670224 พ่อครูเทศน์เวียนธรรมมาฆบูชา งานพุทธาภิเษกฯ ครั้งที่ 48 ราชธานีอโศก

670224 พ่อครูเทศน์เวียนธรรมมาฆบูชา งานพุทธาภิเษกฯ ครั้งที่ 48 ราชธานีอโศก

ดาวโหลดเอกสารที่ https://docs.google.com/document/d/1rLxPebZ8xB-ltwMIE3T1rFQ09qn0VUuK/edit?usp=sharing&ouid=101958567431106342434&rtpof=true&sd=true 

                                                                                                                                  

ดาวน์โหลดเสียงที่ 

และ 

ดูวิดีโอได้ที่ 

และ https://www.facebook.com/boonniyomtv/videos/771141595064639 

มีซับ  

สมณะเดินดิน…วันนี้วันเสาร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2567 ที่บวรราชธานีอโศก วันนี้เป็นวันมาฆบูชาเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา วันนี้จะมีกัณฑ์พิเศษด้วย พ่อครูรู้สึกว่า ต้องนอนฟื้นสุขภาพมาหลายวันแล้ว มันเหมือนตกตะกอนแล้ว แต่ยังไม่ได้ดึงออกมา วันนี้เป็นวันสำคัญพ่อครูมีความตั้งใจอย่างยิ่ง ที่จะมาแสดงธรรมให้พวกเราฟังในวาระพิเศษครั้งนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าจะพิเศษระดับไหน ท่านดินไท ท่านแสนดิน ช่วยส่งเสียงให้ทราบด้วย

พ่อครูว่า… ส่งเสียงเองก็ได้…สุ้มเสียงก็แหบๆเบาๆไม่มีพลังอะไร แต่มันถึงเวลาวาระของมัน ในวัฏจักรของการหมุนเวียน ของลูกโลก ของดวงดาวของอะไรต่ออะไรเป็นไปถึงวาระ วันนี้คือขีดเขตทั่วโลก สากลของลูกโลก ของดวงดาว ของอะไรต่ออะไรเป็นไปถึงวาระวันนี้คือขีดเขตทั่วโลกสากลเก่า 

ในศาสนาพุทธเราถือว่าเป็นวันมาฆบูชา เป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวง 15 ค่ำ พระจันทร์เต็มดวง แสงสว่างที่สุดว่างั้น เขาก็เอาทางโลกแสงสีเสียง แสงสว่าง เป็นวันสะอาดจากทางแสง ใจเราก็ควรจะสะอาด จากกิเลส รูปมันก็ออกทางแสง เสียงก็ออกทางเสียง ส่วนใจคนใจเราอันนี้แหละเป็นยอดสุด ใจของคนนี่เป็นยอดสุด ต้องอ่านใจ อ่านเจตสิก 

พระพุทธเจ้าแยกแยะเอาไว้ละเอียดละออหมดแล้วรายละเอียดของพลังงาน ที่มันปรุงแต่งกันจิตตั้งแต่เบา จิตตั้งแต่ยังไม่มีชีวะที่ได้พูดมาแล้ว 

อาตมาก็ได้ว่าอธิบายมาถึงขนาดนี้แล้วสมบูรณ์แบบ ตั้งแต่พลังงานระดับทางวัตถุ พลังงานทางสสาร พลังงานทางมหาภูตรูป พลังงานทาง ดิน น้ำ ไฟ ลม จนข้ามเขตมา ต่อเนื่องด้วยพลังงานของเชื้อรา พลังงานเห็ด พลังงานเชื้อรา อหิจฉตตกะ ต่อเชื้อเข้ามาเป็น ภูตะ มาเป็นภูตคาม เริ่มเขาเรียกว่าเป็นชีวะ เริ่มต่อเชื้อมาจากเชื้อเห็ด มาเป็นชีวะก็ได้คิดว่าอธิบายจากความรู้ความรู้ ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้เอาไว้ โดยใช้พยัญชนะ ภาษาเดิมคือภาษาบาลี เอามาชี้แจงอธิบาย 

แล้วคนเราก็จะรู้ที่สุดแห่งที่สุดได้ ว่าพลังงานที่สืบต่อจากมหาภูตรูป เชื่อมต่อมาเป็นช่วงที่เป็นเห็ดเป็นรา แล้วก็มาเป็น ภูตคาม พีชคาม เจตภูต ปานะ เจตสิก เป็นสัตตะ  เป็นจิต เป็นวิญญาณ หรือ เรียกเต็มๆว่าเป็นจิตนิยาม 

แล้วจิตนิยามก็เป็นพลังงานของธาตุรู้ ที่รู้ได้เจริญสูงสุดถึงขั้นเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นแหละ จิตนิยาม คนจะจบเป็นรอบๆ ก็จบกิจก็อธิบายไปหมดแล้ว 

เพราะฉะนั้นผู้ที่ใฝ่นิพพานจริงๆ ใฝ่ที่จะไม่เกิดจะดับสนิทจะสลายดินน้ำลมไฟ จะสลายจิตนิยามเป็นดินน้ำไฟลมลงไปได้จริงๆนี่ หรือจะมาเป็นถึงขั้นความเป็นพระพุทธเจ้าที่จะสลายจิตนิยาม อย่างอาตมายังตั้งใจอยู่ ยังไม่ยอมรีไทร์ ยังพยายามที่จะบำเพ็ญไปถึงธาตุรู้ ที่รู้รอบในขีดเขตที่ถึงว่า เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคืออรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าระดับ 6 ให้สมบูรณ์แบบ ตามที่ได้อธิบายไปแล้ว หรือเป็นโพธิสัตว์ระดับ 9 ก็พากเพียรพยายามทำอยู่ 

เพราะมันได้ประโยชน์ที่สืบทอดศาสนาพระพุทธเจ้า และก็ได้ประโยชน์ที่ให้ผู้อื่นได้รับรู้ เรียนรู้ศาสนา ธรรมะของพระพุทธเจ้าต่อไปด้วย ซึ่งมันก็จำเป็น 

อาตมาอายุขัยมันแย่เต็มที่แล้ว มันเมื่อย มีแต่เมื่อยกับเมื่อยแอนด์เดอะเมื่อย เมื่อย มันอยากจะขาดลมหายใจไป ก็พยายามว่าจะพยายามรักษาไว้บ้าง แต่มันก็ยังจะขาดอยู่นั่นแหละ  ขาดก็ขาดเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นนะ ทุกคนก็อย่าไปคิดคาดคะเนอะไรกันไว้มากมาย ถึงเวลาไปก็ไป ขอไปก็แล้วกัน มันต้องเกิดมาอีกแน่อยู่แล้ว เพราะว่ามันเห็นอยู่แล้วว่า ธรรมะพระพุทธเจ้านี่ขนาดนี้ที่เป็นอยู่นี่ ไม่ถึงหรอก 5,000 ปีอีก 2,000 ปีไม่ถึง ไม่ถึง 

มันเป็นความรับผิดชอบที่อาตมาจะต้องเกิดมาเพื่อที่จะสืบต่อ เพื่อที่จะสืบทอดของพระพุทธเจ้าต่อไปจนให้มันมีเนื้อธรรม บริบูรณ์ไปถึงอีก 2,000 กว่าปี นี่มัน 2567

ก็คงจะไม่มีอะไรนอกจากถามอะไรกันสดๆ SMS แห้งก็มีอีกเยอะ ไม่ได้ออกอากาศมานานแล้ว แต่ก็เอาไว้ก่อนเถอะอันนี้ ไว้วันหลังวันนี้มีสดๆอะไรก็ว่ากันไปนี่ก็มันก็เมื่อยแล้วก็อยากจะพักแล้ว 

มีอะไรจะถามก็ว่ามา 

สมณะเดินดิน… คือมีลูกๆเขาอยากจะอาราธนาพ่อครูว่า พ่อครูไปตอนนี้ยังไม่ได้ เขายังทำใจไม่ได้ 

พ่อครูว่า… เอ๊า จะไปแล้วจะให้ทำยังไง 

สมณะเดินดิน… เขาบอกว่าอินทรีย์พละเขายังอ่อนมากเลย 

พ่อครูว่า… คุณจะอ่อนหรือจะแก่ยังไงอาตมาก็แก่แล้ว แก่กรอบแล้ว แล้วจะให้ทำยังไง ต่างคนก็ต่างเอาของตัวเองมายืนยัน เราก็เอาของเรามายืนยัน 

สมณะเดินดิน… มีหมอเขามองว่าถ้าพ่อครูฝืนอยู่ต่อไปนี้น่าจะได้ประโยชน์มากกว่ากลับมาเกิดใหม่แล้วมาทำงานต่อ ในความเห็นของหมอนะครับที่เป็นญาติธรรมเรา 

พ่อครูว่า… ความเห็นของหมอ หมอมาหายใจแทนอาตมาเมื่อไหร่เล่า หมอเล่นหายใจแทนอาตมาเมื่อไหร่ อาตมามันไม่ไหว ปัดโธ่ โอ้โห! ลมหายใจของอาตมา มันไม่ไหวแล้วจริงๆ จริงๆแล้วลมหายใจมันใช่นามธรรม นามธรรมมันซ้อนอยู่ในลมหายใจอีกที จะทำยังไง นั่นแหละศึกษาไปเอาความจริง เห็นความจริง อันนี้อาตมาว่ามันก็เป็นความรู้ที่น่าศึกษายิ่งเหมือนกัน โอ้โห! 

ความสูงสุดแห่งสิ่งที่ขาดสุด ที่เป็นลมหายใจ ก็มีพยัญชนะที่เรียกว่าอานา อาปานะ แล้วก็มีประธาน ประธานที่รับรู้ลมหายใจเข้าลมหายใจออกของเราเอง เป็น cyclic order 3 เส้า มีลมหายใจเข้าลมหายใจออกแล้วก็ประธาน เราเองเราเป็นประธาน สุดหายใจเข้าไม่มีออกสุดออกไม่มีเข้าก็ ก็เอวัง ก็จบ สรีระ สรีระนี้ก็หมดไป มันก็ไม่มีพลังงานต่อ 

หรือว่าผู้ที่จะเวียนมาเกิดอีกหรือจะปรินิพพานเป็นปริโยสาน ส่วนผู้ที่ยังไม่ปรินิพพานเป็นปริโยสาน มันก็คือยังไม่ได้ เทวนิยมทางโลกียะทั้งหมดจะไม่ได้ไปศึกษาถึงอรหันต์ก็จบไม่ได้ ต้องมีความรู้อรหันต์จึงจะจบได้ ถ้าไม่มีความรู้อรหันต์ ซึ่งใช้พยัญชนะอรหันต์ อรหะ แปลว่าไม่ลึกลับ แล้วสายเทวะนิยมไม่รู้เรื่องเหล่านี้ พระพุทธเจ้าจึงใช้พยัญชนะแทนว่า มันลึกลับ รโห รหะ มันไม่ อรหะ แปลว่าไม่ลึกลับ อันตะ ไม่ลึกลับอย่างที่สุด อันตะ แปลว่าที่สุด ท่านก็ใช้พยัญชนะครบหมดแล้ว ไม่มีอะไรไปลึกกว่านี้อีกแล้ว อ้าวมีอะไร

 สมณะเดินดิน… มีพวกเราบอกว่าถ้าพ่อครูจะไปจริงบอกล่วงหน้าสัก 2-3 เดือนได้ไหมครับ 

 พ่อครูว่า… ไม่ได้ มันไม่รู้จะวินาทีไหนได้ นาที วินาที บอกเป็นเดือนเป็นวันไม่ได้ บอกได้เป็นวินาที เป็นนาที มันจะบอกไม่ทันเอาไม่ทันวินาทีเอาด้วย 

สมณะเดินดิน… แต่ดูกำลังของพ่อครูอย่างทุกวันนี้น่าจะไปได้อีกหลายเดือนในความรู้สึกของผมนะครับ 

พ่อครูว่า… ความรู้สึกของคุณไม่ใช่ความรู้สึกของผม อย่างนี้ก็ไม่รู้จะว่ายังไง เอาละไม่ต้องพูดถึงอันนี้หรอก พูดแล้วนี่นะ พวกเราจะเศร้าหมองไม่เบิกบานร่าเริง  เพราะฉะนั้นเราไม่ต้องพูดถึงเรื่องเหล่านี้ดีกว่า มันจะเผชิญ แล้วเราเผชิญแล้วพยายามเรียนรู้ต่อสู้กับความจริง ถึงเวลาวาระจริงเผชิญกับมัน มันจะได้อย่างนั้น 

อ้าว มีอะไรใครจะถามจะอะไรต่ออะไรก็ว่าไปเท่าที่มันจะพอมีเวลา มีแรง มีเวลากับแรง เวลามันก็คือของจักรวาล มีแรงก็คือของเรา 

สมณะเดินดิน… เปลี่ยนคำถามใหม่ให้เบิกบานร่าเริงใครจะถามอะไร 

พ่อครูว่า… ขณะนี้ออกอากาศอาตมานั่งอยู่บนชั้น 4 ญาติโยมนั่งมาฆบูชากันอยู่ที่ข้างล่างชั้น 1 ในขณะนี้ยังถ่ายทอดกันอยู่เลย 

สมณะเดินดิน… ข้างล่างบอกว่าตอนนี้วิญญาณพวกเราก็ส่งไปชั้น 4 หมดแล้วครับตอนนี้ 

พ่อครูว่า… พูดถึงจุดที่ว่าเด็กนักเรียนคือเด็กอายุ 10 กว่าปีไม่ถึง 20 ปีมีเยอะ เด็กๆพวกนี้คือเป็นสายเลือด เป็น DNA ของพระพุทธเจ้า ที่จะพูดได้ด้วยพยัญชนะ 

ส่วนใครจะเป็นเนื้อแท้ของจิตวิญญาณ DNA แท้ๆจริงๆเลย มันก็อยู่ที่มวลของปริมาณของจิตวิญญาณ ของจิตเจตสิกต่างๆ ซึ่งมันก็จะต้องมีความยินดีตามมูลสูตร 10 ของพระพุทธเจ้า มีความยินดี จิตมันยินดีจริงๆเลยนะ มันแปลความเป็นภาษาไทยกันหมดแล้ว ความยินดี มันเป็นมูลสูตรข้อที่ 1 

จิตมันมีอาการอย่างนั้นจริงๆมันยินดีอันนี้มาก มันยินดีอย่างเป็นธรรมะก็เป็นธรรมะอันที่ 1 เลย มันยินดีธรรมะอันนี้อันที่ 1 เสร็จแล้วก็มาทำที่ใจในใจเรียกว่ามนสิการ ก็ยินดีแล้วก็เป็นจิตใจอยู่แล้ว ใจของเรายินดี ใจของเราต้องมาทำอีก มนสิการ มาทำใจในใจ 

มนสิการทำใจในใจ ที่จะทำใจในใจได้ ปฏิบัติมีผลได้ ประเด็นนี้แหละ ที่ยังช่วยพวกหลับตาเขาไม่ได้ คือ ต้องตื่นออกมา ชาคริยา  ให้มาอยู่กับแสงสว่างข้างนอก แล้วตาก็กระทบรูป หูก็กระทบเสียงจมูกก็กระทบกลิ่น ลิ้นก็กระทบรส ออกมาอย่างนี้ มีผัสสะเป็นปัจจัย 

ต้องมีผัสสะ ตาต้องผัสสะ หูก็ต้องผัสสะ จมูก ลิ้น กายก็ต้องผัสสะทั้งหมด อันนี้แหละมันซ้อนลึกลงไปนี่เขายังไปไม่ได้ เขาฟังแล้วเขาก็ยัง เด๋อ ก็ต้องเข้าไปสงบจิตอยู่ในภวังค์ สะกดจิตเข้าไปมันมีอยู่แค่นี้สลับไปสลับมา มันเข้าใจตัวนี้ไม่แตก บอกว่าไม่ใช่หลับตาเข้าไปต้องลืมตาออกมา มารับรู้เต็มๆร้อย มารับรู้เต็มๆ 100 พูดเท่าไหร่ๆก็ไม่กระดิกหู โอ้ย! อาตมาก็ว่ามันเสื่อมจริงๆเลย 

ยิ่งรู้ว่าศาสนาพุทธโลกุตรธรรมมันเสื่อมจริงๆ พระพุทธเจ้าตรัสจริงๆเลย พระพุทธเจ้าตรัสไว้ใน อาณิสูตร กลองอานกะ มันเสื่อมมันก็เสื่อมจริงๆจะทำยังไง มันก็เลยต้องทนไปทนไป ทนจนกระทั่งสังขารร่างกาย 90 ปีแล้ว 90 ปีซ้อนลงไปในความรู้ของคน มันก็ต้องคนแก่ 90 น่ะ จะไม่เรียกว่าแก่ไม่ได้นะยุคนี้ ในกาละนี้ คุณอายุ 100 นี้มันไม่ง่ายแล้ว 90 นี่มันแก่มันตายก่อน 90 เยอะ 50 60 70 ตายมีเยอะ 80 มาก็น้อยแล้ว 90 นี่ยากจะไปหา 100 ยิ่งยากใหญ่ 

เพราะฉะนั้นอาตมาถึงบอกว่า มันชลอตาย พยายามทำ ชรตาให้ความตาย ไม่ให้มันไปถึง วับ ไปเท่านั้นเองไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้วใช้พยัญชนะหมดแล้ว เฮ่อ! ใครมีอะไรอีก 

สมณะเดินดิน… คงไม่รบกวนพ่อครูมากกว่านี้นะครับ 

พ่อครูว่า… ขอบคุณพวกเราก็ว่ากันไปก็คุยกันไป ขอบคุณที่ให้โอกาสพักนอน โอ๊ย!อาตมาไม่รู้จะพูดยังไง ไม่ได้แกล้งทำนะ มันสุดวิสัย …จบ