วิถีบวร 1 ใน 1000 ตอน…..บ้านราช เมืองเรือ จริงๆจ้า..
วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561
บ้านราช เมืองเรือ บ้านไม้ เมืองหิน บ้านดิน เมืองน้ำ บ้านงาม เมืองพุทธ บ้านพิสุทธิ์ เมืองอมตะ คือนิยามของบวรราชธานีอโศก มีองค์ประกอบที่เป็นสัปปายะ ของนักปฏิบัติธรรม ได้เรียนรู้ฝึกฝนในไตรสิกขา ศีล สมาธิ ปัญญา กับการงานที่เป็นสัมมาอาชีวะในทุกๆวันเลยค่ะ
บวรราชธานีอโศก เป็นชุมชนติดริมแม่น้ำมูน สัญญลักษณ์ของเราคือ เรือใหญ่ ที่จะเห็นได้ในทุกพื้นที่ของชุมชน แต่ที่โดดเด่นท้าตะวัน ก็คงไม่พ้น เรือใหญ่ 3ลำ ชนะมาร ย่านซั่ว สานธรรม เป็นชื่อเรือเอี๊ยมจุ๊นใหญ่ ที่เทียบท่า รอรับแสงตะวันทุกเช้า หลายคนตื่นเช้าก็จะมาสูดหายใจให้เต็มปอดที่ริมมูน แวะขึ้นไปนั่งเล่นบนเรือได้เลยนะคะ
พื้นที่กสิกรรมริมมูน เวลานี้ไถแปลงยาวไปได้ถึง หาดแนมตะเว็น ที่มีต้นกุ่มใหญ่ยื่นตระหง่าน ผ่านแดดแผดเผา ผ่านน้ำท่วมขัง มาเป็นเวลาหลายเดือนแล้วค่ะ วันนี้ต้นกุ่มริมมูน เธอเป็นอิสระแล้ว คิดถึงชาวกสิกรรมพี่น้องชาวศรีโคตรบูรณ์ ถ้ามาทำสวนแตงโม ปลูกถวายวัด ก็จะยกทัพมาพักกันที่ใต้ต้นกุ่มแห่งนี้ แต่ที่แน่ๆ ส้มผักกุ่ม(ดอกผักกุ่มดอง)แซ่บอย่างบอกใครเชียวค่ะ..55
ชาวกสิกรรมกับนวัตกรรมเป็นของคู่กัน ขนาดรถขนปุ๋ย ยังดูเท่ใช้งานได้ตรงตามเป้าหมาย บรรจุปุ๋ยได้ปริมาณมาก รูปร่างหน้าตารถขนปุ๋ยเราก็น่าเอ็นดู สีเหลืองแปร๊นเลยทีเดียวค่ะ
อีกมุมที่น่าสนใจคือลานเบิ่งฟ้า เป็นสถานที่ ที่พ่อครูเจตนาให้เป็นพิพิธภัณฑ์อนุรักษ์เรือไม้ไทยโบราณ พอเข้ามาจะเห็นมีเรือน้อยใหญ่จำนวนมาก แอบเห็นประตูรถยนต์เก่าๆที่มีสติ๊กเกอร์ FMTV ใครรู้จัก มีความหลังกับทีวีช่องนี้ ทักทายกันมาได้นะคะ
มีทั้งเรือที่ซ่อมเสร็จเรียบร้อย ลงน้ำ ใช้ประโยชน์ได้แล้ว เรือที่ซ่อมเสร็จยังไม่ลงน้ำก็มี ยังมีเรือที่ซ่อมเสร็จแต่ไม่ได้นำลงน้ำ แต่นำมาเป็นที่อยู่อาศัยแทน เรียกว่าเฮือนเฮือ(เรือนเรือ) ก็มีให้เห็นหลากหลายแบบ หลายขนาด และสุดท้าย เป็นเรือที่กำลังรอซ่อม ดิฉันมีโอกาสได้ไปสัมผัส เรือไม้โบราณที่ผ่านกาลเวลามายาวนานเป็นร้อยปี เรือลำที่อาการหนักสุด เหมือนคนที่ร่างกายจะแตกสลายไปแล้ว แต่ได้จิตวิญญานของท่านสมณะกับช่างซ่อมเรือ ที่ไม่ได้เรียนเรื่องเรือกำลังซ่อมแซมเรือ กู้ชีวิตให้เรือกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง
ความเสื่อมผุพังของเรือ ก็เหมือนจิตที่ยังเต็มไปด้วย ความเห็นแก่ตัว จนไม่ได้ระลึกถึงศีล ที่เป็นเบื้องต้นของนักปฏิบัติธรรม จิตวิญญานก็จะผุพังตามกรรมและกาลของคน คนนั้น
นึกถึงพ่อครูความเมตตา กรุณากับจิตวิญญานลูกหลานที่ยังมีความโง่ ยังอวิชชาอยู่ในหลายเรื่อง แต่พ่อครูก็เพียร กอบกู้จิตวิญญานลูกหลาน ทั้งสอน ทั้งทำเป็นตัวอย่าง ยอมๆๆๆให้สังคมเข้าใจผิด ให้เขาตำหนิ แต่พ่อครูก็ให้อภัย เป็นตัวอย่างที่งดงามให้ลูกหลานได้ปฏิบัติตามค่ะ
พ่อครูก็เหมือนดอกพุทธรักษาสีแดงแจ๊ด เด่นชูช่อเหนือดอกอื่น แม้ไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม แต่ยังคงเป็นพญาแร้ง ที่กรุณากับทุกสรรพสิ่ง สรรพสัตว์ ที่อยู่ร่วมกัน โดยไม่มีเงื่อนไข สิ่งตอบแทนใดๆทั้งสิ้น
เรือลำเก่าที่จอดในน้ำ ในบุ่งของชุมชน ก็ได้เวลายกขึ้นคาน มาทำเรือนเรือแล้วค่ะ เพราะรั่วบ่อย รั่วมากเกินเยียวยา จึงได้อัญเชิญขึ้นแท่น มองไปที่เรือ ที่ไปตั้งอยู่สวนทำกิน หลังบ้านศิษย์เก่า เหมือนเรือลอยลำบนทะเลข้าวที่กำลังออกรวง
เรือที่บ้านราช นอกจากจะเป็นที่พักส่วนตัวแล้ว ยังเป็นเรือที่ใช้ประโยชน์สาธารณะด้วยค่ะ บางลำก็เป็นห้องเรียน บางลำเป็นหอพักนักเรียนชาย ใครเคยมาถ่ายรูปกับเรือบ้านราช ทักทายกันมาด้วยนะคะ..
วิถีชีวิตของชาวบ้านราช จึงเป็นวิถีของชาวเรือ ที่มีทั้งเรือในน้ำ เรือบนบก ซึ่งหาชุมชนชาวเรือเยี่ยงนี้ หายากมากแล้วค่ะ
หน้าอาคารบวร มีต้นโพธิ์ที่เพิ่งปลูกได้ไม่ถึง 2 ปี ต้นกำลังชะลูดขึ้นฟ้าเลยค่ะ แต่ที่สะดุดตาคือ มีใบที่ร่วงอยู่ที่ใต้ต้น ใบโพธิ์มีขนาดใหญ่กว่าหน้าดิฉันอีก ดิฉันก็ไม่แน่ใจนะคะ ต้นโพธิ์ทั่วไปใบจะใหญ่ยังกะใบต้นสักอย่างนี้มั้ยนะคะ แต่ที่แน่ๆได้นำมาเก็บไว้แล้วค่ะ นึกถึงคนที่ชอบไปสักการะสังเวชณียสถาน ก็ชอบเก็บใบโพธิ์มาฝากกัน เห็นว่าศักดิ์สิทธิ์ น่าบูชา แต่ถ้าใครมาเก็บใบโพธิ์ที่แผ่นดินพุทธแห่งนี้ คงระลึกถึงปาฏิหาริย์ ความศักดิ์สิทธิ์ที่จะดลบันดาล สิ่งนั้น สิ่งนี้ให้ไม่ได้ค่ะ คงต้องระลึกถึงศีล ปาฏิหาริย์ของการรักษาศีล จนเกิด สมาธิ ปัญญา วิมุติ วิมุติญานทัศนะ ได้ตามลำดับ เป็นความอัศจรรย์ของการปฏิบัติเป็นไปตามลำดับของศีล เกิดมรรคผลได้อย่างน่าอัศจรรย์ มากกว่าปาฏิหาริย์แบบนึก คิดเดา อ้อนวอน ขอเอามาโดยไม่ได้ปฏิบัติอะไรเลย..
ผ่านมาถึงเหตุการณ์ในบ้านราชช่วงบ่าย พวกเราก็จะได้เห็นพ่อครูและคณะปัจฉา หลังฉันภัตตาหารเสร็จก็จะออกมาเดิน ย่อยอาหาร ตรวจเยี่ยมตามจุดต่างๆ ช่วงนี้กำลังมีงานก่อสร้างถนนจากหมู่บ้านกุดระงุม-บ้านราช พ่อครูก็จะมาดูบ่อยหน่อยค่ะ เกือบทุกวันที่นั่งรถสัญญาตะวัน มาถึงหมู่บ้านกุดระงุม พ่อครูแวะไปที่สวนอาไม้ผล เจอแม่เขียว ใบตองกำลังเพาะกล้ามะขามป้อม ที่ได้พันธุ์มาจากศาลีอโศก เพื่อให้ทันช่วงงานเพื่อฟ้าดินที่จะจัดงานช่วงปีใหม่ที่จะถึงนี้ค่ะ
ช่างเทปูนบอกว่าอีก 2 วันก็เสร็จแล้ว ดูๆแล้วก็ไม่น่าเชื่อค่ะว่า บ้านราชที่ใครเคยเข้ามาจะคลุกฝุ่นกันหัวแดงกัน มาเวลานี้เรามีถนนคอนกรีตแล้ว ตัดตรงเข้ามาถึงภายในชุมชน ถึงสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ อย่างน้ำตกผาแหงน น้ำโตนเลยค่ะ แต่ขอความกรุณาปฏิบัติตามระเบียบของชาวชุมชนกันด้วยนะคะ ที่ห้ามสูบบุหรี่ นำสุรา หรืออาหารที่มีเนื้อสัตว์มารับประทานภายในชุมชน ห้ามแต่งตัวโป๊ ช่วยกันรักษาความสะอาด แยกขยะให้ถูกถังที่จัดวางไว้ตามจุดต่างๆ และอีกหลายๆอย่างตามคำแนะนำที่ติดไว้ด้านหน้าทางเข้าน้ำตกค่ะ …บ้านราช เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม อย่าว่ากันนะคะ ที่มีระเบียบให้กวนใจ กวนกิเลสกันค่ะ..ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ
