660906 พ่อครูลากรูปขันธ์ต่อมา ให้ลูกๆเกิดปัญญากำจัดมารผู้มีบาป พุทธศาสนาตามภูมิ ราชธานีอโศก

660906 พ่อครูลากรูปขันธ์ต่อมา ให้ลูกๆเกิดปัญญากำจัดมารผู้มีบาป พุทธศาสนาตามภูมิ ราชธานีอโศก

ดาวโหลดเอกสารที่   https://docs.google.com/document/d/1o2WGqPKniIY9zUNKqI_A9Y0M75VIe-kH/edit?usp=sharing&ouid=101958567431106342434&rtpof=true&sd=true 

                                                                                                                                  

ดาวน์โหลดเสียงที่   https://drive.google.com/file/d/1WNJLmrPgqL5bPIZdyj3lyfKnEYjftJl9/view?usp=sharing 

และ https://podcasters.spotify.com/pod/show/dhamaporkru/episodes/660906-108–_-e2900bb 

ดูวิดีโอได้ที่ https://youtu.be/DS08fef8-Ks 

และ https://fb.watch/mU5D3spPLR/ 

สมณะฟ้าไท… วันนี้วันพุธที่ 6 กันยายน 2566 แรม 6 ค่ำเดือน 9 ปีเถาะ ที่บวรราชธานีอโศก 

ตอนนี้เราก็ได้รัฐบาลใหม่ ได้นายกคนใหม่ แต่ไม่รู้จะได้อะไรใหม่ๆหรือไม่ ก็ดูกันอีกที เขาก็ทวงถามว่าค่ารถไฟฟ้า 20 บาททำได้หรือเปล่า ค่าน้ำมันค่าไฟฟ้าจะลดลง ก็ดูไป 

ส่วนพวกเราชาวอโศกก็จะมีการเตรียมงานเทศกาลกินเจ อีก 8 วัน เด็กนักเรียนก็จะปิดเทอม ผู้ใหญ่ก็มาช่วยกันเตรียมงานเทศกาลกินเจ ที่จะเริ่ม 15 ตุลาคมนี้ 

SMS วันที่ 4 ก.ย. 2566

การพูดแทรก การแสดงทิฏฐิความเห็นไม่ใช่กิเลสเสมอไป 

_พวธ.ไพรน้ำเพชร . น้อมกราบนมัสการพ่อครูสมณะโพธิรักษ์ ผู้เป็นสยังอภิญญา ด้วยความเคารพอย่างสูงสุดค่ะ 

  วันนี้ระหว่างเข้าสนทนาธรรมกับหมู่กลุ่ม รร ของหนู ลูกได้ฟังคุรุกิ๊ฟ ให้ลองไปแกะกิเลส  การชอบพูดแทรกคนอื่น จะทำให้เรื่องเล็ก  กลายเป็นใหญ่ได้ / เรื่องใหญ่   ก็จะยิ่งใหญ่มาก  ลูกได้เห็นกิเลสหลายตัว ดังนี้ค่ะ 

1.   กิเลสตัวใจร้อน / โลภ ——อภิชชาวิสมโลภะ เป็นอาการกิเลสที่ดิ้นรน เพ่งพุ่ง ในการเคลื่อน เพื่อจะออกเป็นวาจา ตามที่เจ้านาย คือ อุปาทานข้างในยึดในความเห็นตนเอง ว่าถูก และ  ดีกว่า  ของผู้อื่นนั้น ผิด หรือ แย่กว่า 

พ่อครูว่า…มีวิเคราะห์วิจัยออก ที่จริงมันก็ไม่ผิดนะ ที่เราวิจัยอย่างนั้นเพื่อให้รู้จักว่าอะไรเป็นอะไร มันก็ไม่ผิด ถูกแล้วที่จริงมีธัมมวิจัย เรียกว่าธรรมวิจัยสัมโพชฌงค์ ก็วิเคราะห์วิจัย 

แต่ว่าเมื่อจิตของเราเกิดการธัมมวิจัยแล้ว ตอนนี้เราจะพูดแทรกพูดแซงออกมา ในวาระนี้ ควรไหม? อันนี้ต่างหาก มันควรไหมตอนนี้ 

ถ้าเห็นควร เออ ตอนนี้แทรกตอนนี้หรือพูดออกมาตอนนี้แหละ ควร จะได้ประโยชน์สูง จะได้ประโยชน์ดีมาก อันนี้ตรงนี้ ให้สำคัญตรงนี้กัน 

_ แท้ที่จริง ความเห็นเป็นเพียงความเห็น แต่เราเข้าไปข้องอยู่ จะยึดแพ้ ยึดชนะ จึงออกอาการใจร้อนออกมา เป็นอุปกิเลสซ้อน 

 สลายอุปาทาน  ——-ทิฏฐุปาทาน /  ในอุปาทาน 4 

พ่อครูว่า…ก็ตรวจสอบสิ่งที่เรายึดเราติด อุปาทาน 4 มี กามุปาทาน สีลพตุปาทาน ทิฏฐุปาทาน อัตตวาทุปาทาน

พวกเราจะไปยึดติดอยู่ที่ อัตตวาทุปาทานเยอะ ได้ความรู้แล้วก็เป็นวาทะยึดอยู่ที่ตัวเราเป็น อัตตา แล้วก็เป็นวาทะ เป็นบัญญัติเป็นภาษาเป็นความรู้ แม้รู้แล้วมีภาษาประกอบด้วยก็อยากจะกล่าววาทะนั้นออกมา อันนี้แหละ อัตตวาทุปาทาก็สลายอุปาทานของตัวเองก็ดี 

การสลายก็คือ การได้เห็นว่า เราเห็นอย่างนี้หรือเรามีวาทะอย่างนี้ เรื่อง กามุปาทาน ของตนไม่เป็นไร อ่านออกแล้วก็สลายไปเร็วได้ยิ่งดี หรือแม้แต่ ทิฏฐิของตนเอง มันก็เป็นของตนเองเห็นว่าเป็นทิฐิตัวเอง แต่มันควบอยู่กับ อัตตวาทุปาทานนี่ ควบความเห็นของตน แล้วก็ยึดเป็นของตน อัตตา แล้วก็จะพูดเป็นวาทะออกมา มันเป็นวาจากรรม พวกนี้ นั่นแหละก็ต้องรู้ว่า การเกี่ยวข้อง ที่อาตมาพูดขยายภาษาขยายความสู่ฟัง เราก็ดูว่าสภาวะธรรมมันคือตรงไหนบ้างแล้วเราจะจัดการกับมัน 

_คลายความยึดถือในความคิด / ความเห็น / ของตนเอง  เพราะ แม้ความเห็นเราเองก็ไม่เที่ยง เปลี่ยนแปลงได้ ตามชุดข้อมูลที่ได้รับในแต่ละเวลา

พ่อครูว่า…มันไม่เที่ยงเมื่อเวลาผ่านไป มีองค์ประกอบใหม่ มันก็เปลี่ยนไปอย่างนี้ เป็นต้น 

_เราเองยังเป็นเช่นนี้ ผู้อื่นก็เช่นกัน การที่เขามีความคิดเช่นนั้น เพราะ เขามีชุดข้อมูลเช่นนั้น ในคลังสัญญา จึงแสดงออกมาตามนั้น เราจึงควรรับฟังว่า ความคิดเขาเป็นเช่นไรเพื่อที่จะได้ช่วย ปรับทิฏฐิเขาได้ หากโอกาสอำนวย และหากทิฏฐิเราผิด เราก็สามารถรับฟังและเอาประโยชน์จากความเห็น คำพูดเขาได้เช่นกัน   เป็นอาการจิตที่มีความชัง —-จึงบังความจริง ทำให้มองไม่เห็นความจริง 

พ่อครูว่า…ไม่ใช่ว่าจะให้เขาฟังแต่เรา ความเห็นของเรา ถ้าเราฟังเขาเราก็ได้ฟังความเป็นของเขา มันก็จะมีประโยชน์ 

_หากเมื่อสลายมิจฉาทิฏฐิจุดนี้แล้ว เราจะรู้ว่า โกรธ / ในทุกขนาด ตั้งแต่ เล็ก / กลาง / ใหญ่ ——-เป็นความโง่   แต่อัตตา คือ ความจริง 

2. อยากแสดงความเห็นตัวเอง ——เป็นอัตตา / มานะ 

พ่อครูว่า…มันก็ไม่เชิงนะ อยากแสดงความเห็นตัวเอง มันก็ไม่ใช่กิเลส จะเรียกว่าเป็นกิเลสถ้ามันเองมันมากไป แต่ถ้ามันพอดี มันไม่ถือว่าเป็นกิเลสอัตตามานะ มันเป็นความมุ่งดี หมายดี..มานะ เป็นความปรารถนาดีก็เป็นของเรา เพราะฉะนั้นถ้ามันสมเหมาะสมควรในกาละโอกาสที่ควร มันก็เป็นประโยชน์ มันก็ไม่ถือว่าเป็นกิเลส แต่มองเป็นกิเลสไว้ก็ดี ระมัดระวัง

_เห็นว่าความคิดเห็นเพื่อน ไม่ถูก / ของเราถูก เค้าผิด 

พ่อครูว่า…อันนี้แหละอย่าเพิ่งไป แต่ที่จริงคนเรามีความเห็นอย่างที่เราเห็นแล้วแสดงออกอย่างนี้ มันก็ต้องมีแนวโน้มว่าของเราถูกแล้วล่ะ ใช่ไหม เราจะแสดงออกไป ย่อมไม่แสดงความเห็น เก๊ๆผิดๆออกไปหรือว่ามันผิดก็แสดงออกไปอย่างผิดๆนี่แหละจะทำไม อย่างนั้นมันนิสัยเสียแล้ว..จะประชดประชัน แสดงความเลวออกมาดื้อๆ มันจะวิปลาสหรือเปล่า ก็ต้องแสดงความเห็นที่เราคิดว่าถูกทั้งนั้นแหละ 

_ สลายสุข——ที่ผู้อื่นเห็นตามความคิดตนเอง ก็จะไม่ทุกข์เมื่อผู้อื่นเห็นต่างจากความคิดตนเอง 

พ่อครูว่า…เป็นการศึกษาตัวเองแสดงออกไปแล้วมันยึดเป็นความสุขก็จะได้สลายความสุข มันจะได้ไม่ทุกข์เมื่อคนอื่นเห็นต่าง 

3. อยากได้ความเข้าใจจากผู้อื่น 

 สลายสุข—— ที่คนอื่นเข้าใจเรา  เราก็จะไม่ทุกข์เมื่อเขาไม่เข้าใจ 

เพราะ สุขนั้น เป็นสุขหลอก สุขลวง สุขไม่เที่ยง  สุขไม่มีจริง เป็นสุขที่เป็นทุกข์ เป็นสุขตอแหล  หันมาเอา สุขแท้ คือ สุขจากการที่ไม่ทุกข์ ดีกว่า 

พ่อครูว่า…ใช้ภาษามาดี ทำให้ได้ก็แล้วกัน อย่างที่อธิบายมาละเอียดดี 

4. อยากอวดว่าตัวเองรู้ดีกว่า 

เป็นอุปกิเลส หลายตัว ค่ะ เช่น —-ถัมภะ ——-หัวดื้อ ไม่ยอมรับผิด / ไม่ยอมรับฟังความคิดผู้อื่น จนต้องดิ้นรนจนต้องพูดแทรกผู้อื่น

—-มักขะ/ปลาสะ ———ยกตนข่มท่าน เห็นว่า ตัวเองสูงกว่าคนอื่น ความเห็นตนเองดีกว่าความเห็นคนอื่น จึงดูหมิ่นความเห็นผู้อื่น 

—-มีมายา เป็นลักษณะ อาการกิเลส ที่ไม่ยอมเสียหน้า 

— มีมานะ – อติมานะ ดูหมิ่น ดูแคลน ความคิด / คำพูด / การกระทำ ผู้อื่น 

จึงบดบังความจริง 

 สรุป ล้วนเป็นอาการกิเลสที่น่าเกลียด ทำให้เราเป็นคนไม่ดี ไม่สามารถเอาประโยชน์ในสถานการณ์ต่างๆ  ได้

 หากเราหลง มีอาการเหล่านี้ในจิต เราก็ประมาท กับกิเลส 

 เมื่อเห็นแจ้ง —ตามนี้ ก็สลายความคิดกิเลส ที่จะคิดพูดแทรก หรือ แสดงความเห็นของตน 

โดยการตั้งศีล ลดการพูดลง  ไม่พูดแทรกผู้อื่น  และฟังผู้อื่นพูดให้จบก่อน ค่ะ 

 หลังจากการพิจารณาประกอบเรื่องแรงเหนี่ยวนำแล้ว ก็จะยิ่งเห็นความร้ายแรงของการพูดแทรก และ ไม่ฟังผู้อื่นให้จบก่อนค่ะ 

 ลูกน้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์  พ่อครูผู้เป็นสยังอภิญญา ผู้ให้สัมมาทิฏฐิ ที่ได้เมตตานำคำสอนที่แท้จริงนี้มาประกาศให้ลูกที่ยังวนเวียนอยู่ในทุกข์นี้ได้พอเห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ และได้ก้าวเดินตามแสงสว่างนั้นได้  ทำให้ความทุกข์ที่ฝังแน่นในใจนั้น หายไปเป็นส่วนใหญ่ และ จางคลายลงอย่างมาก ลูกขอบพระคุณมากๆต่อท่านอาจารย์หมอเขียว ผู้ปลุกลูกให้ตื่นทางจิตวิญญาณ  

และ ขอบพระคุณในความเมตตาของท่านสมณะทุกรูป ท่านสิกขมาตุทุกรูป และ ท่านคุรุทุกท่านที่คอยให้สัมมาทิฏฐิแก่ลูกมาโดยตลอด ลูกจะตั้งใจ ศึกษา และ พากเพียรฝึกฝน เต็มความสามารถตลอดชีวิตนี้ ค่ะ 

พวธ.ไพรน้ำเพชร /  ผาสุก – อินโดนีเซีย  5 กันยายน 2566

—————————————

พ่อครูว่า…ดี ศึกษาไป การศึกษาของคนแต่ละคนแต่ละคน อย่างที่รายงานผลของตัวเองขึ้นมานี่แหละ แม้ว่ายังทำไม่ได้ทีเดียว แต่มีความเข้าใจการแยกแยะ มีธัมมวิจัยสัมโพชฌงค์ แยกแยะธรรมะต่างๆ โดยเฉพาะแยกไปในสิ่งนี้ถูก สิ่งที่ผิด สิ่งนี้ควร สิ่งนี้ไม่ควร สิ่งนี้เป็นกิเลส สิ่งนี้ไม่เป็นกิเลสหรอก มันเป็นแค่ความเห็น มันเป็นแค่ทิฎฐิ ทิฎฐิความเห็นถูกดีด้วย มันเป็นๆแค่ทิฎฐิ บางทีมันอาจจะถูกบางทีมันอาจจะผิด ก็ค่อยๆเข้าใจใช้สภาวะ ขออภัยใช้พยัญชนะสื่อสภาวะต่างๆออกมาสู่กันฟัง 

ก็ใช้อาศัยการแสดงอย่างนี้แหละ พระพุทธเจ้าท่านก็ใช้พยัญชนะ สื่อให้คนรับฟังรับรู้แล้วก็ได้ประโยชน์กันมา 

พ่อครูท้อไหมในการต่ออายุขัย

_สว่างแสง ขวัญดาว  · น้อมกราบนมัสการพ่อครูด้วยความเคารพอย่างสูงสุดค่ะ

พ่อครูคะ ลูกได้เห็นพ่อครูประนมมือกล่าวคำขอขมาด้วยความอ่อนน้อมต่อพระมหาปยุต

ลูกรู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก ลูกขอกราบเรียนถามว่าโลก ณ.วันที่เป็นอย่างนี้ พ่อครูท้อไหมคะ น้อมกราบนมัสการพ่อครูด้วยความเคารพอย่างสูงสุดค่ะ

พ่อครูว่า…ใครว่าอาตมาท้อไหมเอ่ย …ไม่ อาตมาไม่ท้อหรอกไม่มีท้อเลย ไม่เคยท้อสักครั้ง มีแต่มันฮึด มันแย่แล้วตอนนี้ก็เคยบอก มันไม่อยากกินอาหารแล้ว อาการของคนไม่อยากกินอาหารนี่ เป็นยังไงก็คงรู้ 

1.มันป่วยไม่สบายไม่อยากกินอาหาร 

2. ไม่ใช่มันป่วยไม่สบายหรอก แต่มันไม่อยากกินอาหารแล้ว มันอยากจะปล่อยวาง เลิกชีวิต มันเป็นอย่างนั้น 

เพราะฉะนั้นมันก็เป็นลักษณะ มันไม่อยากจะรับเข้าไปแล้วอาหาร ไม่ใช่ว่าอาตมากินอาหารนี่ไม่อร่อยแล้ว อาตมาเป็นมานานแล้ว ไอ้กินอาหารไม่อร่อย กินอาหารตามรสชาติจริงของมันเลย อาตมาก็ได้บรรลุธรรมอันนี้ กินอาหารไม่อร่อยนี่คือการบรรลุธรรม ก็กินตามธรรมชาติของอาหาร 

อันนี้เปรี้ยว อันนี้หวาน อันนี้ก็รสจืดๆรสธรรมดา  อันนี้รสขม รสเผ็ดอะไรก็รู้ตามเป็นจริง แต่อร่อยไม่มี อย่างนี้เป็นการบรรลุธรรมบรรลุมานานแล้ว 

แต่ทีนี้เมื่อมันไม่อยากกินอาหาร อยากจะปล่อยวาง อยากจะเลิกขันธ์ สรีระมันจะบอก สรีระมันไม่อยากให้เรากิน 1. มันป่วยอวัยวะเจ้าการมันไม่รับ 2. องค์รวมของชีวิตมันไม่อยากรับแล้ว 

แต่ทีนี้อย่างอาตมานี่มันไม่ได้อยู่ในกรณี ผ่านกรณีที่ 1 ผ่านกรณีที่ 2 ก็ไม่ใช่ กรณีที่ 3 คือ มันฝืนขันธ์ ขันธ์มันแย่แล้ว ขันธ์ของอาตมาฝืนอายุขัยมาได้ถึง 72 ไปถึง 90 ฝืนมา 18 ปีแล้ว ลากขขันธ์ไปยังไม่ยอมตาย อาตมาถึงบอกว่าอายุขัยมันแค่ 72 ปี แต่มันลากขันธ์มาจนฝืนมาก อันนี้แหละมันหนัก อันนี้แหละลำบาก 

อาตมาพยายามตั้งเกณฑ์ตั้งเป้าไว้ว่าจะอยู่ให้ได้สัก 120 ถึงวันนี้นี่ลองทายซิว่าอาตมาจะฝืนไปถึง 120 ไหม …(ลูกๆว่าเกิน..ใจถึง) ใจถึงแล้วจะเอากายไปถึงไหม จะเอากายไปถึง 120 ไหม 

อาตมาเห็นท่าแล้วว่ามันคงยากแสนยากจะไปถึง 120 คงเป็นไปไม่ได้ นี่โยมภิญญา ไปเสียที่จังหวัดแพร่ เป็นคนจังหวัดแพร่ อายุ 102 ปี ย่าง 103 

อ้าว ก็เป็นไปตามที่มันเป็นไปได้ 

_สู่แดนธรรม… ไม้ร่มอยากถามอะไรครับ

_ไม้ร่ม… ที่พ่อท่านบอกว่าอายุ 72 ปีหมดอายุขัยแล้วอันนี้พ่อท่านทราบได้อย่างไรครับ 

พ่อครูว่า… เป็น อจินไตย ถามว่า ทราบได้อย่างไรว่าอายุขัยมัน 72 มันเป็น อจินไตย มันตอบไม่ได้หรอกอธิบายยาก มันเป็นความรู้เฉพาะตน มันเป็นเรื่องของส่วนตน รู้ได้อย่างไร 

ถึงรู้ก็ไม่บอกหรอก ประเดี๋ยวคุณเอาไปใช้ 

_ไม้ร่ม..ผมเองมีคุรุท่านหนึ่งบอกว่าผมหมดอายุตอน 72 ปีเหมือนกันและผมก็เกือบหมดอายุจริงๆ แต่ผมไม่มี อจินไตย ที่จะรู้อายุนะครับ จะเท็จจริงโกหกอย่างไรผมไม่ทราบ 

พ่อครูว่า… ก็ ไม่ตายก็ไม่เป็นไรนี่ 72 ไม่ตายก็ไปเรื่อยๆ คุณก็เท่าไหร่แล้วตอนนี้ตอนนี้ 82 

_ไม้ร่มว่า… 28 ครับ เกิด 16 มิถุนายน 2484 

พ่อครูว่า… ทำไม จะห่างอาตมาตั้ง 7 ปี 

_สู่แดนธรรม… เลยถามพ่อท่านต่อว่าพระอรหันต์ที่ท่านพยายามต่ออายุสังขาร 

พ่อครูว่า… พระโพธิสัตว์ พระอรหันต์ไม่อยากต่ออายุหรอก 

_สู่แดนธรรม… พ่อท่านมีผู้ที่เป็นตัวอย่างให้พ่อท่านได้ศึกษาไหมครับ 

พ่อครูว่า… ก็มีสิ พระโพธิสัตว์องค์ก่อนๆ ไม่ได้เกิดมาน้อยๆชาติแต่เกิดมาเป็นไม่รู้กี่ล้านชาติแล้ว ก็พบกัน รู้จักคนนั้นคนนี้ ตัวอย่างเยอะไป เยอะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติของสัจธรรมด้านเรื่องนี้ เรื่องศาสนาพุทธอันนี้ยิ่งใหญ่ ศาสนาเทวนิยมเขาไม่มีสิทธิ์รู้เลยเรื่องเกิดเรื่องตายเรื่องเกิด เรื่องตายเกิด ก็ได้ตายแล้วไม่เกิดก็ได้ 

_สู่แดนธรรม… มีหลักฐานพระพุทธเจ้ายืนยันว่าถ้าหากใช้อิทธิบาท แต่เราก็ยังไม่เห็นตัวอย่างจากบุคคล หาไม่ได้จากหลักฐาน 

พ่อครูว่า… ก็นี่ไง ตัวจริงเป็นๆ หลักฐานมี ท่านไม่พูดกัน ไม่ใช่อะไร พระไตรปิฎกเล่มของพระมหากัสสปะไม่เอาเรื่องราวของพระโพธิสัตว์มา ถ้าไปเอาของมหายานจะมีเยอะแยะ ความคิดพวกนี้โพธิสัตว์คุยกันเรื่องนี้ แต่ของเรา เป็นยอดเถรวาท กัสสปะนี้ยอดอรหันต์ ยอดเถรวาท ไม่เอาเรื่องของโพธิสัตว์มาพูดเลย เพราะฉะนั้นในพระไตรปิฎกจะไปมีเรื่องราวลักษณะพวกโพธิสัตว์อะไร แม้จะมีลักษณะโพธิสัตว์ คนที่รู้จักก็จะรู้ แต่คนไม่รู้จัก มันก็คือธรรมะที่เอามาใช้ในเชิงของอรหันต์เท่านั้นเอง 

_เพชรรัตน์ แรงค์ · กราบนมัสการพ่อครูค่ะ… เมื่อสองเดือนที่ผ่านมาลูกเคยกราบนมัสการบอกกับพ่อครูในคอมเมนต์ว่า ถ้ายังมีชีวิตอยู่.. อีกสองเดือนจะขอมาอยู่ที่บ้านราชฯ… วันนี้มาถึงบ้านราชแล้ว.. พักที่เฮือนบวร.. ลูกรู้สึกขอบคุณพ่อครูทุกครั้งที่ได้มาพัก… เป็นที่พักที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ.. แม้จะนอนกรนไม่สะดวกเหมือนที่บ้าน..55 (ลูกน้อมระลึกถึงข้อธรรมในเรื่องของการได้สำรวมอินทรีย์) กราบขอบพระคุณพ่อครูสูงสุดค่ะ

พ่อครูว่า…สำรวมอินทรีย์ถึงขั้นไม่กรนได้นี่เก่ง สำรวมได้นะการกรน อาตมาถ้าไม่ปล่อยให้กรนก็ไม่กรน แต่ถ้าปล่อยให้นอนมันก็กรนได้ ไม่ให้กรนมันก็ไม่กรน 

กระแสหลักรู้จักโพธิรักษ์ แต่เขาไม่รู้จักโพธิรักษ์

_แดง สารคาม  · อนุโมทนากับญาติธรรมที่อยู่ในบ้านราชได้  ผู้มีบุญกุศลมากจึงได้อยู่และอยู่ได้ค่ะ คนที่หมู่บ้านดิฉันไม่รู้จักพ่อครูเลยสักคนเลยค่ะ

พ่อครูว่า…แดงเขากลับไปเลี้ยงแม่ตอนนี้ น่าจะใช้คำว่าอนุโมทนากับญาติธรรมที่ได้มาอยู่บ้านราช 

ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาไม่รู้จักอาตมา อาตมาทำงานมา 50 กว่าปี ออกโทรทัศน์มาก็ไม่น้อย โทรทัศน์เขาก็มี โทรศัพท์มือถือเขาก็มี แต่เขาไม่รู้จัก คนรู้จักก็ขยิบมือเดียว มันก็เป็นธรรมชาติ 

ถึงแม้ว่าคนเขาจะผ่าน ผ่านนะ เขาก็ไม่สัญญากำหนดว่าคนนี้เคยผ่านตา ยิ่งไม่ฟังธรรมเลย เขาก็ยิ่งไม่รู้จัก อาจจะผ่านตาเขาแต่เขาไม่รู้จัก ไม่กำหนดสัญญา เขาไม่สะดุดเลย ไม่มีสัญญากำหนดรู้ไม่สะดุดเลย ผ่านๆๆ มันก็ไม่บันทึกไว้เลยในสัญญา ผ่านไปเฉยๆมันก็ไม่รู้ ไม่รู้จัก 

มันไม่แปลกหรอก มันแสดงถึงความจริงที่ว่า อาตมาเป็นตัวผู้ที่นำโลกุตรธรรมมาในยุคนี้ เป็นผู้นำโลกุตรธรรมขึ้นมาสืบทอดของพระพุทธเจ้า นี่ก็พูดความจริง บอกความจริง มาทำงานศาสนาที่แท้จริง 

ขนาดกระแสหลักคุณคิดดูสิ เขารู้จักโพธิรักษ์ แต่เขาไม่รู้จักโพธิรักษ์ เป็นปราชญ์ทางศาสนากระแสหลักด้วย เขารู้ว่าโพธิรักษ์แต่เขาไม่รู้จักโพธิรักษ์ โพธิรักษ์บอกว่าโพธิรักษ์ เป็นอรหันต์ เป็นโพธิสัตว์ เป็นผู้นำโลกุตรธรรม นำธรรมะที่ถูกต้องมาแสดงธรรมะ แล้วมันไปค้านแย้งกับเขา เขาก็เพ่งเลยบอกว่าไอ้คนนี้ไม่ใช่พุทธ ใช่ไหมง่ายๆ อย่าไปรู้จัก รู้จักเรา

ตรงกันข้ามถ้ารู้จักเราแล้วหนี คือมารผู้มีบาป ใครรู้จักเรา ตถาคตเห็นเราแล้ว ตถาคตรู้จักเราแล้วมารรีบวิ่งหนีเลย รีบหายไป 

_ชีวิต อยู่ที่การตั้งค่า  · พ่อครูครับทำไมพระทั่วไปเอาแต่เก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากสังคม แต่สังคมเสื่อม พระกลับไม่รู้ร้อนรู้หนาว..หรือพระอยู่เหนือปัญหาของโยม..หรือพระเอาตัวรอดแต่เพียงผู้เดียว..ถ้าประเทศไทยลดวัดไปครึ่งหนึ่ง. เศรษฐกิจจะดีกว่านี้.ผิดถูกขออภัยครับ

พ่อครูว่า…ก็เขาไม่ใช่พระจริง เขาก็ต้องเอาอะไรจากสังคม วัดทุกวันนี้เป็นสถานที่ของคนออกมาทำหากิน แล้วก็มาสร้างวัดเป็นดินแดนของตัวเอง ได้เป็นเจ้าอาวาสวัด แล้วก็เก็บเกี่ยวผลประโยชน์เลี้ยงชีวิตไป พูดแล้วน่าเกลี๊ยดน่าเกลียด แต่เป็นจริงไหม เป็นจริง 

มันเสื่อมจริงๆ ที่จริงไม่ใช่ศาสนาเสื่อม แต่ชาวพุทธเสื่อมไปจากศาสนา เสื่อมไปจากธรรมะพระพุทธเจ้า เสื่อมไปมากจริงๆ มันเสื่อมจนกระทั่งไปเอาเรื่องของเดียรถีย์ผิดเพี้ยนเป็นไสยศาสตร์เดรัจฉานวิชาไปสร้างเป็นพิธีกรรม สร้างไอ้นู่นไอ้นี่เต็มไปหมด ในยุคสมัยพระพุทธเจ้าไม่มีอย่างนี้เลย มีแต่เรื่อง เนื้องอกศาสนา 

_ตุ๊ก อัศวิน · กราบขอโอกาส..เจ้าค่ะ

เมื่อวันที่ 31/8/2566 ได้โอกาสเป็นหนึ่งใน สมาชิก ด้อม’ลุงตู่ ที่พร้อมใจกันแห่แหนไปแสดงความรักและความอาลัย ที่ ลุงตู่ หมดวาระ…จำจากตำแหน่งหน้าที่ นายกรัฐมนตรี#29 อย่างสง่า ผ่าเผย ในบรรยากาศที่น่าประทับใจฝุดๆ เจ้าค่ะ สมดังว่า..’ตำแหน่งอยู่ไม่นาน. แต่ ตำนานจักอยู่นานนนนเท่านานนน’ (Not long in position…But the legend lives forever.)

ขอโอกาสนี้_/\_ขอบพระคุณ ลุงตู่ ที่ท่าน ทุ่มเท กรำงานมาอย่าง เต็มสูบ (พ่อครูไอตัดออกด้วย) และ ซื่อสัตย์ !!

สมณะฟ้าไท… เราจะเห็นคุณตุ๊กอัศวินไป ให้กำลังใจลุงตู่ตอนออกจากทำเนียบ ตอนนี้ลุงตู่ก็ได้พักผ่อนให้เศรษฐารับผิดชอบต่อ 

พ่อครูว่า… ก็เป็นธรรมดางานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา ลุงตู่ก็มีวาระของลุงตู่ ทำขนาดนี้ก็ไม่น้อยแล้ว เป็นนายกตั้ง 9 ปีไม่ใช่น้อยเหมือนกันนะ ดูเหมือน 9 ปีนี้จะทำลายสถิติ ไม่มีใครเป็นนายกถึง 9 ปี พลเอกเปรมก็ 8 ปี แต่ท่านออกเอง ถ้าท่านจะอยู่ต่อก็อยู่ได้แต่ท่านก็บอกว่าพอแล้ว 

_สร้าง โครงสร้างพื้นฐาน (Infrastructures) ต่างๆ เช่น เส้นทางคมนาคม..เชื่อมโยงดุจใยแมงมุม โยงไปทั่วใน กทม ส่วนใน ตจว ก็เชื่อมโยงถึง ต่างประเทศ เจียวหนา..อีกทั้งสนับสนุน พลังสะอาด (Clean Energy) โดยเฉพาะ พลังแสงอาทิตย์ เพื่อสิ่งแวดล้อมของไทย และ ของโลก !! ทำให้ ประเทศไทย น่าอยู่ เป็น ประเทศที่ชาวโลก Vote ให้เป็น ประเทศที่น่ามาเที่ยวที่สุด. ของโลก!! Wow..Amazing Thailand!! ช่างน่าปลื้มใจในวิสัยทัศน์ ของลุงตู่ ยิ่งนัก!!

ต่อแต่นี้..ลุงตู่ จะได้พักผ่อน เพื่อ สั่งสม พละกำลัง ทั้งกาย/ใจ !!

ท่านจักได้โคจรมารับภาระนี้ต่อไปในภายภาคหน้า..!!”ขิงยิ่งแก่..ยิ่งเผ็ด เจ้าค่ะ”

กราบขอบพระคุณที่ให้โอกาสเจ้าค่ะ

_ดาวแดนบุญ รุ่งไร่โคก  · โทนี่เป็นอดีตนายกคนเดียวของไทย ที่ไม่รู้เรื่องกรรมและอัตตาตัวตนของเขา โทนี่ใจมืดบอดเห็นแก่ตัวและคิดว่าเขาได้อย่างเดียว เข้ากรงขังแบบง่ายพร้อมหลักฐานชัดเจนตราประทับไว้เป็นประวัติศาสตร์ ใช่ไหมค่ะ

พ่อครูว่า…ถูกทั้งนั้น ยังถูกหนักกว่านี้อีก ยังไม่หมด

_บุญญากร พัฒนสัตถาพร : สิ่งสำคัญที่สุด คือ ทักษิณควรไปติดคุกให้ชัดเจน ขอนำบทความมาให้อ่านครับ จากคุณ ปราชญ์ สามสี

ผมไม่ได้อยู่โลกสวยหรอกนะครับ ผมคือคนที่ทักษิณ แจ้งความหมิ่นประมาท… ในขณะคนบางคน นอนกระดิกตีนอยู่กับบ้าน.ผมคือคนที่วิพากษ์วิจารณ์ทักษิณอย่างชัดเจนทั้งเรื่องคดีหมิ่น คดีอื่นๆ แต่ อะไรที่ ต้องรู้จักอภัย ก็ต้องอภัยให้เป็น

เขาได้รับพระราชทานอภัยโทษจากในหลวงแล้ว จะเอาแต่ใจไปสั่งให้ในหลวงถอนคำพูดได้อย่างไร??

มันไม่ใช่เรื่องที่คนเราจะโกรธจนจะฆ่ากันไปข้าง ขนาด ร.6 ยังอภัยโทษคนที่ ลอบสังหารพระองค์เลย จะมาบ่นบอกว่า ทักษิณติดคุกน้อยไป อันนี้ไม่ใช่เรื่องกรณี คุณสนธิ ติดคุก 80 กว่าปี ได้รับอภัยโทษเหลือ เพียง 2 ปี 11 เดือน ก็ไม่ใช่ปัญหา

คดี คอมมิวนิสต์ที่เข้าป่า ก็ให้ อภัยโทษ ด้วยมาตรา 66/23 กลายเป็นผู้พัฒนาชาติไทย ความยุติธรรม ไม่ใช่การทำโทษทุกคนเท่าๆกัน ..แต่คือการทำให้คนสำนึก แปลเปลี่ยนพฤติกรรมให้เป็นคนที่ปลอดภัย…ไม่ให้คนเหล่านี้มีอำนาจก่อความวุ่นวายได้อีก 

ชัยชนะบนซากปรักหักพังไม่ใช่เหตุที่ควรเป็น

_วรัช นาวาบุญ  · พ่อครูครับ ทางทีวีช่อง 119 เปิดดูไม่ได้ครับ กราบนมัสการครับ

พ่อครูว่า…อาตมาก็ได้แต่อ่านไปไม่รู้จะช่วยยังไง เพราะอาตมาไม่มีปัญญาที่จะช่วย คุณเปิดดูไม่ได้อาตมาก็ไม่รู้จะไปช่วยยังไง 

(พ่อครูไอตัดออกด้วย) 

สมณะฟ้าไท… ทนายเขาบอกว่าทักษิณป่วยหนัก เราก็ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง เราก็ฟังเขาไว้ 

พ่อครูว่า… ไม่มีปัญหา ป่วยหนักเดี๋ยวเขาก็ตายก็เห็นเองแหละ จะเท็จจะจริงก็ไม่มีปัญหา เขาป่วยหนักไปเดี๋ยวเขาก็ตายก็มันก็จริง 

สมณะฟ้าไท… แต่คนที่เขาไม่ชอบทักษิณ เขาก็เอาลงในติ๊กต๊อก บอกว่าชยันโตโพธิมูเล…สวดส่งเลย คนไม่รู้จะพูดยังไงก็เอาพระสวดหน้าศพเอาภาพมาใส่ให้เลย เป็นการระบายอารมณ์ 

พ่อครูว่า… ชยันโตได้ไง ต้อง อกุสลาธัมมาต่างหาก แหม ไม่เคยสวดก็เลยผิด ไม่เหมือนพระทางโน้นเขาก็สวด เขาก็รู้ คุณไม่เคยสวด คุณไม่เคยพาสวด ก็สับสน 

_สู่แดนธรรม… ท่านไปสวดให้พรกับ 

สมณะฟ้าไท… พ่อครูให้สวดยถาสัพพีกันไว้ 

พ่อครูว่า… ยะถาสัพพีคือการให้พร กุสลาธัมมา คือส่งสการ

_สู่แดนธรรม… พ่อท่านว่าจะขยายความเรื่องมารไม่สู้หน้า 

จากพระไตรปิฎกเล่ม 15 เริ่มตั้งแต่ข้อ 416 

มารสังยุต ปฐมวรรคที่ 1 ตโปกรรมสูตรที่ 1

อาตมานำพระไตรปิฎกอันนี้มาอ่านมายืนยันมา ใช้เป็นตัวหลักฐานอธิบายในมุมที่ ได้พูดผ่านไปแล้ว ว่า ปัญญานี่ เมื่อเป็นตัวปฏิบัติการเป็นปัญญา เป็นตัวปัญญาเองเสร็จแล้วนี่ มารเห็นหน้าปัญญา มันจะกลัวเลย มันมีธรรมฤทธิ์ ที่อาตมาใช้คำนี้ ปัญญามันมีธรรมฤทธิ์ในตัว 

มันก็คือกิเลส มันก็คือความชั่ว ความชั่วเจอปัญญา เจอตัวจริงของความรู้ทัน มันจะหายไปมันจะหนีไปเลย มันจะชนะ มันเป็นธรรมฤทธิ์ มันจะชนะ อันนี้เป็นสัจจะที่ยืนยันความจริงของความเป็นปัญญาหรือยืนยันความจริงของสัจจะ สัจจะหรือปัญญามันอันเดียวกัน มันก็เป็นตัวถูก เป็นตัวจริง ผู้มีปัญญารู้ถูกรู้จริง ก็เป็นผู้ชนะ 

(พ่อครูไอตัดออกด้วย) 

พ่อครูเปรยว่าน่าจะหยุดการเทศน์เพราะรูปขันธ์ไม่อำนวย

เอ๊.. วันนี้คันคอจริงๆ 

ที่จริงอาตมาอยากจะเปรยว่า คง น่าจะหยุดแสดงธรรม น่าจะเลิกเทศน์ได้แล้ว มันรู้สึกว่ามันฝืน อาการมันหนักขึ้น เพิ่มขึ้น มันไม่น่าจะเพิ่มการเทศน์มากขึ้น มันน่าจะลดลง อันนี้ก็เป็นไปตามจริง ซึ่งฝืนใจอาตมา เจตนาของอาตมาเองอยากจะเทศน์มากๆ ใครๆก็คงจะรู้คงพอเข้าใจอยู่ แต่ความจริงของสังขารมันไม่ให้แล้ว 

สิกขมาตุกล้าข้ามฝัน… พ่อท่านเหลือวันละชั่วโมงก็ได้ 

พ่อครูว่า… แต่เวลาเทศน์แล้วเบรคมันไม่มี มันไป แล้วใครก็ไม่ค่อยกล้าช่วยเบรค อาตมาจะเบรคก็ต้องเบรคเองนะ 

สมณะฟ้าไท… เขาเกรงใจพ่อครู แต่เบรคไม่อยู่ครับ 

พ่อครูว่า… เออ เอาละ ตามควรก็แล้วกัน มันพอเป็นไปอยู่ ยังไม่ตายก็ไปได้ 

อาตมามารู้สึกอย่างหนึ่งสังขารจะแย่อย่างไร สำหรับผู้ที่จะเรียกว่า มีสิทธิ์พิเศษ เรียกโก้ๆว่า มีอภิสิทธิ์ที่จะอยู่เหนือมัน มันสามารถทำได้ 

อาตมานี่มันแย่มากกว่าที่ควร แต่อาตมาก็ฝืนได้เก่ง ฝืนได้ดีกว่าที่ควร 

_สู่แดนธรรม… เรียกว่าวิสังขารได้ไหมครับ

พ่อครูว่า… วิสังขารก็ได้ อ่านพระไตรปิฎก ฟังภาษาเพราะๆของพระไตรปิฎกบ้าง อาตมาเอามารสังยุตมาประกอบการอธิบาย 

มารผู้มีบาปหายไปเพราะปัญญาของพุทธ

พระไตรปิฎกเล่ม 15 เริ่มตั้งแต่ข้อ 416 

มารสังยุต ปฐมวรรคที่ 1 

ตโปกรรมสูตรที่ 1

[416] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้-

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคได้ตรัสรู้ใหม่ๆ ประทับอยู่ที่ต้นไม้อชปาลนิโครธ ใกล้ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ณ ตำบลอุรุเวลา ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงประทับพักผ่อนอยู่ในที่ลับ ได้เกิดความปริวิตกแห่งพระทัยอย่างนี้ว่า โอ เราเป็นผู้พ้นจากทุกกรกิริยานั้นแล้ว โอ สาธุ เราเป็นผู้พ้นแล้วจากทุกกรกิริยาอันไม่ประกอบด้วยประโยชน์นั้น โอ สาธุ เราเป็นสัตว์ที่บรรลุโพธิญาณแล้ว ฯ

พ่อครูว่า… การรู้ตัวว่าเราได้พ้น ทุกรกิริยา เป็นคำที่บอกเรื่องกิริยา ทุกระ คือ ทุ กับ การ คือ ไปบำเพ็ญกิริยาแบบอุกฉกรรจ์ที่ต้องทรมานอะไรอย่างนั้นท่านพ้นมาแล้ว ได้รู้ และแค่นี้ก็ถือว่าเราเป็นโพธิสัตว์ที่บรรลุโพธิญาณแล้ว 

แต่ท่านเป็นผู้บรรลุโพธิญาณ ท่านตรัสได้ว่าท่านบรรลุโพธิญาณ แต่คนธรรมดาทั่วไปยังไม่ถึงขั้นโพธิ ยังไม่รู้ความตรัสรู้ในระดับที่ควรจะเป็น ที่จริงโพธิสัตว์หรือโพธิ ก็ควรจะนับตั้งแต่อรหันต์ จบอรหันต์เป็นโพธิสัตว์ เป็นโพธิญาณ 

อาตมาอธิบายโพธิสัตว์ตั้งแต่โสดาบัน เป็นความตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าขั้นที่ 1 อาริยธรรม

สกิทาคามีเป็นโพธิสัตว์ระดับ 2 อนาคามีเป็นโพธิสัตว์ระดับ 3 อรหันต์เป็นโพธิสัตว์ระดับ 4 นี่เป็นโพธิสัตว์ 4 ระดับแล้ว 

กว่าจะถือว่าเป็นผู้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ เรียกว่าสัพพัญญู ก็ไปอีกไกลเป็นอรหันต์ เป็นอรหันต์ถึงขั้นที่ 6 หรือเป็นโพธิสัตว์ขั้นที่ 9 ต่อไป เป็น อนุโพธิสัตว์ อนิยตโพธิสัตว์ นิยตโพธิสัตว์ มหาโพธิสัตว์เป็นระดับ 8 พระพุทธเจ้าเป็นระดับ 9 ตามสัจจะของมัน ตามหลักสังขยาเลขเลย พวกนี้เป็นสัจจะ 

ในการอธิบายโพธิสัตว์ก็ดี อธิบายอรหันต์ก็ดี ระดับของอรหันต์ระดับของโพธิสัตว์นี่ เราจะมีคนมาอธิบายอย่างนี้สู่กันฟัง ไม่ใช่เรื่องสามัญ เป็นเรื่องวิสามัญ เป็นเรื่องที่จะต้องมีคนที่มีความรู้อย่างอาตมามีความรู้ ก็ถึงจะมาอธิบายได้ ไม่เช่นนั้นพูดเลอะๆ     เทอะๆไปไม่ได้หรอก พูดไปประเดี๋ยวเถอะเละ ถ้าไม่จริงก็เละ​ มันไม่ใช่เรื่องเล่น มันเป็นเรื่องละเอียดลออสูงส่งมาก 

แค่โพธิสัตว์กับอรหันต์แตกต่างกันอย่างไร มันใช่ง่ายที่ไหนที่จะพูด ยิ่งเมืองไทยเถรวาทไม่รู้เรื่องโพธิสัตว์เลย นี่ยิ่งไม่มีใครรู้เรื่องโพธิสัตว์ อาตมาเอามาพูดนี่มันถึงยุคที่จะต้องพูด เพราะถ้าไม่พูดแล้วโลกุตรธรรมก็ไม่สมบูรณ์ พูดแต่อรหันต์นี่โลกุตรธรรมไม่สมบูรณ์หรอก

ที่จริงอรหันต์ก็ต้องเป็นโลกุตรธรรม แต่มันเสื่อมจนกระทั่งไม่รู้ว่ามาเป็นอรหันต์ โลกุตรธรรมก็ไม่รู้เรื่อง ไม่พูดกันเลยโลกุตระ ที่ต้องเป็นอุตระ เป็นธรรมะที่เหนือชั้นกว่าโลกีย์ก็ไม่รู้เรื่อง แยกโลกียะกับโลกุตระไม่ออก 

อย่างคนในโลก เป็นเทวนิยมกันทั้งนั้น นอกจากศาสนาพุทธ ศาสนาเทวนิยมทั้งหมดเป็นโลกีย์ทั้งนั้น มีโลกุตระคือศาสนาพุทธศาสนาเดียว คิดดูสิคน 7 พันล้าน มีชาวไทย 95% ประมาณ 50 ถึง 60 ล้าน ที่ถือศาสนาพุทธ แล้วถือศาสนาพุทธที่ไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวเลยอีก 70 ล้านนี่ สัก 69 ล้าน ถือศาสนาพุทธให้มากๆ 69 ล้านเป็นศาสนาพุทธ จะรู้เรื่องโลกุตรธรรมอยู่ รู้จริงๆจะถึง 900,000 ไหม ไม่ถึง ไม่น่าจะถึง 900,000 ก็ไม่น่าจะถึง 

รู้จริงๆอยากพวกเราก็ได้แล้ว 9,000 ตีขลุมเอานะ รู้โลกุตระจริงๆ 9,000  มาบรรลุได้จริงๆสักประมาณ 900 มาบรรลุเป็นอาริยะถือว่ามีประมาณสัก 900 โสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหันต์ 

9,000 บรรลุธรรมของชาวอโศกก็ตาม จะถึงหรือเปล่า นับปุโลปุเลว่า โสดาบันบื้อๆหน่อย ก็อาจจะถึง 

อ้าว อ่านต่อ 

[417] ครั้งนั้นแล มารผู้มีบาปได้ทราบความปริวิตกแห่งพระทัยของพระผู้มีพระภาคด้วยจิต จึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ แล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า

มาณพทั้งหลายย่อมบริสุทธิ์ได้ด้วยการบำเพ็ญตบะใด ท่านหลีกจากตบะนั้นเสียแล้ว เป็นผู้ไม่บริสุทธิ์ มาสำคัญตนว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ ท่านพลาดจากมรรคาแห่งความบริสุทธิ์เสียแล้ว ฯ

พ่อครูว่า…ที่จริงปริวิตกของท่าน หรือคุยกับเทวดา ก็เป็นการวิเคราะห์วิจัย 

[418] ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบว่า นี่มารผู้มีบาป จึงได้ตรัสกะมารผู้มีบาปด้วยพระคาถาว่า

เรารู้แล้วว่า ตบะอื่นๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ตบะทั้งหมดหาอำนวยประโยชน์ให้ไม่ ดุจไม้แจว

หรือไม้ถ่อ ไม่อำนวยประโยชน์บนบก ฉะนั้น (เรา) จึงเจริญมรรค คือ ศีล สมาธิ และปัญญา เพื่อความตรัสรู้ เป็นผู้บรรลุความบริสุทธิ์อย่างยอดเยี่ยมแล้ว 

พ่อครูว่า… ฟังให้ดี ถ้าอ่านพระไตรปิฎกให้แตก ตบะต่างๆที่ยืนเดินนั่งนอนต่างๆ เป็นเรื่องนอกรีต เป็นเรื่องไม่ได้เรื่องทั้งนั้น ต้องมาสู่การศึกษา 3 จะเจริญ เจริญมรรคคือ ศีล สมาธิ ปัญญา 

ดูกรมารผู้กระทำซึ่งที่สุด ตัวท่านเป็นผู้ที่เรากำจัดเสียได้แล้ว ฯ

พ่อครูว่า… อันนี้ซ้อน มารเป็นผู้กระทำซึ่งที่สุด เหมือนอย่างมหาบัวบอก เราทำที่สุดในชาตินี้แล้วจะไม่เกิดอีกชาติต่อไป ไอ้ที่เข้าใจผิดๆนั้นพระพุทธเจ้ากำจัดเลย มันเป็นมาร มันเป็นความผิดเป็นความเข้าใจผิด ความโง่ มันซ้อนเห็นไหม ตัวมารนี่แหละตัวเข้าใจผิดเป็นอย่างนี้ เรากำจัดได้เสร็จแล้ว กำจัดความโง่ ความหลงผิดหลงตัวอะไรพวกนี้ คือครบเลย พระพุทธเจ้าตรัสอย่างนี้ก็คือรู้เท่าทันมารด้วยปัญญาด้วยพระสัพพัญญู 

ครั้งนั้นแล มารผู้มีบาปเป็นทุกข์เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคทรงรู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้อันตรธานไปในที่นั้นเอง ฯ

พ่อครูว่า… มาร พอได้ยินว่าพระพุทธเจ้าท่านรู้จักหมดว่า มารไม่ได้เรื่องสักอย่าง ไม่ถูกต้องสักอย่าง พระผู้มีพระภาครู้จักตับไตไส้พุงหัวใจมันสมองของมารหมดเลย  จะเป็นกิเลส จะเป็นมาร จะเป็นความโง่ จะเป็นอะไรทั้งหมด เป็นตัวเลวตัวร้ายอะไรทั้งนั้น เจอความรู้ เจอความเข้าใจ  เจอความเห็น อันยิ่ง ที่เป็นสภาวะธรรมโดยเกิดขึ้นมาแทน ขึ้นมาเผชิญกันเลยกับไอ้สิ่งที่ไม่ถูกไม่ดีเป็นมาร ไอ้ที่ถูกที่ดีที่เป็นสุดยอดแห่งปัญญาเผชิญมันไป 

ไอ้ที่มีนั้นหลีกหนีไป มันเป็นธรรมฤทธิ์ที่ใช้ภาษาที่ไม่มีภาษายิ่งใหญ่กว่านี้แล้ว หมายความว่ามันเด็ดขาดเลย ไอ้ตัวนี้ต้องหนี ถ้าปัญญาขึ้นมา มารตาย กิเลสตาย สรุปเข้าง่ายๆตื้นๆสั้นๆ ปัญญาเกิดกิเลสตาย ทำปัญญาให้เกิดเถอะกิเลสตาย ปัญญาพอเจอกิเลสปั๊บ ของเราเองนะเจอกัน มันเป็นของตัวเองทั้งคู่ มารก็ตัวเอง ปัญญาก็ตัวเอง กิเลสก็ของตัวเอง ปัญญาก็ของตัวเอง 

ปัญญาตัวนี้แหละคือบุญ คือเพชฌฆาตมือเด็ดขาด ที่อาตมาขยายความมา เป็นเพชฌฆาตที่เก่งยิ่งกว่าฌาน 

อาตมาเคยกล่าวพาดพิงถึงว่า ปัญญา มาร พอเห็นหน้ากันแล้วนี่ มารนี่วิ่งหนีหูตูบ พูดผ่านพูดอธิบายมาหลายทีแล้ว ก็เอาพระไตรปิฎกเล่มนี้มาขยายความ ตามภาษาของพระไตรปิฎก ภาษาอาตมาอธิบายเองหมดแล้ว แล้วจะมีรายละเอียดไปอีก อธิบายนัยยะต่างๆไปอีกและอีกหลายบท หลายสูตรมากเลย ในมารสังยุต 

แล้วก็สรุปตรงที่ว่า ครั้งนั้นแล มารผู้มีบาปเป็นทุกข์เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคทรงรู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้อันตรธานไปในที่นั้นเอง ฯ

พ่อครูว่า… สรุปอย่างนี้ทุกสูตรทุกบทเลย แสดงถึงว่า ต้องมา สร้างปัญญา สร้างพลังงานจิตให้มันเกิดพลังปัญญา ให้เกิดปัญญาให้ได้ พอเกิดปัญญาแล้วก็ นี่คืออาวุธใหญ่ ที่จัดการการตรัสรู้ จัดการการบรรลุธรรม ปัญญานี่

เพราะฉะนั้นความรู้ที่ใช้ภาษาเรียกว่าปัญญา จึงไม่ใช่ความรู้ของเทวนิยม  ไม่ใช่ความรู้ของโลก ของโลกีย์อะไรทั่วไป เทวนิยมไม่มีปัญญามีแต่ เฉโก อาตมาก็ขยายความ มีแต่ เฉกะ เฉโก ไม่มีความรู้ทางปัญญา แต่ความรู้ทุกวันนี้ เขาไม่รู้เรื่องแล้วก็สับสน เอาปัญญาไปใช้แทนหมดไม่มีใคร เฉโก ที่หมายถึงความฉลาดนะ เขาไม่เอาด้วยมาว่ากู เฉโก นะ รู้เสียด้วยว่า เฉโก เป็นความฉลาดไม่ดี แม้แต่พจนานุกรมเขาก็แปลไว้ว่า เฉโก คือฉลาดแกมโกง ฉลาดมีเล่ห์เหลี่ยม ฉลาดชั่ว ก็ไม่มีใครอยากได้ 

แต่ความเป็นจริงเขายังเป็นคนที่ยังไม่มีภูมิปัญญาเลย ไม่มีภูมิที่จะเป็นปัญญา ไม่มี อัญญธาตุ อาตมาก็อธิบายมาหมดแล้ว 

ยิ่งคำว่า อัญญะ แล้วอาตมาใช้คำว่าธาตุ เติมเข้าไปเป็นธาตุจิต เป็นเจตสิก อัญญธาตุ และเป็นตัวลึกละเอียด จะไม่มีใครมาอธิบายได้ง่ายๆ ถ้าไม่รู้สัจจะความจริง ที่จะรู้จักว่า อัญญธาตุ ที่พระพุทธเจ้าท่านอธิบายเป็นปุคลาธิษฐานว่า โกณทัญญะ เกิด อัญญธาตุ ตัวนี้ขึ้นมาจนกระทั่งสามารถรับรู้ธรรมะของพระพุทธเจ้าหรือโลกุตรธรรมได้แล้ว 

อัญญธาตุ ไม่ได้หมายความว่ามีหนึ่งหน่วยเท่านั้นแล้วก็รับรู้ได้หมด ไม่ใช่ อัญญธาตุ จะเริ่มสะสมมา 1 หน่วย 2 หน่วย 5 หน่วย 10 หน่วย 20 หน่วย จนกระทั่งถึงขั้น 50 หน่วยได้ครึ่งหนึ่ง เกิน 50 หน่วยขึ้นไปจึงจะพอชื่อว่าเป็นผู้ที่ พอจะรับกันได้แล้ว พอจะรู้เรื่องแล้ว พอจะพูดกันไปได้แล้ว จนไปถึงขั้น 75 ส่วน 75 หน่วย ที่เข้าขั้น นิยตะ 

เพราะฉะนั้นที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า โกณฑัญญะรู้ได้แล้ว อัญญาสิ วตโภ โกณฑัญโญ แสดงว่า โกณฑัญญะนี้สามารถมี อัญญธาตุ เลย 75 หน่วยไปแล้ว อัญญาสิ วตโภ โกณฑัญโญ

เพราะฉะนั้นจึงฟังธรรมะ ธรรมจักรกัปปวัตตนสูตร อนัตตลักขณสูตรอะไรต่อไป สูตรต่างๆ ได้เข้าใจ ไม่กี่สูตรก็บรรลุอรหันต์แล้ว ถ้าไม่เช่นนั้นก็อีกนาน เพราะฉะนั้นโลกุตระไม่ใช่เรื่องง่ายๆ 

คำว่า อัญญะ ที่แปลว่าอื่น พยายามมาใช้ภาษาไทยคือ มันเป็นตัวอื่นที่แตกต่าง แล้วอื่น คำนี้มันไม่ใช่มีแต่อยู่ในโลกีย์ 

โลกียะทั้งหมดเท่าไหร่จะมีเท่าไหร่ก็ช่างมันเถอะ แต่ไอ้ตัวนี้มันแตกต่างจากโลกียะทั้งหมดเลย อื่น อันนี้ 

ฉะนั้นชาวโลกีย์ทั้งหลายแหล่ กว่าจะมีธาตุรู้ที่เป็นโลกุตระไปอย่างที่อาตมาแจกให้ละเอียดฟังให้ดี อัญญธาตุ ตั้งแต่ 10 หน่วย 20 หน่วย 50 หน่วย มันยังไม่กระเตื้องหรอก 60-70 จึงจะกระเตื้อง 75 ถึงจะเรียนรู้โลกุตรธรรมของพระพุทธเจ้าได้ แล้วก็เรียนได้ด้วยดีไปเรื่อยๆ 

อย่างพวกคุณมี อัญญธาตุ เกิน หลายผู้หลายคนอาจจะยังไม่เกิน 75 ไป มันก็เรียนรู้ไปได้เรื่อยๆ สัมโพธิปรายนะ ไปสู่ที่สุดที่สูงไป 100  ก็เป็นเรื่องละเอียดแล้วตรงนี้ จาก 75 ไปถึง 100 เป็นเรื่องลึกซึ้งละเอียดซับซ้อนไปเรื่อยๆ 

เพราะฉะนั้นความรู้ของพระพุทธเจ้าที่อาตมาพูดขยายความเป็นภาษาไทย ขยายจากหลักฐานคำพุทธเจ้า แม้จะเป็นบาลีบ้างเอามาไปเป็นไทยในพระไตรปิฎก อาตมาเอามาขยายความเป็นภาษาง่ายๆให้พวกเราเข้าใจ เป็นการหงายของที่คว่ำ แสดงของที่ลึกให้ตื้นขึ้นมาให้ฟัง แล้วพวกเราเข้าใจสภาวะพวกนี้ได้จึงปฏิบัติได้ 

ถ้าไม่งั้นปฏิบัติกันไม่ได้หรอก แล้วก็ไม่มีมรรคไม่มีผล เป็น โสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหันต์ ไม่ได้ แต่อาตมาเอาธรรมะพุทธเจ้ามาขยายความให้พวกเราปฏิบัติได้มาถึงขั้นนี้ มาเป็นพระ อาริยะ โสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหันต์ กันจริงๆ 

แล้วพวกเราที่บำเพ็ญบารมีมาก็เป็นโพธิสัตว์กันจริงๆด้วย แต่ละคนแต่ละองค์ เป็นโพธิสัตว์อยู่ในพวกเรา อาตมาก็ไม่อยากไม่เก่งในการขยายว่าองค์นี้ได้ระดับนี้ระดับนี้ ไม่เก่งขนาดที่จะไประบุถึงขนาดนั้น อาตมาก็ไม่อยากจะทำเพราะผิดพลาดมันเป็นบาป เป็นกรรมที่ทำแล้วเป็นอันทำ พูดเป็นเล่นไป 

เพราะฉะนั้นจงฟังดีเถอะอาตมาจะเป็นคนระมัดระวังการพูดก็ดีการกระทำก็ดี ระวังไม่ให้มันผิด มันผิดมันเป็นการกระทำ พูดก็ตามกระทำทางกายแม้แต่คิด คิดผิด คิดไม่เข้าท่า มันก็เป็นของตัวเองทั้งนั้นก็ยังดี พูดออกไปแล้วคนอื่นรับฟังเป็นคนที่ 2 3 4 มันก็เป็นผลที่หนักขึ้นเสียขึ้นไม่ดี อาตมาก็ต้อง อันนี้แหละสังวรระวัง เพราะอาตมารู้จักกรรมแล้วก็เชื่อกรรมเชื่อวิบาก เชื่ออย่างระมัดระวัง เชื่ออย่างสังวรจริงๆไม่ทำเป็นเล่นเพราะกรรมเป็นอันทำ คุณเข้าใจไหม คำว่ากรรมเป็นอันทำ มันลึกซึ้งนะ คนที่ไม่กลัวกรรมไม่กลัววิบากอย่างทักษิณนี่น่าสงสาร ไม่รู้จะ … นี่ยังเป็นๆ ถ้าแกตายแล้ว กว่าจะได้กลับมาเกิดเป็นคนอีก ทักษิณเอ๊ย..

สมณะฟ้าไท… แกถึงกลัวตาย 

พ่อครูว่า… กว่าจะได้พ้นนรกที่แกต้องไปตกอีก กว่าจะได้มาเกิดเป็นคนนี้อีกนาน ขออภัยทักษิณที่อาตมาเอามาพูดถึงเพื่อเอามาเป็นตัวอย่าง นานๆจะมีตัวอย่างที่แย่ๆมาให้ดูเป็นตัวอย่างสักทีหนึ่ง อย่าไปเอาอย่างเป็นอันขาด 

มันซับซ้อนนะที่เขาทำซับซ้อนที่เขาหลง นึกว่าเป็นเรื่องประเสริฐ นี่ดีนะ เขาสำนึกขึ้นมาจิ๊ดหนึ่ง ไอ้การสำนึกของเขานี้มันเป็นอาชญวิทยาชนิดหนึ่ง เขาสำนึกให้คนส่วนใหญ่เห็นว่าเขาสำนึก แต่ถ้าจริงเขาชนะ เขาไม่ได้สำนึกจริง มันซับซ้อนอย่างนี้ 

อาตมาจึงเห็นว่าถ้าเขาสำนึกจริง เขาจะยอม ลดราวาศอกไม่มานั่งหาเหลี่ยมมุม ไม่ใช้อาชญวิทยาซับซ้อนเพิ่มขึ้นไปอีกอย่างที่เขาทำ ขณะนี้นี่ใครรู้บ้างไหมว่าทักษิณอยู่ที่ไหน สมีธัมมชโยยังพอรู้ว่ายังอยู่ในธรรมกาย แต่ตอนนี้ใครรู้บ้างว่าทักษิณเก่งกว่าธัมมชโย 

สมณะฟ้าไท… มีเห็นภาพหลุดว่าอุ้มหลาน 

พ่อครูว่า… ได้อุ้มหลานด้วย เขาไปอุ้มที่ในโรงพยาบาล อยู่ในบ้านเลย โอ้โห เห็นไหม เหรอ ไอ๊หยา โอ้โห หลานคือเด็กเพิ่งเกิดใหม่นะ จะเป็นคนไหนก็เด็กเกิดใหม่ทั้งนั้น หลานคือลูกที่เกิดใหม่ จะคนไหนก็เกิดใหม่ทั้งนั้น แล้วอุ้มอยู่ในบ้านด้วย แล้วทักษิณไปอยู่ในบ้านได้ยังไง แล้วอุ้มหลานก็เป็นหลักฐานยืนยันที่เป็นปัจจุบันธรรม เฮ้ยประเทศไทย ขนาดนี้เลยหรือ ข้าราชการเอ๋ย

_สู่แดนธรรม… ในยุคนี้เขาบอกว่าอย่าเพิ่งไปเชื่อสื่อมากครับ 

พ่อครูว่า… มันไม่น่าจะเป็นถึงขั้นนั้น มันน่าจะเป็นจริงนะ แต่เขาก็จะน่ารู้นะว่าเขาไปทำอย่างนั้นก็น่าจะประจานตัวเขาเอง คือเขาจะรู้สึกว่าไม่ประจานหรอก เขาจะรู้สึกว่าแสดงว่าข้าก็ทำได้ขนาดนี้ นี่ลองฟังการวิจัยทักษิณของอาตมาบ้าง คนอื่นเขาวิจัยทักษิณบ้าง 

สมณะฟ้าไท… แม้แต่ทนายก็บอกว่าป่วยหนัก จะมีคนเชื่อสักกี่คน 

พ่อครูว่า… ก็พูดไป อธิบายเอาธรรมะ เอาตัวอย่างที่มันไม่น่าเอาอย่างมายกประกอบ เพื่อที่จะให้เห็นความจริง ว่าคนเรามันทำได้ที่เป็นไปได้ถึงขนาดอย่างนี้ๆ  อะไรอย่างนี้ ก็เหลือเวลาอีกประมาณ 6 นาทีนี้ก็ ขอสรุปในเรื่องที่ควรสรุป 

คนที่ได้จิตนิยามเกิดขึ้นมาเป็นสัตว์ ตั้งแต่เป็นสัตว์เซลล์เดียวก็ถือว่าเป็นสัตว์แล้ว พัฒนาสัตว์เซลล์เดียวไปอีกล้านๆๆๆปี กว่าจะมาได้ เป็นจิตนิยาม ผ่านอะไรต่ออะไรขึ้นมาจนกว่าจะเป็นจิตนิยาม ไม่ใช่เรื่องสามัญ ขออภัย สัตว์นั้นเป็นจิตนิยามแล้ว กว่าจะได้เป็นมนุษย์ มนุสโส เป็นผู้ที่มีใจสูง ท่านแปลไว้แบบนั้น 

เพราะฉะนั้นคำว่า ใจสูง คำนี้  มนุษย์สามารถเป็นได้ถึงพระอาริยะสามารถเป็นได้ถึงพระอรหันต์ เป็นได้ถึงที่สุดเป็นพระพุทธเจ้า เป็นมนุสโส เป็นผู้ที่มีธาตุจิตถึงขั้น มนะ มโน 

เพราะฉะนั้นผู้ที่สามารถมีธาตุ มโน มนะ ได้แล้ว พึงรู้ตัวเถิดว่า ยิ่งผู้ที่มีมโน มนะ มีความเฉลียวฉลาดมาฟังโลกุตรธรรมรู้เรื่อง มันไม่ใช่เรื่องธรรมดา อย่างพวกคุณนี่ไม่ใช่คนธรรมดา เป็นคนที่ได้รับความรู้ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ 

อาตมาก็ไม่เชื่อว่าอาตมาจะเก่ง เทศน์โดยที่ว่าพวกคุณไม่มีภูมิโลกุตระแล้วได้มารับธรรมะได้ อาตมาไม่เชื่อว่าอาตมาจะเก่งอย่างนั้น มันเป็นที่พวกคุณมีบารมี มีธาตุรู้ที่จะรับรู้โลกุตรธรรมได้ไม่รู้เท่าไหร่แหละ จะว่าโกณฑัญญะเป็นผู้มี อัญญธาตุ รู้เกิน 75 ขึ้นไป พวกคุณก็เป็นพวกเดียวกันที่มีธาตุรู้เกิน 75 ขึ้นไป จึงมาฟังธรรมะโลกุตระได้ขนาดนี้ แต่บารมีอาจจะไม่สูงเท่าโกณฑัญญะ แต่ก็รับฟังไปได้เรื่อยๆ ยิ่งยุคนี้นี่มันแค่อาตมา ไม่ใช่ยุคพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าก็ตรัสกับใครต่อใครอยู่ แม้แต่พราหมณ์ทั้ง 5 พระพุทธเจ้าก็สอนผู้ที่มีบารมีต่างๆ อย่างพวกคุณก็ในฐานของอาตมา บารมีแค่อาตมา อาตมาก็ยังไม่ใช่มหาโพธิสัตว์ซะด้วย แค่นิยตโพธิสัตว์แค่นั้นด้วย 

แต่พวกคุณก็มาฟังรู้เรื่อง มาฟังเข้าใจ มาเห็นเป็นความสำคัญ ในชีวิต แล้วก็มาพยายามเอา พากเพียรเอา ทั้งๆที่พวกเรานี่โลกุตรธรรมนี้มันไม่ได้เป็นไปเพื่อโลกียะ ไม่ได้เป็นไปเพื่อ ลาภ ยศ สรรเสริญ โลกียสุข คุณเอาความเป็นอโศกไปโชว์ในซุปเปอร์มาร์เก็ต คนเขาจะรู้สึกว่า โอ้โห แหม ยกมือไหว้เป็นทิว ใช่ไหม หรือ เขาจะไล่หรือเขาจะมอง ว่า อะไร? เขาจะเห็นว่าเป็นตัวอะไรมาเดินอยู่นี้ด้วยซ้ำไป 

เดี๋ยวนี้คนอโศกนี่ไม่ค่อยสังวรระวังตัวที่คนเขาจะมองอะไร คือมันชินชาซะแล้ว ไปอย่างมันเป็นชาวอโศกนี่ละวะ เดินลุยเข้าไปในดงชาวไฮโซเขาอะไรอย่างนี้ 

เพราะฉะนั้นมันจะเห็นความต่างเลย จะเห็นความต่างที่ชัดเจน แต่คนเขาก็รู้จักขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าเมื่อก่อนแล้วยิ่ง โอ้โห.. มันยิ่งไกลห่างเลย 

พูดไปพูดมาปิดตัวเลขเวลาแล้วหรือ…พอ งั้น

สมณะฟ้าไท… สรุปจบ