620327_พุทธศาสนาตามภูมิ บ้านราชฯ ใครทำให้เกิดประชาธิปไตยที่แท้จริง

620327_พุทธศาสนาตามภูมิ บ้านราชฯ ใครทำให้เกิดประชาธิปไตยที่แท้จริง

อ่านทั้งหมดที่ หรือดาวโหลดเอกสารที่…https://docs.google.com/document/d/1XaT5gIsP-IIvcuQD4n85vS-x9YnxzNXApEsBRk68tBY/edit?usp=sharing

ดาวโหลดเสียงที่.. https://drive.google.com/open?id=1uggvfMvm9JO4rcNiUNRESsyTryGRc8xl

สมณะเดินดินว่า…วันนี้วันพุธที่ 17 มีนาคม 2562 ที่บวรราชธานีอโศก ในช่วงนี้ประเทศไทยเรากำลังดูเหมือนว่าจะไม่ได้พูดถึงเรื่องความสุขทุกข์ของประชาชนเท่าไหร่ เขาคุยกันแต่ว่าใครจะได้เป็นรัฐบาลใครจะมีอำนาจ เขาบอกว่าจะมีประชาธิปไตยจะมีเลือกตั้งแล้วประชาชนมีความสุขหรือความทุกข์เพิ่มขึ้น แต่ดูแล้วคงจะทุกข์มากเพิ่มขึ้นเพราะมีความแตกแยกแบ่งเป็นฝักฝ่ายกันเพิ่มขึ้น พระเจ้าก็ออกแบบยาก ฝั่งที่บอกเป็นฝ่ายรัฐบาลมีเสียง Popular vote มาก ส่วนฝั่งที่บอกว่าเป็นประชาธิปไตยบอกว่ามีคะแนนสส.มากกว่า

พ่อครูว่า…อาตมาเต็มใจที่จะเสียพลังงานทำสิ่งนี้ให้แก่มวลมนุษยชาติที่จะได้สิ่งที่ควรจะได้ขึ้นมา

_guru x 1 วันที่ผ่านมา…..

สาธุครับ หาชมนักบวชที่นำพาผู้คนปฏิบัติได้เป็นรูปธรรมตามคำสอนพุทธองค์

เท่าที่ตระเวนศึกษาคบค้ามา สำนักอื่นๆแม้กระทั่งวัดป่า ส่วนใหญ่ก็ดีเฉพาะครูอาจารย์

มีลูกศิษย์ปฏิบัติลดละได้ก็น้อยนัก บางสำนักคน้อยก็เห็นลูกศิษย์ใกล้ชิดก็เอาชื่อเสียงของครูอาจารย์มาเรี่ยไรหากิน น่าเศร้าใจ พอหน้าเทศกาล วันสำคัญทางศาสนา หรือของครูอาจารย์ก็ค่อยมารวมตัวกันที เสร็จก็แยกย้ายไปทำมาหากิน

ตามวิถีโลกๆ เบียดเบียน เอารัดเอาเปรียบกันทั้งโดยรู้ตัว หรือไม่รู้ตัว ทั้งเจตนาและไม่เจตนา ไปวันๆ

เวลาทุกข์ใจที ก็ไปวัด เหมือนไปทำสปา ไปนั่งหลับตาทำสมาธิให้ใจสงบ แล้วก็กลับมาใช้ชีวิตโลกๆแบบเดิม

คน้อยไปมาก็เยอะ ก็เห็นมีแต่ที่นี่สามารถสร้างเป็นชุมชนเป็นหมู่บ้าน ถือศีล ทำมาหากินเกื้อกูลกันภายใน

ที่เหลือจุนเจือขายราคาถูกแก่รอบข้างภายนอก จะหาหมู่บ้านไหนในเมืองไทยที่ถือศีลห้าทั้งหมู่บ้าน

สภาพแวดล้อมดี ทั้งคน ทั้งวิถีชีวิต ไม่มีแหล่งอบายมุข ไม่มีการพนัน ไม่มีตั้งวงกินเหล้า เปิดเพลงเสียงดัง

ไม่มีสัตว์เลี้ยงเห่าหอนรบกวนเพื่อนบ้าน ลูกเด็กเล็กแดงมีสภาพแวดล้อมที่สงบ สะอาด ปลอดภัย

นักบวชก็มีช่วงเวลาเยี่ยมถามไถ่ สารทุกข์สุกดิบคนในชุมชน ไม่ใช่เอาแต่จำวัด หรือเทศน์อย่างเดียว

งานบุญก็ทำตามสาระในพระพุทธศาสนา ไม่มีจ้างโชว์มาเต้นจำบ๊ะ เด้งหน้าเด้งหลัง

หาได้ที่ไหนในประเทศนี้

พ่อครูว่า…ที่นี่ก็มีส่วนบกพร่องบ้าง แต่อาจไม่หยาบคาย อาตมามองเห็นอย่างนั้นนะ จริงๆแล้วก็ไม่ได้หยาบคาย อย่างโลกที่เขาจัดจ้าน แม้หยาบอย่างละเอียดเราก็มีน้อย จนคนโลกๆมองเผินว่าเราไม่มีผิด แต่เรามองกันเองบางคนก็ยังหนักอยู่ แต่เป็นสะเก็ดผง คนส่วนใหญ่กลบ จะว่าไม่มีเสียเลยอย่างหยาบก็ไม่ใช่ แต่มีน้อย ส่วนรวมละเอียดดี สำรวมสังวรดีหรือมีส่วนที่บรรลุแท้ก็ไม่ต้องสังวรสำรวมมาก เป็นเช่นนั้นเองตถตา เป็นของจริงตามคำสอนพระพุทธเจ้า ขอขอบคุณในคำชม พวกเราฟังแล้วก็อย่าเหลิง ถ้าเปลี่ยนปฏิบัติให้สูงขึ้น

_ปุญญา ธัมมา…คำว่าจิต ตกนั้น “ว่าง “มีคำอธิบายอย่างไรฝากถามพ่อครูด้วยค่ะ

ต้องแก้ไขให้ถูกต้อง เพื่อที่เงื่อนไขนั้นๆที่ทำให้จิตตกนั้น”ว่าง” ครับ/เฉลิมชัย ล้อลีลา

พ่อครูว่า…จิตเราตอนนี้เลื่อมใสศรัทธาอะไรอยู่ เมื่อเขามีความประพฤติไม่ตรงกับความเห็นของเรา เราก็เลยว่าชักอย่างไรไม่ถูกนะ จิตมันก็ตก ว่าง ลดศรัทธาลง อย่างที่เรารักชอบอยู่ พอไม่ตรงกับสเปคของเราที่กำหนดไว้ Specification เมื่อมันผิดไปจากสเปคที่เรากำหนดไว้ ก็บอกว่าเป็นไปได้อย่างไรเขาไม่น่าจะเป็นอย่างนี้ ผิดเพี้ยนไปจากที่เรากำหนดหมาย ถือว่าบกพร่องถือว่าไม่ดี จิตก็ตก ศรัทธาตกนั้นแหละจิตตก ความยินดีความเชื่อถือความยอมรับมันลดลง ลดวูบลงทันทีเป็นต้น เรียกว่าจิตตก

ส่วนจิตว่าง คำว่า ว่างก็มีความหมาย ว่างโดยอธิบายไม่ได้ไม่มีเหตุไม่มีผล จิตว่างๆอย่างไม่มีเหตุปัจจัยไม่มีหนึ่งไม่มีสอง มันว่างก็ต้องว่างอย่างมี 1 มี 2 ให้เทียบเคียง 1. มีจิตที่ธาตุสามารถรับรู้ว่าอันนี้คืออะไร อ๋อ อันนี้คือว่างๆ มันก็ต้องมี 2. หนึ่งจิตธาตุรู้คือเรา สองอันนี้คือว่าง คือมีสอง จิต กับ ว่าง

คำว่า ว่างก็ต้องอธิบาย มีจิตวิญญาณธาตุรู้เท่านั้นจึงจะรู้ความ ว่าง อุตุนิยาม พีชนิยามไม่มีธาตุรู้หรอก พลังงานมันดูดหรือผลักก็ไม่รู้ตัว พีชนิยามเป็นชีวะพอรู้ว่าดูด แต่ดูดเฉพาะความเป็นตัวตน ไม่ดูดแรงเอาเป็นเอาตายต้องทะเลาะตอบโต้อะไร มันรักษาตัวเองอยู่ได้แล้วไม่ทะเลาะกับใคร มันก็จะมี Specification ของมัน ในความรู้การกำหนดหมายของมันว่าเอาอย่างนี้ กำหนดสิ่งนั้นขณะนั้นอย่างนั้น ต้องมีธาตุนั้นธาตุนี้วิตามินนั้นวิตามินนี้มีสารนั้นสารนี้ เพื่อเอามาสังเคราะห์ในร่างของมัน เข้ามาได้มันก็เอามันไม่แย่งชิงใครมันดูดได้ตามสมควร มีแรงดูดเท่าไหร่ อันอื่นรักษาแรงดูดสู้มันไม่ได้มันก็ดูดมาสังเคราะห์เป็นตน ไม่ถือว่าแย่ง

เมื่อมาเป็นจิตนิยามมีประสิทธิภาพแย่ง ดีไม่ดีฆ่าคนอื่นด้วย เซลล์เดียวของสัตว์นี้เริ่มฆ่าอันอื่นแล้ว มันไม่รู้ว่าเป็นชีวะหรือไม่เป็นชีวะด้วยมันเป็นวัตถุมันก็ทำลายเอามาเป็นของมัน เป็นพีชะหรือเป็นสัตว์มันก็เอามาทำลายแล้วมาเป็นของมัน ยิ่งเชื่อโรคนี่เซลล์มันทำลายแหลกเลยไม่รู้เรื่องพวกจุลินทรีย์ ระดับแบคทีเรียไวรัสเล็กๆ มันจะไปรู้เรื่องอะไรหรือ มันจะต้องเอาเลย เพราะฉะนั้นถ้าจะต่อสู้มันไม่ได้ก็เสร็จมันเสร็จเชื้อโรค เสร็จพลังงานเซลล์เล็กเซลล์น้อยนี้หมดเป็นต้น

เมื่อสูงขึ้นมาเป็นจิตนิยามเป็นสัตว์โลกก็พยายามหลีกเลี่ยงสิ่งเหล่านี้ พยายามหาวิธีทำลายสิ่งที่มันจะทำรายได้สูงขึ้นเรื่อย ดูดก็แรง ทำลายก็แรง จนกระทั่งมีภูมิธรรม ว่านี่เป็นคนดีอย่าไปทำลายนะ ยังเป็นโลกีย์ จะไปทำลายไปช่วยคนอื่นเขาดีกว่าแต่ก็มีคุณธรรม ยังไม่รู้จักจิตจริงๆเลยที่จะมีภาวะตีกลับ ว่า อัตตาตัวตนคืออะไร สภาวะอุตุธาตุ พีชธาตุคืออะไรกรรมกิริยาที่จะมีการสังขารสังเคราะห์กันคืออะไร จิตชาวโลกียะยังไม่รู้จักรายละเอียดของธรรมะนิยาม 5 ยังแยกไม่ออก แค่ 3 แยกอุตุ พีชะ จิตก็แยกไม่ออก ยิ่งเป็นพลังงานระดับกรรมนิยาม จนกระทั่งเป็นผู้จัดการอภิสังขาร จัดการปรุงแต่งปรับปรุงเองอย่างมีอำนาจ อย่างมีความสูงเหนือจึงเรียกว่าอุตระ จนเป็นจิตนิยามที่ทำกรรมทำกิริยาทำปฏิกิริยาเก่งเหนือ ยังจิตให้เป็นไปในอำนาจได้สูง สูงมากจนกระทั่ง ต้องการจะให้มีหรือไม่ให้มีได้เรียบร้อย โดยเฉพาะรู้ว่าคนอื่นเขาก็เป็นพลังงาน อุตุ ไม่มีพยาบาท ไม่มีรัก ไม่มีกรรมวิบาก แม้พีชะก็ไม่มีกรรมวิบากไม่มีจิตอาฆาต ไม่มีสุข ทุกข์ แต่พอมาเป็นจิตแล้ว แม้แต่สัตว์เซลล์เดียวเราก็หวังประโยชน์ต่อสัตว์ทั้งปวงอยู่อย่าไปทำร้ายเขาถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง ถ้ามันเป็นเชื้อโรคที่จะมาทำร้ายเราก็ขออนุญาตที่จัดการมันได้ เพราะเราต้องรักษาส่วนใหญ่ไว้ มันเป็นวิบากเหมือนกัน แต่วิบากอย่างไรเราก็สร้างกุศลจนวิบากนี้ไล่ไม่ทัน

เพราะฉะนั้นอย่าไปกังวลใจกันเกินไปเหมือนกับอย่างศาสนาเชน พระมหาวีระแก้ผ้าเดินเลย สัตว์เล็กน้อยเท่าไหร่ก็ไม่แตะต้องแม้แต่แบคทีเรีย ชีวิตก็เลยแคบ วันๆไม่ต้องทำอะไร เพราะมันต้องสัมผัสเกี่ยวข้อง ดีไม่ดีอะไรก็สูญเสียไปเรื่อยๆ

แต่ระวังหากไม่เหลือวิสัยเราก็อย่าไปทำร้ายสัตว์แต่ว่าเป็นอุตุนิยามหรือพืชก็ใช้ได้ ชีวิตจริงไม่ได้หาเรื่องที่เป็นพิษภัย แม้แต่สัตว์ร้ายเราก็ไม่ได้คลุกคลีไม่สร้างขึ้นในสังคม คนที่ร้ายๆเข้ามาไม่ได้ ซึ่งมันมีพลังออร่า พลังงานกัมมันตภาพรังสี ที่มีพลังกันไว้ไม่ให้ลาภยศสรรเสริญโลกีย สุขเข้ามาได้ พลังงานที่ไร้สภาพแสงสีเสียง ไร้รูปพวกนี้มันเป็นพลังงานที่มีลิสซิ่ง มันไม่ใช่เรื่องลึกลับแต่เป็นเรื่องลึกที่มีจริง เพราะฉะนั้นเข้ามาแตะต้องมาใกล้ไม่ได้อยากจะเข้ามาทำร้ายก็ไม่ได้ จะเป็นเหมือนอิทธิปาฏิหาริย์ ที่ปกป้องเราตามแต่บารมีของแต่ละคน ไม่ใช่เราจะไปหาเอานะแต่ต้องสร้างตัวเองจนมีบารมีเต็มแล้วมันจะเกิดขึ้นมาได้

สรุปแล้วจิตว่างคือจิตว่างจากสิ่งที่ไม่ควรจะอยู่ร่วมรวมด้วย ศาลานี้ว่างจากช้าง ว่างจากสิ่งที่ไม่ดีไม่งาม ว่างจากสิ่งที่เป็นพิษภัย แม้จะไม่เป็นพิษภัยแต่มันเหลือเกินที่เราจะไปเกี่ยวข้องไปช่วยได้เราก็ต้องวาง ในสิ่งที่เป็นพิษภัย บั่นทอนหรือมีสูญเสียน้อยสุด ให้เป็นประโยชน์มากที่สุดได้หรือว่าว่าง

คำว่าว่างโดยอธิบายอะไรก็ไม่ได้แล้วจะปฏิบัติได้อย่างไร แต่นี่มีความว่างจากกิเลสและมีประโยชน์คุณค่าต่อสังคม คุณจะว่าอย่างไรก็ของคุณแต่ของเราจะว่างอย่างนี้ ว่างอย่างนี้ก็สบายแล้ว ผู้ที่อยู่ด้วยกันก็เข้าใจกันก็สบายแล้วและมีประโยชน์คุณค่าด้วย มีประโยชน์ต่อเราต่อมวลที่เราจะเกี่ยวข้องด้วย รวมแล้วมีพลังงานสร้างสรรสร้างประโยชน์ให้แก่ผู้อื่นได้ด้วย จะได้มากยิ่งขึ้นและเป็นโทษภัยน้อยลง เราก็มีความหมายอย่างนี้ ทำอย่างจริงจังไม่ออมมือทำได้เต็มที่เท่าไหร่เท่านั้น เราไม่เก่งเท่าที่เราเก่ง ใครจะเก่งกว่าที่คุณเองเก่งเชิญ

_Wanalee Prisa 1 วันที่ผ่านมา

ปล่อยให้ฝ่ายอาณาจักรเขาคิดเขาทำเถอะน่ะครับ จะน่าศรัทธากว่าครับ

พ่อครูว่า…คุณยังแยกศาสนจักรออกจากอาณาจักร คุณก็แบ่งฝักฝ่ายก็เป็นเรื่องของคุณ แต่ว่าอาตมาเลิกแยกเลิกแบ่งฝักฝ่ายแล้ว เลิกใจดำ เลิกเป็นตัวกูของกู แต่คุณจะแยกก็แยกไปสิเรื่องของคุณ แต่อาตมาอยู่ได้และที่อยู่นี่ อาตมาไม่ได้แยก แต่คนที่ไม่เข้ามาเขาเข้ามาไม่ได้   

_คนไทย อินเตอร์ 1 วันที่ผ่านมา

“อย่าวิจารณ์เรื่องการเมืองเลย””

อยู่ในศีลในธรรมดีแล้วท่าน

“อย่ามาเดือดร้อนกับเรื่องการเมืองเลย”

“นั่งสมาธิเถอะอย่าวิจารณ์เลย

ทำให้ประชาชนแตกแยกกัน

อยู่ในธรรมเถอะท่าน

อย่าเกี่ยวข้องทางโลกเลยฝ

ทำให้ประชาชนขัดแย้งเฉยๆๆๆๆ

“”พุทธองค์ทรงตรัสไว้ดีแล้ว””

พ่อครูว่า…พระพุทธองค์ตรัสไว้ดีแล้ว ขอยืนยันการเมืองไม่ใช่เรื่องน่าเกลียดเรื่องเลวร้าย แต่คนที่ทำการเมืองเลวร้ายเป็นของส่วนตัวเขา แต่คำว่าการเมืองเป็นสิ่งที่ดีงามของมวลมนุษยชาติ การเมืองคืออะไร

ใคร?ทำให้เกิดประชาธิปไตย

1) “ระบอบ”จักเกิดได้ โดยใคร

สะเปะสะปะทำกันไป ไป่แจ้ง

ว่า“ประชาธิปไตย” ไฉนถูก แท้วา  

โลกจึ่งเพี้ยนล้วนแล้ง สัจจไร้ไกลลิบ

 

(2)  “อธิปไตย”ศัพท์นี้ คือ“อำนาจ”

เรื่อง“โลก”ต้องฉลาด รอบรู้

“อัตตา”ยิ่งเด็ดขาด    กำจัด มันเลย

อำนาจ“ธรรม”เกิดกู้ กอร์ปด้วย“องค์ ๓”

(3) ถามหน่อยโลกยุคนี้ รู้ทัน กระนั้นฤา

เห็นสับสนพัลวัน ซับซ้อน

“อัตตา-โลก”บ่รู้กัน สักอย่าง   

จึ่งต่างเล่ห์ยอกย้อน แย่งยื้อประจัญบาน

(4) ยิ่ง“การเมือง”ยุคนี้ วิปริต(ผิดเพี้ยน)

ต่าง“ฉลาดโลกีย์”คิด เบี่ยงบ้า

ชาติจึ่งเกิดวิกฤต(อันตราย) ประชาธิป- ไตยแฮ

ซึ่ง“อัตตา”คนจัดกล้า บ่รู้ทำ“กรรม”

(5) หากทำ“อิสระ”ให้ มวลประชา

“พ้นทาส-ปลดศักดินา” มนุษย์แท้

“ประชาธิปัติยา” จึ่งจัก จริงเอย

“ขยันรับใช้-รู้แพ้- ชนะได้-ไร้ตัวตน”

(6) “ประชาชน”เป็นผู้มอบ ให้เรา ใช่ข่มใช่แย่งเขา นั่นบ้า

เราสละมิใช่เอา ตรงสัจ “ธรรม”เทอญ

หากวิศิษฏ์วิเศษฟ้า ชนะร้อยเปอร์เซ็นต์

(7) เป็น“การเมือง”วิสุทธิ์ซึ้ง เบ็ดเสร็จ

คล้าย“เผด็จการ”แต่เด็ด กว่าล้ำ เพราะ“อิสระ”ครบ“เคล็ด- วิชชา”จาก พุทธแล     

Unity of diversity ย้ำ หนึ่งพร้อมพลังหลาย

                    สไมย์ จำปาแพง

            4 ก.พ. 2562

      

       [นัยปก “เราคิดอะไร” ฉบับ 344 ประจำเดือนมีนาคม 2562]

1) “ระบอบ”จักเกิดได้้ โดยใคร

สะเปะสะปะทำกันไป ไป่แจ้ง

ว่า“ประชาธิปไตย” ไฉนถูก แท้วา  

โลกจึ่งเพี้ยนล้วนแล้ง สัจจไร้ไกลลิบ

พ่อครูว่า…ทุกวันนี้ ประเทศในโลกนี้ก็เป็นประชาธิปไตยเกือบหมดแล้ว จริงๆแล้วประชาธิปไตยจะต้องมีความเห็นต่างโดยเป็นปกติ ไม่ใช่เห็นฝ่ายเดียวจะต้องมีฝ่ายค้านด้วย แล้วผู้ที่ดูแลส่วนใหญ่ส่วนถูกต้องก็ต้องรู้ ต้องศึกษา minority ส่วนน้อย แม้ประชาธิปไตยที่มีกฎระเบียบวัฒนธรรมจะดีแล้วส่วนน้อยก็ต้องให้สิทธิเขา เป็นminority right แม้ส่วนน้อยจะเป็นฝ่ายค้านก็ต้องดูแลเขา ไม่อย่างนั้นไม่มีการเปรียบเทียบไม่เป็นเทวะธรรมะ 2 ต้องมีฝ่ายค้านฝ่ายรัฐบาลตลอดกาลนาน ถ้าสมบูรณ์แบบคือ ฝ่ายประชาธิปไตยที่เป็นรัฐบาลจะมีส่วนใหญ่ฝ่ายค้านจะมีส่วนน้อย แต่ก็ต้องรู้จักให้สิทธิ right มีความหมายถึงทั้งสิทธิและความถูกต้อง ไม่ใช่ไปตีทิ้งเขา ประชาธิปไตยต้องมี Majority Rule Minority Right

(2)  “อธิปไตย”ศัพท์นี้ คือ“อำนาจ”

เรื่อง“โลก”ต้องฉลาด รอบรู้

“อัตตา”ยิ่งเด็ดขาด    กำจัด มันเลย

อำนาจ“ธรรม”เกิดกู้ กอร์ปด้วย“องค์ 3”

เขาเรียนรัฐศาสตร์ว่า การเมืองคือการแสวงหาอำนาจ คนที่มีอำนาจจะได้เป็นนักทำงานการเมือง

ก็ว่าอย่างนั้นก็ไม่ผิดแต่ไม่ถูก ที่ถูกต้องคืออำนาจมีแต่มีความลึกซึ้งซับซ้อนว่าอำนาจนั้นเราไม่ยึดถือว่าเป็นเราเป็นของเรา อำนาจนั้นเป็นของประชาชนส่วนใหญ่ เพราะฉะนั้นประชาชนส่วนใหญ่เขาชอบเขายินดีเขายกอำนาจให้เรา นั่นคือได้อำนาจที่เขาให้ แม้เขาให้เราก็อย่าเหลิงว่าเขาให้อำนาจเราแล้ว เราก็รับมาเอาอำนาจนั้นมารับใช้เขา เป็นสิริมหามายาเขายิ่งให้เรา เรายิ่งให้เขา เขายิ่งอยากให้เรายิ่งจะไม่เอา เขายิ่งจะให้เรายิ่งจะไม่เอา นี่คือภาษาจบ จึงจะเกิดปฏิกิริยาที่ดีงามสูงสุด อาตมาเข้าใจอย่างนี้แล้วปฏิบัติอย่างนี้พากันทำอย่างนี้จึงได้สิ่งนี้มา แม้จะเป็นมวลที่ไม่มากอาตมามั่นใจว่าโลกในยุคนี้จะต้องมาแสวงหาเอาอันนี้ แหละเป็นโลกุตระ เขาจะขยับมาเรื่อยๆ แต่แน่นอน โลกุตระเป็นยอดของพีระมิดจะใหญ่กว่าฐานพีระมิดไปไม่ได้หรอกในโลก แต่อำนาจหรือว่าคุณงามความดีของยอดพีระมิดมีมากจะช่วยเหลือส่วนใหญ่ได้ อย่างไรประชากรส่วนใหญ่ในส่วนลึกๆของคนนั้นรู้ธาตุอะไรดีอะไรร้าย จริงๆแล้วมวลมนุษย์สามัญมีความสูงกว่าเดรัจฉาน รู้อะไรดีชั่วกว่าสัตว์เดรัจฉาน

ยิ่งโลกกัปป์นี้แล้วเขาแสวงหา ลึกๆแล้วรู้ ที่ไม่หลงงมงายก็แล้วไป ส่วนที่เป็นโลกุตระอยู่ในประเทศไทยระเบิดปรมาณูของในหลวงรัชกาลที่ 9 ระเบิด ต่อมามี 13 หมูป่า แล้วจะมีอะไรอย่างอื่นอีก จริงๆแล้วชาวโลกคนไทยได้แสดงพลังงานประชาธิปไตยมาตั้งแต่ช่วงปฏิวัติรัฐบาลทรราชลงมาตั้งหลายรัฐบาล ด้วยความสวยงาม ด้วยมือเปล่าด้วยความไร้อาวุธ ไร้ความรุนแรง ไม่ทำตอบมีแต่เขามาทำเรา จนกระทั่งเขายอมแพ้ สลายไปด้วยคุณงามความดี ชนะอย่างสวยที่สุด เกิดในยุคนี้ มีในประเทศไทย พูดไปแล้วมันยกตัวตน ประวัติศาสตร์ทางรัฐศาสตร์จะต้องบันทึกแล้วเอาไปศึกษาต่อ อย่างนี้เป็นต้น

อำนาจธรรมเกิดด้วยองค์ 3 คือ โลก อัตตา ธรรมะ หรือโลกาธิปไตย อัตตาธิปไตย ธรรมาธิปไตย

ถามหน่อยโลกยุคนี้รู้ทันหรือ เห็นสับสนพัลวัน   ซับซ้อน อัตตาโลก เรียนรู้ธรรมะพุทธเจ้ามี 2 อย่างนี้ใหญ่ๆ โลกคือมวลรวมทั้งหมดของ โลกกับอัตตาคือตัวเรา คือธรรมะ 2 เทวะ

ยิ่งการเมืองยุคนี้       วิปริต ต่างฉลาดโลกีย์คิด       เบี่ยงบ้า โลกียะวนเวียนในความเป็นตัวตนพวกของตนโง่ของตนประเทศของตน หรือจะเผื่อแผ่ก็แค่เครือข่าย มันไม่ทะลุเลยว่าหมดตัวตน ฉลาดเกื้อกว้างแต่รู้ว่าควรจะช่วยใครก่อนใครหลังใครควร   ใครยังไม่ควร ไม่ลำเอียงตามสิ่งที่ควรจะเป็นไปได้ แต่ความฉลาดโลกีย์นั้นไม่รู้เรื่องก็เลยบ้ากันไปใหญ่

ชาติจึ่งเกิดวิกฤต(อันตราย) ประชาธิป- ไตยแฮ

ซึ่ง“อัตตา”คนจัดกล้า บ่รู้ทำ“กรรม”

ไม่รู้นิยาม 5 ไม่รู้กรรม กายกรรม วจีกรรม โลกุตรกรรมหรือโลกียกรรมก็ไม่รู้ เลยทำอย่างจัด เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ ฉลาดโลกีย์เอาเปรียบเอารัด

(5) หากทำ“อิสระ”ให้ มวลประชา

“พ้นทาส-ปลดศักดินา” มนุษย์แท้

“ประชาธิปัติยา” จึ่งจัก จริงเอย

“ขยันรับใช้-รู้แพ้- ชนะได้-ไร้ตัวตน”

ผู้ที่จะสร้างความเป็นอิสระให้ประชาชน ตนเองต้องเป็นอิสระก่อน ด้วยความสามารถต้องพยายามสร้างให้ได้ อย่างอาตมาพยายามสร้างให้คนได้รับอิสระ จาก ทาสศักดินา หรือทาสที่แยกไปอีกเยอะ ทาสวัตถุ ทาสแฟชั่นค่านิยม ทาสรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส เงินทอง แม้ที่สุดทาสอารมณ์ ทาสความนึกคิดความรู้อำนาจบาตรใหญ่ มีอีกเยอะ หรือปลดศักดินา ชั้นวรรณะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสีผิวหรืออะไรต่างๆ และต้องเข้าใจชั้นวรรณะ ศาสนาพุทธมีวรรณะ 9 หรืออวรรณะ 6 ไม่ได้ยึดถือแต่รู้ว่าความเป็นชั้นวรรณะในมนุษย์มันมีจริง ก็ต้องเอาชั้นวรรณะที่ดีที่สุดเช่นวรรณะ 9

วรรณะ 9 เลี้ยงง่าย  (สุภระ) บำรุงง่าย, ปรับให้เจริญได้ง่าย (สุโปสะ)  มักน้อย, กล้าจน (อัปปิจฉะ) ใจพอ สันโดษ (สันตุฏฐิ) ขัดเกลากิเลส (สัลเลขะ) เพ่งทำลายกิเลส  มีศีลสูงอยู่ปกติ (ธูตะ, ธุดงค์) มีอาการน่าเลื่อมใส (ปาสาทิกะ) ไม่สะสม ไม่กักเก็บออม (อปจยะ) ตรงข้าม อวรรณะ 9  ขยันเสมอ, ระดมความเพียร (วิริยารัมภะ)

ไม่ใช่เป็นคนที่ไปยากมายากกินยากอยู่ยากมันเป็นภาระ เป็นคนบำรุงได้ง่ายไม่ใช่คนบำรุงยาก พัฒนาให้เจริญเป็นคนดีเป็นประโยชน์คุณค่าของผู้อื่นให้คนลดกิเลสอะไรก็แล้วแต่ ได้ง่ายขึ้นๆ

เป็นคนมักน้อยจริงๆ ไม่ต้องการมาก มีเท่านี้ก็พอ มีจน 0 จนเป็นสังคมองค์รวมสาธารณโภคี เป็นคนมีทรัพย์สมบัติสูงไม่ยึดถือเป็นของตัวตน แม้แต่ตัวตนก็ไม่ยึดเป็นตัวตน เป็นไปได้สูงสุด เพราะฉะนั้นมาเรียนรู้ อัตตา กรรม แล้วสร้างความเป็นอิสระให้พ้นศักดินา เป็นมนุษย์ที่แท้เป็นมนุษย์ที่มีจิตสูง มนุสโส

ก็จะเป็นประชาธิปไตยที่จริงเลย ขยันและก็มีเงื่อนไขว่าคนเป็นนักประชาธิปไตยขยันรับใช้รู้แพ้รู้ชนะได้ แพ้ได้ชนะได้เป็นคนรู้ สมควรหรือไม่สมควรเพราะว่าความแพ้หรือชนะเป็นเรื่องสมมุติโลก ไม่ใช่เรื่องโลกุตระ เป็นเรื่องสมมุติมันก็แพ้ได้ อาตมาจึงไม่มีปัญหาเรื่องแพ้และก็เป็นผู้แพ้มาตลอด เดี๋ยวนี้ก็ยังเป็นผู้แพ้อยู่ไม่มีปัญหาอะไร แต่อาตมาก็ยังทำงานได้ดี จะมาทำร้ายอาตมากว่านี้ไม่ได้ อาตมาแพ้ได้แต่ผิดอาตมาไม่ยอม ผิดเราไม่ทำให้ผิด แต่แพ้ได้ ก็ชีวิตสบาย คนที่แพ้และรู้ผิดและอย่าผิด ลึกซึ้ง

ขณะนี้คนที่ยังไม่รู้ว่าตนเองผิดตั้งแต่แรกจนป่านนี้ ยกตัวอย่างในประเทศไทย จะเข้ามาในประเทศไทย กระบวนการยุติธรรมจะต้องดีกว่า ก็ทำไมเวลาเขาตัดสินให้คุณชนะคุณก็ชอบ เมื่อเขาตัดสินให้คุณแพ้คุณก็ไม่ชอบ แต่ทำไมตัดสินให้คุณถูกคุณก็ชอบ ตัดสินให้คุณผิดคุณก็ไม่ชอบ แล้วอะไรผิดถูกคุณก็มายืนยันอีกตั้งหลายคดีเพื่อพิสูจน์ความจริง คุณแพ้เพียงคดีเดียวหรือ 2 คดีคุณก็มาบอกว่านี่ผิดหมด คุณกล้าก็มาพิสูจน์สิ แต่ไม่กล้ามาพิสูจน์ ที่ไม่กล้าเพราะเกรงว่าคุณไม่สุจริต ก็ให้เขาตัดสินสิ แล้วโลกยุคนี้ globalization รู้กันทั่วโลกตัดสินผิดหรือถูกให้โลกช่วยอีกไม่ต้องกลัว แน่จริงมาเลย ถ้าหากกระทรวงยุติธรรมหรือผู้พิพากษาตัดสินออกไปแล้วผิด โลกเขาก็จะไม่ไว้หน้าสัจธรรม ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะเข้าข้างประเทศไทยหรอกเขาเข้าข้างสัจธรรม

แล้วคุณก็ไปพูดอยู่นอกประเทศไม่กล้าเข้ามาในประเทศ ทำกิจกรรมอะไรพวกระดมอยู่ต่างประเทศ ตอนนี้คงจะหมดตัวเล่นในกระดานหมากรุกแล้ว ถูกรุกฆาตหมดทุกตัวแล้ว ม้าเรือโคนก็ถูกรุกฆาต เหลือเบี้ยเพียงครึ่งตัว โคนก็ขาหักแล้ว แต่ก็ยังไม่รู้ตัวยังจะหยิ่งผยองอยู่ ก็ไม่เป็นไรเขาดูไบเราก็ดูไป เขาอยู่ดูไบเราก็ดูไปไม่ต้องไปดูไบ อยู่นี่แหละจะเกิดปฏิกิริยาเอง

(6) “ประชาชน”เป็นผู้มอบ ให้เรา ใช่ข่มใช่แย่งเขา นั่นบ้า

เราสละมิใช่เอา ตรงสัจ “ธรรม”เทอญ

หากวิศิษฏ์วิเศษฟ้า ชนะร้อยเปอร์เซ็นต์

พ่อครูว่า..วิ คือ ยอด วิเศษคือเหลือแต่ความเป็นยอด

(7) เป็น“การเมือง”วิสุทธิ์ซึ้ง เบ็ดเสร็จ

คล้าย“เผด็จการ”แต่เด็ด กว่าล้ำ เพราะ“อิสระ”ครบ“เคล็ด- วิชชา”จาก พุทธแล     

Unity of diversity ย้ำ หนึ่งพร้อมพลังหลาย

อย่างเช่นพลเอกประยุทธ์แม้จะมีอำนาจบาตรใหญ่แต่ก็ไม่ได้ใช้อำนาจมาตรา 44 เท่าไหร่เลย ไม่เหมือนจอมพลสฤษดิ์ที่ใช้มาตรา 17 หรือแม้แต่ทักษิณ ไม่มีมาตรา 44 หรือมาตรา 17 แต่สั่งฆ่า กรือเซะเป็นต้น ฆ่าคดียาเสพติด จนป่านนี้มีคดีความก็ต้องให้มาพิสูจน์คดีความกัน หมกขยะไว้ใต้พรมอยู่ตั้งเยอะ มาเปิดพิสูจน์กันเลยใต้พรหมมีขยะเน่าหรือทอง เขาทำเองเขารู้เขาไม่มาหรอก พระพุทธเจ้าถึงบอกว่าคนที่พูดโกหกทั้งที่ตัวเองรู้จะมีความชั่วเท่าไหร่เขาก็ทำได้ ไม่มีความชั่วใดที่เขาจะทำไม่ได้ นี่เป็นคำตรัสของพระพุทธเจ้าที่ชัดเจนที่สุด เขาถึงทำได้ถึงขนาดนี้ อาตมายังนึกไม่ออกเลยว่าเขาทำได้ถึงขนาดนี้ หยามประเทศไทยที่มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข แล้วเขาก็ทำหยามสิ่งสูงสุดของประเทศไทย แหม

ความสามัคคีคือความขัดแย้งกันพอเหมาะ นี่คือสำนวนอาตมา จะหาความสามัคคีใดที่ไม่มีความขัดแย้งนั้นมันเป็นไปได้แต่มันไม่มีความเจริญ เป็นจอมเผด็จการขัดแย้งไม่ได้ก็เสื่อม ไม่มีอะไรขัดสีฉวีวรรณให้เกิดพลังงานเจริญสร้างสรร มันก็จะมีแต่ชรตาเสื่อมลงไปแล้วเน่า แห้งหายไป

ความเจริญจะต้องมีสัมประสิทธิ์มีพลังงานที่ขัดเกลาขัดแย้งกระทบ ภาษาวิศวกรเรียกว่า มีพลังงานทด Resistance เป็นสัมประสิทธิ์ให้เกิดปฏิกิริยามีทศนิยมที่ทำให้เกิดพลังงานทวีขึ้น จึงเรียกว่าสัมประสิทธิ์ จะเป็นปฏิภาคกวีในระดับคูณ ที่เหนือกว่าบวก แต่ถ้าสูงถึงยกกำลังก็ยิ่งแรงยิ่งมาก แต่ถ้าแกน static ไม่มากพอ แต่หากคูณไปถึงยกกำลัง แต่ static ไม่พอก็เหวี่ยงล้มไปเอง เป็นหลักทางวิศวกรที่เขารู้กัน ต้องใช้ความพอเหมาะทั้งสองสภาพบวกกับลบ แกนตั้งกับแกนนอน เป็นต้น

unity of diverstity มีแกนตั้งกับแกนนอน ถ้าเป็นแบบคานดีดคานงัด falcrum ที่มีแก่นแกนที่ยึดแน่นพอและมีคานยาวพอ มีพลังงานมาก อาร์คิมิดีสบอกว่าหากหาแกนตั้งให้อยู่ที่นอกโลก แล้วหาคานมางัดโลกแต่ละโลกได้ ด้วยมือแกเอง

หลายพลังสู้พลังหลายไม่ได้ โดยเฉพาะจะเกิดพลังงานทางกายกรรมวจีกรรมมโนกรรม เกิดขึ้นมาเป็นพลังงานสร้างสรร เมื่ออยู่ในฐานะของมนุษย์มีประธาน ISH

I คือตัวประธานแล้วไม่มีพลังงานบวกลบคือ S H

S คือพลังงานลบ H คือพลังงานบวก หากในนิวเคลียสก็จะมีพลังงานบวกลบ ในอุตุนิยามมีพลังงานข้างนอกเป็นตัวจัดการกระทบกระแทกจากดินน้ำไฟลมมีการเคลื่อนที่ในโลก ถ้าเป็นอุกกาบาตขึ้นที่ไปโดยดาวดวงอื่นผลักไป หากอุกกาบาต แหวกเข้าไปถึงโลกได้ ตูมลงในโลกได้แรงจนเป็นหลุมอุกกาบาตก็เป็นไปได้

สังคมมนุษยชาติมีตัวตั้ง Static และตัวที่เป็น Dynamic และร่วมกันสร้างให้เกิดหมู่กลุ่มมวลรวมอะไรกันอยู่สังเคราะห์สังขารกัน โดยมีตัวข้างในมีจิตวิญญาณโดยเฉพาะมนุษย์ เป็นจิตวิญญาณที่สูงสุดแล้วเป็นโลกุตระจะเข้าใจสภาพ 2 ที่เป็นเทวะ ที่ปรุงแต่งกันอยู่ สังเคราะห์สังขารร่วมบวกลบคูณหารกันอยู่ตามหน้าที่ ความร้อนแสงเสียงไฟฟ้าอะไรก็แล้วแต่มันก็จะมีพลังงานเหล่านี้เข้ามาจัดการจริงๆ แล้วมันก็จะอยู่ในโลก อย่างที่มหาเอกภพนี้ไม่มีทางสูญสลายนิรันดร จนเขาบอกว่าสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือพระเจ้าสร้างมหาเอกภพนี้แล้วก็ควบคุมทั้งหมด อาตมาก็กำลังอธิบายว่า คุณพูดในสิ่งที่ใครก็ไม่รู้แล้วพระเจ้าอยู่ไหนก็ไม่รู้ เขาก็บอกไม่ได้ นั่นเป็นความรู้ของเทวนิยม แต่พระพุทธเจ้าบอกว่าเราเป็นคนนะ  แต่คุณบอกว่า คุณ ตนเองให้เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าสิ ก็มีภาษาบอกว่าต้องช่วยตัวเองก่อนแล้วพระเจ้าจะช่วย เราก็บอกว่าเราจะช่วยตัวเองแล้วคุณไม่ต้องมาช่วยฉัน เพราะอะไร เพราะเราเรียนรู้ อุตุนิยาม พีชะนิยาม จิตนิยาม กรรมนิยาม ธรรมนิยาม อะไรที่พาเป็นไปก็คือกรรมของกูเองไม่ใช่พระเจ้ามาสั่งอะไร ก็ล้างกรรมชั่วเราก็อยู่ดี จนกระทั่งรู้จักจิตนิยามอย่างเยี่ยมยอดเลยที่สุดท้ายมันเป็นอนัตตา อยู่ได้ด้วยพลังงานเหตุปัจจัยทั้งนั้น เมื่อสลายพลังงานเหตุปัจจัยได้จริงๆเลย ทุกอย่างก็หมดพลังงานแม่เหล็กพลังงานดูดเป็นพลังงานกับสลาย สลายมวลของอัตภาพของเราได้หมดเกลี้ยงไม่มาจับตัวตนอีกเป็นศูนย์

พิสูจน์มาตั้งแต่เราดูดเราผลักอย่างนี้ มาเป็นตัวเราตั้งแต่ขั้นอบายมุข ขั้นหยาบ ที่เป็นพิษเป็นภัยไม่มีประโยชน์ พิสูจน์แล้วมีตัวอย่างหรือประมาณ ล้านๆชนิด ชัดแล้ว หมดพลังงานในอบายมุข ในรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส สัมผัสแล้วเราก็รู้จักจิตที่สลายอัตภาพสลายพลังงานดูด พลังงานแม่เหล็ก อยู่ต่อหน้าอันนี้แหละ แต่ก่อนมันเป็นพลังงานที่ดูดเราได้ แต่เดี๋ยวนี้เราสัมผัสของเรามันก็เฉย ไม่มีอะไร มีแต่เราจะเอาคุณมาเป็นตัวใช้งาน เอาพลังงานอบายมุขมาใช้ได้ แต่เราควบคุมคนไม่ได้เราก็ไม่เอา แต่เราเอาพลังงานคุณมาใช้ได้นะ อาตมามีวิธี

อาตมาเคยคิด เช่น พลังงานของเด็กมันซนชะมัด อาตมาว่าจะทำอย่างไรเอาพลังงานพวกนี้มาใช้ ถ้าจะทำนะ เอาล่ะ สร้างโลกให้พวกนี้อยู่ อย่าให้มันดิ้น แล้วเราก็เอาเก็บเอาพลังงานความสั่นสะเทือนมารวมตัวไว้ข้างบน เอาพลังงานนี้แปรรูปมาใช้งานให้ได้ เราจะเอาพลังงานพวกนี้มารวบรวมใช้งานได้ก็ทำได้ แต่อาตมาไม่ทำหรอกเพราะว่าอะไร มันเฟ้อมากไป เราปล่อยให้มันซนมันก็เลยไม่เลิกซน ถ้าเราจะเอาพลังงานความซนของมันมาใช้ คิดอย่างนี้มันก็คิดไม่ถูก ก็เลยเลิกไม่คิดแล้ว แต่ที่จริงก็พอทำได้ ถ้าไม่มีทางเลือก ถ้ามีทางเลือกก็ไม่ทำ อาตมาไม่เอาก็จะเอาพลังงานไฟแดดมาใช้ ก็เพียงพอแล้วไม่ต้องเอาพลังงานเด็กหรอก เอามาใช้เป็น อุตุนิยาม พลังงานเด็กเอามาใช้เป็นอุตุ อาตมาจะไม่เอามาใช้เป็นชีวะ แม้แต่พืชเราก็ไม่ได้เอาพลังงานมา เราเอามวลสารมาใช้ พลังงานเราเอาจากอุตุก็พอ แต่พลังงานจากจิตนิยามเราไม่เอามาใช้ เช่นพลังงานจากม้า ลา หรือเอาพลังงานแบคทีเรียมาใช้ ก็ต้องใช้ให้ได้สัดส่วน

ตอนนี้เขาใช้พลังงานจากพืชจากพรรคภูมิใจไทยได้เป็นพรรคอันดับ 4 เพราะใช้พลังงานกัญชา เอาสิ่งที่คนติดอยู่แล้วยังใช้งานได้แล้วก็ใช้ได้ประมาณพอดีได้ประโยชน์ แต่คนมันยับยั้งตัวเองไม่ได้มันติดเป็นสิ่งเสพติดจะควบคุมได้ยากต้องออกกฎหมายอย่างเข้มและหนักได้ ถ้ามีความจำเป็นก็ต้องใช้ แต่ไม่มีความจำเป็นก็ควบคุมไว้ อาตมาไม่เห็นด้วยที่จะเปิดอิสรเสรีในกัญชา ชิบหายแน่ เพราะคนควบคุมการเสพติดไม่ได้ ไม่ต้องถึงกัญชาหรอก แม้แต่แค่บุหรี่ คุณยังควบคุมได้ยากเลย หากไปเอากัญชามันเนียนนะ แม้แต่เหล้านี่ทำลายชิบหายทำตายเยอะ บุหรี่นี่ยังเมา กัญชานี่เนียน (สมณะเดินดินว่ามีคนเอาใบกัญชาใส่ก๋วยเตี๋ยว) หากเปิดเสรีมันจะทำขายเป็นแบบนี้แหละอย่าประมาท แม้แต่เครื่องดื่มต่างๆกระทิงแดง M150 เป็นต้น มันเป็นสิ่งที่กระตุ้นประสาท เพราะฉะนั้นอย่าเลย เอาสารสังเคราะห์สรีระ เลี้ยงชีวิตพอแล้ว หากต้องใช้สารกระตุ้นประสาทในช่วงขณะที่เขาไม่ให้ติด เพราะถ้าเขาไม่ได้อันนี้แล้วมันจะเป็นบ้า มันจะไม่ได้เรื่อง ก็ต้องรู้จักขีดเขตของมัน

มาต่อที่ นามปากกา จริงจังตามพ่อ หลายคนก็คิดว่าเป็นอาตมา แท้จริงอาตมานามปากกา จริงใจ ตามภูมิ ส่วน จริงจังตามพ่อ อย่าเปิดเผยเลย

มีหัวชื่อเรื่องว่า

นัยปก : .ใคร ? ทำให้เกิดประชาธิปไตย

ไม่น่าเชื่อว่า“ประเทศกูมี” จะมีนักการเมืองปัญญาอ่อนที่เป็นผู้สมัคร สส.อย่างน้อย 15  คนพากันเปลี่ยนชื่อเป็น “ทักษิณ” และ “ยิ่งลักษณ์” เพราะเชื่อว่าการใช้ชื่อคนอื่นจะทำให้ตัวเองมีเครดิตมากขึ้น จนพ่อครู สมณะโพธิรักษ์ถึงกับอุทานในเหตุการณ์ครั้งนี้ว่า :

โอ้โห! เกิดมาชาตินี้ได้ดูได้เห็น สิ่งบ้าบอที่ไม่น่าจะเกิด มันก็เกิดให้ดู คนเรามันคลั่งไคล้เต็มที่  แต่เขานึกว่าเขาทำเท่ห์นะ แล้วเชื่อว่าคนไทยจะต้องเลือกเขาเพราะเราชื่อทักษิณ! มันก็เห็นถึงพฤติกรรมมนุษย์ในยุคนี้ วาระนี้ เห็นว่า อำนาจปัจจัยของทักษิณของยิ่งลักษณ์ยังมีอำนาจครอบงำคนจนกระทั่งเป็นทาสผู้ปล่อยไม่ไปได้ลึกได้เนียนจริง ๆ ทุกวันนี้คนจึงยังไม่พ้นความเป็น “ทาส”ในลาภ- ยศ –สรรเสริญ- โลกีย์สุข เป็นทาสในอำนาจ เป็นทาสเงินทองเข้าของเพชรนิลจินดา เป็นทาสในศักดินา ก็ต้องไปเบ่งข่มดูถูกดูแคลนผู้อื่น

แล้วใครล่ะที่ทำให้เกิดประชาธิปไตย?

พ่อครู: ผู้นั้นจะต้องเป็นผู้ที่รู้จักความเป็นทาส จนทำตนให้พ้นจากทาสทั้งหลายได้แล้ว  จึงเข้ามาช่วยปลดปล่อย ให้เกิดความเป็นอิสระเสรีแก่ประชาชนมวลมนุษยชาติ จึงต้องถือว่าพระพุทธเจ้าเป็นสุดยอดแห่งนักประชาธิปไตยมาตั้งแต่ในยุคสมบูรณาญาสิทธิราชย์เลย ยุคนั้นผู้คนยังถูกบังคับให้เป็นทาส พระพุทธเจ้าก็ทำให้สังคมที่ท่านสร้างเป็นสังคมประชาธิปไตยทั้งนั้น โดยปลดแอกหมดเลย ให้อิสรเสรีภาพกับผู้ที่เข้ามาเป็นพุทธ ไม่มีชนชั้นวรรณะ ไม่มีทาส ในยุคนี้ก็เหมือนกัน                                                             

และตอนนี้คนไทยรู้จักความเป็นประชาธิปไตยสูงขึ้นเยอะ มีความรู้ที่ได้มาโดยไม่ได้บรรยายมากมาย ด้วยในหลวงรัชกาลที่ ๙ ท่านทรงปฏิบัติให้ดู แล้วท่านทำอะไร ท่านทำการ “ขยันรับใช้- รู้แพ้ชนะได้-ไร้ตัวตน” นี่ก็เป็นนิยาม 3 ข้อของประชาธิปไตย

และความเป็นประชาธิปไตยนั้นไม่ได้หมายความว่าแค่เลือกตั้งซึ่งเป็นเปลือก ๆ   แต่มันเป็น “พฤติกรรมของมนุษย์” ที่ตัวผู้ปฏิบัติประชาธิปไตยนั้นจะแสดงออกถึง  ความเป็นผู้ขยันรับใช้ แล้วรับใช้ใคร???…ก็คือรับใช้ “ประชาชน ”ไม่ได้เพื่อพวกพ้อง หรือเพื่อตัวเอง  แต่ทำเพื่อประชาชน อย่างบริสุทธิ์สะอาด แล้วรู้แพ้รู้ชนะ อ๋อ…! อันนี้แพ้ มันแพ้ตรงไหนมันบกพร่องไม่ถึงชนะตรงไหน ไม่ได้ถือว่าการแพ้การชนะเป็นเครื่องตัดสิน อันนี้แพ้เพราะมันไม่บริบูรณ์ตรงไหนก็ทำให้บริบูรณ์    อันนี้ชนะแล้วสำเร็จแล้วก็รู้แพ้รู้ชนะไร้ตัวตน นี่คือหัวใจประชาธิปไตย

ถ้าใครทำได้อย่างที่ว่านี้ โดยรู้จักอิสระแล้วสร้างอิสระให้แก่กันจนพ้นทาสปลดจากศักดินา แล้วก็เป็นคนทำงานรับใช้  รู้แพ้รู้ชนะได้แล้วก็ไม่มีตัวตน คนผู้นี้แหละ เป็นผู้ที่จะสร้างผลสร้างประโยชน์ให้แก่ระบอบประชาธิปไตยทันที  ประชาชนทุกคนจะเกิดพลังอำนาจที่แกร่งกล้า  ด้วยหัวใจที่อิสระเสรี ที่พร้อมจะเข้ามาร่วมรวมกันเป็นเอกภาพที่มีความหลากหลาย (Unity of diversity)  ดังเหตุการณ์ 1 ปีที่รวมใจไทยเป็นหนึ่งเดียว ณ ท้องสนามหลวงเพื่อส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย

พ่อครูว่า…เป็นเหตุการณ์ที่มีรูปนาม มีพฤติกรรมจึงแสดงออกที่สนามหลวง คนต่างชาติก็มาสัมผัส มีบุคคลคนหนึ่งตายลงหรือสวรรคต เสร็จแล้วคลื่นมนุษย์แสดงพฤติกรรมอะไร เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันมาแสดงออกมาช่วยเหลือกันเป็นมวลมิตรสหายกัน แบ่งกันกินแบ่งกันใช้ช่วยเหลือกัน ไม่เห็นแก่เงินแก่ทองทั้งสามล้อ มอเตอร์ไซค์รถเมล์รถทุกอย่างแบกหามขน ผู้คนกรูเกรียว มีพฤติกรรมประหลาดที่ไม่เกิดในโลก มีอยู่กันนานเป็นปี พฤติกรรมอะไรทำให้เป็นไปได้ นี่คือคำตอบ ลึกซึ้งจากพฤติกรรมของในหลวงตลอด 70 พรรษาที่ท่านทรงงานไม่บรรยายมากเหมือนโพธิรักษ์ โพธิรักษ์รับหน้าที่บรรยายนี่มาแล้วท่านก็แสดงเต็มที่เลย อาตมาแสดงไม่ได้อย่างท่าน อาตมาก็ทำในหน้าที่ในสภาพของอาตมา เป็นเรื่องที่ไม่ได้เสแสร้งเป็นเรื่องจริง ที่ทุกคนต้องยอมรับโลกทั้งโลกยอมรับ โลกยุคนี้รูปความจริงที่ลึกซึ้งดีงามอันนี้ อาตมาก็ขอย้ำหัวตะปูซ้ำว่า นี่คือพฤติกรรมความเป็นประชาธิปไตย คุณจงอ่านพฤติกรรมความเป็นประชาธิปไตยจากในหลวงรัชกาลที่ 9 ให้ได้ อยู่นี่แหละเป็นรูปธรรมที่ชัดเจน ถ้าจะเป็นนามธรรม ต้องเอาของพระพุทธเจ้าที่อาตมาเอามาขยายความมาบอกความหมายทั้งหลายแหล่ อาตมาจะรับหน้าที่นี้แล้วก็จะขยายความหมายความรู้ความจริง ที่พระพุทธเจ้าท่านเป็นเจ้าของความรู้ความจริงนี้ ที่เรียกว่าประชาธิปไตยของพระพุทธเจ้า พฤติกรรมรวมเรียกว่าประชาธิปไตยแต่เป็นภาษาที่ยิ่งใหญ่ แล้วทุกวันนี้โลกทั้งโลกก็จะเอาระบอบที่ชื่อว่าประชาธิปไตยนี่แหละ มาใช้

เขาบอกว่า ประชาธิปไตยไม่สมบูรณ์แบบหรอกมีส่วนบกพร่อง ที่จริงแล้วคนมันบกพร่องต่างหากแต่มันดีที่สุดแล้ว ทุกวันนี้ในโลกจึงยอมรับประชาธิปไตย แต่แท้จริงไม่มีระบอบใดดีกว่าประชาธิปไตย ไม่มี แน่นอน ประชาธิปไตยต้องมีฝ่ายค้านมีความบกพร่องจะต้องมีความร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ได้ ถ้าหากร้อยเปอร์เซ็นต์มันก็เป็น 0 มันก็หายไป แต่เมื่อโลกยังอยู่มนุษยชาติยังอยู่เอกภพยังอยู่ เพราะฉะนั้นจึงต้องมีจุดเสื่อมจุดเพิ่มจุดลด ต้องมีอุปจยะ ชรตา และต้องมีผู้ที่ควบคุมสันตติที่จะให้ต่อหรือจะให้ตาย ควบคุมด้วยอนิจจังกับสันตติ ในลักขณรูป 4 หากคุณใช้ได้มีสภาวะ จะรู้ว่าไม่ใช่เรื่องลอยลมเพ้อเจ้อแต่เป็นเรื่องคุณธรรมคุณวิเศษเป็นลักษณะที่ยิ่งใหญ่ เราจึงต้องพยายามศึกษาให้ดี

คอลัมน์ คิดคนละขั้ว สงครามประชาธิปไตย  โดย … แรงรวม ชาวหินฟ้า

….ข้าพเจ้าไม่ต้องการที่ปลดปล่อยอินเดียให้หลุดจากแอกอังกฤษเท่านั้น ข้าพเจ้าต้องการปลดปล่อยอินเดียให้หลุดจากแอกทุกชนิด ข้าพเจ้าไม่ต้องการจะเอา “ราชาขอนไม้” ไปเปลี่ยนกับ”ราชานกกระยาง”- คานธี

…..และอำนาจของประชาธิปไตยจะเป็นของประชาชนตลอดเวลา  ไม่ใช่อำนาจเป็นของตัวแทน อำนาจไม่ใช่ไปตกอยู่ที่ผู้แทน แต่อยู่ที่ตัวจริงคือประชาชนตลอดไป…แต่นักการเมืองมักหลงเข้าใจผิดว่า เมื่อหมดฤดูกาลเลือกตั้งแล้ว ประชาชนก็ไม่มีอำนาจใด ๆ แล้ว-พ่อครู สมณะโพธิรักษ์

อภิสิทธิ์ ประกาศลั่น ประชาชน ต้องเป็นใหญ่ ระบุ การทำประชาธิปไตยให้ยั่งยืน ประชาชนต้องเป็นใหญ่  แต่น่าเสียดายที่คำประกาศนี้ดูจะตรงกันข้ามกับของจริงที่ประชาชนได้รับจากนักการเมืองมืออาชีพเหล่านี้  เพราะเมื่อ 27 ตุลาคม 2542 กลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกมันสำปะหลัง ได้เข้ามาเรียกร้องให้รัฐบาล ประกันราคามันสำปะหลังตกต่ำ ที่ทำเนียบ  แต่ได้ถูกเจ้าหน้าที่ใช้สุนัขตำรวจสลายการชุมนุม จนมีผู้ได้รับบาดเจ็บ 14 ราย หรือเมื่อ 8 มีนาฯ 2554 ได้มีการเข้าสลายการชุมนุมกลุ่มพันธมิตรฯ ด้วยการทำลายห้องสุขาเพื่อทรมานผู้มาชุมนุมให้อึฉี่ไม่ได้  จนมีการตั้งฉายาใหม่ให้กับนายกฯ อภิสิทธิ์ว่า “เจ้าพระยาสุขาวินาศ พิชิตทวิเลน มหาถุงยาง เสนาบดี เตโชฮุนมาสิทธิ์” หรือ “วีรบุรุษ 2 เลน 48 ส้วม”

แล้วพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ท่านมีแนวคิด และนำพาประชาชน ให้เข้าถึงความเป็นประชาธิปไตย เป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตยที่แท้จริงได้อย่างไร?

         สำหรับมหาตมะ  คานธี ประชาธิปไตยมิได้หมายถึงการเลือกตั้ง แต่หมายถึงสมรรถนะของประชาชน ในการอันที่จะพึ่งพาตนเอง และ “เมื่อใดที่การปกครองเกิดความชั่วร้ายขึ้นจนถึงกับทนไม่ไหว เมื่อนั้นมนุษย์ก็ต้องยอมเสียสละแม้แต่เสรีภาพส่วนตัวเข้าต่อสู้ด้วยวิธีการของอหิงสา”

– เอกราชมิได้หมายความเพียงให้ขาวอังกฤษออกไปจากแผ่นดินอินเดีย เอกราชหมายความถึงชาวไร่ชาวนาในอินเดียทั่วๆ ไปจะต้องมีความสำนึกว่า เขาเป็นผู้สร้างชะตากรรมของเขาเอง เขาเป็นผู้ออกกฎหมายโดยอาศัยผู้แทนราษฎรที่เขาเลือกเข้าไปนั่งในรัฐสภาทำงานแทนตัวเขา

เรามักจะเข้าใจกันว่าอำนาจนั้นจะเกิดขึ้นได้ก็โดยผ่านทางรัฐสภาเท่านั้น ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่านี้เป็นความเข้าใจซึ่งเกิดจากความเฉื่อยชาของพวกเรา หรือไม่ก็เป็นเพราะเราถูกสะกดจิต การศึกษาประวัติศาสตร์ของอังกฤษอย่างผิวเผินทำให้เราคิดว่าอำนาจทั้งหมดที่ประชาชนจะพึงมีพึงได้นั้นมาจากรัฐสภา (พ่อครูไอ ช่วยตัดออกด้วย)

ความจริงมีอยู่ว่าอำนาจอยู่กับประชาชน แต่ประชาชนมอบอำนาจนี้ให้ผู้แทนราษฎรนำไปใช้ในรัฐสภาแทนตัวเขา รัฐสภาไม่มีอำนาจอะไรนอกเหนือไปจากอำนาจที่ได้ไปจากประชาชนโดยผ่านผู้แทนราษฎร รัฐสภาจะไม่มีชีวิตอยู่ได้หากไม่มีประชาชน   ข้าพเจ้าได้พยายามตลอดมาเป็นเวลา 21 ปีที่จะให้ประชาชนตระหนักถึงความจริงง่ายๆ ข้อนี้

อนึ่ง การดำเนินของรัฐสภานั้นจะบังเกิดผลดีได้ก็ต่อเมื่อสมาชิกของรัฐสภาพร้อมที่จะปฏิบัติตนเพื่อประโยชน์สุขของประชาชนและประเทศชาติ กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ หากได้ผู้แทนราษฎรที่มีคุณธรรมประจำใจ รัฐสภาจึงจะสามารถดำเนินการได้ผลเป็นที่น่าพึงพอใจ                                                          

…….ข้าพเจ้าไม่ต้องการที่ปลดปล่อยอินเดียให้หลุดจากแอกอังกฤษเท่านั้น ข้าพเจ้าต้องการปลดปล่อยอินเดียให้หลุดจากแอกทุกชนิด ข้าพเจ้าไม่ต้องการจะเอา “ราชาขอนไม้” ไปเปลี่ยนกับ”ราชานกกระยาง” เพราะฉะนั้น ในทัศนะของข้าพเจ้าขบวนการ “สฺวราช” (ขบวนการต่อสู้เพื่ออิสรภาพของอินเดีย-ผู้แปล) จึงเป็นขบวนการเพื่อชำระล้างและสร้างความบริสุทธิ์ให้แก่ตนเอง    

,        ภารกิจของข้าพเจ้าจะสิ้นสุดลงได้  ก็ต่อเมื่อข้าพเจ้าสามารถสร้างความเชื่อมั่นให้เกิดขึ้นแก่ครอบครัวของมนุษย์ได้ว่า ชายหญิงทุกคน ไม่ว่าจะมีร่างกายอ่อนแอเพียงใด คือผู้พิทักษ์ศักดิ์ศรีและอิสรภาพของตน การพิทักษ์ดังกล่าวจะยืนยงคงอยู่แม้ว่าโลกทั้งโลกจะเป็นปฏิปักษ์ต่อผู้นั้นก็ตาม     

_อะไรคือ  จิตวิญญาณประชาธิปไตย?

พ่อครู สมณะโพธิรักษ์ ได้นำบทความ “อะไรคือ  จิตวิญญาณประชาธิปไตย?” ที่ญาติธรรมได้เรียบเรียง มาขยายความเอาไว้  ดังต่อไปนี้

จิตวิญญาณประชาธิปไตยอาศัยอยู่ในตัวตนร่างกาย และตัวร่างกายก็ยังมีเปลือกหุ้มห่อ เรียกว่า ใส่เสื้อผ้าให้ประชาธิปไตย นักการเมืองทุกวันนี้รู้จักแค่ประชาธิไตยที่มีแต่ เสื้อผ้าคลุมร่างกายเท่านั้น ยังไม่รู้/ยังไม่เข้าใจใน ตัวตนแท่งร่างกายแห่งประชาธิปไตยเสียด้วยซ้ำ จึงป่วยการที่จะไปถามหาความรู้จากหัวหน้าพรรคการเมืองต่างๆ ว่า “จิตวิญญาณของประชาธิปไตย” คืออะไรครับหัวหน้า ?

เพราะในหัวของพวกเขาจะมีคำตอบเดียวว่า “ประชาธิปไตยก็คือการเลือกตั้ง” ซึ่งมันก็ถูกในระดับเปลือกๆ อันเปรียบเสมือนได้ใส่เสื้อผ้าเท่านั้น แต่ยังห่างไกลแก่นสารของตัวตนร่างกาย ซึ่งตัวตนร่างกายเนื้อแท้ของคำว่า ประชามีอธิปไตย นั้น ย่อมหมายถึงว่า เมื่อหมดฤดูกาลเลือกตั้งแล้ว อำนาจอธิปไตยก็ยังเป็นเนื้อตัวตนของประชาชนอยู่

แม้การเลือกตั้งผ่านไปแล้ว คุณอาจได้เป็นส.ส.  รมต. หรือนายกฯ คุณก็จะใหญ่กว่าประชาชนไม่ได้ แต่คนที่หลงตัวก็จะเข้าใจว่าฉันเป็นนายกฯ ฉันมีอำนาจ  ฉันต้องอยู่เหนือประชาชน มันผิดแล้วคุณ?…..นี่ไม่ใช่นักประชาธิปไตย .

นักประชาธิปไตยจริงจะต้องฟังความเห็นและอยู่ใต้อำนาจของประชาชน  นี่คือสัจจะที่มักหลงตัวได้ง่าย! เพราะฉะนั้นเมื่อผ่านเลือกตั้งแล้ว  จะรู้ดีว่าใครเป็นตัวประชาธิปไตยจริงหรือไม่จริง ดูได้จากพฤติกรรมของเขา

และอำนาจของประชาธิปไตยจะเป็นของประชาชนตลอดเวลา  ไม่ใช่อำนาจเป็นของตัวแทน อำนาจไม่ใช่ไปตกอยู่ที่ผู้แทน แต่อยู่ที่ตัวจริงคือประชาชนตลอดไป    ส่วนผู้แทนเขาเป็นแค่ “ตัวแทนที่ได้ใส่เสื้อสูทไปเล่นในสภา”

โดยที่ประชาชนก็ว่าจ้างให้เงินเดือนตัวแทนเหล่านี้ ไปทำงานเพื่อพวกประชาชน   แต่ถ้าตัวแทนไปทำงานเพื่อประโยชน์ของนายทุนหรือประโยชน์ของตัวเอง ประชาชนเจ้าของอำนาจก็มีสิทธิ์ตะเพิดขับไล่ลูกจ้าง คือ นักการเมือง ให้ออกจากความรับผิดชอบได้

แต่นักการเมืองมักหลงเข้าใจผิดหนักเข้าไปอีกว่า เมื่อหมดฤดูกาลเลือกตั้งแล้ว ประชาชนก็ไม่มีอำนาจใด ๆ แล้ว ซึ่งก็คือ ประชาไม่ใช่ผู้มีประชาธิปไตย ! นี่แหละคือ การที่นักการเมืองยังไม่มีความรู้เรื่อง ประชาธิปไตยแม้ในขั้นหยาบๆ คือ แก่นกาย

ส่วนในเรื่องลึกซึ้งระดับ  “จิตวิญญาณ” ที่ได้รับอำนาจอธิปไตยมาจากประชาชนนั้น อย่าไปถามหาเลยดีกว่า เพราะเขายังไม่เคยรู้ว่า ในโลกนี้จะมีใครกัน ที่จะมีอำนาจขึ้นมา   เพราะมีมวลมหาประชาชนเป็นผู้น้อมใจกราบไหว้เอาอำนาจใส่พานมาถวายให้

ซึ่งประเทศไทยโชคดีที่มีในหลวงรัชกาลที่๙  เป็นต้นแบบแห่งจิตวิญญาณประชาธิปไตย ที่มีอิสระเสรีภาพ ไม่เห็นแก่ตัว(หรือไม่มีตัวตน) และมีแต่ทำเพื่อประชาชนหรือรับใช้ประชาชนเท่านั้น

ส่วนเนื้อหาของประชาธิปไตยที่แท้ ที่อาตมาเน้นถึงเนื้อหาสัจจะสาระที่แท้  คือ

1.อิสระเสรีภาพ หมายถึงตัวผู้บริหารเองก็ต้องอิสระเสรีภาพ   และประชาชนก็ต้องให้อิสระเสรีภาพเขาเต็มที่

2.ไม่มีความเห็นแก่ตัว หรือไม่มีตัวตนไร้อัตตา ทำเพื่อประชาชนอย่างจริงจังทำเพื่อผู้อื่นอย่างจริงจัง

3.มีจิตวิญญาณที่เต็มไปด้วยปัญญา ปัญญาไม่ใช่เฉโก ปัญญาคือความฉลาดที่ซื่อสัตย์จริงใจไม่มีตัวตนไม่ได้เห็นแก่ตัวไม่เห็นแก่วงแคบ เห็นแก่วงกว้างได้ นี่คือปัญญาที่เฉลียวฉลาดระดับโลกุตระ ก็จะต้องศึกษาฝึกฝนทำจิตให้ตัวเองเป็นโลกุตระจริง

เมืองไทยเป็นเมืองที่มีโลกุตระแท้ๆ  ซึ่งโลกุตระนี้โลกจะเอาไปศึกษาต่อ แล้วเขาจะค่อยๆเข้าใจความเป็นโลกุตระที่เหนือจากโลกิยะ ที่ต้องวนเวียนกับลาภยศสรรเสริญสุข   ส่วนโลกุตระนั้นหลุดพ้นจากอำนาจลาภยศสรรเสริญโลกียสุขไปตามลำดับ ๆ จากหยาบ กลาง ละเอียด จนหมดสิ้นไม่เป็นทาสโลกียธรรม

เพราะลึก ๆ แล้ว คนไทยเข้าใจในเนื้อหาของความเป็นโลกุตระ ประเทศไทยจึงดีขึ้นได้ทุกๆด้าน แม้แต่ด้านประชาธิปไตย   ความเป็นประชาธิปไตยดีขึ้นจนกระทั่งต่างประเทศ รับรองความเป็นประชาธิปไตยของนายกฯตู่ ไม่ว่าประเทศมหาอำนาจที่ใหญ่ยิ่งของโลก  ไม่มีใครปฏิเสธ แสดงให้เห็นชัดเจนว่า คนในโลกเข้าใจความเป็นประชาธิปไตยอยู่ โดยนัยลึก ๆ เพราะฉะนั้นเรื่องแค่เลือกตั้งจึงเป็นเรื่องขี้ผง

ขณะนี้ประเทศต่าง ๆ ในโลกกำลังตามพิสูจน์ ความเป็นประชาธิปไตยคืออะไร? ไม่ว่าจะเป็นรัสเซียหรือจีน เขาบอกว่าเขาไม่ได้เป็นประชาธิปไตยเขาเป็นคอมมิวนิสต์ แต่ลึก ๆ แล้วเขากำลังเป็นลัทธิแก้ ไม่ว่ารัสเซียหรือจีนก็เป็นลัทธิแก้ทั้งนั้น แก้เพื่อไปสู่ความเป็นประชาธิปไตยด้วยเนื้อหา แต่ภาษาเขาไม่อยากเปลี่ยน เขาก็ว่าเขาไม่เป็นประชาธิปไตยเป็นสังคมนิยมก็แล้วแต่จะเอาแค่ภาษาว่าไป

แต่เนื้อแท้นั้นเข้าไปสู่ความแป็นไปเพื่อประชาชน อย่างที่ลินคอล์นว่า  “โดยประชาชน-เพื่อประชาชน-ของประชาชน” แต่อันนี้จะใช้ได้กับคนที่บริสุทธิ์ลดกิเลสได้   จึงทำงานเพื่อประชาชนจริงๆ แต่ถ้าไม่ลดกิเลสก็จะทำเพื่อกิเลส จะทำเพื่อตัวเอง จะมากหรือน้อยก็แล้วแต่   ต้องคนลดกิเลสได้จริงๆๆ จึงไม่เอา ส่วนของพระพุทธเจ้านั้นก็เน้นเพื่อประชาชน เช่นกัน คือ

“พหุชนหิตายะ” คือเพื่อประโยชน์แก่ประชาชนหมู่มาก -“พหุชนสุขายะ” คือเพื่อความสุขของมวลประชาชน – และเพื่อ “โลกานุกัมปายะ” การรับใช้โลก อนุเคราะห์โลก

ผู้ที่เห็นแก่ประชาชน ทำประโยชน์แก่ประชาชน รับใช้มวลประชาชนอยู่ นี่คือความเป็นพฤติกรรมของประชาธิปไตย ที่ครบถ้วนสมบูรณ์แบบ ซึ่งประเทศไทยโชคดีที่มีพระเจ้าแผ่นดิน รัชกาลที่ 9 ท่านทรงปฏิบัติให้ดูเป็นแบบอย่างของ การ “ขยันรับใช้(โลกานุกัมปายะ) – มีแต่ให้(พหุชนสุขายะ)- ไม่มีอคติ (มีแต่ประโยชน์=พหุชนหิตายะ) นี่ก็เป็นนิยาม ๓ ข้อของจิตวิญญาณประชาธิปไตย  ซึ่งเป็นไปเพื่อ 1.ประชาชนอย่างแท้จริง และ 2.ไม่เห็นแก่ตัวอย่างเป็นจริง