610914 คนไม่อยู่กับปัจจุบันจะไม่มีวันจบได้
พ่อครูสนทนากับปัจฉาฯ 14 ก.ย. 2561
สมณะแสนดิน : อู๊ดดี้เขาสนใจพลังงานปีรมิด แต่ก่อนเขาก็ติดตามเหมือนกัน เขาเขียนมาถามเรื่องการจัดการกับภวตัณหา แต่พอพ่อครูพูดยืนยันอย่างนี้ แต่ผมนี่ต้องพยายามล้างภวตัณหา คือการปั้นเรื่องราวขึ้นมาสังขาร แล้วเสพโดยบอกตัวเองว่ามันไม่ใช่ความจริง มึงอย่าโง่นักเลย ไปจากกูได้แล้ว กูไม่เอากับมึงแล้ว ฟุ้งขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็จะพูดในใจทำนองนี้ทุกครั้ง เขาว่าผมว่าทำอย่างนี้ถูกไหม
พ่อครู : ถูกแล้ว มันมีมโนสัญเจตนาหารชัดๆ เราไม่ต้องการมัน อยากให้ ละหน่ายคลาย เราไม่ต้องการยึดมั่นถือมั่นเองอยู่แล้ว ไปซะไปซะ
สมณะแสนดิน : เวลาทำงานอยู่มันฟุ้งขึ้นมา เราไม่สังขารต่อ ไม่ปล่อยให้มันฟุ้ง สัญญามันไม่หายไปไหน ขอให้เรา มีสติอยู่กับปัจจุบันให้ได้ตลอด รู้ความจริงตามความเป็นจริงเสมอใช่ไหมครับ
พ่อครู : สัญญามันก็ไม่ให้เกิดพวกนี้ได้ นั่นแหละมันก็จะชนะ จนกระทั่งมันแข็งแรง แข็งแรงก็สัญญามาเป็นสติ สัญญามาร่วมเป็นสติ ก็มาเป็นสติคือรู้ตัวทั่วพร้อม เกิดอะไรปั๊บมาเป็นสติเร็วเข้า สติก็เป็นอธิปไตย สติก็เป็นแรง ชัดเจนที่จะกั้นให้อันนี้เกิดได้
สมณะดินไท : คล้ายๆอาการของคุณปรีชาเมื่อวานนี้ ที่ละลึกถึงภพหลัง ที่เขาเคยมีประสบการณ์อย่างนี้ๆ แล้วก็ มันอุปทานที่กลางๆว่า อันนั้นจริง เราก็ให้มาอธิบายใหม่ เขานึกว่าเขาได้สภาวะอย่างนั้น
สมณะแสนดิน : ผู้ที่ไม่เคยอยู่กับสัญญา พ่อมันพุ่งขึ้นมา มันเป็นสัญญาเก่า มันก็ไปสู้กับสัญญา แทนที่จะอยู่กับ ปัจจุบันที่พ่อท่านสอน ศีลสมาธิปัญญา นะ ตอนนี้กำลังคุยกับพ่อท่านอยู่นะ เขาก็ไปอยู่กับภพเก่ากำลังนึกอยู่ว่าจะพูดอย่างไงดี แต่พวกสายนี้เขาก็อธิบายไม่ค่อยออก แล้วก็พยายามนึก ขนาดนิ่งไปนานคนเขาลุ้น แต่เมื่อวานพ่อท่านทั้งอู๊ดทั้งปรีชาพ่อท่านก็พูดไป
พ่อครู : ตีทิ้ง ไม่เอา เลิก ไม่งั้นมันก็มัวอยู่อย่างนั้นแหละ เดี๋ยวก็จมอยู่อย่างนั้นแหละ ไม่รู้จักจบ
สมณะแสนดิน : ประนีประนอมมาหลายยกแล้ว หลายทีแล้ว ก็ไม่เปลี่ยน
พ่อครู : คนที่มันติดมันติดจริงนะ ไม่ง่ายเลย เขาต้องไปได้คิดเหมือนอู๊ดดี้ไง เองมาอยู่กับข้ามาอยู่กับข้า มันก็มาอยู่
สมณะดินไท : งั้นต้องเอาตัวอย่างอย่างนี้ มาให้พยายาม
พ่อครู : รู้ตัวเมื่อไหร่ไอ้นี่มาเลิก ไม่งั้นมันปล่อยวางไม่ได้ วนเวียนวนเวียนอยู่นั่นแหล ก็มันแล้วไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว ความจริงมันอยู่ที่ปัจจุบันเท่านั้น เพราะฉะนั้นใครวางอื่นๆ วางในสัญญา วางอะไรไม่ได้ มาอยู่กับปัจจุบันไม่ได้ ก็คือจบไม่ลง
สมณะแสนดิน : แต่เขาก็เบาลงนะครับ เพราะพ่อท่านบอกเขา เขาก็เบาลง
พ่อครู : ฝึกไปก็เบาลงเบาลง ค่อยๆไป
สมณะแสนดิน : เขาพยายามหยุด แต่ตอนท้ายยังขอพาดพิง ขอเอาหน่อย มีคนไปสะกิด sms มาต่อ พวก sms เอาหนักเลย ซัดตูมๆเลย
พ่อครู : อู๊ดไม่มีทีไป
ถอดข้อความโดย อุทัย
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=r6zkXU3c0xc[/embedyt]