วิถีบวร 1 ใน 1000 ตอน วันเกิด วันดับ ของยายอี๊ด
วันศุกร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2561
ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณทุกท่านๆๆด้วยใจจริง ที่ยังระลึกถึงกัน ทักทายกันมาในวันแก่ ผ่านไปอีก 1 ปีค่ะ ตัวดิฉันเองรู้สึกว่า โชคดีที่เกิดมาเป็นคน โชคดีที่มีร่างกายครบอาการ 32 (ขอบพระคุณคุณแม่ติ๋ม พ่อดาวเรือง) โชดดีที่มีจิตใจรักชาติบ้านเมือง โชดดีที่ได้รักเคารพในหลวงร.9 โชดดีที่ได้เจอพ่อครูสมณะโพธิรักษ์ โชดดีที่สุดได้มาเป็นชาวอโศก 1 ใน 1000 เป็นสมาชิกชาวชุมชน ราชธานีอโศก แผ่นดินพุทธ มาเป็น 1 ในคนที่ยอมถูกขัดเกลา มาเป็นจิตอาสาทำงาน 0 บาทมีรายได้เป็นศูนย์ไปสู่สูญ ศึกษาไตรสิกขา ศีล สมาธิ ปัญญา ที่พ่อครูสมณะโพธิรักษ์พากเพียรสอนวิชชาและจรณะ รื้ออวิชชาในตัวออกมาได้ทีละน้อยๆๆ จากคนโง่มากๆๆ มาเป็นคนโง่น้อยๆๆ และจะพยายามโง่น้อยลงไปเรื่อยๆ ลูกขอสัญญาค่ะ
เช้านี้ได้รับคำอวยพร ระลึกถึงฝากมาทางหน้า fb ทางไลน์ อย่างนี้ซินะที่เรียกว่า ส่งใจให้กันก็เพียงพอ ต้องขอบคุณทุกท่านจากใจค่ะ คุณแม่ติ๋มส่งข่าวมาแต่เช้าเมื่อรู้ว่าเป็นวันเกิดลูกสาว ต้องขอบพระคุณแม่ติ๋มที่ยอมให้ลูกเข้าวัดอยู่ในร่มโพธิ์ของพระโพธิสัตว์อย่างยินดี เต็มใจ ส่วนพ่อดาวเรืองได้จากโลกนี้ไปนานกว่า 30 ปีแล้วค่ะ
ต้องขอกล่าวถึงพ่อผู้ให้กำเนิดจิตวิญญาน พ่อครูสมณะโพธิรักษ์ พ่อที่มีโพธิกิจในการเผยแพร่ธรรมะในทุกวินาที ตั้งแต่หลังจากตื่นนอนจนถึงก่อนนอน พ่อครูแจกธรรมะพวกเราได้ตลอดเวลา อยู่ที่เราจะรับได้มั้ยเท่านั้นเอง 6 โมงเช้าพ่อครูก็เดินเร็วออกกำลังกายอีกเป็นตัวอย่างที่ทำให้ลูกหลานได้พากเพียรในเรื่องออกกำลังกายโดยหาเหตุผลอะไรมาอ้างก็ไม่ขึ้นเพราะพ่อครูงานก็มากเรื่องก็แยะยังมีเวลาให้กับการออกกำลังกายเลยค่ะ
หลังดิฉันจัดรายการเสร็จ ท่านสมณะถักบุญบอกว่า จะเลี้ยงส้มตำวันเกิดที่ศาลา(เป็นการกินข้าวที่ศาลาตามปกติที่จะมีอาหารหลากหลายอยู่แล้ว โดยเฉพาะส้มตำ) วันนี้พ่อครูลงมาฉันภัตตาหารเร็วกว่าดิฉันค่ะ ที่ยังกว่าจะลงมาได้ยังติดงานแกะไม่ออก ช่วงรับประทานอาหารที่ศาลาดิฉันจะรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้พูดคุย สนทนากับพี่น้องที่จะมาเจอกันช่วงกินข้าวที่ศาลานี่หละค่ะ โดยเฉพาะดิฉันเป็นเด็กท้ายแถว จะมีสมาชิกท้ายแถวที่คอยเอื้ออาทร แบ่งปันอาหารเหลือไว้ให้กันเสมอ
วันนี้ก็น่าแปลกใจ อดยิ้มไม่ได้ ที่วันนี้มีอาหารพิเศษอยู่หลายอย่างที่ปกติจะไม่มีเช่น ผัดหมี่ซั่วเส้น 2 แบบเลย ขนมจีนน้ำยาน้ำพริก(อาวิเชียรมาปรุงด้วยตนเอง) ดิฉันสวมรอยคิดเลยว่าเหมือนเลี้ยงวันเกิดให้เลย อาหารอุดมสมบูรณ์มากค่ะวันนี้ ภาพที่นำมาฝากเป็นเพียงบางส่วนยังไม่ใช่ทั้งหมดค่ะ
หลังจากทานข้าวเสร็จได้มีโอกาสติดตามพ่อครูเดินย่อยอาหาร เห็นความใส่ใจในรายละเอียดของจิตโพธิสัตว์ของพ่อครู เมื่อเดินไปดูที่สวนเกาะแก้ว เห็นต้นปะทัดจีนดูเฉาๆเหมือนไม่ได้รดน้ำ พ่อครูไม่รีรอ เดินไปที่สายยางพยายามรดน้ำต้นไม้ โดยมีท่านปัจฉาดินไทคอยช่วยอำนวยความสะดวก ดิฉันเห็นถึงความเมตตา กรุณา ใส่ใจในรายละเอียด เอาภาระ ดูแลทุกสิ่งทั้งอุตุ พีชะหรือจิตนิยามของพ่อครูที่มีวัตรปกติให้เห็นตลอด มองย้อนมาดูตัวเอง คงต้องเพิ่มความเมตตา และกรุณาลงมือทำแบบพ่อครูบ้าง แม้จะเป็นเพียงลูกแร้งปีกอ่อนก็จะพยายามกางปีก บินตามพ่อค่ะ
ช่วงบ่ายได้ข่าวดี มีของขวัญมาจากปฐมอโศก เป็นลูกชิลลี่ หลานข้าวหอม ที่อาศัยรถลุงดมที่มางานศีรษะอโศก กรุณานำมาส่ง หลานข้าวหอมรู้สึกยินดีปรีดากับน้ำตก กับลานสะโพมากๆ มาถึงไม่รีรออะไร ลากยายอี๊ดออกจากภพลงไปเล่นน้ำกับเธอได้ เก่งจริงหลานยาย แถมทำท่าว่ายน้ำกลิ้งบนก้อนหิน ขัดตะไคร่น้ำออกจากหินซะเอี่ยมเลย..55..
ช่วงเย็นฟังธรรมพ่อครูในรายการพุทธศาสนาตามภูมิ ซาบซึ้งพ่อครูที่บอกพวกเราเสมอว่า ท่านจะช่วยสร้างสังคมที่ยิ่งกว่าสังคมยูโทเปีย ซึ่งเป็นสังคมอุดมคติ แต่พ่อครูจะสร้าง สังคมสาธารณโภคี ให้ยิ่งใหญ่ จนทำให้คนตาบอดมองเห็นได้ เป็นความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ที่พ่อครูเอื้อ อภิบาลต่อมวลมนุษยชาติในการสร้างอาริยชนคนโลกุตระ เพื่อเป็นแก่น แน่นในโดยจะเป็นกลุ่มบุคคลที่มาอยู่รวมกันแบบสาธารณโภคี มีการระลึกถึงกันด้วยความเมตตาทั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรมจนเกิดผลเป็นสังคมสาธารณโภคี มีศีลและทิฎฐิตรงกัน (สาราณียธรรม 6) มีคุณสมบัติภายในจิตใจที่ระลึกถึงกัน รักกัน เคารพกัน จนเกิดพฤติกรรมภายนอก ไม่วิวาทกันมีความสามัคคี เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน(พุทธพจน์ 7) เพราะฝึกฝนตนเองเป็นคนมี วรรณะ 9 (เลี้ยงง่าย บำรุงง่าย มักน้อย กล้าจน สันโดษ ใจพอ เพราะมีการขัดเกลากันทั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม เกิดปฏิสัมพัทธ์ในเมตตา จนมาสู่สังคมสาธารณโภคี ย้อนกลับไป-มา เป็นคนมีวรรณะ 9 โดยมีคุณสมบัติที่สุดยอด 2 ตัวสุดท้ายคือ ไม่สะสม กับ ยอดขยัน เป็นตัวปัญญา คนมี วรรณะ 9 จะสร้างสาธารณโภคีได้….โดยส่วนตัวเอง เป็น 1 ใน 1000 เป็นบุคคลหนึ่งที่เชื่อฟัง เชื่อถือ เชื่อมั่น ศรัทธาในระบบสาธารณโภคีนี้ ปฏิบัติตามจนเกิดมรรคผลในตนได้ตามลำดับค่ะ
หลังฟังธรรมเสร็จหลานน้อยรุ้งคำฟ้า มากับตาเจมส์มากราบหลวงปู่ เห็นความเป็นครอบครัวใหญ่ ครอบครัวสาธารณโภคี ที่ต้องมีลูกหลานเต็มเมืองเพื่อสืบทอดเจตนารมย์ สังคมสาธารณโภคีที่มีความมั่นคง มั่งคั่งและยั่งยืนอย่างแท้จริง ทำตามได้ เป็นได้ พิสูจน์ได้ ด้วยตัวคุณเองค่ะ..
ขอบพระคุณสำหรับคำอวยพร คำระลึกถึงกัน อีกครั้งของทุกท่านค่ะ เรามาร่วมสร้างสังคมคนกล้าจนกันค่ะ..
