เช้าวันที่ 13 กรกฎาคม 2564 ที่หมู่บ้านราชธานีอโศก ต.บุ่งไหม อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี ก็ยังคงทำกิจกรรมที่เป็นลักษณะ บ้าน วัด โรงเรียน มาช่วยกัน ระดมเรี่ยวแรงมาช่วยกันเก็บถั่วเขียวริมมูนทิศตะวันตก จากรายงานข่าวทางภาครัฐฯ ไม่ว่าช่องไหนๆก็มีแต่การรายงานสถานการณ์ โควิด 19 ที่เขาบอกว่ามีตัวเลขผู้ติดเชื้อรวม 9 พันกว่าคน (ต่อวันอาจจะถึง 10,000 คน)ซึ่งทางรัฐบาลต้องใช้มาตราการเข้มงวดขึ้น ล็อคดาวน์เขตปริมนฑล และยกเว้นบางกรณี ถึงอย่างไรในแวดวงของชาวอโศก ก็ดำเนินวิถีชีวิตแบบพอเพียง เป็นสังคมโลกุตระอย่างสม่ำเสมอตลอดระยะเวลากว่า 50 ปีมาแล้ว ซึ่งพิสูจน์สัจจะธรรมของธรรมะพระพุทธเจ้า ที่พ่อครู สมณะโพธิรักษ์ ได้นำมาเผยแพร่สั่งสอน ชาวเรา ชาวอโศกได้ประพฤติ ปฎิบัติตามได้เห็นผลได้จริง ในแต่ละคนที่ได้ฝึกฝนมา
จนกระทั่งแต่ละคนมาอยู่ในสังคมนี้โดยไม่ได้นัดหมาย มากันเองพร้อมใจสมัครมาเอง มาทำงานฟรี มาเป็นที่พึ่งของตนเองและเป็นที่พึ่งกับผู้อื่นได้ตามฐานะ มีการเคารพกันตามหลักสาราณียธรรม 6 พุทธพจน์ 7 ในเส้นทางมรรคมีองค์ 8 ประกอบไปด้วยพุทธบริษัท 4 มีนักบวชชาย นักบวชหญิง ฆราวาสชาย ฆราวาสหญิง พร้อมทั้งเด็กๆนักเรียน มาร่วมอยู่ร่วมกันกินกันใช้ในสังคมแห่งนี้ เรียกว่า ชาวบุญนิยม
สำหรับเช้านี้ เป็นกิจกรรมเร่งด่วน เนื่องจากฝนเทลงมาบ่อย ทำให้ถั่วเขียวซึ่งปลูกไว้ก่อนฤดูฝนตกเกิดความเสียหายบ้าง ขึ้นราบ้าง (ด้วยเหตุปัจจัยนี้คาดว่าจะทำให้ต้องมีการวางแผนการปลูกหลังฤดูฝน เพื่อเกิดความเสียหายน้อย) ด้วยพื้นที่กว่า 10 ไร่ นอกจากสร้างดินให้สมบูรณ์แล้วก็ยังได้ผลผลิตไปทำอาหาร แปรรูปจากถั่วเป็นอาหารชนิดอื่นๆได้ แจกพี่แจกน้องระหว่างบวรได้อีก เป็นการแก้ไขปัญหาดินให้สมบูรณ์ด้วยอินทรีย์วัตถุ สงวนเมล็ดพันธ์ุเก็บไว้ใช้ฤดูกาลต่อไป ทุกๆคนที่มาร่วมด้วยช่วยกันในครั้งนี้ก็ได้รับผลดีทั้งร่างกายและจิตใจ เรียกว่า ได้ประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านไปพร้อมกัน
