ข้อคิดจากสมณะเดินดิน ติกขวีโร
ถ้าใครได้ฟังเทศน์พ่อครู พ่อครูปรารภถึงความตั้งใจที่จะอยู่ให้ได้ ๑๐๐ ปีขึ้นไป เพื่อที่จะได้ย้ำยืนยันในโลกุตรธรรม ท่านเห็นว่าท่านสามารถอยู่ได้ยืนนานเท่าไหร่ ก็ย่อมทำให้มีโอกาสที่จะทำให้โลกุตรธรรมของพระพุทธเจ้าได้รับการยอมรับมากเท่านั้น ถ้ามีคนเข้ามายอมรับในโลกุตรธรรมได้มากขึ้น ก็จะทำให้มีคนเข้ามาร่วมแรงร่วมใจขับเคลื่อน ทำให้โลกุตรธรรมแพร่หลายออกไปได้ยั่งยืนยาวนานถึง ๒๕๐๐ ปี
แล้วโลกุตรธรรมคืออะไร พ่อครูให้คำนิยามไว้ว่า โลกุตรธรรมนั้นคือการที่เราสามารถอ่านกิเลสในจิตของเราได้ แล้วสามารถชำระกิเลสให้ลดลงให้น้อยลงจนทำให้หมดไปได้ ดังนั้นการปฏิบัติบูชาที่สูงสุดที่เราจะมอบให้พระโพธิสัตว์ก็คือ เราแต่ละคนพยายามที่จะเข้ามาเรียนรู้กิเลสในตัวเราให้ได้ จะมากจะน้อยก็แล้วแต่ที่แต่ละคนจะสามารถอ่านกิเลสในตัวเราได้ เมื่อเห็นกิเลสแล้วก็จะต้องมาทบทวนหาทางชำระล้าง เห็นโทษภัยในกิเลสทั้งหลายเหล่านั้น แล้วพิจารณาเข้าไปให้ถึงแก่นแท้เข้าไปให้ถึงต้นเหตุของกิเลสนั้น ๆ เพื่อชำระกิเลสนั้นๆ ให้ลดลงให้หมดลงไปได้จนถึงที่สุด การที่เราสามารถอ่านกิเลสชำระกิเลสจนทำให้กิเลสลดลง จนทำให้กิเลสหมดลงไปได้นี้ อันนี้ก็ถือว่าเป็นการปฏิบัติบูชาที่ช่วยทำให้โลกุตรธรรมที่เป็นเป้าหมายของพ่อครู ที่จะมาสืบสานโลกุตรธรรมให้ออกไปจนถึงได้ ๕๐๐๐ ปี สามารถสำเร็จตามเป้าหมายได้ สิ่งนี้ก็จะเป็นการปฏิบัติบูชาสูงสุดที่ลูก ๆ ชาวอโศกควรได้นำไปทบทวนกัน.
๒ พ.ค. ๒๕๖๒
สรุปธรรมะโดยปะตรงเตือน