661013 สำนึกรู้ เพื่อเข้าสู่โลกที่ดีที่สุด คือโลกโลกุตระ พุทธศาสนาตามภูมิ ราชธานีอโศก

661013 สำนึกรู้ เพื่อเข้าสู่โลกที่ดีที่สุด คือโลกโลกุตระ พุทธศาสนาตามภูมิ ราชธานีอโศก

ดาวโหลดเอกสารที่ https://docs.google.com/document/d/1SAn9cdxRVedXX9eAL9FUjlHxpVtkiHuv/edit?usp=sharing&ouid=101958567431106342434&rtpof=true&sd=true 

                                                                                                                                  

ดาวน์โหลดเสียงที่   https://drive.google.com/file/d/1q5XYvdiDANrDjm81-TJS7h_QrgsNiCIS/view?usp=sharing 

และ https://podcasters.spotify.com/pod/show/dhamaporkru/episodes/661013-108-1—–_1_1-e2ahg8g 

ดูวิดีโอได้ที่ https://www.facebook.com/100078722032092/videos/267660479015247 

และ https://youtu.be/EW6_ydZRLOQ

สมณะฟ้าไท…วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ 13 ตุลาคม 2566 แรม 14 ค่ำเดือน 10 ปีเถาะ ที่บวรราชธานีอโศก วันนี้เป็นวันนวมินทรมหาราชเป็นวันคล้ายวันสวรรคตของในหลวงรัชกาลที่ 9 สวรรคตมาแล้ว 7 ปี ท่านได้ทำคุณประโยชน์ต่อประเทศไทยอย่างมหาศาลอันประมาณมิได้ ทำให้ประชาชนไทยอยู่อย่างผาสุก จะมีอุทกภัย จะมีเศรษฐกิจวิกฤตอะไรคนไทยดำเนินชีวิตตาม ในหลวงรัชกาลที่ 9 ให้มีเศรษฐกิจพอเพียง ก็จะอยู่ได้ 

ในหลวงรัชกาลที่ 10 ท่านก็ทรงต่อยอด ให้คนไทยพึ่งพาตนเองได้ไม่เดือดร้อน เราดูที่ฉนวนกาซ่า กลุ่มฮามาส พอถูกอิสราเอลตัดไฟตัดน้ำก็ตายเลย ไปไม่เป็นเลย แถมโดนยิงถล่มอีกต่างหาก พึ่งตัวเองไม่ได้เลย ประชาชนต้องหนีอย่างเดียว เพราะไม่มีกินไม่มีใช้ ชีวิตก็ไปไม่ได้ ต้องพึ่งพาอาศัยจากสิ่งภายนอก แต่ของเรามีในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงให้พวกเราพึ่งตัวเองได้ คนไทยอย่างไรก็อยู่รอดได้ 

พ่อครูก็ดำเนินนโยบายตาม ให้พวกเราสร้างอาหารเป็นสิ่งสำคัญ เขาจะผลิตอาวุธ เราก็สร้างอาหารนี่แหละ คนเราก็ต้องกิน ไม่กินก็ตาย ไม่มีเสื้อผ้าไม่มีบ้านยังไม่มีปัญหาเท่ากับการไม่ได้กิน ซึ่งมันเป็นความจำเป็นที่สุดแล้ว พ่อครูก็พาปฏิบัติธรรมว่าเอาธรรมะพระพุทธเจ้าให้พวกเราปฏิบัติ ให้เรื่องการกินเป็นเรื่องสำคัญของชีวิต พระอรหันต์ก็ต้องฉันอาหาร พระโพธิสัตว์ก็ต้องฉันอาหาร พระพุทธเจ้าก็ต้องฉันอาหาร 

พ่อครูว่า… คนไม่ติดอาหารก็ต้องฉันอาหาร ต้องฉัน คุณไม่ติดแต่ก็ต้องกิน 

สมณะฟ้าไท… อย่างคนไทยที่ไปทำงานอิสราเอลก็ไปช่วยสร้างอาหาร จนอิสราเอลมีสินค้าการเกษตรส่งออกเลย นายจ้างบางคนก็ใจดีมาก พาลูกน้องคนไทยหลีกภัยสงครามไป ช่วยเหลืออย่างดี ชมคนไทยบอกว่าไม่กลับแล้วอยู่ที่นี่นี่แหละเพราะนายจ้างใจดีดูแลเขาดี แล้วแต่วิบากบางคนก็เจอคนดี บางคนก็เจอคนไม่ดี อิสราเอลเขาก็ยังต้องสร้างอาหาร ชาวอโศกอยู่ได้เพราะสร้างอาหาร เราสร้างอาหารไม่ได้เราก็ป่วย เพราะสารพิษมันเต็มไปหมด แม้แต่เกษตรกรแค่มีแผลแล้วไปขุดมัน สารเคมีเข้าไปในร่างกายก็ตายได้เลย ในน้ำก็มีสารเคมีไม่เหมือนก่อนที่น้ำสะอาด ชาวบ้านชาวช่องใช้สารเคมีใช้ยาฆ่าหญ้ายาฆ่าแมลง 

ชาวสวนบอกว่า ไอ้ที่ฉีดยาอย่าไปกินไปใช้ของเรามีไอ้ที่ไม่ฉีดยาให้คุณ เขาก็เลยบอกว่าแล้วคุณที่ใช้ยาเคมีคุณไม่มีอันตรายหรือ แต่ก่อนพ่อครูบอกว่า 3 อาชีพกู้ชาติจะไปกู้อย่างไร กสิกรรมธรรมชาติจะไปกู้ชาติได้อย่าง เดี๋ยวนี้ก็ชักจะเป็นจริงตามพ่อครูว่า เจอศิษย์เก่าที่มาเผาศพยายเอื้อธรรม บอกว่าไม่อยากให้เด็กเกิดมาเลยในยุคปัจจุบันนี้ เพราะเกิดมาแล้วมีแต่ภัยอันตราย 

เราก็ต้องหันมาอยู่กับพ่อครูอยู่กับชาวอโศก ที่ท่านได้สร้างสังคมสิ่งแวดล้อมที่ดีไว้ให้เราแล้ว คนน่าจะฮือฮามา แต่ถ้ามามากเราก็รับไม่ไหวเหมือนกัน ค่อยๆมา 

พ่อครูว่า… วันนวมินทรมหาราช ก็มีนักกวีเขาเขียนมา 

อิทธิบาทนั้น  สำคัญไฉน

    ธรรมิกราชแท้           คือใคร

ทรงชีพอยู่หนใด               บ่ฮู้

สิเชื่อพจน์ของไผ              เด้พุท-ธชนเอย

ใช่วนวาสีผู้                      หลบลี้สังคมหรือ

      มรรคแท้พิสูจน์ได้       ด้วยผล

จรณะสิบห้าชน                  อโศกใช้

สัลเลขะจิตจน                   วิสุทธิ์

ยังวิชชาแปดให้                 เกิดแล้วบ่เห็นหรือ

สรรพางค์ทรุดเสื่อมซ้ำ  ทุพพล

รั้งกิจผู้รื้อขน                     สัตว์ข้าม

ห้วงโอฆะวังวน                  วัฏฏ-สังสารเฮย

อายะยิ่งใหญ่ห้าม               หิตะแล้วจักเกิดหรือ

    อิทธิบาทยังชีพให้      เลยขัย

มโหสถวิเศษใด                 จักสู้

กำสรวลอัสสุไหล               อนัตถะ

เขือจักแย้งขยมผู้               ยึดถ้อยสัตถาหรือ

    โลกเชษฐ์ฝากพลิกฟื้น   โลกุตร์

คฤธรราชชาญยุทธ์              เลิศด้วย

ปรมัตถธรรมสุด                  วิศิษฐ์

มัจจุราชจักให้ม้วย            ก่อนร้อยยี่สิบหรือ

       บุญนิยมแผ่กว้าง     ทรงศรัย

โพธิกิจเกริกไกร              ทั่วหล้า

โพธิสัตว์สนองไข             นิคาหก

อมฤตธรรมถ้า                  ชนกสิ้นจักเหลือหรือ

ศานุตรสยังจิตให้     โสภณ

คีตกดั่งเวทย์มนต์             วิเศษไซร้

ร็อคมิวสิคเปื้อนปน            กักขฬะ

โคลงกาพย์ร้อยเรียงไว้       เก็บเมี้ยนกระนั้นหรือ

อโศก   สัมปวังโก

พ่อครูว่า… รู้สึกว่าจะฟังแล้วมันคงจะไม่รู้เรื่องกันทั้งนั้น ใช้ศัพท์แสงกันมากจริงๆ ก็ขยายความนิดนึง 

ประโยชน์โพดผลสิ่งที่ควรเป็นควรมีสิ่งดีอันจะเป็นกำไรเป็นรายได้เป็นสิ่งที่ควรมีควรเป็นควรได้มันจะเกิด ต้องพากเพียรมีอิทธิบาทพยายามใช้ฉันทะวิริยะจิตตะวิมังสาแล้ว พยายามที่จะต่ออายุให้มันเลยอายุขัย ไม่ว่าจะเป็นยาวิเศษไหนก็ไม่สู้มีอิทธิบาท ต้องต่อสู้ถ้าต่อสู้ไม่ได้ก็กำสรวลน้ำตาไหล ก็พินาศไป ก็ชิบหายไปหมด 

เขือ ขยม คือ คน 2 คน คุณกับเรา ยึดถ้อยสัตถาคือยึดถ้อยคำพระพุทธเจ้า โลกเชษฐ์คือพระพุทธเจ้า ส่วน คฤธรราชคือพญาแร้ง 

เป็นวรรณกรรมโครงการร้อยเรียงเป็นเพลงอย่างหนึ่งเหมือนกัน เอาไปไหน เอาไปซุกไปเมี่ยนไว้ไสคือเอาไปทิ้งที่ไหนหมด เอาไปเซืองไว่ไส เก็บไปไหนหมด เอาไปซ่อนไว้ไหนหมด 

13 ตุลา เดือนเด่นฟ้าอำลาสยาม 

ตุลาคม ห้าเก้า ชาวสยาม ล้วนทรงความวิปโยค สุดโศกศัลย์

สิ้นองค์เดือน – เด่นฟ้า จอมราชันย์  เหลือตะวัน – ทับฟ้า ภราดร

คฤธรราช วิศรุต ผู้สุดภักดิ์ บริรักษ์ ศาสตร์ไท้ ใช้คําสอน

ความพอเพียง นำพา พลากร  สร้างบวร นิวาส ผู้ขาดทุน

ผลกําไร อาริยะ มหาศาล อภิบาล ทานมัย ใช้ค้ำหนุน

ธรรมิก – สังคม นิยมบุญ         สืบสกุล โลกนาถ สร้างชาติไทย

เกิดโลกุต-ตระ เศรษฐศาสตร์ ปลดเปลื้องทาส ความรวย ด้วยวิสัย 

แบบคนจน ทรงความ มีน้ำใจ  จนร่มเย็น เป็นไทย ไร้ตัวตน

 สามอาชีพ กู้ชาติ ยังศาสน์ให้ ศิวิไลซ์ เลิศล้ำ สัมฤทธิ์ผล

เกิดกองทัพ รับใช้ ประชาชน สร้างกุศล ด้วยจิต ผู้คิดพลี

ขอยอกร ก้มศิระอภิวาท มหาราช ชาติเชื้อ ชินสีห์

ศิรกราน ปกเกล้า เจ้าชีวี องค์ภูมี ภัทร นวมินทร์

อโศก สัมปวังโก 13 ต.ค. 2566

พ่อครูว่า… เอาละ ผ่านกวีการของอโศกสัมปสังโก ยากอยู่ เขาใช้ศัพท์แสงเยอะคนนี้ เราก็พอถูไถไขความสู่กันฟัง 

SMS วันที่ 11-12 ตุลาคม 2566

รสแท้ของอาหารไม่ใช่การขึ้นลงของจิตมีอุปาทานในสัญญา

_เพียรผ่องพุทธ กล้าจน . น้อมกราบนมัสการพ่อครูด้วยความเคารพอย่างยิ่งยอดอ่อนใบเหลียง กินสดมีรสชาติเหมือนไข่ต้มเลยค่ะ ทดลองกินแล้วที่สวนไวพลังค่ะ, อโวคาโดสุกก็มีรสชาติเหมือนไข่, ดอกฟักทองสดก็เหมือนไข่ต้มด้วยเช่นกัน, กินหัวปลี “กล้วยนวลภูผา” ต้มลวกก็มีรสชาติเหมือนเนื้อไก่ กินโรยเกลือกับข้าว รสชาติดีมาก เช่นกัน จิตก็พิจารณา เป็นเพราะสัญญาเดิม หรือเป็นเพราะรสชาติธรรมชาติแท้ๆ ของอาหารบางอย่างคะ เรื่องการกินอาหารที่บ้านราช กินง่ายมาก มีให้เลือกหลากหลาย กราบขอบพระคุณดินแดนสัปปายะทุกๆ ที่ค่ะ

พ่อครูว่า…อันนี้ภาษาพวกเราพูดกันอธิบายมามาก เป็นเพราะสัญญาเดิมเรา เป็นภาษาธรรมะ เราก็รู้ว่าสัญญาคืออะไรเจตสิกเรา มันเป็นของเดิมสัญญาเก่า มันเป็นเพราะอันนี้ก็คือดีแล้ว มันขึ้นมาเล่นงาน มันอยู่ในสัญญาเก่า พอสัมผัสอะไรขึ้นมาก็เอาแล้ว สัญญาเก่าก็ขึ้นมา สัญญาเก่าที่มันยังติดอยู่มีกิเลสอยู่ในสัญญา มันก็เอาอีกแล้ว นี่ของเคยชอบ ของเคยอร่อยอย่างนี้นะ 

พวกเราปฏิบัติธรรมก็พวกนี้แหละเป็นพฤติกรรม พยัญชนะนี่ก็อาตมาก็สาธยายความหมาย ก็เป็นการปฏิบัติธรรม ไม่ใช่ไปนั่งหลับตาไม่รู้เรื่องแล้วก็หลับไป  นี่แหละคือการปฏิบัติธรรม จรณะ 15 วิชชา 8 โดยเฉพาะ นี่คือ อปัณณกปฏิปทา 3 แท้ๆเลย 

รสชาติแท้ของอาหารมันก็ของอาหารสิ แต่เพราะคุณขึ้นๆลงๆไอ้นี่มันก็อร่อยเหมือนไอ้นี่ มันก็ไม่ใช่ธรรมชาติของอาหาร อาหารมันก็เป็นธรรมชาติของมันเป็น คุณต่างหากเล่ายังดีดๆดิ้นๆกระดุ๊กกระดิ๊ก..กิเลสคุณทั้งนั้น ของอาหารมันก็เป็นของมันเอง ของอะไรมันก็เป็นของมันอยู่ 

ที่นี่เขาเรียกว่ายิ่งกว่าเหลาอีก ดินแดนสัปปายะทุกๆที่สบายพวกเราก็เป็นเช่นนี้ 

_ศรีนวล อินปล้อง . น้อมกราบท่านพ่อครูสมณะ สิกขมาตุและญาติธรรมค่ะ ลูกลด ละ เลิก กิเลสได้เยอะเลย ได้แล้วได้เลย ลูกเคยนั่งหลับตาเดี๋ยวนี้ไม่ทำแล้ว ลดอะไรไม่ได้ซักอย่าง ลูกจะหงายของที่คว่ำ ทำทางโลกุตระทางนี้ทางเดียวค่ะ สาธุ ทำมา 4 ปี แล้วค่ะ ลูกขอหนังสือปัญญา 8 กับท่านฟ้าไทได้มา 2 เล่ม เลยอ่านแล้ว 150 กว่าหน้า แล้วค่ะ สาธุค่ะ

พ่อครูว่า…สาธุ อนุโมทนา จริงนะ ให้มันจริงนะ อย่าไปหลงผิดหลงใหลละเมอ  นึกว่าเราลดกิเลสได้ ตรวจสอบให้ดีๆ แต่พอรู้ตัวนี้ก็คงพอเข้าใจ ได้แล้วได้เลยอีก แต่ก่อนอาตมาก็เคยนั่งหลับตามาทั้งนั้น เพราะว่ามันหลอกมาก่อนมันครอบงำเรา ทุกวันนี้เป็นความผิดความเสื่อม ทุกวันนี้นั่งหลับตาเป็นความผิดความเสื่อม มันครอบครองศาสนาพุทธไปแล้ว เพราะฉะนั้นก็ต้องไปผ่านด่านพวกนั้นมาก่อนทั้งนั้นล่ะ 

พอมาแล้วก็ได้รู้ว่านั่งหลับตา มาลดอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง นั่งหลับตา ไม่รู้จักลด จักละ อะไรหรอก พอมาปฏิบัติจึงรู้ว่านั่งหลับตาไม่เคยลดละได้แบบนี้  เอาเลย มันมีอะไรคว่ำอยู่หงายขึ้นมาให้หมด 4 ปีแล้วก็เห็นผลบ้างแล้ว อ่านหลายๆเที่ยว 

การพูดข่มคนด้วยยศศักดิ์เป็นสิ่งที่นักปฏิบัติธรรมต้องงดเว้น

_ช่อทิพ หนูทอง . ตอนเป็นวัยรุ่น เคยเรียนที่มหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งหนึ่งที่อยู่ในวัดแถวบางลำภู กทม. เขาสอนทั้งพระและฆราวาส คำสอนเบื้องต้น ฟังดูก็รู้ว่า..ทำได้..แต่พอเขาสอนขั้นสูงขึ้น ก็รู้ว่า..ทำไม่ได้..พอดิฉันซักถามมาก ๆ เข้า อนุศาสนาจารย์เขาตอบไม่ได้ ตวาดด้วยเสียงอันดังว่า..คุณเป็นใคร ผมนักธรรมเอกนะ…ตั้งแต่นั้นมา ดิฉันเลิกไปเรียน ไม่ได้โกรธ แต่รู้ว่ามีแต่ทฤษฎีที่คนสอนเองก็ทำไม่ได้ แต่คำสอนพ่อครูฟังแล้วทำได้จริงค่ะ รายการปรับทุกข์ปลุกธรรมที่พ่อครูก็เมตตามาตอบคำถาม ทำให้เข้าใจวิธีปฏิบัติในชีวิตจริง พ่อครูเทศน์ชั่วโมงครึ่งทั้งที่ท่านอาพาธ ดิฉันสงสารพ่อครูมาก ถ้าท่านหายดีเมื่อไร นิมนต์เทศน์สองชั่วโมงนะคะ

พ่อครูว่า…พูดแล้วก็นึกถึงเจ้าคุณโสภณ คณาภรณ์ มหาระแบบพี่ชายของจตุพร พรหมพันธุ์ แต่ก่อนนี้ก็ซัดอาตมา บอกว่าโพธิรักษ์เป็นใคร รู้ไหมว่าอาตมาเป็นใคร อาตมาน่ะเปรียญ 6 นะ เป็นเจ้าคุณ โพธิรักษ์เป็นใคร อันนี้เรื่องจริงเลย เอ๊..ทำไมคนพูดอย่างนั้นได้นะ อาตมาก็นึกไม่ออกว่าพูดไปข่มคนอื่นเขา บอกว่าตัวเองเป็นใครไม่มีปัญหาหรอก แต่บอกแล้วไปข่มเขา เออ เอาตำแหน่งยศศักดิ์ฐานะอะไรต่างๆไปข่มเขา 

_สู่แดนธรรม… ท่านว่าโพธิรักษ์เป็นพระมีอะไร 

พ่อครูว่า… ไม่ใช่ ไม่ใช่บอกว่ามีอะไร แต่เขาบอกว่าเขามีเหนือกว่าทั้งนั้น เปรียญก็ตั้ง 6 โพธิรักษ์มีเปรียญอะไร เขาเป็นเจ้าคุณ โพธิรักษ์เป็นอะไร เดี๋ยวนี้ยังมีนิดหน่อยได้เป็นพ่อครู แต่พระครูไม่เคยเป็น 

_สู่แดนธรรม… พ่อท่านก็เลยคุยกับพวกเราเองว่า ท่านจะรู้ไหมว่าอาตมาไม่มีอะไร นี่เป็นคำลึกซึ้งครับ 

พ่อครูว่า… เรามาถามไถ่พูดถึงคนนั้น คนนี้ เขาหาว่าทำไมเราไม่แสดงธรรม อาตมาก็งง งง งง (พ่อครูไอตัดออกด้วย) 

สมณะฟ้าไท… พ่อครู เมื่อกี้เขาบอกสงสารใช่ไหม แต่ว่า ก็บอกว่าพ่อครูหายเมื่อไหร่ให้แสดงธรรม 2 ชั่วโมง ถ้าบอกว่าพ่อครูเลิกแก่เมื่อไหร่ก็จะเทศน์ 2 ชั่วโมงเมื่อนั้น แล้วเลิกแก่ได้ไหม …ไม่ได้ แก่แล้วแก่เลยนะ แก่แล้วไม่มีใครเลิกแก่ได้ 

 พ่อครูว่า… อาตมาถึงไม่ยอมแก่ เพราะเดี๋ยวแก่แล้วแก่เลย เลยไม่ยอมแก่ 

_สู่แดนธรรม… ตะกี้ถึงคำว่าเมื่อไหร่ที่พ่อท่านจะเทศน์ซักที 

พ่อครูว่า… คนเขาว่าเมื่อไหร่พ่อท่านจะเทศน์ซักที แต่ก่อนนี้ใหม่ๆเหมือนกันเราก็พูดไปอย่างนี้บรรยาย แล้วคนที่มานั่งฟังบอกว่าเมื่อไหร่จะเทศน์สักทีล่ะเจ้าคะ ไอ้เราก็ เอ๊.. เราก็ไม่ได้สวดมนต์จะบอกว่าเราไม่เทศน์ได้อย่างไร เราก็บรรยายอยู่แล้วบอกว่าเราไม่เทศน์ เขาเข้าใจว่าเทศน์นี้จะต้อง ว่า ต่อไปนี้อาตมาภาพจะได้แสดงพระธรรมเทศนา ต้องมีทำนองมีอะไรไปมีลีลาอย่างนี้เขาถือว่าเป็นการเทศน์ แต่การพูดภาษาธรรมดา สำเนียงคนต่อคนฟังกันนี่เขาบอกว่าไม่ใช่เทศน์ เทศน์ต้องใช้อย่างนั้น 

นี่คือสัญญากำหนดหมาย เขายึดถือว่า ต้องอย่างนี้ อย่างนี้ต้องก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ต้องใส่พวกพริกป่น น้ำตาล น้ำส้ม อะไรอย่างนี้ ถ้าไม่งั้นอย่ามาเรียกว่าต้มยำ ยังไม่เรียกว่าเทศน์ ยังไม่ครบเครื่อง 

นี่เหมือนคุยก่อนเทศน์ซะนานไม่เทศน์สักที สัญญามนุษย์ก็กำหนดไปได้เรื่อยๆ 

หากอาตมากลับไปเทศน์ 2 ชั่วโมงได้อีกทีก็ดี แต่ทุกวันนี้ก็ไม่ได้เทศน์เลย 2 ชั่วโมงเท่าไหร่หรอก ชั่วโมงครึ่งก็ไม่ค่อยได้เทศน์เท่าไหร่ส่วนมากก็เลยชั่วโมงครึ่ง เบรกไม่ค่อยดีพอเครื่องติดแล้วเบรกไม่ค่อยอยู่ ยิ่งพระพุทธเจ้าเข้าทรงแล้วด้วย..โอ้โห! 

สภาพลิงลมอมข้าวพองของโพธิสัตว์ก็ต้องรับวิบากด้วย

_เสียง อิสระ . กราบนมัสการพ่อท่านครับ ผมขอกราบเรียนสอบถามพ่อท่านว่า ทำไมผู้ที่บรรลุอรหันต์ในชาติก่อนแล้ว เมื่อมาเกิดในชาติใหม่ ในชาติต่อมาก่อนสภาวะบรรลุอรหันต์จะเกิด จึงต้องอยู่ในสภาพ ลิงลม อมข้าวพอง ก่อนครับ จะเป็นการต้องชดใช้วิบากเก่าหรือเปล่าครับ และก่อนสภาวะบรรลุอรหันต์จะเกิด หากมีการสร้างกรรมใหม่ กรรมนั้นจะมีผล ต้องชดใช้วิบากใหม่ไหมครับ กราบนมัสการครับ

พ่อครูว่า…คำถามคำถามนี้ เป็นคำถามที่พยายามจะล้วงความรู้ในกรรมวิบาก ซึ่งเป็นเรื่องอจินไตยพระพุทธเจ้าก็ตรัสไว้ว่าเป็นอจินไตย มันก็ไม่ง่ายที่จะเข้าใจ ก็ขออธิบายบ้าง 

ที่จริงอาตมาเข้าใจดีและจะพยายามอธิบายให้ฟัง 

ประเด็นที่ถามนี่ก็คือ กรรมวิบากในชาติของผู้ที่บรรลุอรหันต์แล้วในชาติก่อน มาเกิดชาติใหม่ พอมาชาตินี้เหมือนยังไม่มีความบรรลุ เหมือนยังไม่มีความบรรลุอรหันต์ยังเป็นลิงลมอมข้าวพอง ยังไม่รู้ว่าตัวเองบรรลุอรหันต์ จะต้องมาเป็นอันนี้จะต้องมาเป็นลิงลมอมข้าวพอง ก่อน ในชาติต่อมาๆ หมด

แม้แต่พระพุทธเจ้า ในชาติที่เป็นสิทธัตถะนั่นแหละ ท่านก็มี ลิงลมอมข้าวพองของท่าน เช่น ก็ยังไปอยู่ทางโลก ยังไปแต่งงานมีลูก หรือแม้แต่ไปทางธรรมะก็ยังไปออกป่าอีก 6 ปี อย่างนี้เป็นต้น          ก็คือสภาพที่มันยังไม่ใช่ภาวะที่บรรลุธรรม ไม่ใช่ภาวะที่สมบูรณ์แบบของชีวิตจริง ที่ท่านได้มาแล้วแต่ชาติปางก่อน 

พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นมาเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ ไม่ได้มาปฏิบัติธรรมอะไร เพราะว่าท่านถ้วน ท่านเต็มแล้ว เป็นแต่เพียงว่าชาติที่ท่านเกิดมานั้นท่านอุบัติขึ้นมาเพื่อประกาศศาสนา ท่านไม่ได้ปฏิบัติธรรมอะไร เพราะทุกอย่างท่านเต็มมาแล้ว เต็มมาแล้ว เป็นโพธิสัตว์ ผ่านขั้น 8 มาเป็นขั้น 9 เต็มมาแล้ว เหมือนอย่างที่อาตมาเคยอธิบายให้ฟังว่า 

พระพุทธเจ้าหรือไม่ใช่พระพุทธเจ้า เป็นโพธิสัตว์ใหญ่บางองค์ บำเพ็ญไปถึงขั้น 9 มีสัมมาสัมโพธิญาณเท่าเทียมกับพระพุทธเจ้าท่านบำเพ็ญได้แล้ว แต่ท่านไม่ปรากฏตัว ท่านปรินิพพานเป็นปริโยสานไปส่วนตัว ไม่มีใครรู้ด้วย เพราะท่านไม่ได้ประกาศ แล้วก็ไม่มีใครที่สูงกว่าท่าน ที่จะมารู้ท่านอีก จึงไม่มีใครรู้ท่าน แล้วท่านก็ ปรินิพพานเป็นปริโยสาน ไป ไม่น้อย 

เพราะฉะนั้น ผู้ที่เป็นพระโพธิสัตว์ที่บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ ผู้ใดประกาศต่อโลก จึงเป็น จึงปรากฏเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ใดองค์หนึ่งขึ้นมา ส่วนผู้ที่ไม่ได้ประกาศตนเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีเยอะ เพราะจริงๆแล้ว คนพื้นๆ คนปุถุชนก็จะคิดว่าก็เป็นพระพุทธเจ้าแล้วได้ตำแหน่งแล้วทำไมไม่ประกาศเล่า เสียดายของตายชัก คุณก็จะไปคิดอย่างคุณ พระพุทธเจ้าท่านไม่มีเลย คุณจะไปคิดเรื่องยศศักดิ์เป็นเรื่องน่าติดใจจะต้อง แหม จะต้องยืนยันว่าข้าพระพุทธเจ้านะจ๊ะ คุณว่าท่านมีไหม ท่านก็ไม่มีไม่เหมือนกับที่คุณคิด นี่คุณไปคิดแทน 

เป็นแต่เพียงท่านพิสูจน์เพื่อที่จะรู้ของท่านเองเท่านั้นเอง ส่วนท่านจะทำหน้าที่ ท่านจะทำอย่างนั้นก็เรื่องของท่าน ไอ้นี่เป็นเรื่องเกินคิด อจินไตย เป็นเรื่องสุด 

อาตมามาชาตินี้มาประกาศโพธิสัตว์ 9 ระดับ ประกาศอรหันต์อีก 6 ระดับ ไม่มีใครพูดหรอก ไม่มีใครมาแยกแยะ ไม่มีใครมาอธิบายพวกนี้ แล้วเรื่องเหล่านี้อาตมาขอยืนยันว่าไม่ใช่เรื่องพูดพล่อยพูดเล่นพูดผิดความจริง ขอยืนยันว่าไม่ผิดความจริง แต่ความรู้เหล่านี้เป็นความรู้ของอาตมาที่เป็นโพธิสัตว์ระดับ 7 ที่สามารถรู้ในความเป็นระดับ ความเป็นระดับ ลำดับ อย่างน่าอัศจรรย์ 

เพราะฉะนั้นคนที่ไม่รู้เรื่องก็จะบอกว่าไม่รู้เรื่องมาพูดอะไร แต่คนที่พอรับได้ก็จะเห็นว่า รู้ได้ขนาดนี้เชียวหรือ น่าอัศจรรย์นะ..ใช่ไหม เป็นเรื่อง..โอ้โห!มีนัยยะละเอียดลึกซึ้งซับซ้อนขนาดนี้เชียวหรือ ใช่ไหม จะเป็นอย่างนั้นจริงๆ คนเรา ฉะนั้นคนที่เขาไม่เข้าใจ ไม่เชื่อถือ ไม่ยอมรับเขาก็รับไม่ได้ ส่วนพวกคนมีภูมิปัญญาพอรับได้คุณก็รู้ อาตมาไม่ได้ดูถูกพวกคุณนะ พวกคุณไม่ได้ไม่ได้เป็นโพธิสัตว์อย่างว่าแต่พอรู้พอเข้าใจได้ ใช่มั้ย ไม่ใช่เรื่องพูดสับสนไปมา ที่จริงรู้ละเอียดลออเอาขึ้นดีด้วย ไม่ใช่สับสน ก็ศึกษาไปแล้วก็จะรู้ 

สมณะฟ้าไท… เขาถามประเด็นว่า คนที่เป็นโพธิสัตว์ ตอนที่เป็นลิงลมอมข้าวพอง จะมีผลวิบากต่อการดำเนินชีวิตตัวเองไหม 

พ่อครูว่า… เป็นสิ เป็นทั้งตนเองต้องรับวิบาก แล้วก็จะต้องทำให้ดีๆกับวิบากที่ตนทำ รับมือดีๆ มันมีมาคุณก็ต้องประพฤติให้ดีๆ อย่าให้มันเป็นอกุศล อย่าให้เป็นวิบากที่มันซับซ้อนที่เราจะต้องเป็นวิบากไม่ดีเป็นอกุศลไปอีก มันก็ให้ผลแก่เราใช่ไหม ถ้ามันเป็นกุศลก็ให้ผลแก่เรา แต่ไม่ใช่ว่าเราติดกุศลแต่ควรทำให้เป็นกุศล ไม่ควรทำให้เป็นอกุศล..ใช่ไหม  มันเป็นสัจจะ 

กุศล อกุศลนี่มันเป็นโลกีย์ ถ้าบาปกับบุญ มันเป็นโลกุตระ อันนี้ก็แยกให้ฟังเยอะ 

คำว่า บาปกับอกุศล กุศลเป็นสมบัติ บาปเป็นวิบัติ เพราะฉะนั้นถ้ามีบุญ บุญก็จะเป็นพลังงานจิตที่กำจัดบาปไปหมดเลย เพราะฉะนั้นเมื่อมันหมด มันก็จะหมดทั้งบุญและบาป ปุญญปาปปริกขีโณ             ก็สิ้นไปทั้งหมด บุญบาป 

เพราะฉะนั้นผู้ที่หมดอกุศลแล้ว ผู้ที่หมดอกุศลแล้ว ผู้ที่หมดบาปด้วย เอาอย่างนี้ก่อน ผู้หมดบาปคือหมดกิเลส เอามาพูดก่อน ที่จริงผู้หมดบาปมันก่อนอกุศลไม่ได้ อกุศลต้องหมดก่อน 

ทีนี้พูดให้ฟังว่า ถ้าผู้ที่หมดบาปแล้ว อกุศลไม่ต้องพูดเลย เพราะท่านหมดไปก่อนแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าผู้ใดยังมีบาป ทำกุศลได้อยู่ ผู้มีบาปนี่ยังทำกุศลได้อยู่ 

บาปนี่คือกิเลส ผู้ที่กิเลสยังมีอยู่ ก็ยังทำดีได้ ทำกุศลได้ ผู้ยังมีกิเลสอยู่อย่างพวกคุณยังไม่หมดกิเลสทีเดียว ก็ยังทำกุศลได้ใช่ไหม แต่ผู้หมดกิเลสหมดบาปแล้ว ไม่มีจะไปทำอกุศลนั้นแน่นอนอยู่แล้ว 

เพราะฉะนั้น ทุกกรรม ที่ผู้หมดบาปแล้ว สัพพปาปัสอกรณัง(ไม่ทำบาปทั้งปวง) จะไม่ทำแล้วอกุศล ไม่มี เพราะฉะนั้น กุสลัสสูปสัมปทา(ทำกุศลให้ถึงพร้อม) กรรมทุกกรรมของผู้ที่หมดบาปหมดกิเลสไม่มีอกุศล กรรมทุกกรรมเป็นกุศลทั้งนั้น นี่คือนัยยะอันละเอียดที่แปลโอวาทปาฏิโมกข์ 3 

พลังฤทธิ์ของโลกีย์ เกิดมายังไงคุณไม่เดียงสาก็ต้องถูกอำนาจของโลกีย์ครอบงำ พาไป จะเก่งขนาดไหน อย่างพระพุทธเจ้าก็ยังไม่พ้น อาตมาก็ยังอยู่ในสงสารอยู่ทางโลกตั้ง 36 ปี ออกป่าไปอีกเหมือนกัน แต่ไม่นานไม่เหมือนพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าท่านมีวิบากของท่านก็ว่ากันไป​ อาตมาอยากจะไปว่าพระพุทธเจ้ากัสสปะทำไม ท่านก็วิบากของท่าน​ไป

ต้องสำนึกรู้ จะเกิดมีความละอายในการเผากิเลส

_สว่างแสง ขวัญดาว . น้อมกราบนมัสการพ่อครูด้วยความเคารพอย่างสูงสุดค่ะ ลูกตั้งจิตว่า 12 ต.ค.นี้จะเดินทางไปช่วยงานเทศกาลเจที่บ้านราช อุบลราชธานีค่ะ ในจรณะ 15 ตรงหัวข้อสัทธรรม 7 ลูกซาบซึ้งอย่างมากกับคำว่า “สำนึก” เพราะคำๆ นี้ “สำนึกๆๆ” ที่นำไปสู่การเผากิเลสใช่ไหมคะพ่อครู น้อมกราบนมัสการพ่อครูด้วยความเคารพอย่างสูงสุดค่ะ

พ่อครูว่า…ดีมากเลย ดีมาก คำนี้คุณฟังออกและเข้าใจ อาตมาซ้ำทับลงไปแล้วชัดเจน เพราะคำๆนี้ สำนึก สำนึก สำนึก ที่นำไปสู่การเผากิเลสก็ถูกต้อง ถ้าคุณไม่สำนึก คุณจะไม่เกิดศรัทธา คุณไม่ละอายต่อสิ่งที่คุณผ่านมาว่า เรานึกว่าอันนี้ถูกต้องอันนี้ดีแต่มันสำนึกก็รู้ว่าไอ้หยา ไอ้นี่มันผิด นี่มันยึดถือ นี่มันยังเป็นกิเลสยังเป็นอุปกิเลส ก็แล้วแต่คุณสำนึกอย่างนี้ขึ้นมา 

ไปยึดไปเข้าใจผิดก็ละอายตัวเอง เช่น คนเข้าใจว่าอาตมานี่เป็นเทวทัต เป็นคนผิด พอรู้เข้าก็ไอ้หยา..ไม่ใช่ แท้จริงเป็นผู้ถูก ไม่ใช่เทวทัตเลย เป็นสัตบุรุษอีกต่างหาก คนที่รู้สึกจริง เกิดภูมิปัญญา เกิดปฏิภาณอย่างนั้นจริงขึ้นมา เขาจะสำนึกละอายจริงๆ 

เพราะฉะนั้นตราบใดที่เขายังไม่เข้าใจ ยังไม่มีภูมิปัญญารู้ เขาจะไม่สำนึก เขาจะไม่ละอาย นี่เป็นเครื่องชี้บ่ง เป็นเครื่องชี้บอกสำหรับผู้ที่ผิด สำหรับผู้ที่ถูกก็แน่นอนเข้าใจถูก ก็ต้องรู้ว่าสัตบุรุษถูถูกตัวถูกตน ก็จะไม่ผิด ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าผิด 

ทีนี้จะยังไงมันก็มีอีก 2 อย่างคือเจ้าตัวที่เข้าใจเอง กับผู้ที่เราว่าท่านผิด จริงๆแล้วคุณถูกหรือคุณผิด คนที่คุณเข้าใจว่าผิด นั่นถูกหรือผิด จริงๆแล้วใครกันแน่ถูก ใครกันแน่ผิด เพราะมันขัดแย้งอยู่ในตัวของคุณ 

ส่วนคนที่ไม่ขัดแย้งเข้าใจถูก ผู้ที่ดี ผู้ที่เป็นสัตบุรุษ ผู้ที่ถูก เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว ก็รับรองเคารพนับถือ หรือคุณเป็นผู้ถูกคุณก็ต้องเข้าใจคนถูกสิ คุณเป็นผู้รู้คุณเป็นผู้ถูกก็ต้องเข้าใจผู้ที่ถูกสิ           คุณจะเข้าใจผู้ที่ถูก เป็นคนที่ผิดได้ยังไง เพราะฉะนั้นถ้าคุณยังขัดแย้งอยู่ ผู้หนึ่งถูก คุณต้องผิดแน่ 

ผู้ยังมีความเข้าใจผิดเข้าใจไม่ได้ ไม่จบในตัว คุณนั่นแหละ ผู้ที่ไม่จบในตัวนั่นแหละ ยังมีขัดแย้งอยู่ แต่อาตมาไม่ขัดแย้ง อาตมารู้ว่าผู้ผิดคือผู้ผิด ผู้ถูกคืออาตมา แล้วอาตมาจะไปขัดแย้งทำไม เพราะผู้ผิดคือผู้ผิด อาตมาผู้ถูก อาตมาไม่ขัดแย้ง ที่ไม่ขัดแย้งไม่ใช่ว่าเราไปข่มไว้ เป็นผู้อยู่สูงกว่า แต่เรารู้ว่าท่านมีภูมิแค่ไหน ท่านมีความรู้อะไรออกมา เรารู้ได้ว่าท่านมีผิด เพราะรู้ว่าท่านผิดอยู่ 

ผู้ถูกจะรู้ความผิดในผู้ผิด ส่วนผู้ผิดนั้นไปเข้าใจความรู้ของผู้ถูกไม่ได้ เพราะยังหลงความผิดของตัวเองอยู่ ยังโง่อยู่ ก็ย่อมไม่มีสิทธิ์ที่จะไปรู้ความถูกของผู้ถูก เพราะคุณยังโง่อยู่ 

ชัดขึ้นไหม แค่พูดแค่นี้ถ้าไม่มีสภาวะจะเมานะ ถ้าไม่มีสภาวะจริงคุณจะมาแยกแยะอย่างนี้ให้ฟัง ถ้าคุณไม่มีสภาวะจริงรับรองคุณเมาตกใต้ถุนเองเลย 

_Udon Kholangklang อุดร ขอล่างกลาง . กราบนมัสการพ่อครู สมณะ สิกขมาตุ ชาวอโศก ท่านสมณะพูดถูก ผมชอบพูดความจริง เขาพูดแบบโลกตัวตน ผมพูดตาม ตา หู จมูก ลิ้น ร่างสรีระสัมผัส เอาใจสัมผัส มีสติอยู่กับกายตามจริง เขาตามตัวตนเลยพูดน้อย สาธุ 

พ่อครูว่า…คุณพูดมาใช้ศัพท์เรียงมาสั้นๆ สั้นๆเหลือเกิน อาตมาต้องแปล พูดไทยต้องแปลไทย ก็แสดงว่าพอเข้าใจแล้ว ก็ไม่ต้องไป ก็น่าสงสารผู้ที่เขายังไม่เข้าใจ ก็ช่วยกันไป 

กลียุคหลังความตายคือจิตรับวิบากทุกข์

_siripan suntreerat ศิริพันธ์ สุนทรีรัตน์ . โลกหลังความตาย ยังมีกลียุคไหมคะ

พ่อครูว่า… อาตมาชักจะไม่มีภูมิจะตอบคุณแล้วนี่ ถามเรื่องโลกหลังความตายที่จะมีกลียุคหรือไม่ 

มีสำหรับคนที่มีวิบากบาปเยอะๆ เพราะคุณตายไปหลังความตายคุณก็ต้องมีกลียุคของคุณแน่เลย คุณต้องสู้กับนรกผีเปรต ผีนรก ที่คุณสร้างวิบากบาปไว้ คุณต้องมีกลียุคของคุณเลย นี่ตอบอย่างพอเข้าใจได้ใช่ไหม คุณต้องมีแน่นอนเลย 

เพราะจริงๆมันเป็นเรื่องจิต จิตของใครทำกรรมอะไรไว้ วิบากอะไรไว้ มันไม่หนีคุณหรอก มันเล่นงานคุณแน่ เพราะฉะนั้นคุณจะใช้ศัพท์คำว่ากลียุคเป็นเรื่องของโลก วิบากของคุณนี่ มันต่อสู้กับไอ้เรื่องนรกจกเปรต อะไรต่ออะไรที่ทุกข์ร้อนเหมือนกับอยู่ในกลียุคของคุณ มันเป็นแน่ 

อธิบายความแล้วนะว่า..มี กลียุคหลังความตาย คือลักษณะของจิตที่คุณจะต้องเผชิญกับวิบากทุกข์ วิบากบาป วิบากอกุศล ที่คุณสร้างไว้ 

ปฏิบัติธรรมต้องมีมาตรวัดของจิตคือ เจโตปริยญาณ 16 

_Kanpai ST SC แก่นไพร . กราบนมัสการพ่อครูค่ะ กราบนมัสการท่านสมณะสิกขมาตุด้วยความเคารพ ฟังพ่อครูบ่อย แต่ไม่ถึงจิต เอาคำสอนมาใช้ไม่ได้ เพราะปัญญาเรายังไม่ถึงใช่ไหมค่ะ

พ่อครูว่า…พยายามทำความเข้าใจอาตมาก็ฟังเข้าใจที่คุณพูดก็น่าเห็นใจ เพราะอาตมาขอยืนยันว่า อาตมาพูดคำสอนนี่มันเป็นโลกุตรธรรม มันไม่ง่ายนัก ก็พยายาม อาตมาก็เข้าใจให้คุณรู้ตัว ฟังบ่อยอยู่แต่ว่าไม่ถึงจิต 

คำพูดของคุณนี่ คุณบอกว่าคุณเข้าใจคำสอนอาตมา ฟังเข้าใจ แต่ไม่ถึงจิต อันนี้เป็นความรู้ของคุณแล้ว เพราะฉะนั้นพยายามศึกษาเรียนรู้เลยว่า เมื่อคุณเองมีปัญญาและปฏิภาณปัญญาสัญญากำหนดอ่านถึงจิตในจิต โดยเฉพาะจิตในจิต เจโตปริยญาณ 16 ไปถึงจิตในจิต รู้จักอาการของจิต แล้วก็แยกอาการของจิตได้ 

เจโตปริยญาณ 16  สราคะ สโทสะ สโมหะ แล้วคุณฟังธรรมได้แล้วคุณสามารถทำ อปัณณกปฏิปทา 3 มีวิธีข้อปฏิบัติ พอทำให้กิเลสลดได้ คุณก็จะรู้ว่าอ๋อ..เราพอจะทำให้กิเลสลดได้ ในปัจจุบันมันลดลงบ้าง มันลดให้เห็น อ่านอาการจิตให้เห็นอย่างนี้ ก็เห็น สราคะ มาเป็น วีตราคะ หรือเห็นโกรธ สโทสะ คุณก็เห็นมันลดโทสะได้ วีตโทสะ เออ คุณเห็นจิตในจิต อ่านจิตในจิตอย่างนี้แหละ ได้ พอไปถึง พิจารณากายในกายเวทนาในพัฒนาจิตในจิต พอไปถึงจิตในจิตมันจะมีสูตรของ เจโตปริยญาณ 16 จะรู้จิตตัวเอง ลดราคะ โทสะ โมหะ ได้

หรือมันยังไม่ได้ มันได้แต่มันก็ยัง สังขิตฺตํจิตตํ หรือ วิกขิตฺตํจิตตํ ตามตระกูลของคุณ ได้อยู่แต่มันยังไม่ดี ทำอยู่ก็ยังไม่กระจัดกระจาย สังขิตฺตํจิตตํ ถ้า วิกขิตฺตํจิตตํ กระจัดกระจาย จับไม่ติด มันคนละแบบ พอรู้ตัวเองว่า ยังจับเนื้อ จับหนัง จับสัจจะยังไม่ได้รายละเอียด สรุปง่ายๆ สังขิตฺตํจิตตํ กับ วิกขิตฺตํจิตตํ ไม่ได้

คุณก็ศึกษาให้มันยิ่งใหญ่กว่านั้นมหัคคต ทำไม่ได้ก็อมหัคคตะ ทำให้ได้จนมันเป็น มหัคคตะ ขึ้นเรื่อยๆ ดีขึ้นๆ ไป เรียกว่าเป็น สอุตรังจิตตัง มันดีขึ้นเรื่อยๆแต่เราจะรู้จิตของเราเองว่า ดีกว่านี้ยังมีอีกยังไม่เป็น อนุตตรังจิตตัง นี่ก็คือเป็นมาตรวัดของการปฏิบัติธรรม 

ถ้าคุณเข้าใจอย่างที่อาตมาอธิบายมาถึง 12 ตัวแล้ว อนุตตรังจิตตัง คุณมีหวังเป็นอรหันต์ ปฏิบัติไปเถอะ ถ้าคุณทำแล้วก็รู้จิตตัวเองไปถึงขนาดจิตดีแล้วนะนี่ สอุตรังจิตตัง ยังไม่ อนุตตรังจิตตัง ยังไม่สูงสุดก็ทำต่อจนกว่ามันจะบริบูรณ์ เป็นสมาหิตะ เป็นวิมุติ หรือสมาหิตังจิตตัง คือตั้งมั่นเป็นสายเจโตสมบูรณ์แบบ สมบูรณ์ จิตสะอาด ตั้งมั่น แข็งแรง สมบูรณ์ หลุดพ้นด้วยปัญญาและเจโต เป็นอุภโตภาควิมุติ 

นี่แหละคือ มาตรวัดเจโตปริยญาณ 16 คุณอาจจะไม่รู้รายละเอียดเหมือนอย่างที่อาตมาพูด เหมือนอย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้เป็นพยัญชนะไว้ให้เป็นพระสูตรเลย ผู้ไม่มีปฏิสัมภิทาญาณ อาตมานี่สายปฏิสัมภิทาญาณโดยตรงก็เลยเข้าใจหมด อธิบายให้ฟังโดยละเอียดๆได้ 

ผู้ที่มีอยู่ มีความรู้ ญาณปัญญา เจโตปริยญาณ 16 ได้ แต่จับมาแยกแยะเป็นชิ้นๆๆๆ เหมือนอย่างอาตมาอธิบายไม่ได้ แต่เข้าใจอยู่ถูกตัวของแต่ละตัว แต่ละตัวอยู่เหมือนกัน ก็ได้ แล้วเยอะด้วย ที่จะรู้อย่างอาตมาน้อย ที่จะแยกแยะได้ชัดเจนอย่างนี้ น้อย 

นี่อาตมาไม่ได้คุยตัวเองนะ อาตมาไม่ได้โม้ไม่ได้หลงตัวเองอาตมาพูดสัจจะให้ฟัง ว่าให้ศึกษาดีๆ แล้วจะรู้อย่างที่อาตมารู้กัน 

_Sudavan Tantikul สุดาวรรณ ตันติกุล . 😊😮❤😊😢กราบนมัสการเป็นอย่างสูงยิ่งๆ.ๆ.ค่ะ ดิฉันไม่รับไม่ลงทะเบียนแน่นอน!!! แม้ดิฉันจะเดือดร้อนปางตายก็เถอะค่ะ เพราะชาติไทยสำคัญกว่าอื่นใด!? แม้ตนเอง!

พ่อครูว่า… คงหมายถึงเงินดิจิทัล มันจะหลอกกันไปถึงไหนปั้นหลอกกันไป Digital wallet คำว่า  Wallet แปลว่ากระเป๋าตังค์ ส่วนของพลเอกประยุทธ์นั้นเป็น App กระเป๋าตังค์เลย เหนาะๆอยู่ในกระเป๋าเลย App กระเป๋าเลย ก็รับอยู่ในกระเป๋าเลย ไอ้นั่นมันอยู่ในดิจิทัล คนนี้ปฏิเสธเลยไม่รับไม่ลงทะเบียน 

ก็ดูไป เขาเองก็พยายาม รู้สึกว่าเขาก็จะไม่ยอมแพ้จะเอาให้ได้ ใครรู้ ผู้รู้ ผู้ว่าการธนาคารทั้งหลาย ด็อกเตอร์ทางนี้มา ผ่านโลกมาเท่าไหร่ๆแล้ว เขาท้วงอย่างไรเขาก็ยังไม่ฟัง เขาก็พยายามจะทำ ก็ดีก็ดูๆกันไป เสร็จแล้วมันบรรลัยก็รู้ดี ก็ต้องแก้ไขกันไป ทำไงได้ สังคมประเทศชาติ ยังจะเชื่อทักษิโณมิกนัก นี่ก็คือผลงานของทักษิโณมิก เศรษฐาเป็นผลงานของทักษิโณมิก ก็เอาสิ ขออภัยนะ จิตของอาตมา วจีสังขารมันว่า สมน้ำหน้า แต่อาตมาไม่อยากพูด ไปหลงใหลได้ปลื้มอยู่นั่น เชื่อลัทธิทักษิโณมิก ลัทธิทักษิณ 

แก้ปัญหาเศรษฐกิจจบได้ต้องแก้ให้มาจน ให้มาพอเพียง

_tui pum ตุ้ย ปุ้ม . คนไทยไม่อยากเห็นความเป็นไปของเศรษฐกิจพัง รบ.เพียงช่วยปรับค่ายังชีพกลุ่มเปราะบาง และสวัสดิการของรัฐให้มีอัตราเพิ่มมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่อย่างเหมาะสม คาดว่าคนไทยทั้งประเทศน่าจะอยู่ได้อย่างสบายด้วยความพอเพียง

พ่อครูว่า…คำพูดของคุณพูดสวย จะอยู่ได้ด้วยความพอเพียง ไอ้นี่แหละแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจกัน ไม่ได้พยายามสอนให้คนมาทำจิตให้ลดลงมาสู่ความพอเพียง ไม่ใช่ไปอยากได้ อยากได้ แล้วคุณก็ไปหาเงินมาให้ คุณแก้ปัญหาเศรษฐกิจแบบนั้นไม่มีเสร็จ

ที่อาตมาพูดอธิบาย ค้านแย้งกันหนักหนาก็ฟังกันไม่ออก เพราะฉะนั้น ทฤษฎีของเทวนิยม ทฤษฎีของพวกชาวโลกีย์เขา เขาจะมองไม่ออกหรอกว่า คนเรานี่  มาลดตัว ลดตน  มาลดความอยากได้ อยากมี อยากเป็น มาลดกิเลสที่จะไม่พยายามมีมากขึ้น ให้มีขีดความพอ อย่าไปมากกว่านี้ แล้วน้อยลงมาให้ได้มากๆ นี่คือโลกุตรธรรม 

ซึ่งโลกียะ เทวนิยมนี่ ไม่มีทางเข้าใจ มีโลกุตระที่เป็นศาสนาพุทธ แล้วต้องพุทธที่มีปัญญา รู้จักอาริยธรรมที่เป็นโลกุตระ เหมือนชาวอโศกรู้ ชาวอโศกแก้ปัญหาเศรษฐกิจสำเร็จ เพราะแก้อย่างมาทำแบบคนจน มารู้จักพอ รู้จักกิเลส ไม่ใช่พอแค่ภาษาเฉยๆ มันต้องมารู้จักจิตตัวเอง แล้วก็รู้องค์ประกอบของชีวิต ที่เราเวียนวนหรือสัมพันธ์อยู่ในโลก เราไปต้องการไอ้โน่น ไอ้นี่ ไปอยากได้อยากมีอยากเป็น ไม่มีหยุดหย่อน คุณไม่ตัด คุณไม่ลด คุณไม่พอ คุณมีแต่จะเอา ได้ 1 จะเอา 2 ได้ 2 จะเอา 3 คุณไม่มีวันหรอก ไม่มีวันแก้ปัญหานั้นได้สำเร็จ 

เพราะฉะนั้นแก้ปัญหาด้วยว่าจะทำให้คนรวยเท่าๆกัน ไม่มีคนจน โอ๊ย.. พูดแล้ว ไอ้ขี้ฟันที่มันออกมานั้น ขี้ฟันเหม็นๆด้วยทั้งนั้นเลย พ่นขี้ฟันเหม็นๆมานี่ เป็นไปไม่ได้ แก้ปัญหาด้วยการเอาความรวยมาแก้ ไม่ได้ ต้องเอาความจนมาแก้ ฟังแล้วอาจจะขัดหู เอาความจนสิมาแก้ปัญหาเศรษฐกิจ 

อย่างในหลวงรัชกาลที่ 9 เราตรัส ต้องบริหารแบบคนจน ต้องมาขาดทุนอย่าไปเอากำไร ขาดทุนของเราคือกำไรของเรา ฟังภาษาไทยเป็นมั่งสิ ก็ได้เข้าใจให้ได้ในความหมายว่าอะไร เรียนจบด็อกเตอร์ทางเศรษฐศาสตร์ ทางรัฐศาสตร์อะไรมา แค่นี้ก็เข้าใจกันไม่ได้ แล้วมันจะไปแก้ปัญหาสำเร็จอะไร 

เพราะฉะนั้นคนที่มีภูมิปัญญาจริง ไม่ต้องจบด็อกเตอร์อย่างพวกเรา แก้ปัญหาเศรษฐกิจ เศรษฐศาสตร์ เสร็จแล้ว จริงๆนะอาตมาพาพวกเราเรียนรู้ธรรมะพระพุทธเจ้าแล้วเอาธรรมะพุทธเจ้ามาแก้ปัญหาเศรษฐกิจเสร็จ รัฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์  สังคมศาสตร์.. สำเร็จแล้ว

เพราะฉะนั้นคนเข้ามาในที่นี้นี่ มีภูมิปัญญา มีปฏิภาณเพียงพอ  มีปฏิภาณเพียงพอ แก้ปัญหาด้วยความพอเพียง นี่ไม่ใช่เล่นลิ้นเล่นภาษานะ แก้ปัญหาด้วยความพอเพียง มันเป็นสัจจะ คุณรอดชีวิตสบาย แล้ว

ชีวิตของพวกเราจึงเป็นชีวิตสังคมที่สบาย คนไหนที่มองเห็นด้วยดวงตาปัญญาของตนเอง ว่า อ๋อ.. นี่คือเมืองที่มีทฤษฎีแก้ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาการเมือง ปัญหาสังคม ได้จริงๆเลย 

คนที่มองเห็นเอง เป็นอิสระของเขาเอง อาตมาไม่ได้ล่อลวง         ไม่ได้ไปหว่านล้อม จริงๆแม้แต่เรียกร้องก็ไม่ได้เรียกร้อง เสนอความจริงออกไปเท่านั้น อธิบายความจริง แสดงความจริงออกไป เท่านั้นเอง คุณมีดวงตาคุณเห็นเอง คุณมาเอง อิสระ เมื่อคุณมีดวงตามีปัญญาเข้ามาที่นี่ มาสัมผัสที่นี่ คุณจะรู้ว่า โอ้โห.. สบาย สงบ อบอุ่น อิ่มเอม เกษมใส ใจเกื้อกูล และก็มาช่วยกันเพิ่มพูนการเสียสละ โอ้..โลกนี้ก็ยังมีเนาะ โลกแบบนี้ก็มีด้วย สังคมแบบนี้ก็มีด้วย นี่มันสุดยอดเลย คนไม่มีดวงตาไม่รู้จักโลก ที่แหม โลกโลกุตระ โลกที่น่าอยู่ที่สุด คนที่มีดวงตาก็จะรู้ โลกที่น่าอยู่ที่สุด 

เพราะฉะนั้นที่คุณว่ามา ไม่ต้องคาดหรอก อาตมาอธิบายไปแล้วถ้าเข้าใจสัจจะนี้ตามทฤษฎีนี้ ซึ่งคนไม่เข้าใจก็ได้แต่คาด คนที่เข้าใจแล้ว มาเลย ไม่มีคาด 

_@rujirawongpalee8339  รุจิรา วงศ์ปาลี8339 . คำร้องดนตรีมีความไพเราะ นุ่มนวล งดงาม ครูรัก รักพงษ์ ได้ขยายความหมายและความต่างของโลกีย์ และโลกุตระธรรม ในบทเพลงนี้ (ธารสวาท)

พ่อครูว่า…เก่งนะมอง ธารสวาท มีโลกุตระธรรมด้วย อาตมายังรู้สึกว่ายังไม่มีโลกุตระเท่าไหร่ ฝากรักไปกับสายน้ำอยู่ แต่มันก็ดีไม่จี๋จ๋าแบบอะไรของโลกๆเขามากมาย ก็ดูดีก็ค่อยๆเข้าใจไป อาตมาก็เริ่มมีรุ่นใหม่มีสังคมยอมรับ เข้ามาร่วมแจมๆทำงานกับอาตมาบ้าง แต่ก่อนก็มีแต่คนที่หน้าเก่าๆหน้าแก่ๆพวกโบราณๆ เดี๋ยวนี้ก็ยังมีสมัยใหม่มีอะไรมาบ้าง ดูซิว่าจะเป็นไปอย่างไรแค่ไหน เป็นไปตามสัจธรรม เรื่องเพลงก็ผ่านไป 

_จุ๋มจิ๋ม พาเที่ยว . น่าจะเอาสุชาติ ชวางกูร มาบ้างนะคะ

พ่อครูว่า…คือเราเองนี่ เราไม่ได้ไปเที่ยวไปรบกวนใคร หรือว่าไปดึงใครไป ขออภัยไปจีบเอาใครมา เราไม่ได้จีบใคร แล้วไม่อยากจะไปจีบไม่อยากจะไปทำเช่นนั้น ใครที่มานี่เขามาด้วยตัวเขาเอง เขาเห็นก็อยากจะมาร่วมก็เข้ามาเอง อันนี้เราทำแบบนั้นมาแต่ไหนแต่ไร เขาจะมา มาด้วยใจ เพราะว่าเราไม่เหมือนจ้าง มาที่นี่ไม่ได้มาป้อยอด้วยลาภยศสรรเสริญให้เท่าไหร่ ดีไม่ดีไม่ได้มีด้วย จะรู้สึกว่ามันจะลำบาก แต่ถ้าใครเขาต้องการลาภยศสรรเสริญอยู่ มาที่เรานี่มันจะอกหักนะ เพราะฉะนั้นคนที่มาต้องภูมิถึงจริงๆ ต้องพอสมควร ให้เป็นไปเอง อาตมาไม่อยากไปรบกวนอะไรใคร 

_Focus Tan โฟกัส แทน . เรื่อง ทวนกระแสกันเถิด โดย พระจันทร์

ดูข่าว สงคราม ด้อยความคิด        อำมหิต หฤหรรษ์ เพิ่มปัญหา 

จิตโทสะ ถูกสร้าง ไม่สร่างซา       ขยายเขตการค้าข่าวสงคราม 

ด้วยอาวุธดับชีวีปล้นชีวิต        ทำพูดคิดทุกคราวต้องก้าวข้าม 

ทะเลาะกันฆ่าแกงเพราะแย่งกาม   พวกมูมมามมักมากอยู่ฟากมาร

พ่อครูว่า…นี่ก็กวีท่านจันทร์ ฟังง่ายกว่าสัมปวังโกเยอะ สัมปวังโกยิ่งแต่งยิ่งยากยิ่งเข้าใจยาก ก็ตามชอบ ท่านชอบแบบนั้น ส่วนท่านจันทร์นั้นท่านชอบไพเราะคล้องจอง เล่นคำเล่นความอะไรๆไปกว่านี้เยอะ เพราะฉะนั้นใครอยากจะเพลินไปกับกวีการก็ฟังธรรมะท่านจันทร์ ท่านเทศน์ไปนี้ก็จะมีกวีการอยู่ 80% มีเทศน์อยู่สัก 20% กวีการท่านก็จะพยายาม ขนาดเทศน์ไป ยังแต่งไปด้วยนะ ทำไปเล่นเถอะ เชี่ยวชาญขนาดไหน เทศน์ไปก็แต่งไป เทศน์ไปก็แต่งเติมไปเรื่อยๆปานนั้น นี่เป็นความชำนาญของคน ก็เอาก็ชำนาญแต่อย่าไปเพลินติดมันมากนัก อาตมาก็เคยเพลินมาสมควรแล้วก็เตือนๆกันไป เอาแต่พยายามพูดภาษาง่ายๆ ภาษาคนให้เข้าใจ อันนี้ก็มีเสน่ห์ดึงดูดเขาได้เหมือนกัน 

สมณะฟ้าไท… สรุปจบ