611105_สำมะปี๋ซี่วิต บ้านราชฯ ครั้งที่ 23
อ่านทั้งหมดที่ หรือดาวโหลดเอกสารที่… https://docs.google.com/document/d/1hz-ennFYcENwVikXjYA96gEzaMEiOonULqg_Tt1kfGY/edit?usp=sharing
ดาวโหลดเสียงที่.. https://drive.google.com/open?id=1I9d_9lhxqrdQ2VTM6vhQHzHikHC0uMqH
พ่อครูว่า…วันนี้วันจันทร์ที่ 5 พฤศจิกายน 2561 ก่อนอื่นขออนุญาตอ่าน โอภาปราศรัยท่านที่มาไม่ได้
SMS วันศุกร์ที่ 2-อาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน 2561
_3867 กรรมทำต่อหน้าฤาลับหลัง?คนรู้เห็นไม่รู้เห็น? เจ้ากรรมนายเวรตามหลังดังเงาตามดูรู้เห็นทั้งต่อหน้าและลับหลังสนองกรรมดีชั่ว?กลับคืนทุกการกระทำ!สาธุ ธ.บุญนิยมฯ
พ่อครูว่า…เรื่องกรรมของศาสนาพุทธเท่ากับ God เราเป็นเจ้าของเก่า จึงยิ่งใหญ่เท่ากับGod เราเป็นผู้ทำกรรม เราทำกรรมให้เก่ง สุดยอดได้ = God สรุปแล้วเรายิ่งกว่าGod
ก็เพราะ God เก่งอย่างไรก็ไม่มีใครเคยเห็นจริงหรือไม่จริงก็ไม่รู้ แต่ของเรานี่เป็นคนจริงใจ จึงเป็นบุคคลจริงๆแสดงพฤติกรรมจริง พระพุทธเจ้า จะถือว่าเก่งที่สุดในความเป็นมนุษย์ จะบอกว่าเป็นพระบุตรของพระเจ้าก็ได้ เก่งที่สุดเท่าที่คนในโลกทั้งหมดมี คือพระพุทธเจ้า ส่วนพระเจ้านั้นเก่งของใครก็ของใคร อาตมานี่ถ้าจะให้ รวมทุกโลกเลยได้ไหม ได้ จะไม่ให้รบกันเลยทั้งหมดก็ทำได้ ความคิดของคน คิดเท่าไหร่ก็ได้พระเจ้ายังทำไม่ได้เลย จะไม่ให้มีซาตานเลยก็ได้
กรรมของเราจริงกว่า ยิ่งกรรมเก่งเท่ากับพระพุทธเจ้าสุดยอดเลยทำได้พิเศษสุดยอดเก่งขนาดนี้คือกรรม ค่อยๆเข้าใจค่อยๆฟังไปเรื่อยๆเข้าใจสัจธรรมไปเรื่อยๆ ขออภัยไม่ได้เบ่งข่มศาสนาเทวนิยม เพราะผู้เทวนิยมควรก้าวหน้ามาเป็นอเทวนิยมบ้าง เท่านั้นเอง ไม่ใช่หาบริวารนะ แต่อธิบายสัจธรรม จะมาหรือไม่มา อาตมาไม่ได้ว่าอะไร ไม่ได้หว่านล้อมและเล็มเลียบเคียง เป็นแต่เพียงอธิบายสัจธรรมอย่างไม่กลัวตาย เขาจะมายิงเราตายก็ไม่เป็นไร ตายก็ตาย
_3867 ดูวิกฤติภัยน่านตามข่าวทำไมผจญวิบากน้ำป่าดินยุบโคลนถล่มเขาแยกแผ่นดินไหวฯถี่ติด?สณ.แสนดิน ลูกท้าวฯหลานเจ้าพระยาฯขุนนางเก่าน่านฯน่าจะนิมนต์พ่อครูสร้างบุญเสริมกุศลถิ่นเกิด?สาธุ!
พ่อครูว่า…อาตมาไม่เก่งเหมือนครูบาบุญชุ่มหรอก ไม่ได้ใช้อิทธิปาฏิหาริย์ ไม่อวดอุตริมนุษยธรรมหรอก เข้าใจให้ดีๆคุณ3867
_1614 “ความรัก” ยิ่งต้อง “ฝึกรัก” “รัก” จริง ๆ แล้ว ถ้าเป็นรัก ที่แท้จริง แม้แค่รักคู่ของตน ความรัก 10 มิติ ของพ่อครูสูงสุดคือ “รักของ” “องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า” คำว่า “ให้” ของ “โลกุตรชน” ขอทราบ การให้ ในแบบ โลกุตตระ
พ่อครูว่า…อาตมามีนิดหนึ่ง เกี่ยวกับการให้ หรือทาน ให้ละเอียดขึ้นอีกหน่อย แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ให้ด้วยมือให้ด้วยปากพูดแต่ว่าต้องการเอาคืนมากกว่า จากการให้นี่ทำให้เหมือนเหยื่อติดเบ็ดแล้วตกปลาตัวโตกว่า ให้อย่างนี้ในเชิงชั้นของคนทำได้จริงทำเก่งแต่ซวยเพราะว่าทำบาป คนไม่รู้รายละเอียดพวกนี้ไม่รู้นัยะซับซ้อน จึงต้องมาศึกษาธรรมะให้ดี มันมีอยู่ทั่วโลก แล้วไม่มีศาสนาไหนสอนได้ละเอียดลออเท่ากับศาสนาพุทธ
การให้นั้นจะมีผลก็ต่อเมื่อ 1. เจ้าตัวเองต้องรู้จักกิเลสเรียกว่าพ้นสักกายะทิฐิ สามารถอ่านจิตเจตสิกรูปนิพพานอ่านอาการจิตของตัวเองออก ว่าอาการอย่างนี้เป็นอาการของกิเลส อันนี้เป็นกิเลสโลภ อาการนี้อยากได้มาให้แก่ตน อันนี้เป็นอาการเกิดขึ้นของจริงในบัดนั้นเวลานั้นมีอาการชัดๆไม่ใช่นึกเอาคิดเอา มีหรือไม่มีโมเมทั้งนั้น แต่ตอนนี้สัมผัสกำลังเกิดอาการอยู่หลักๆ อาการโลภ ทั้งที่ให้เขาแต่อาการโลภจะเอามากกว่า
โลภก็บาปแล้วมีเหลี่ยมโกงในโลภอีก แล้วคนในโลกก็ไม่รู้ว่าเขาทำเหลี่ยมโกง เขาก็ทำกันทั่วโลก คนที่ไม่รู้หรืออวิชชาน่าสงสารทำกันอยู่อย่างนั้น มีชาวอโศกเรียนรู้สัจธรรมเหล่านี้ เลิกทำ จึงเกิดกลุ่มคนแบบนี้อยู่บ้าง แต่ก็ยังมีซ้อนละเอียดกว่านี้อีกเยอะเราก็เจริญไปเป็นโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหันต์ไปตามลำดับ
_1614 ทำไมความจนถึงไม่หมดไปจากโลก ทั้งๆที่มนุษย์มีความสามารถและเทคโนโลยี่ทันสมัยมากมาย เพราะความจนเป็น”ความรู้สึก” ที่มนุษย์”รู้สึกจน” ก็เพราะมนุษย์ผู้นั้นไม่เคย”พอ
พ่อครูว่า..จะจนได้จิตต้องพอก่อน คนอยู่ในโลกทุกวันนี้รวยเป็นอันดับโลก จิตใจไม่เคยพอ มีแต่เสริมเพิ่มเข้าไปอีก เอาออกด้วยเป็นทานแล้วก็เพิ่มเติมขึ้นไปอีก ให้ได้ขึ้นมามากกว่าเก่าอย่างนี้เป็นต้น เขาก็เป็นสุขหรือสนุกอยู่จนกว่าชีวิตจะตาย สรุปแล้วเขาเป็นหนี้มากกว่าที่เขาจะเป็นเจ้าหนี้ เขาได้มามากกว่าที่เขาให้คนอื่น เขาจะกลายเป็นหนี้มากกว่าเจ้าหนี้ เขาเป็นลูกหนี้มากกว่าเจ้าหนี้ เพราะเขาเอาหรือเขาได้มากกว่า แม้จะสุจริตก็ตาม ยิ่งทุจริตก็ยิ่งหนัก ทุจริตมีหลายระดับ เอาแบบฆ่าผัวมันเสียเอาเมียมันมาสำนวนนี้เป็นต้น ที่จริงมันมากกว่า ระเบิดนิวเคลียร์ใส่ประเทศนี้ เอาประเทศมันมาทั้งประเทศ มนุษย์มันมีความคิดอย่างนี้อยู่ แต่ตอนนี้ความรู้อันนี้ก็จะยันกันไว้บ้าง ยังไม่กล้าจะเอาระเบิดปรมาณูไปทิ้ง แต่ก็ยังมีทำเขาบ้าง แต่คนมันดูแล้วก็เลยบอกกันว่าอย่านะมันไม่ดี ตอนนี้นี่ยาก ในโลกทุกวันนี้ ไปเอาระเบิดไปทิ้งใครรับรองว่าใครทิ้งเข้าไปสิ ถูกบอยคอตระดับโลกเลย แต่เขาก็ซุกซ่อนระเบิดปรมาณูระเบิดนิวเคลียร์ไว้ เพราะความขี้กลัวเลยต้องสะสม แล้วก็โกหกชาวบ้านชาวช่องว่าไม่มี ก็เป็นกรรมของแต่ละคนค่อยๆทำ
แต่ถามประเด็นที่ว่า ความรู้สึกจน คนเราจะมีความรู้สึกจนเราก็ต้องมีปัญญาอย่างชาวอโศก ก็มีความรู้นี้จนกระทั่งไม่สะสมทรัพย์สิน เราก็พอใจสบายชีวิตมีความใจพอมีความอุดมสมบูรณ์กินอยู่หลับนอนสบาย ไม่เดือดร้อนไม่ทุกข์อะไร เรามีความขยันหมั่นเพียรอยู่กับหมู่กลุ่มไป พอกินพอใช้วงเวียนแล้วไม่มักมาก โลกจะมอมเมาให้อยากได้อยากมีอยากเป็นเราก็ไม่เป็นอย่างเขา อยู่ในหมู่กลุ่มกินใช้อยู่ในนี้ หลายคนจะรู้สึกว่าตัวเองตะกละ ตะกละในหมู่นี้ ไม่ใช่ข้างนอก เพื่อนฝูงไม่ได้เอามา แต่เราสะสมกอบโกยไว้ ไม่ถามหรอก ว่าใคร ของใครของมัน เตือนให้รู้ตัวระวัง จิตขี้โลภ เห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวยังมีอยู่
คุณไม่เชื่อหรือว่าที่นี่มีส่วนกลางโดยที่คุณไม่ต้องสะสมเลยก็อยู่ได้คุณไม่เชื่อถือหรือ ที่นี่มีกินมีใช้พออยู่ เสื้อผ้าหน้าแพรกับส่วนกลางอยู่ได้ตลอดกาล ตายแล้วเกิดมาอีกก็อยู่ได้จะอีกกี่ชาติก็อยู่ได้ อโศกมีแก่นมีแกนอันนี้แล้วจะอยู่ไปอีกนาน หลายร้อยหลายพันปีอย่างน้อยก็คงจะ 2,000 ปีจะมาประมาณไว้นะ อาตมาจะทำอันนี้ แม้ว่าไม่ถึงอาตมาต้องทำเนื้อหาให้ถึง เพราะว่าจะมารับผิดชอบศาสนาพุทธเจ้าให้ไปถึง 5,000 ปี ลบจาก 2561
เรื่องความรู้สึกในคนจนและมาเป็นคนจนเป็นเรื่องใหญ่ของโลก ถามว่ายังไม่หมดจากโลกเสียที ขนาดคนมีความรู้โลกุตระอย่างชาวอโศก ยังบ่เป็นคนจนได้แค่นี้ อาตมาทำงานมา 48 ปียังได้แค่นี้ อาตมาอาจไม่เก่งพูดภาษาต่างประเทศไม่ได้ คนก็เลยไม่มาจากต่างประเทศขนาดเดี๋ยวนี้เขามีเครื่องแปลแล้วนะถ้าสนใจซะอย่าง อาตมาพูดไปนี้เขาแปลเป็นภาษาต่างชาติได้หมด อัดไปแล้วกดแปล แม้ว่าจะแปลไม่ละเอียดพอถึงอย่างไรก็รู้เรื่องได้ดีใช้ได้ เอาไปปฏิบัติตามได้ทันทีทั้งนั้น แต่มันก็ยังช้าเพราะว่าไม่ง่ายไม่เป็นไร อาตมาถึงบอกว่าอยากจะอยู่ดูผลงานอัตราการก้าวหน้าของโลกุตรธรรม จะพยายามไม่ตายเร็วแม้ว่าตายเร็วก็ต้องรีบมาเกิด แต่อย่างน้อยก็อายุถึง 20 ปีถึงจะมีความเดียงสามาทำงานรับช่วงของเก่า ดีไม่ดีลิงลมอมข้าวพองหลงโลกอีกหลายปีก็ไม่รู้ ชาตินี้ตั้ง 36 ปี ขนาด พระพุทธเจ้ายังถึง 35 ปี หลงวิบากในป่า 6 ปี หลงโลก 29 ปี อาตมาก็มีวิบากของตนไปหลงโลก 36 ปี ในงานนี้จะแบ่งพูด 12 12 12 12 ปี
รายละเอียดของมนุษยชาติยิ่งใหญ่ในเรื่องของความจน ประเทศไทยมีพระเจ้าแผ่นดินที่มีความรู้เรื่องนี้และทำเรื่องนี้ อาตมาก็ทำได้ตามบารมีตามที่เป็นได้จริง มีจำนวนคนที่จะเข้าใจเป็นอาริยะจริงๆเลย อย่างในหลวงก็ทำให้คนเข้าใจเรื่องนี้บ้าง แต่คนจะมีจิตถึงเข้ากระแสและมาเป็นอย่างนี้ อาจจะมีแต่ก็ยังไม่มา ยังไม่แรงยังไม่พอยังไม่มีหมู่กลุ่มกระจายกันอยู่ทั่วไป หากความเข้าใจถึงจะมีหมู่ไหนพาจนอย่างนี้ได้ ในหลวงกับอาตมา ทำเหมือนกัน ใครเข้าใจแล้วก็จะมา จิตเข้ากระแสเป็นโสดาบันก็จะมา
ถ้าจิตใจยังไม่เข้ากระแสก็จะไปที่อื่น อยากจนแต่ก็ไปที่พระมหาวีระ เชน จนเก่งกว่าพระป่า สำนักพระป่า สำนักที่มักน้อยสันโดษในชาวไทยมีเหมือนกัน มีจำนวนมากสำนักเหมือนกันแต่ยังไม่เก่งเท่าเชนเขาหรอก เชนเขาไม่มีอะไรเลย มีภาชนะใส่อาหาร 1 ชิ้น เสื้อผ้าไม่มี มีดโกนไม่มี ถอนผมเอา
อย่างนั้นจนยังไม่ใช่โลกุตระ จนอย่างเป็นโลกุตระนั้นมีลำดับเป็นโสดาบัน สกิทาคามีอนาคามี อรหันต์ ตอนนี้เราพยายามเอามาตรการของโสดาบันมาประกาศมาอธิบายขยายกัน ให้คนได้รับรู้อันนี้ให้มากๆ เป็นเบื้องต้น เพราะว่าคนต้องการอันนี้จริงๆ โลกชัดเจนในเรื่องโลกียะโลกุตระมีความเบื่อและอยากจะหาทางออกจากโลกียะ แต่เราก็กลุ่มเล็ก อาตมาก็ไม่ค่อยมีชื่อเสียงไม่มีผลงานที่เข้าตาแบบโลกีย์ ดีไม่ดีด่าโลกีย์หนักด้วย เขาก็ไม่นิยม
_แก้วลา ไชยวงค์ · ขอให้ท่านช่วยนำธรรมะในอดีตของพ่อท่านที่ในทีวีหลังทำวัดเช้าลงใน เฟซบุ๊คด้วยขอบคุณเจ้า
_วางสุข จึงสิ้นทุกข์ · กราบนมัสการพ่อท่านผู้เป็นสัมมาสัมพุธสาวก ผู้เป็นสยังอภิญญา ผู้เป็นโพธิสัตว์ระดับ8…นมัสการท่านสมณะ ท่านสิกมาตุทกรูป ด้วยความเคารพยิ่ง
พ่อครูว่า..อาตมายังไม่ถึงระดับ 8 ภาษาก็ภาษาแต่ว่า สภาวะเนื้อแท้ของอาตมาคืออย่างไร ก็อธิบายอยู่ ระดับ 7 คืออย่างไร ระดับ 5 4 3 คืออย่างไร โดยเอาความจริงของพระพุทธเจ้าที่ได้ตรัสไว้คือบุคคลต่างๆ
เช่นผู้พ้นแล้วในสมัย ท่านแปลกันมาแต่สลับไปมา
ผู้พ้นแล้วในสมัย นี่อาสวะบางอย่างดับ แต่ผู้มิได้พ้นแล้วในสมัย อาสวะสิ้นแล้ว สูงกว่านะ แต่ไม่พ้นแล้วในสมัย อาตมาก็ต้องมาอธิบายสัจธรรมให้ชัดเจน มันจะสลับซับซ้อนโดยภาษากับสภาวะมันจะสลับกัน
อาตมาว่าโลกมันงงตรงที่สภาวะกับพยัญชนะ มีคำว่าเทวะกับอเทวะซับซ้อน จึงยาก
_กิ่งฟ้า ขันหล้า · เห็ดฟางตลาดไม่กล้าซื้อกินแล้ว..เพราะใส่สารเคมีไปด้วยจ้า
พ่อครูว่า..มาเจอเห็นของเราไร้สารพิษ ดอกโตด้วย
_Jan.Lat มีน้องคนหนึ่งถามว่าฟังหลวงปู่แล้วไม่อยากไปวัดใกล้บ้าน. พอหลวงปู่อธิบายแล้ว เอ้อเราก็เป็นอย่างนั้น เราไปวัดเพราะเราอยากทำบุญ พระจะดีหรือไม่ดี ไม่เกี่ยวกับเรามันเรื่องของท่าน สบายใจดี
พ่อครูว่า…ต้องมีระดับต่างๆกัน ผู้ใดทำทานให้กับพระเจ้าได้อานิสงส์สูงสุด แต่ถ้าใครก็ตามคำถามให้กับภิกษุ โดยไม่ได้กำหนดภิกษุใด ที่เป็นภิกษุปฏิบัติดีปฏิบัติชอบไม่กำหนดบุคคลและไม่กำหนดของ อันนี้ได้อานิสงส์กว่าทำทานกับพระพุทธเจ้า อันนั้นเรียกว่า สังฆทาน คำว่าสังฆทานคือทำทานกับสงฆ์ โดยไม่ระบุบุคคลข้าวของ คำว่าไม่ระบุคือ เช่น ท่านขาดแคลนเข็มเย็บผ้า เอาทองก้อนเท่าหัวไปให้ท่านท่านไม่เอาหรอก ท่านต้องการเข็มไปเย็บสบงมันโป๊ ของที่ไม่ตรงกับสัจธรรมความจำเป็นไม่มีค่าหรอก
ทำทานกับวัดใกล้บ้านก็ดี แต่วัดที่ไม่ดีก็อย่าไปส่งเสริม วัดไหนที่พอจะควรส่งเสริมได้ก็ควรจะทำ วัดไหนที่ไม่น่าส่งเสริมก็ไม่ต้องทำ
_มีนายก.กับนายข. นายก.คือนายไก่ นายข.คือนายไข่ มีประเด็นคำว่ามีกับไม่มี หรือเป็นประเด็นกรรมของคนที่ยังเป็นๆ กับคำว่ามีหรือไม่มี
พ่อครูว่า…คำว่ามีหรือไม่มี ในพระไตรปิฎกเล่ม 17 ข้อ 43 พระพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดเจนว่าคนเราก็อยู่กับคำว่ามีและไม่มีนี่แหละเป็นเรื่องสำคัญที่สุด และผู้ที่เป็นสัตบุรุษหรือเป็นพระพุทธเจ้า ก็จะมาสอนเรื่องมีหรือไม่มี เป็นเรื่องสำคัญที่สุด
ฟังเริ่มต้น…คำว่ามี นายก.มีส่วนบุญ ทำบุญได้ผล ส่วนนายข. ไม่มีส่วนบุญเลย แต่อาจจะทำทานเก่ง มีส่วนกุศลเก่ง สมมุติให้ร้อยหน่วย
นายข.ทำส่วนบุญไม่เป็นทำเป็นแต่กุศล ทำทาน ทำดี ที่เป็นโลกียะทั้งนั้น
สมมุติว่ามีกุศล 100 หน่วย นายก.ทำบุญได้ผล หากนายก.มีอายุ 30 ปี ทำบุญกำจัดกิเลสหมดสิ้นอาสวะไหนก็เป็นอรหันต์ เป็นผู้หมดบุญ
เสร็จแล้วนายก.จะมีอายุยืนไปอีก 50 ปีถึงจะตาย ชีวิตของนายก. จะมีแต่กุศลไปถึงอีก 50 ปี สัพพปาปัสส อกรณัง
ส่วน นายข.ทำบุญไม่เป็น กำจัดกิเลสไม่เป็นเลย แต่ทำทานทำดีทำกุศลอายุ 80 ปีก็ตายเหมือนกัน นายข.ก้ได้สวรรค์ นายก.ได้นิพพาน ตายอายุ 80 ปีเท่ากัน
มี 50 ปี ที่นายข.ทำบุญไม่เป็นเลยมีแต่กุศลบ้าง บาปบ้าง คนไม่หมดกิเลสจะไม่ทำแต่กุศลอย่างเดียวจะทำบาปด้วย เพราะแยกแยะกิเลสไม่เป็น
ส่วนผู้ที่เป็นอรหันต์จะแยกเป็น กุศลอกุศล บาป บุญแยกจิตที่เป็นกิเลสกับไม่มีกิเลสได้
นายก.มีนิพพาน นายข. ถ้ากุศลมีส่วนทำให้ได้เสวยสวรรค์ ก็เท่าที่จิตของเขาเอง
สวรรค์คือจิตยึด มีแรง มีพลังส่วนหนึ่งยึด ยึดในภพชาติ วิมานเก๊ ทั้งที่มันไม่มีหรอก สวรรค์นรกไม่มี สวรรค์คือแดนที่จิตไปพักแล้วเป็นดาวดึงส์ ยามา ดุสิต เป็นพยัญชนะอธิบาย ดีไม่ดีไปล่า จาตุมหาราชิกาเป็นต้น
เขาจะมีแต่วิมานเก๊ ยึดเก่ง แรงมาก เป็นพลังงานอุปาทานที่เขายึด ความหลง นี่คือ นิรมานกาย เป็นกายที่เขาสร้างเอง ไม่มีจริงหรอก จิตเขาเป็นนามตั้งมาเองเป็นรูป สวรรค์จะสวยอย่างไรก็เนรมิตเอา สวนนันทวัน มิสกวัน ก็สมมุติว่า สวนนี้มีอันนี้ รื่นรมย์ตามยึดสมมุติ
หนึ่งแรงปั้นตามที่ตนเนรมิต สองแรงยึด แรงยึดมากก็นาน แรงยึดหมดก็ไม่มี ก็มีเท่ากับแรงที่ยึด หมดแรงยึดก็ตกนรก นรกเป็นอนุสัย หากกุศลหมด แรงยึดหมดก็จะมีนรกมาก นรกแต่ละคนที่ทำมาด้วยอวิชชามาเยอะมาก คนเราทำอกุศลวิบากมากกว่ากุศล ตั้งแต่สัตว์เซลล์เดียว จนมาเป็นอเวไนยสัตว์ แล้วทำชั่วทำดี กุศลอกุศลอีกนานเท่าไหร่ กว่าจะมาพบโลกุตระ กว่าจะตั้งต้น หากไม่เรียนรู้ออกก็วนเวียนอยู่กับสวรรค์นรกนานช้า สักวันก็ต้องเบื่อและหาทางออก คุณเห็นทางออกแล้วอย่าช้า คว้ามีดพร้าจอบเสียมมา
คนทำกุศลมาก ทำทานมาก ทำดีมาก แต่ในชีวิตนี้คุณไม่รู้จักความโลภก็คืออะไร คุณโลภความดี โลภทาน โลภกุศล คุณคิดว่าอย่างนี้ดีก็ทำๆๆ ก็รวย ลาภยศสรรเสริญโลกียสุข ในวิบาก คุณก็ได้ คุณก็เสวยผล แล้วคุณก็ไม่รู้เรื่องหรอก ก็จะยิ่งซับซ้อน เสวยผลทางกามคุณก็กามจัด เสร็จแล้วคุณก็ไม่รู้จักโทสะ ก็โทสะจัด คนไม่ได้ศึกษาก็โมหะจัด ก็วนเวียน ในกามจัด โทสะจัด โมหะจัด วนดูสักกี่ชาติ ฟังแล้วก็น่าเบื่อน่าออกจาก วงวนนี้
ใครก็ตามได้ฟังแล้วทำความเข้าใจให้ดี โลกโลกีย์ไม่ทำให้เราเจริญได้จริงหรอก จึงมาตั้งหลักเป็นโสดาบัน ได้สมบูรณ์แบบถาวร คนถาวรสุดคือคนไม่ทำบาปทั้งปวงถ้าจะมีชีวิตอยู่ กรรมทุกกรรมก็จะเป็นกุศล จิตก็จะสะอาดไม่เป็นโทษเป็นภัยต่อไปเรื่อย เป็นพระอรหันต์แล้วมีแต่เจริญมีแต่ทำประโยชน์คุณค่าและสอนคนอื่นต่อ ไปจนกระทั่งเป็นนิพพาน
ผู้ที่ทำบุญไม่เป็น หากไม่มาทำจิตใจให้เป็นจิตใจที่เจริญ จิตใจลดกิเลสแล้วเกิดภูมิปัญญาที่แท้จริงตามทฤษฎีของพระพุทธเจ้าอันซับซ้อนลึกซึ้งมาก มันไม่มีโอกาสที่จะพัฒนาตนเองให้เป็นอาริยบุคคลโลกุตระบุคคลได้
ผู้ที่ทำบุญไม่เป็น ก็คือคนที่กำจัดกิเลสไม่เป็นรู้จักกิเลสไม่ได้กำจัดกิเลสไม่ได้ ก็จะเพิ่มกิเลส โลภในดี โลภในทาน โลภในกุศล มีแต่ความโลภที่เก่ง เก่งรวยในวิธี จะพอมีความซื่อสัตย์สุจริตบ้างก็ทำไปตามประสา แต่ไม่รู้รายละเอียดว่าอย่างนี้เป็นเชิงชั้นแทคติก ความโกงซับซ้อน เขามีวิธีการที่ซับซ้อนไม่ให้คนรู้ทัน แต่ฉันสมโลภ อยากเรียนไปเรียนกับคุณทักษิณหรือธัมมชโยสิเขาเก่ง วิธีการสะสมความโลภ และมีความอำมหิตซับซ้อนอยู่ในความโลภ เอาความโลภออกมาเป็นประชานิยม
ส่วนกรรมที่เขาไม่รู้ทันคือกรรมชั่วทุจริต ที่ทำให้เขารวย มีอำนาจหลอกให้คนเป็นบริวารด้วย ไม่ว่าจะเป็นคุณทักษิณหรือธัมมชโย ขอขอบคุณสองท่านไว้ ณ ที่นี้
เป็นตัวอย่างที่ทำให้เห็น แล้วเขาก็เก่งด้วย ธัมมชโยยังหาตัวไม่เจอ ทักษิณยังเป็นสัมภเวสีเร่ร่อนแต่ยังหาตัวเจอ ถ้าจะจับจริงก็จับได้ อาตมาไม่รู้แล้วแต่วิบากใครจะจัดการ ก็ว่ากันไป มันมีเรื่องซับซ้อนวิบากของเขาด้วยมีทั้งคนที่จะต้องทำกุศล หากใครทำกุศล จับเขามาให้เขาได้รับโทษภัยใช้หนี้บาป ให้เขาหยุดทำวิบากต่อ ขนาดนั้นเขาก็ยังไม่หยุดทำบาปซับซ้อนที่เขาหลอกคน อาตมาอธิบายไม่เก่งในความเป็นบาปหมุนรอบเชิงซ้อน หลงคนช่วยเป็นคนดี มันโง่หนักหากรู้จักคนดีคือคนดีก็ไม่โง่เท่าไหร่ ยิ่งรู้คนโลกุตระก็ยิ่งฉลาด แต่นี่รู้คนชั่วเป็นคนดี คนโง่เป็นคนดี ไม่ต้องพูดโลกุตระ ดีไม่ดีเขานึกว่าคนโลกุตระเป็นคนชั่วหนักเพราะด่าเขาด้วย อย่างโพธิรักษ์นี่ เขาเห็นที่ไหนทืบที่นั่นเลย เขาจะบอกอย่างนี้ด้วย ทำให้ตายก็ได้กุศลด้วยเพราะเป็นคนบาปเขาจะบอกอย่างนั้นด้วย เขาจะเก่งมากในเรื่องของ การโลภ ในกุศล ในทาน ในความดี
ทีนี้เล่ห์เหลี่ยมวิธีการจะเก่งเพราะเขาโลภ ต้องการได้กุศลความดี แต่การทานจะทำใจในใจอย่างไรก็ไม่รู้ ทานโดยมีจิตคิดโลภ ถ้า 1 บาทจะตั้งจิตเอาแสนล้านพันล้าน จิตใจมันตะกละจริง คุณทำทาน 5 บาทแล้วจะเอาทั้งโลก จิตใจของคุณตั้งไว้จริง มันก็เกิดจริงตามที่คุณอธิษฐานคุณตั้งไว้แล้วก็ยึดมั่นถือมั่นเป็นอุปาทานในสิ่งนั้น
เพราะฉะนั้นคนเหล่านี้สรุปแล้ว เขาก็จึงรวย บาปและอกุศล
สรุปแล้วถ้าเป็นปุถุชนก็จะทำบาปมากได้บาปมาก ทำกุศลมากก็ได้ด้วย แต่ทำบุญไม่เป็นเลย ทำบุญไม่ได้เลย
จนกว่าจะเป็นอาริยชนเริ่มเป็นพระโสดาบัน ก็จะทำบาป เริ่มต้นก็ต้องทำบาปมากพอสมควร ทำกุศลพอสมควร และเร่ิมทำบุญเป็น
เป็นสกิทาคามีก็ลำบากพอสมควรทำกุศลพอสมควร และทำบุญได้ชัดขึ้นและเพิ่มขึ้น
เป็นอนาคามีก็ทำบุญจนกระทั่ง โลก กามภพหมดเลย ขจัดกิเลสในกามภพหมด เป็นอนาคามีเหลือส่วนละเอียดในรูปภพอรูปภพก็จะทำต่อ จนกระทั่งจบหมดเป็นอรหันต์ ก็ไม่ทำบาปทั้งปวงทำแต่กุศล
กรรมที่มีอยู่ สมมุติ นายก.นายข.แล้ว ถ้านายก. สิ้นอาสวะตั้งแต่อายุ 30 อีก 50 ปีจนกว่าจะตายก็ทำแต่กุศลก็เป็นวิบากกุศล ถ้ายังเป็นโพธิสัตว์ ต่อไปอีกก็จะได้อันนี้เป็นสมบัติ
แต่ถ้าเป็นอรหันต์แล้ว สิ้นอาสวะตั้งแต่ 30 แล้วอายุ 80 ก็ปรินิพพานเป็นปริโยสาน
ส่วน นายข.ทำบุญไม่เป็น เป็นแต่ทำทานเก่งทำกุศลเก่ง อายุ 80 ปีก็ตายเท่ากัน คนนี้ก็จะได้กุศล ส่วนบาปจะมากกว่ากุศลเยอะเลยเพราะคนไม่หมดโลภก็ทำบาปมาก เขาไม่รู้จักกิเลสโลภ โลภในกุศล โลภในทานโง่ๆ ในความดีโง่ๆ เป็นความซับซ้อนน่าดูเลย
วันนี้ฟังแล้วเป็นไง ตอบอย่างจริงใจจะถาม ใครฟังแล้วงงๆอยู่ยกมือ? มีน้อยมากเลย ไม่กี่คน ใครเข้าใจดีเลย ใครเข้าใจอย่างกระจ่าง..
โลกุตระโลกียะก็เป็นธรรมะ 2 ดีชั่วก็เป็นธรรมะ 2 เทวนิยมอเทวนิยมก็เป็นธรรม 2 ผู้หญิงผู้ชายก็เป็นธรรมะ 2 บวกกับลบก็เป็นธรรมะ 2 ตั้งแต่อุตุนิยาม พีชนิยาม จิตนิยาม กรรมนิยาม ธรรมนิยามก็เป็นธรรมะ 2 อีกเยอะ
_ดญ.น้ำมนต์…คนตายได้อย่างไรคะหลวงปู่
พ่อครูว่า…บางคนหายใจไม่ได้ก็ตาย บางคนโดดน้ำตายบางคนโดดตึกตาย รถชนตายเจ็บป่วยตายมีเยอะ การตายก็คือเหตุปัจจัยชีวิตในสรีระทำหน้าที่ต่อไปไม่ได้ก็เรียกว่าตาย ก็ต้องเปลี่ยน พลังงานที่จะทำหน้าที่อยู่กับชีวิต คือพลังงานชีวิตของแต่ละคน ใช้ร่างกายนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้วก็เรียกว่าตาย
เด็กอยู่ในนี้ก็ได้ซึมซับไหลเวียน osmosis มิตรดี สหายดี สังคมสิ่งแวดล้อมดีเป็นทั้งหมดทั้งสิ้นของพรหมจรรย์
ฝากฟ้า_ที่พ่อท่านอธิบายนายก.นายข. ทำให้จุ๋ม เห็น วัฏสงสารนี้ยาวไกลเหลือเกิน เพราะฉะนั้น นายข. ต้องไปเสวยวิบาก ก็จะเห็นสัจธรรม กว่าจะมาลดละกิเลสเขาจะต้องทุกข์มาก ความทุกข์จะทำให้เขาเห็นสัจธรรม แล้วความทุกข์นี่แหละ จะทำให้เขาเข้าใจ เพราะฉะนั้นคนที่จะเข้าถึงธรรมะ และเห็นความสำคัญของสัตบุรุษ เขาจะต้องเห็นทุกข์ก่อน (พ่อครูว่า… คนจะต้องเกิดปัญญาเห็นว่าเป็นทุกข์ แล้วคิดจะออกจากทุกข์ จะต้องหนีออกจากเหตุแห่งทุกข์ แต่คนไม่เข้าใจก็เลยไปหลงติดเป็นอุปาทานนึกว่าเป็นสุข มันไม่ใช่อย่างนั้นต้องดับเหตุแห่งทุกข์ ทุกข์คือสภาวะธรรมะ 2 แล้วมันมีเหตุ คุณจะต้องดับเหตุที่มันเกิดสวรรค์เกิดสุข คุณก็ฆ่าเหตุ แล้วก็จะหมดสวรรค์หมดนรกหมดทุกข์หมดโศก ตอนนี้เขาไม่ได้ทำ ก็จะไปหาสวรรค์บ้าบอที่เขาหลอกกันก็โง่ไปอีกนาน ในโลกมีแต่จะคนทำสวรรค์หลอก ฉันสวยงามฉันมีคุณค่าฉันให้ความเอร็ดอร่อยมีคุณค่ามีสวรรค์อย่างนั้นอย่างนี้บ้าบอ สวรรค์มันมี ลาภเยอะ ยศเยอะ สรรเสริญเยอะ ความสุขเยอะ หรือมีอัตตาตัวตนมีศักดิ์ศรียิ่งใหญ่อะไรก็แล้วแต่)
_คนจะมาทางธรรม เป็นธรรมดาที่จะต้องน้อยแน่นอน
พ่อครูว่า..อาตมาถึงไม่ได้สงสัย ขนาดนี้ก็มากแล้วใช้ได้แล้ว แต่มากกว่านี้ก็ดีแต่ไม่ได้เท่านี้ ก็พยายามต่อไปเพื่อจะให้มากกว่านี้เรื่อยๆ
_เกร็ดดิน..โลภะโทสะโมหะ อันไหนหนักที่สุดอันไหนเป็นตัวสำคัญ
พ่อครูว่า..ตอบไม่ได้ มันมีจริตต่างๆกัน (พ่อครูไอ ตัดออกด้วย)
พุทธิจริต โทสะจริต โลภจริต โมหจริต ก็ตอบไม่ได้ไง จริตของคนบังคับเขาไม่ได้ของแต่ละคน เข้าใจโทสะจริต โมหะจริต ราคะจริต โมหะคือแยกไม่ออก แต่ถ้าแยกได้เป็นโลภะโทสะก็จะชัดเจนคือ หรือแยกโลภะมีราคะกับโลภะ
โลภะกว้างใหญ่จะสมโลภใน เงินทองข้าวของลาภยศสรรเสริญโลกียสุข ในรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส เหมาหมดเลย ส่วนราคะนี้แบ่งมาเรียกจำเพาะในเรื่องของ จะบอกว่า กามราคะคือกามคุณ 5 จะบอกว่าราคะจากโลกธรรมก็ไม่ใช่ เพราะโลกธรรมรวมหมด แต่ราคะนี้จัดเข้าในรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส กามคุณ 5
ราคะคือสิ่งที่จะมาเสพเสวยใส่ตนเอง(พ่อครูไอ ตัดออกด้วย)
เกร็ดดินว่า…ตัวเหตุใหญ่คือราคะ โลภะ คือดูดมาเป็นตนหนักสุด
พ่อครูว่า…ดูดมาเป็นตนของตนนี้หนักสุดเป็นต้นรากแต่ไม่ได้มาสมใจก็โทสะเกิด
จะว่าจริงๆโมหะนี่แย่กว่าเพื่อนเพราะว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย สับสนปนเป ถ้าอยากออกก็จะรู้ว่าราคะหรือโทสะก็เริ่มออกได้แต่โมหะนี้มั่ว หนักกว่าเพื่อน
เกร็ดดินว่า..ทำบาปมากคือโลภะ
พ่อครูว่า..โลภะทำบาปมากก็ตามแต่อวิชชามันซ้อนยกกำลัง หากมาเรียนรู้โลภะราคะในตนก็ลดได้ แต่โมหะคือแยกไม่ออก พวกวิตักกจริต อันโน้นก็ไม่รู้อันนี้ก็ไม่รู้ ไขไม่ออกอันนี้ดีหรือไม่ดีสับสนไม่เป็นทาง
เราจะไปประเทศอะไรก็แล้วแต่ สมมุติทางถ้าไปทางนี้ก็จะใกล้เท่านี้ สมมุติว่าอ้อมก็จะไกลกว่ามันก็ถึง แต่มันโง่ แทนที่จะไปทางสั้นมันก็ดันไปทางยาวเท่านั้นเอง ไปเถอะ
ถ้ามีความศรัทธาจิตใจมุ่งไป มันก็ยังถึงเร็วกว่าคนที่ไปทางนี้แล้วก็ไปอีกทางหนึ่งใช่หรือไม่ใช่ก็ไม่รู้ไปอีกทางหนึ่งเปลี่ยนไปเรื่อยๆแล้วเมื่อไหร่มันจะถึงสักที พวกที่ไม่แน่นอนไม่ชัดเจนพวกนี้ เสียเวลาเยอะ
_ดุลเพชร..ปีนี้ครบรอบ 36 48 84 ปี จะมีองค์กรหลายอย่างมาช่วยสร้างสาธารณูปโภค เป็นบารมีหรือไม่ เป็นความมหัศจรรย์ของพ่อท่านหรือเปล่า
พ่อครูว่า…งานนี้คืองาน 3 4 7 สามรอบ ได้ อย่างพวกจีนชอบสร้างสิ่งต่างๆ มันก็จะมีคนที่ชอบสร้างอย่างนี้ ถ้าคนจีนมาจะสร้างสาธารณูปโภคเยอะ ก็ไม่เป็นไร ส่วนคนไทยนี้ไม่ชอบสร้างอะไรด้วยซ้ำไป ก็ไม่เป็นไรก็มา
_สุดชดา
เรื่องแรกเกิดที่ชมร.สันติฯ มีผู้ชายคนหนึ่งสมัยที่มีม็อบเขาก็ควักอาวุธมีดมา แล้วเขาชวนบอกให้ซื้อไว้ เวลามีใครทำร้ายจะได้ตอบโต้ ดิฉันบอกว่าเราไม่มีศัตรูอะไรเราเป็นมิตรกับเขาก็ไม่ต้องใช้
เรื่องที่สอง พ่อครูว่าอยากให้น้ำใส มีคนบอกว่าต้นกล้วยจะมียางกล้วย จะทำให้น้ำใสได้ ผู้ใหญ่ท่านนั้นเล่าให้ฟังว่า สมัยพ่อขุนรามคำแหง ที่ท่านก่อเกิดประเพณีลอยกระทงเพื่อให้น้ำใส ยางกล้วยจะผสมกับน้ำให้เกิดการตกตะกอน พ่อขุนรามเลยบอกให้ลูกหลานลอยกระทงในวันเพ็ญเดือนสิบสอง แต่ตอนนี้มันมากไป
พ่อครูว่า…ตอนนี้อาตมาทำลำธาร ลำธารนี้ชื่อว่า ลำธารถอยหลังเข้า อาตมาเอาคำว่าถอยหลังมาใช้เรียกว่าลำธาร ถอยหลังเข้า สำนวนภาษาไทยว่า ถอยหลังเข้าคลอง เราก็เป็นถอยหลังเข้าลำธาร ลำธารของเรานี่น้ำมันขุ่น ทำมาหลายปีมันก็ไม่ค่อยใส ประกาศไปให้คนที่มีความรู้หลายคนมา แม้ท่านถ่องแท้ว่า ทำได้ก็ยังไม่ทำ บอกว่าเอาสารส้มมาลงก็จะใสมันก็ได้ชั่วคราว
มีสูตรของอีกคนหนึ่ง สูตรของอาจารย์ไม้ร่ม เขาเรียกว่าอาจารย์กันทั่วโลก เขาว่า เอาขี้ควายมาใส่ก็จะใส เขาเคยทำที่สันติอโศก น้ำมันก็ใสอยู่แล้ว แต่อันนี้เป็นธรรมชาติเป็นดินปนทราย มันจะขุ่นได้มากกว่า อันนี้ไม่ใช่ น้ำลำธารจะทำให้ใสไม่ง่าย ใครมีความรู้มาช่วยจะทำให้น้ำใส มาทำแก่งก็จะทำ แต่ตอนนี้ทำไม่ไหวแล้ว หากอายุ 30 มีแรงทำ และคนก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเรื่องแก่ง คือลำน้ำมีหินก้อนคั่น น้ำปะทะก็จะวิ่งไป มีช่องที่น้ำไปได้มากเรียกว่าแปว น้ำจะแรงตรงแปว มีช่องเดียวนี่ก็น้ำแรงมากเรียกว่าแปว หากมีแก่ง มีแปว เพื่อให้ล่องเรือ แคนนูเล็กๆ ที่แปวน้ำไหลแรงก็จะสนุก ผ่านแก่ง ตำอิด ติดราม สามใส่ ไผใหญ่ ไทบ้าน มีหินให้ทำ แต่ยังไม่มีคนมีฝีมือมาทำ ถ้าจะทำฝืนไปสังขารจะไหวหรือไม่ไหว คนก็ไม่ค่อยอยากจะให้ลุยทำ
สรุปแล้วจะทำธรรมชาติ เดี๋ยวนี้ก็มีคนเข้าใจ ผู้ใหญ่ยังไม่ค่อยมากล้าเล่น ส่วนเด็กๆก็มาใช้บริการเพิ่มขึ้นเรื่อย ผู้ใหญ่ก็ได้แต่พาเด็กมาด้วยยังไม่กล้า ไม่เป็นไร ต่อไปในอนาคตจะเป็นที่พักผ่อน ขอแต่อย่างเดียวมาที่นี่อย่านำสิ่งสกปรกเลอะเทอะ ลามก มาลงไปในที่นี้ก็แล้วกัน เอาแต่สิ่งที่ดีมา เป็นผู้ประสานสมานกันให้เกิดความสุขสำราญแลกเปลี่ยนได้ประโยชน์กัน
อาตมาก็ทำตลาด ทำธรรมชาติ ทำอะไรอีกหลายอย่าง ทำร้านค้า ทำสื่อสาร ทำการศึกษา เพื่อให้มนุษยชาติได้อาศัยได้มาเอาประโยชน์ เอาประโยชน์จากธรรมชาติจากตลาดจากการศึกษา เอาประโยชน์จากอะไรก็แล้วแต่ อาตมาว่า คนเราควรจะได้สิ่งเหล่านี้ เอาไปสกัดจากการเต้นแร้งเต้นกา แข่งขันกีฬาเอาชนะคะคานอาตมาไม่ส่งเสริมหรอก แม้จะแข่งรวยที่นี่ไม่ส่งเสริม แข่ง แบ่งแจกกัน มาจน มักน้อยสันโดษสร้างสรรสิ่งดี อาตมาพาทำ
_ช่วยบุญ…ตอนงานมหาปวารณาที่ปฐมอโศก จัดเตรียมและจัดสถานที่ให้สวยงาม ต้อนรับท่านสมณะและญาติธรรมทุกท่าน ทำอย่างเข้มงวด ตอนนั้น ในตอนแรก ช่วงที่มีเจ้าอาวาส ก็จะตื่นเต้นกันมาก ปีนี้เจ้าอาวาสองค์ไหนจะอยู่วัดไหน จะอยู่พุทธสถานไหน สมณะจะประชุมกันหลายวัน ต่อมาก็ไม่มีระบบเจ้าอาวาส แต่ว่าโยมก็อยากรู้ว่า สมณะจะอยู่พุทธสถานไหนกัน นี่เป็นความรู้สึกของตนเอง จากนั้นไม่ค่อยมีแล้วใจมันด้านแล้วไม่ตื่นเต้น แต่มันก็มีองค์ประกอบไม่ใช่ว่าเฉื่อยชา คือสมณะประชุมน้อยวันลง ญาติโยมก็เตรียมใส่บาตร แต่ก็สมณะประชุมเสร็จเร็วท่านก็เลย บิณฑบาตในวันที่ไม่ได้เตรียม แล้วก็ ณ ปัจจุบัน สมณะก็กลับเร็วมาก จะใส่บาตรก็ไม่ทัน ใจเลยเหี่ยวลง เราแก่ลงหรือเปล่า?
พ่อครูว่า…ดี พูดเตือนสติกันดี จะรีบไปไหน มันก็เป็นลักษณะหลายๆอย่าง ติดที่ ไม่อยากจะสังสรร คือ คนเราเวลาไม่ค่อยอยากจะสัมพันธ์เกี่ยวข้อง ก็จะเบื่อวางอยากอยู่เปล่าๆเฉยๆ เป็นลักษณะของพวกฤาษี
คนเราต้องเป็นสัตว์โขลง อยู่กับสังคม มีความระลึกถึงกันมีความรักกันมีความเคารพกันมีความช่วยเหลือกัน ทธพจน์ 7 สาราณียะ ปิยกรณะ คุรุกรณะ สังคหะ อวิวาทะ สามัคคคียะ เอกีภาวะ
แต่ผู้ศึกษาไม่สำเหนียก หนีไปเป็นฤาษีตัวใครตัวมันเหมือนพวกเชน ใช้ชีวิตไร้ค่าไร้ประโยชน์ไม่รู้เรื่องอะไรกัน ชีวิตก็ตายทิ้งไปเปล่าๆเท่านั้นเอง มันก็น่าเสียดายการศึกษาพฤติกรรมของชีวิต มันตรงกันข้ามกันตรงนี้ ศาสนาพุทธต้องเข้าใจให้ได้ว่า
คนเกิดมาเป็นอัตภาพหากไม่ปรินิพพานเป็นปริโยสาน คนจะกลายเป็นคนที่ ไม่เป็นโทษภัยแก่ใคร มีประโยชน์คุณค่าแก่ผู้อื่น นี่คือสูงสุดแห่งคุณค่าแล้ว และประโยชน์ที่ว่าเป็นประโยชน์โลกุตระด้วย ผู้ที่ศึกษาอันนี้ได้แล้วจึงเป็นโพธิสัตว์ มีประโยชน์คุณค่าอย่างเป็นโลกุตระทีเดียว โทษไม่มี เป็นอรหันต์หมดโทษแล้ว เป็นโพธิสัตว์ก็ยิ่งสูงขึ้น ระดับ 4 ขึ้นไปไม่ทำบาปทั้งปวงจริงๆ โสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี ก็มีบาปอยู่บ้าง
_วันที่ 5 ธันวาคม ญาติธรรมข้างนอกจัดงานเหมือนเดิมหรือไม่ ให้ชื่ออะไร?
พ่อครูว่า…ให้ทำตามอัธยาศัยแต่ละคน แต่ไม่ควรจะมารวมกันทำ
ส่วนวันดินโลก 5 ธันวาฯ โลกเห็นคุณค่าของในหลวงเรื่องของดินท่านเก่ง ก็เลยเอาวันที่พระราชสมภพของในหลวงรัชกาลที่ 9 เป็นวันดินโลก
_ใบฟ้า วันนี้ดูรอบๆ ประกอบด้วย พุทธบริษัท 4 ดูครบพร้อม ดิฉันรับหน้าที่ลงทะเบียน (พ่อครูว่า..ใครไปลงทะเบียนรับหนังสือคนจนที่มีแบบฉบับแก้แล้วไขอีกได้ เล่มนี้น่าจะเปิดศักราชเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เฉพาะสารบัญ ไม่มีเล่มไหนจะมีสารบัญมากถึง 325 Content บรรจุอยู่ในนี้) คนมาลงทะเบียนไปแล้ว 300 กว่าคน ดิฉันรู้สึกว่าได้รับความเมตตาจากพ่อแม่พี่น้องเยอะ การที่เราหายไปจากบ้านราชฯนานพอสมควร แล้วก็ได้ขุมทรัพย์คำชี้แนะจากพี่ๆ เมื่อเช้าได้จากพี่เข่งใจแก้ว และที่น่าปลื้มใจ มีคุณแม่อุบาสิกา ว่าจะมาต่อว่า ว่าไปไหนมา ต่อว่าว่า ไปนานเกินไปแม่มาหลายเดือนก็ยังไม่มา แม่คิดถึง
อยากสรุปว่า เมื่อดิฉัน ตกต่ำทางจิตวิญญาณ นรกเร่าร้อนใจ น้องสาวที่เป็นพยาบาลทุ่มเทดูแลดิฉันอย่างสุดจิตใจ ล่าสุด เขาอนุญาตให้ดิฉันมาได้ 9 วัน ก็มีกันสองคน (พ่อครูว่าถ้ามาได้ก็มา 2 คนพร้อมกันเลย) แต่สัมมาทิฏฐิยาก เอาเป็นว่าดิฉันจะกลับมาแน่นอน
พ่อครูว่า… Late is better than never.
_พลอยแผ้ว สงสัยว่าเรือลำนี้เอาไว้ทำอะไร
พ่อครูว่า..มันเป็นพาหนะชนิดหนึ่งที่อยู่ในน้ำ ของเราเป็น บ้านราชฯเมืองเรือ บ้านไม้เมืองหิน บ้านดินเมืองน้ำ บ้านงามเมืองพุทธ บ้านพิสุทธิ์เมืองอมตะ แต่ก่อนน้ำท่วมเราอาศัยเรือ ตอนนี้น้ำไม่ค่อยท่วมเอาเรือมาทำเรือน เรือในน้ำเราเรียกเรือเรือน เรือบนบกทำที่อาศัยเรียก เรือนเรือ เอามาบูรณะ
อาตมาเป็นคนมีศิลปะก็เอามาทำให้เกิดผล มีพญาแร้ง มีพระพุทธรูป ข้างในเรือเป็นที่ฉายวิดีทัศน์ มีพระปางปรองดองคืออะไร พญาแร้งคืออะไร สมเด็จปู่วิชิตอวิชชา มีความหมายอย่างไร ตอนนี้ยังไม่อธิบาย (พ่อครูไอ ตัดออกด้วย)
พ่อครูว่า…สมเด็จปู่วิชิตอวิชชา ยืนสง่าหลังพญาแร้ง ยังเป็นแค่โครงสร้างยังไม่ได้ถอดแบบ ต่อไปจะทำแบบโลหะ คงจะตั้งได้ จะแข็งแรงกว่าก็คงจะอยู่ได้ แต่อันนี้ไม่ได้เพราะมันเป็นโฟม ดินปั้น รับน้ำหนักไม่ไหวต้องมีนั่งร้านค้ำยัน
พญาแร้งอาตมาใช้เป็นสัญลักษณ์แทนตัว อาตมาเกิดมาชาตินี้ ชื่อรักแต่คนไม่ค่อยรักเพราะปากจัดแกะกิเลสคน กระแทกกิเลสคนให้เอาออก อาตมาไม่มีทางเลือก ใครจะบอกให้หยุด อาตมาไม่หยุดเพราะว่า อันนี้ดีที่สุดแล้ว การทำให้คนละกิเลสได้นี่เป็นสิ่งที่สุดยอดแล้ว การละกิเลสได้นั้นเป็นทฤษฎีของพุทธเจ้าที่สำเร็จผลจริง เป็นทฤษฎีที่ชัดเจน อาตมาได้พาพวกเราพิสูจน์จนกลายเป็นชุมชนชาวอโศก อธิบายได้เลย ถ้าเป็นเศรษฐศาสตร์สังคมศาสตร์เป็นรัฐศาสตร์ ได้อย่างดีจริงๆเลย
_จริง(ปฐมอโศก) วิธีการทำใจในใจต้องทำอย่างไรคะ
พ่อครูว่า..ถามคำใหญ่ ทำใจในใจภาษาบาลีคือมนสิกโรติ แปลว่าทำใจในใจเป็นคำกิริยา ถ้าเป็นคำนามก็คือมนสิการ ก็คือการทำใจในใจ
ก็คือ ใจเรา หรือจิตหรือวิญญาณ หรือมโน อาการจิต ธาตุรู้ เราก็ต้องรู้ธาตุรู้ของเรา อาการถ้ารู้มันกำลังโกรธต้องเข้าใจ อาการตอนนี้กำลังโลภ อาการตอนนี้กำลังแสดงกาม แสดงราคะก็ต้องรู้มัน
รู้ด้วย อาการ ลิงค นิมิต อุเทส
อาการ แล้วรู้ความแตกต่าง (พ่อครูไอ ตัดออกด้วย)
คุณรู้อาการของใจแล้ว คุณก็จัดการกับใจ ศาสนาพุทธหากไม่เข้าใจคำว่ามนสิการ คำว่าโยนิโสมนสิการ หรือมนสิกโรติ เอาไปเข้าใจคำนั้น เอาไปแปลว่า โยนิโส แปลว่า ถ่องแท้แยบคายละเอียดลออ แล้วก็เป็นปฏิภาณปัญญารายละเอียด มันไม่ได้หมายความว่าเป็นการทำใจในใจ มันไม่ได้เป็นการทำใจในใจเป็นแค่ความเฉลียวฉลาดความรู้เท่านั้น ค้างอยู่แค่นี้ ปัจจุบันศาสนาพุทธในเมืองไทย โยนิโสมนสิการแปลว่าเฉลียวฉลาดเอาความเฉลียวฉลาดพิจารณาเก่งรู้ จบ แต่ทำใจไม่เป็น
ใจที่มีกิเลสรูปร่าง อาการ ลิงค นิมิต ใจเรากำลังโกรธใจเรากำลังโลภ แล้วก็ล้างกิเลสด้วยไตรลักษณ์ เข้าใจไม่ง่ายเพราะไตรลักษณ์นี้ยาก
อาการพวกนี้เป็นอุปาทานแล้วมาแสดงบทบาทออกมาเขาเรียกว่าตัณหา อาการโลภ เกิดขึ้นตอนนี้มันค้างอยู่ที่จิตแสดงบทบาทเป็นตัณหาออกมาเป็นความโลภ ราคะ หรือโทสะ คุณก็พิจารณาต่ออีกว่า จะเรียกมันว่าตัณหา จะเรียกมันว่าอุปาทาน จะเรียกว่าราคะ โทสะก็ตาม มันก็เป็นพลังงานที่ทำปฏิกิริยากันด้วยความโง่ มันก็เพราะยึดว่ามันมีจริง มันอยู่กับคุณ คุณก็อยู่กับมัน คุณฟังอาตมาแล้วก็ไม่ต้องทำให้เกิดอาการนี้ขึ้นมาในจิตอีกเลย ถ้าคุณหยุดตอนนี้คุณเป็นอรหันต์ได้เลย
เป็นอรหันต์จะยากอะไร เข้าใจมันให้จริง ประเดี๋ยวมันก็มาประเดี๋ยวมันก็ไป มันไม่เที่ยง แล้วมันเป็นเหตุแห่งทุกข์ แล้วมันหลอกว่าเป็นสวรรค์ จริงๆมันเป็นตัวทุกข์ ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป มันไม่มีหรอกสวรรค์อะไรขี้หมา มันเป็นตัวหลอก สวรรค์นี้เป็นของเก๊ สุขขัลลิกะของเท็จ มันไม่มีตัวตนมันไม่มีสภาพนี้หรอก คุณทำให้มันหมดก็เป็นสภาพอนัตตา อาการนี้ไม่เกิดในจิตอีกเลยเรียกว่าอนัตตา
ไม่มีอาการราคะโทสะอีกเลย มันไม่มีแล้วอันนี้ นั่นคืออัตตาตัวตนที่มันมี พลังงานที่มันมีตัวนี้ เข้าใจจริงๆแล้วก็พยายามเรียนรู้ด้วย มันเข้าใจด้วยปัญญาไม่ต้องกดข่มระวัง แต่นี่คุณก็ยังใช้คาถา มนต์ มีมาก็ไม่เอาน่าดันไว้เฉยๆ ต้องเข้าใจด้วยปัญญา เอ็งอย่ามาเสนอหน้า พระพุทธเจ้าบอกว่าเราหักเรือนยอดของมันแล้ว
อาตมาอธิบายเหมือนกับปลิงแพ้น้ำมันหม่อง แตะแล้วก็ร่วงผลอยเลย สัมผัสเรามันเข้าไม่ได้ มันมีออร่ารังสีพลังงานที่กิเลสเข้ามาใกล้ไม่ได้ อย่าว่าแต่สัมผัสเราเลย นี่คือพลังงานจริงที่ลึกซึ้งมาก
ความรุนแรงที่เป็นโลกจัดจ้านเข้ามาใกล้เราไม่ได้หรอก พวกจัดจ้าน ราคะโทสะจัดไม่ค่อยมาใกล้อาตมาหรอก อยู่ไกลเข้าไม่ได้ อาตมาอนุญาตให้มาได้แต่ก็ต้องถูกขัดอย่างแรงนะเพราะว่ามันจัด รับรองเลือดไหลเลยนะ ผีก็กลัวพระเป็นธรรมดาธรรมชาติ มันเป็นเรื่องสัจจะต้องเป็นอย่างนั้น
หนังสือคนจนที่มีแบบฉบับนี้ มีเรื่องใหม่หลายเรื่องที่จะอธิบายเช่น
การซื้อหวยหากคุณมีบารมี บารมีเป็นเรื่องของกุศล แต่หวยเป็นเรื่องนรก เป็นเรื่องอบายมุข การได้ไม่ได้ด้วยบารมีหรอก การไปเล่นหวยซื้อหวยเป็นเรื่องต่ำ เพราะฉะนั้นมันไม่ใช่ มันไม่อยู่ในตระกูลเดียวกัน มันคนละขั้ว มันไม่ใช่กุศลอะไรหรอกมันเป็นหนี้ เอามาฟรีทำไม เอามาเป็นหนี้เขา แล้วคนพวกนั้น คนซื้อหวยส่วนมากเป็นคนจนคนเสี่ยงทาย คนที่ยังขี้โลภอยู่ แม้จะมีเงินมีฐานะก็อยากจะได้เพิ่มก็ต้องซื้อหวย 1.คนขี้โลภ 2.คนจน คนที่รวยแล้วไม่ขี้โลภเท่าไหร่เขาไม่ซื้อหวยหรอก เสียสตางค์ไปทำไม เอามาด้วยน้ำพักน้ำแรงภูมิใจกว่า ก็ให้คนจนที่เสี่ยงทายกับคนขี้โลภ โลภไม่เสร็จ
ได้เงินหวยมาเป็นหนี้ทั้งนั้นเป็นหนี้บาป ได้มาทางการพนัน เอาเงินคนจนมาแล้วให้คุณไป คุณก็ได้ใช้ไปในชาตินี้ คนจนก็ยิ่งหมดไปเรื่อยๆ ไม่ได้เป็นเรื่องเศรษฐกิจดี ถ้าเลิกได้ประเทศนี้สุดยอดเลย แต่คนก็ไปอาศัยเงินหวยมาทำงาน มันแทบจะสิ้นไร้ไม้ตอกแล้วต้องอาศัยเงินหวยมาทำงาน เอาเงินจากสิ่งที่ดีกว่านี้ดีกว่า เรื่องหวยเป็นเรื่องทรมานซับซ้อน ให้คนจนทุกข์เข้าไปอีก คนซื้อหวยคือคนทั้งโง่และจน มันก็เลยไปกันใหญ่ไปทรมานคนโง่ด้วยทรมานคนจนด้วย ทรมานคนขี้โลภด้วย
ใครที่เข้าใจแล้วก็จะไม่ทำ เลี้ยงตัวเองสร้างสรรทำมาหากินอย่างเป็นประโยชน์
ในนี้มีสิ่งใหม่ๆที่อาตมาอธิบายยังไม่หมด มีสารบัญให้เลือกด้วย มันไม่เรียงกันทีเดียวหรอก มีเล่ม 2 เขียนต่ออีกตอนนี้ อาตมายังขุดภูมิธรรมของตน เพื่อจะบอกคนก็ยังไม่หมด อาตมาไม่ได้เป็นคนที่มีภูมิใหม่ มีแต่ภูมิเก่า จากบัญญัติพยัญชนะที่อาศัยที่มี ก็ยังใช้ไม่ครบเลย ก็ไม่ต้องแสวงหามากแต่ก็พอสมควร อาตมาจะมีพจนานุกรมปทานุกรมอยู่เยอะ เพราะว่าไม่เคยรู้บัญญัติภาษา ก็ต้องหาคำแปลความหมายว่าอันนี้คืออันนี้และเอามาใช้อธิบายได้กว่านี้ ในที่ทำงานของอาตมารอบล้อมด้วยพจนานุกรมไม่มีหนังสืออะไรมากกว่านั้น มีหนังสือเราบ้างนิดหน่อย นอกนั้นมีพจนานุกรมกับปทานุกรม เพิ่งจะรู้ตัวว่าเราเป็นเศรษฐีพจนานุกรม มันต้องอาศัยเขาเรื่องพยัญชนะอาตมาไม่เก่ง ชาตินี้มีแต่สภาวะพยัญชนะไม่เคยรู้ ขอบคุณท่านที่ให้และท่านที่ทำพจนานุกรมมาก็ขอบคุณ ได้ใช้
สรุปว่าอาตมาเองพยายามจะมีชีวิตอยู่ไปอีกให้มากที่สุดเท่าที่จะยาวยืนได้ ก็อย่าเพิ่งไว้ใจว่าอาตมาจะอธิบายธรรมะพุทธเจ้าให้เป็นแก่นแกน เพื่อให้คนได้รับรู้แล้วเอาไปปฏิบัติประพฤติ และรักษาศาสนาพุทธ- ไว้อีก 2 พันกว่าปี จะหมด พุทธกัปป์ของพระพุทธเจ้าสมณโคดม 5000 ปี
5,000 นี้เป็นของจริง พระสมณโคดมจะมีอายุศาสนาไป 5,000 ไม่ใช่พระพุทธเจ้าตรัสเอง แต่เป็นโบราณาจารย์ผู้รู้จริง อาตมาเชื่อและจริงที่สุดมั่นใจเพราะว่าอาตมานี่
จริงๆอาตมาไม่ได้เป็นผู้พยากรณ์หรอก อาตมาไม่ใช่โพธิสัตว์องค์ใหญ่ แม้แต่พระพุทธเจ้าพระองค์นี้ก็ตาม แม้แต่พระโพธิสัตว์จากพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆจากพระพุทธเจ้าสมณโคดมก็มีที่อยู่ในวัฏสงสารนี้ แต่ตอนนี้เกิดบ้างไม่เกิดบ้างเท่านั้นเอง ตอนนี้ในประเทศไทยมี 2 องค์ ที่ชัดเจนก็คือในหลวงกับอาตมา นี่ก็พูดหมดแล้วนะไม่ได้หมายความว่าไปโหนในหลวงนะ อาตมามีหลักฐานพอสมควรว่าอาตมาสอนอะไรตรงกับในหลวงไหม ตรงกันอย่างน้อยที่สุดเรื่องคนจน เรื่องพามาขาดทุน อาตมาทำจึงทำให้เกิดผลปรากฏการณ์จนเกิดเป็นสังคมหมู่บ้าน ที่เป็นหมู่บ้านคนจน มีพฤติกรรมมีบวรมีการศึกษามีชีวิตอยู่จริง เป็นหมู่บ้านคนจน เป็นคนจนชนิดโลกุตระ เป็นคนจนชนิดพิเศษไม่ใช่คนจนแบบโลกีย์
เป็นคนจนที่สุดวิเศษ
_บุญยิ่งแก้ว…หนูเป็นคนชอบฟังธรรม เมื่อฟังธรรมไปก็จะรู้สึกว่า ถ้ามีอะไรที่ยังไม่รู้อีกหลายเรื่อง แต่ก็มีความรื่นเริงในการฟังธรรม แค่อยากจะบอกว่าจะสมัคร รายการ แฟนพันธุ์แท้รายการพ่อครู ได้ยินว่าจะมีกล้วยน้ำว้าเป็นรางวัล
ในฐานะที่พ่อครูครบรอบ 48 พรรษา จะขอบริจาคตบะในโอกาสพิเศษ ท่านใดจะถวายตบะแก่พ่อครู เชิญที่ซุ้มค่ายสัมมาอาริยมรรค
พ่อครูว่า…ผู้ที่ตั้งจุดกลางจะให้เกิดสิ่งนี้ดีแล้ว การตั้งจิตนี้เป็นสิ่งดี ขอเรียกด้วยพยัญชนะว่าอธิษฐาน หรือปณิธานก็แล้วแต่ ปณิหิตะ ตั้งจิตเพื่อจะทำสิ่งที่ดีสิ่งที่เจริญให้กับตัวเอง เวลามันหมดแล้ว เหลือคำถามแห้งอีก 1 อัน
_หนูอยากถามว่าพระข้างนอกมีมากมาย ล้วนแต่เป็นที่ยึดติดของคนทั่วไป แต่บางท่านทำเรื่องไม่ดีไม่งาม ซึ่งต่างจากสมณะเราที่ทำความดี และรู้เท่าทันกิเลส อยากถามว่าคนข้างนอก คนดูพระผู้ปฏิบัติธรรม กระทำผิดได้อย่างไรคะ
พ่อครูว่า…อาตมาตอบแทนคนข้างนอกไม่ได้หรอก คนจะดูพระที่ทำเละเทะได้อย่างไร มันก็น่าสงสัย แล้วเขาอยู่ได้อย่างไรทำเลอะเทอะ ก็ตอบได้แต่ว่า
1.คนเหล่านั้นก็ยังไม่รู้ พระเหล่านั้นทำเรื่องเละเทะ ดีไม่ดีเข้าใจผิดว่าพระเรานั้นจะพาเขาเจริญทำให้เขารวยก็แล้วแต่ คนมันมีหลายฐานะหลายระดับ เขายังไม่ค่อยฉลาดเรียกว่าอวิชชา เขายังโง่ไม่ค่อยเข้าใจ ก็ยังอยู่ไปตามฐานะของเขาไป เราก็รู้ความจริงให้ได้ และก็รู้ว่าอันนี้ดี ก็ไม่ต้องไปดูถูกดูแคลนเขาสงสารเขา หรือเขายังรู้สิ่งที่สูงกว่านี้ไม่ได้เขาก็อยู่ตามฐานะของเขา ช่วยเขาได้ก็ช่วย ช่วยไม่ได้ก็ต้องปล่อยไปตามวิบาก ใครที่มาที่นี่แล้วเข้าใกล้ก็ช่วยกันรับแขกปฏิสันถาร ไม่ต้องไปดึงคน ไม่ต้องไปล่อห]อก และเล็มเลียบเคียงไม่ต้อง พูดแต่สัจธรรมให้ฟัง เขาสนใจก็อธิบาย พูดสดๆของตัวเองให้ฟังนั่นแหละจบ นี่แหละสัจจะที่เราต้องทำไป สำหรับวันนี้เวลาก็หมดลงแล้ว ก็ขออภัย ขอให้รวมตัวกันมีประโยชน์ต่อตนต่อท่านได้ยิ่งๆขึ้นไปทุกคนเทอญ …สาธุ
