บันทึกผ่านเลนส์ ส่องโพธิกิจ…นิยามทั้ง 5 ที่เป็นการเกิด ดับของจิตวิญญาน
วันศุกร์ที่ 3 สิงหาคม 2561
หลังจากพ่อครูตื่นนอนยามเช้าได้เข้าห้องทำงานเขียนหนังสือธรรมะตั้งแต่เช้าจนถึงเวลาประมาณ 9.30 นาที ได้แสดงธรรมโฟนอินไปที่ชมรมมังสวิรัติสาขาจังหวัดเชียงใหม่ เนื่องในโอกาสครบรอบวันแก่ ของชมรม มีท่านสมณะและจิตอาสาทำงาน 0 บาท ของชมร.เชียงใหม่หลายท่าน รอฟังการแสดงธรรมจากพ่อครูที่จังหวัดเชียงใหม่ อาในปางฝันรายงานการดำเนินงานตลอดปีที่ผ่านมาของชาวชมร.เชียงใหม่ให้พ่อครูทราบ จากนั้นพ่อครูได้ให้โอวาท ให้ข้อคิดเกี่ยวกับงานที่เป็นสัมมาอาชีพ รวมถึงการเป็นนักปฏิบัติธรรม ที่ต้องเป็นผู้มีวรรณะ 9 พ่อครูให้โอวาทถึงเวลาประมาณ 10.10 นาที คุณแม่ทองธรรมได้กราบขอบพระคุณพ่อครูและได้บอกถึงความซาบซึ้งในความกรุณาที่พ่อครูให้กับชาวชมร.เชียงใหม่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ทำให้ทุกคนมีกำลังใจในการพากเพียรและปฏิบัติธรรมต่อไป
พ่อครูลงมาฉันภัตตาหารเวลาประมาณ 11.15 นาที ระหว่างฉันก็ได้อ่านหนังสือพิมพ์ที่อาทวิชนำมาถวายด้วย พ่อครูฉันภัตตาหารเสร็จในเวลาประมาณ 13.40 นาที พวกเราถวายพ่อครูดูภาพจากโทรศัพท์ที่ท่านสมณะฟ้าไทส่งมาทางกลุ่มไลน์เป็นภาพที่ท่านสมณะ ท่านสิกขมาตุได้ไปเยี่ยมคุณปะดาวบุญที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์
จากนั้นพ่อครูเดินออกมาย่อยอาหารด้านหลังถนนด้านหลังพระพุทธโต พบตอไม้กันเกรา 2 ตอที่เตรียมจัดขึ้นไปตกแต่งบนสวนไม้ตาย บอกว่าเป็นตอไม้ที่หายากพ่อครูเห็นบุกขนาดใหญ่บอกว่าสงสัยขุดหัวออกมาต้องเป็นบุกที่หัวใหญ่พอควรท่านเดินมาถนนคอนกรีตด้านข้างพระพุทธโตที่เทคอนกรีตทั้ง 2 ฝั่งเรียบร้อยแล้วมาหยุดยืนดูบริเวณสามแยกทางลงที่ต้องเลี้ยวเข้าไปหน้าน้ำตกผาแหงนซึ่งยังไม่ได้ปรับเป็นทางลงที่สมบูรณ์
จากนั้นพ่อครูเดินมาที่อาคารบวร ยายแสงกำลังตัดใบตองกล้วยเพื่อทำไปทำขนมสำหรับขายที่ตลาดนัดบุญนิยม พ่อครูเดินตรวจงานเทคอนกรีตถนน จนถึงด้านหลังวิทยาลัยอาชีวะซึ่งเหลือเป็นบล็อคสุดท้ายที่จะต้องเทคอนกรีต จากนั้นพ่อครูเดินขึ้นไปที่ตลาดนัดบุญนิยม พ่อครูเย้าแม่สมพิศว่านั่งเล่น LINE (ลาย) ได้ตลอดเพราะแม่สมพิศเป็นผู้สานเส้นพลาสติกเป็นลวดลายตระกร้าที่ทั้งลวดลายและรูปทรงก็แตกต่างกัน พ่อครูแวะมาภายในตลาด แม่บัวนวลวันนี้เริ่มมาขายอาหาร กำลังข้องใจข้อธรรมะ ก็ได้เรียนถามพ่อครู พ่อครูแวะมาแผงขายผักของแม่สานศีลๆได้เรียนถามพ่อครูว่าขายผักในราคานี้เหมาะสมหรือไม่อย่างเช่น ผักบุ้งกำละ 5 บาท มะเขือเปราะถุงละ 10 บาท พ่อครูถามถึงราคาที่ตลาดทั่วไปขาย แม่สานศีลรายงานว่ามีคนรับจากเราไปขายกำละ 10 บาทถือว่าเป็นราคาปกติของตลาดทั่วไป บางที่ขายถึงกำละ 20 บาท พ่อครูเดินไปที่เฮือนหมอยาพื้นบ้านหมอแตงไทกำลังอยู่ที่ร้านพอดี ได้อธิบายสรรพคุณของยาและรากไม้ที่เป็นสมุนไพรต่างๆ พ่อครูให้ความสนใจในตัวยาหลายๆชนิดที่เป็นรากไม้ของไทยมีพวกเราทักว่าที่นี่ไม่มีใบรับรองจ่ายยา หมอแตงไทบอกว่ามีแต่ใบประกาศรับรองว่าเป็นแพทย์พื้นบ้านดีเด่น พวกเราเลยแนะนำให้นำใบประกาศนั้นมาวางไว้เพื่อที่ผู้ต้องการรักษาด้วยสมุนไพรจะได้เชื่อถือในสมุนไพรชนิดนั้นๆ ซึ่งมียาสมุนไพรป้องกันและรักษาโรคหลายชนิด
พ่อครูเดินไปด้านหลังเรือเจิ้นเทิ้น ก็เกิดอาการปวดที่เปลือกตา ท่านสมณะแสนดินซักถามอาการ จากนั้นพ่อครูเดินไปที่ ร้านนี้มีชื่อนะ ศิษย์เก่าบอย รื่นรมย์ไพรเข้ามากราบนมัสการ ผ่านร้านสขจ.พ่อครูก็ยังคงปวดที่เปลือกตา พ่อครูเดินกลับผ่านบริเวณนิทรรศการพระโพธิสัตว์มีญาติธรรมมาขอถ่ายภาพกับพ่อครู จากนั้นพ่อหินเข้มเข้ามารายงานเรื่องการทำถนนคอนกรีต พ่อครูและท่านปัจฉาหนักแน่นแนะนำในเรื่องรอยต่อทางลงถนน จากนั้นพ่อครูเดินผ่านหลังตลาดนัดบุญนิยมอาจารย์ดาบใจและแม่บ้านมากราบนมัสการ คุณอุไรจากศีรษะอโศกวันนี้นำกล้วยพื้นเมืองจากชุมชนมาขายเป็นจำนวนมาก พ่อครูเดินผ่านรูปปั้นควาย 3 ตัวลงมาทางด้านหนุ่มน้อยริมมูน พ่อหินเข้มเดินเคลียร์เหล็กเส้นออกเพื่ออำนวยความสะดวก เปิดทางถนนคอนกรีตให้พ่อครูเดิน พ่อครูเดินบนสันขอบถนนที่กำลังจะเตรียมทำทางลาดลงไปหน้าน้ำตกผาแหงนที่จะต้องจัดการระบบน้ำให้เรียบร้อยก่อนค่อยเทปูน ต้นข่อยบนป้ายบวรราชธานีอโศกเติบโตใบแข็งแรงงดงามมากนักเรียนสมุนพระรามเดินมาพร้อมสุนัขตัวเดิมที่พบเมื่อวานนี้ สอบถามเด็กๆบอกว่าไม่ได้เลี้ยงแต่ให้ชื่อมันว่า ป๊อปปี้ และเป็นหมาที่กินข้าวกับถั่วงอกได้ ซึ่งเด็กๆแม้มีความเอ็นดูสุนัข แต่ก็เข้าใจในเรื่องที่ไม่ให้เลี้ยงสัตว์ปล่อยให้สัตว์เป็นไปตามกรรม
พ่อครูเดินกลับมาด้านหน้าน้ำตกผาแหงนเห็นร่องรอยการถอนต้นหญ้าและนำต้นข้าวมาปลูกแทน พ่อครูและคณะปัจฉาเดินกลับขึ้นบันไดทางน้ำตกผาแหงนเห็นต้นพวงประดิษฐ์เตรียมเลื้อยแต่ก็ยังไม่ได้ตกแต่งกิ่งเพื่อเตรียมให้เลื้อยไปที่ต่างๆ ระหว่างทางขึ้นชั้น 4 อาสมัยหนึ่ง อาดาวเย็นและครอบครัวได้มากราบนมัสการ ก่อนที่พ่อครูจะขึ้นชั้น 4 และเตรียมการแสดงธรรมในช่วงเย็นที่พ่อครูดำริว่าจะแสดงธรรมเรื่องสมานฉันท์ต่อ ท่านสมณะแสนดินวัดความดันพ่อครูได้ 116 10 และวัดค่า pulse หรืออัตราการเต้นของหัวใจได้ 100 จึงถือว่าปกติสำหรับการเพิ่งเดินขึ้นชั้น 4 จากนั้นเพราะครูได้เช็ดหน้าเช็ดตัว พวกเราถามถึงพีชนิยาม จิตนิยามในอาการของคุณปะดาวบุญ พ่อครูได้อรรถาธิบายในเรื่องพีชนิยามกับจิตนิยาม เมื่อถึงจุดหนึ่งที่ต้องแยกออกจากกัน โดยต้องผ่านแกนออกจากชีวะก่อนจากนั้นเมื่อหลุดออกจากแกนที่เป็นชีวะ ก็จะเหลือเพียงพีชะ ถ้าไม่ได้ยึดอะไรก็จะค่อยๆชรตาและเสื่อมไปเอง เพียงแต่ยังสามารถที่จะเติบโตได้เหมือนพืชเพราะยังมีพลังงานโมเมนตัมหล่อเลี้ยงอยู่ แต่อีกไม่นานเมื่อไม่มีสัญญาณชีพหรือพลังงานทางจิตนิยามหล่อเลี้ยงไปก็จะชรตา สูญสลายไปเอง เป็นความลึกซึ้งของเรื่องนิยามทั้ง 5 ของการเกิดดับที่ไม่มีใครจะสามารถอธิบายได้เกี่ยวกับการเกิดดับของจิตวิญญาณ ถ้าไม่ใช่พระโพธิสัตว์ระดับ 7 ขึ้นไปที่สามารถอรรถาธิบายนิยามทั้ง 5 ได้อย่างมีสภาวะชัดเจนถูกแท้ตามหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า