วิถีบวร 1 ใน 1000 ตอน..ห้องเรียนสัมมาสิกขา แสนสนุก..
วันจันทร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2561
วันนี้มาเยี่ยมเยือนสหกรณ์บุญนิยมพร้อมทั้งกินข้าว กับคนรู้ใจหนุ่มน้อย ในเพชรพุทธและพ่อบ้าน กับอาหารสักกายะของตัวเองคือส้มตำ ก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่เย็นตาโฟ บนชั้นสองของร้านสหกรณ์บุญนิยมใหม่สามแยกบุญนิยม นั่งกินริมหน้าต่าง มองเห็นตลาดสดเทศบาลวาริน อากาศเย็นสบายดี
เห็นลูกค้าที่มากินเจเป็นคนรุ่นใหม่ และชื่นชมที่วัยรุ่นหันมากินเจและกินได้มากด้วย เติมถึง 2 ครั้งและกินหมดเกลี้ยงทั้ง 2 จาน น่าอนุโมทนา ที่วัยรุ่นเห็นถึงประโยชน์ของการไม่กินเนื้อสัตว์
ไปถึงอุทยานบุญนิยมพ่อเกษตรสมพงษ์ กำลังแจกก้านผักชายาฟรี คุณปะตรงเตือน ก็กำลังประชาสัมพันธ์คุณสมบัติของผักชายาจนมีผู้มารับ กิ่งชายาไปปลูกกันอย่างต่อเนื่อง
ดิฉันแวะไปโซนอาหารวัฒนธรรม 0.1 ที่ดิฉันมีความชอบเป็นพิเศษ ในเรื่องวัฒนธรรมการทำอาหารในแบบโบราณดั้งเดิม ที่ไม่ใช้ไฟฟ้า ไม่ใช้แก๊สเหมือนหลุดเข้าไปอีกโลกหนึ่ง ที่พอเข้าไปก็จะได้กลิ่นควันฟืน แต่มีเสน่ห์เมื่อนำกลิ่นเหล่านั้น มาทำเป็นอาหารต่างๆ ซึ่งมีเมนูสำหรับอาหารวัฒนธรรม 0.1 คือข้าวเหนียว พบว่าที่คงใช้ภาชนะเป็นใบตองห่อ อย่างข้าวต้มมัดกำลังต้ม คงใกล้เสร็จพร้อมบริการอีกไม่นาน เดินไปพบคุณหน่อยที่กำลังเช็ดกระทงก็ยังคงมีสีหน้าที่ สดชื่นอยู่ ยินดีกับการทำกระทงทดแทนการใช้ถุงพลาสติกอยู่ค่ะ
ขณะยืนคุยกับคุณหน่อย คุณสุรีย์ก็ได้บอกและเชื้อเชิญให้ลองไปตามรับประทานปลาเจแป๊ะซะที่เมื่อวานได้เสนอเมนูนี้ให้ทำมาลองกินดู สำหรับคนรักสุขภาพโดยไม่ต้องทอด แต่นำไปนึ่งแทนแล้วราดด้วยน้ำแป๊ะซะ ดูหน้าตาอาหารแล้วผ่านได้เลยนะคะ
แวะไปที่หน้าร้านเห็นถาดแป๊ะซะปลาเจ ดูสีสันองค์ประกอบอื่นก็ใช้ได้แล้ว เหลือยังต้องรอประเมินผลในเรื่องของราคากันอีกที
แวะมาดูหลานสาวเห็นหลับปุ๋ยกลางศาลาอีกแล้ว จึงถือโอกาสไปหาข้อมูลเพื่อทำสกู๊ป ดิฉันสนใจขนมปาดและทำสกู๊ปได้ 1 ตัวทราบว่าส่วนผสมของขนมปาดคือแป้งข้าวเจ้า+ผงถ่าน +น้ำตาล แล้วก็กวนๆๆๆจนหนืด ได้ที่แล้วค่อยยกเทใส่ถาด ดิฉันยังตั้งชื่อให้ซะเก๋ไก๋ว่า ขนมเปียกปูนชาโคลเพราะมีส่วนผสมของถ่านด้วยค่ะ
บ่ายนี้ได้ทำสกู๊ปไปเพิ่มอีก 4-5 ตัว เสร็จแล้วเดินมาพักที่ศาลาถ่ามูแน๊ มีผู้ที่สนใจความเป็นอยู่ของพวกเราชาวอโศกก็ได้คุยทั้งเรื่องปรัชญา ศาสนาและสังคม กับอาเจมส์ เพชรพลัง ซึ่งก็ช่วยอธิบายทั้งในเรื่องอดีตและปัจจุบันที่ต่างกัน 2 เรื่องคือเดิมเป็นเส้นทางโลกีย์ ส่วนอีกเส้นทางใหม่เป็นโลกุตระ ไม่รู้คุยกันได้ยังไงตั้ง 2 ชั่วโมงกว่า ดูแล้วยังกะฟังเทศน์เลยค่ะ..55
หลานน้อยข้าวหอม เริ่มซนอีกแล้วหลังจากตื่นนอนมาก็หยิบไม่กวาดมาทั้งกวาดทั้งถู พี่นานาก็มาเล่นด้วย ดิฉันจึงบอกให้ช่วยเอาถาดและจอกน้ำที่ลูกค้าไม่ทราบที่ล้างจานใหม่เลยนำมาวางไว้บริเวณล้างจาน ล้างใจที่เก็บถัง กาละมังคว่ำไว้แล้ว ดิฉันเลยลองใจน้องนานาเรียกให้มาเป็นจิตอาสานำจานไปแช่เพื่อล้าง น้องนานาก็ว่าง่ายเดินมาถือถาดใส่ภาชนะของลูกค้าเดินไปเก็บตามที่ดิฉันบอก เดินไปได้สักพัก เจ้าตัวน้อยข้าวหอมก็ขอถือเดินตามมาเก็บด้วย
ดิฉันเดินกลับมาอีกครั้งที่ศาลาถ่ามู่แน๊ เริ่มปวดบริเวณเส้นเอ็นที่พลิกอักเสบจนเท้าบวม(คงเป็นเพราะเดินมาก) อาเจมส์นำน้ำใส่น้ำแข็งมาให้แช่เท้าแล้วยกขึ้นสลับกัน พอเริ่มค่อยยังชั่ว ก็มจิตยินดีที่จะไปเก็บภาพศิษย์เก่ากับนักเรียนสัมมาสิกขาที่มีความน่าเอ็นดู วันนี้เก็บภาพนักเรียนได้ที่ฐานก๋วยเตี๋ยวหลอด อาหารพิเศษขนมหวาน ซาลาเปา เด็กๆน่าเอ็นดูที่ยังเห็นรอยยิ้มกันอยู่
พบเห็นการเกื้อกูลกัน ในสังคมชาวอโศกที่เมื่อไหร่ ปวดเมื่อย ก็จะมีหมอมานวดคลายเส้นให้ ในหลายๆศาสตร์ ไปที่ โซนอาหารวัฒนธรรม 0.1 อีกครั้ง ยายแสงกำลังห่อข้าวต้มมัด
เดินไปบริเวณที่คั้นกระทิ ไม่มีใครอยู่แล้ว ดิฉันเห็นจาวมะพร้าวอยู่ในกะลา จึงหยิบมาดูเพราะสนใจจาวมะพร้าวในกะลาใบขนาดกำลังพอดีกินข้าว ซึ่งมีทั้งสีธรรมชาติและ กะลาใบออกสีดำซึ่งเกิดจากการนำกะลาไปทอดจนเป็นสีดำ ก็น่าสนใจ กะลาทอดก็เพิ่งได้ยินวันนี้ค่ะ..55
ไปที่เตาฟืน มองเห็นไฟลุกโชนดีมาก ได้คุยกับแม่ฐานดั่งเดือนจึงทราบว่าหลังจากฟื้นมอดแล้วขี้เถ้าก็มีการจับจองแล้วเพื่อนำไปส่วนผสมของน้ำยาซักผ้า และตะปูที่ร่อนออกจากขี้เถ้าก็จะนำไปให้ สขจ.
วันนี้ภาพที่เห็นประทับใจ ในการศึกษาของสัมมาสิกขา ที่เน้นในเรื่องศีลเด่น เป็นงาน ชาญวิชา โดยในครั้งนี้ใช้ห้องเรียนคือเทศกาลงานเจที่อุทยานบุญนิยม เป็นห้องเรียนที่ทำให้เด็กๆ ได้ฝึกฝนทั้งเรื่องวิชาการและทางด้านทักษะในการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน ที่จะต้องมีความสุจริตในทุกด้าน ทั้งกายกรรม วจีกรรมและมโนกรรมซึ่งต้องสังวรในเรื่องศีลอยู่ในทุกขณะปัจจุบันที่มีผัสสะ มีสติเรียนรู้เวทนา เท่าทันอารมณ์ซึ่งเป็นแก่นของศาสนาพุทธ จึงเป็นการศึกษาที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์ ถูกตรงตามปรัชญาของโรงเรียนคือศีลเด่น เป็นงาน ชาญวิชา
