็จะต้องเปิดดำเนินการต่อ แต่วิธีการจะเป็นเช่นไรต้องปรึกษาหารือกันอีกครั้ง
ขอบคุณอากอล์ฟที่ช่วยสานต่องานรณรงค์ลดการใช้ถุงหิ้วพลาสติกโดยนำป้ายจากอุทยานบุญนิยมมาติดรณรงค์ต่อที่สหกรณ์บุญนิยม อนุโมทนาสาธุเจ้าค่ะ
นักเรียนสัมมาสิกขากับอาหารเจชุดสุดท้ายรอลูกค้ามาจับจ่ายอยู่หน้าร้าน มองไปซ้ายมือติดกันขายอาหารเนื้อสัตว์ตามปกติ ทำให้ดิฉันมองเห็นความแตกต่างที่จะช่วยสร้างทางเลือกให้กับพี่น้องชาววารินในการเลือกที่จะกินเจหรือกินผักต่อ
เทศกาลกินเจ เป็นบุญญาวุธ ของพระโพธิสัตว์ ในการเผยแพร่อาหารมังสวิรัติ(วันเวลาปกติ) เป็นการสังวรณ์ระวัง อธิศีลในศีลข้อที่ 1 นอกจากเราจะไม่ฆ่าสัตว์แล้ว ก็ยังไม่เบียดเบียนตัวเอง รู้พัก รู้เพียร บุญญาวุธในเรื่องอาหารเจนี้จะมีผลได้ เกิดจากบุคคลที่ต้องมีศีล(โดยเฉพาะศีลข้อ 1) สังวรณ์รักษาศีลได้ ไม่นำเลือด เนื้อ ของสัตว์น้อย ใหญ่มากิน เพื่อเลี้ยงกายขันธุ์ตนเอง ทำได้อย่างเป็นปกติมีผลเป็นสมาธิ หยั่งลงตกผลึกเกิดใหม่เป็นปัญญา ในความมีเมตตา กรุณาต่อทุกสรรพสัตว์ ไม่ใช่แค่ท่องบทแผ่เมตตา แต่เป็นการลงมือปฏิบัติ ละเว้นไม่บริโภคเนื้อสัตว์ด้วยปัญญา
