661030 Soft power โลกุตระของพ่อครู นำสู่การพ้นคนโลกเก่า รายการปรับทุกข์ปลุกธรรม #45 ราชธานีอโศก

661030 Soft power โลกุตระของพ่อครู นำสู่การพ้นคนโลกเก่า รายการปรับทุกข์ปลุกธรรม #45 ราชธานีอโศก

ดาวโหลดเอกสารที่ https://docs.google.com/document/d/1OiFpRuoejn8MYyML9eleNgS-hWpMCZHQ/edit?usp=sharing&ouid=101958567431106342434&rtpof=true&sd=true 

                                                                                                                     

ดาวน์โหลดเสียงที่  https://drive.google.com/file/d/1WJ2HAjwwdhIOtBHO-lkuokfMcmoYvZ5u/view?usp=sharing 

และ 

ดูวิดีโอได้ที่ https://fb.watch/n-hSGmfQg6/  

   

  และ https://youtu.be/czKWMwqFpXk 

(มีซับ)  

ความวนแบบใหม่ของพระพุทธเจ้าที่มีที่จบ 

พ่อครูว่า…วันนี้วันจันทร์ที่ 30 ตุลาคม 2566 แรม 1 ค่ำเดือน 11 ปีเถาะ ที่บวรราชธานีอโศก เราก็มาเริ่มฟังธรรมะกัน เกิดมาเป็นชีวิต การได้ฟังธรรมะ โดยเฉพาะได้ฟังธรรมะที่อยู่ในขั้น ขั้นโลกุตระ อยู่ในขั้นที่เป็นของพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ 

ธรรมะของโลกีย์ เป็นโลกีย์ เป็นธรรมะที่เดินทางเดียว ธรรมดาๆ ทุกคนชินเดินทางเดียวกับโลกหมุน โลกหมุนซ้ายไปขวา เป็นธรรมดาธรรมชาติแต่ไหนแต่ไรมา ไม่ว่าใครก็ตามเกิดมาก็พบกับไอ้การเดินทางที่มันจะต้องเดินทางหมุนวน และหมุนวนอยู่ทิศนี้แหละ ทุกอย่าง วัสดุ จักรวาล เรียกว่าดาวทุกดวงหรือเศษอะไรต่ออะไรที่มันอยู่ในวงโคจรของธรรมชาติ มันก็วนอยู่ในทิศที่เรียกว่าทิศเดียวที่เรียกว่าโลกีย์ หมุนรอบวนอยู่อย่างนั้นไปตลอดกาลนานนิรันดร 

มีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นมา กลับทวนกระแสหมุนวนกลับ ย้อนกลับได้ จนกระทั่ง มันหมุนวนอย่างนี้ ของท่านก็หมุนวนกลับมาคนละทิศกัน จนกระทั่งมาสุดที่ อันนี้ก็หมุนไป อันนั้นก็หมุนไปทางนี้ ดูมืออาตมาแล้วก็คงจะดูไม่ค่อยออก แต่ก็คงจะเข้าใจ มันก็หมุนวนจนกระทั่งขาดกันเลย หายขาดออกจากกัน ที่เรียกว่าหลุดพ้น คือเรียกว่า ไม่มีแล้ว หลุดพ้นหนีจาก ดับความวนแบบนั้น 

ทีนี้ความวนแบบใหม่ของพระพุทธเจ้ามันมีที่สูญ มีที่สุด มีที่จบ เรียกว่า กตกรณียะ เป็นพลังงานที่กระทำงานถึงขั้น จบ กต แล้ว เสร็จ ไม่ต้องทำอีก เลิกเลย อันนี้เป็นจุดสูงสุด เดี๋ยวจะได้สาธยายกันต่อในเรื่องนี้อย่างสำมะคัญ 

โคลกาพย์นั้นสำคัญแต่ก็อย่าให้เข้าใจยากเกินไปนัก

เริ่มต้นมีโคลง กวี จาก นักกวีคันหัวใจก็เขียนส่งมาฟังดู 

โคลงกาพย์นั้น สำคัญไฉน

ตัวข้าพลรบไร้ ศัสตรา (พ่อครูไอตัดออกด้วย) 

พยายามจะสู้สังขารพยายามจะสร้างอิทธิบาทพยายามจะสร้างปาฏิหาริย์ พยายามจะสู้เจรจาต่ออายุไขให้ได้จริงๆ ไม่รอดก็รอด ไม่รอดก็ไม่เป็นไร เท่าที่ได้ 

☀️ โคลงกาพย์นั้น สำคัญไฉน

ตัวข้าพลรบไร้ ศัสตรา

องค์คฤธรราชพา(ครึทระราด) กอบกู้ (คฤธร คือ พญาแร้ง)

สัตถุศาสตร์ยุคศา- สนิกใฝ่ อธรรมแฮ

แม่ทัพข้าท่านสู้ เศิกด้วยอหิงสา

ยุคสัทธรรมเสื่อมสิ้น แก่นสูญ

นั่งเสพความใสทูน ภพไว้

ยึดพรตนอกศาสน์พูน พอกอัต-ตภาพเฮย

ต้นธาตุต้นธรรมใช้ หลอกเจ้าสัวเขลา

นารายณ์ภูวนาถเข้า ยรรยง

วิศิษฏ์ด้วยธรรมองค์ สุคตไซร้

โคลงกลอนกาพย์ ธ ทรง จัดแข่ง-ประชันนา

คฤธรราชคือไท้ สมรรถพ้องพฤติเสมือน

โคลงสี่สุภาพแล้ พ่อลิขิต

อิงศาสน์สุดโศภิต ลึกล้ำ

แต่คายกผู้คิด                   จักขับ

หายากบ่คือก้ำ       ฝ่ายผู้มักสอย

รักชาติจงอย่าไคล้       คลั่งเพลง

มิลักขร่วมบรรเลง           จักสู้

ลำนำพจน์สยามเอง ในอดีต ได้ฤา

ปวงปราชญ์ผู้รอบรู้ แต่งด้วยถ้อยผญา

สัทธรรมแท้ลึกซึ้ง คัมภีร์

โคลงกาพย์สุดสุนทรี- ยภาพสร้าง

พุทธศิลป์สื่อวิถี ชาวปราชญ์

ขาร็อคอย่าคิดล้าง ขนบเคื้อคู่สยาม

เสกขเอยโอษฐ์ข้า ขอไข

ศัพท์มคธสื่อสัจจ์ไผ สิฮู้

บ่พ้องพจน์ของไทย เฮาดอก ละอ่อนเอย

จงอย่าเดียดฉันท์ผู้ ชอบใช้ศัพท์แสง

โคลงฉันท์ปวงปราชญ์ใช้ ลิขิตสาสน์

สืบศาสน์สร้างวงศ์วาน หน่อเนื้อ

อีกยอยกผู้หาญ กล้าสละ ชีพเนอ

ไร้เจตน์ประสงค์เอื้อ โสตผู้เสพเสียง

สงครามโคลงกาพย์สร้าง สุขสราญ

พลพรรคเอยจงสาน สืบไว้

ลายลักษณ์วิจิตรขาน ไขจ-รณแล

ชาคริตเถิดผู้ไร้ จิตซึ้งงานศิลป์

อโศกสัมปวังโก 

30 ตุลาคม 2566  

พ่อครูว่า… แปลอย่างยาก มาบ่อยมาก ก็คงหนัก ไม่ต้องมาบ่อยมากก็ได้ถ้ายังยากอย่างนี้มันหนัก มันเมื่อย กว่าจะจบนี่เล่นเอาซะหอบเลย ก็ดีก็เก่ง แต่ที่นี้มันเก่งแล้วแทนที่มันจะง่ายขึ้น ไม่จำเป็นจะต้องใช้รหัสกันแล้วตอนนี้ นี่ก็จะมาใช้แทนรหัสมันก็ดู 

สรุปความหมายแล้วก็คือ ก็ตัวเขาเองแหละเขายังชอบโคลงฉันท์ กาพย์ กลอน ชื่อกวีบทนี้ก็ชื่อโคลงกาพย์นั้นสำคัญไฉน เขาตั้งชื่อบทกวีบทนี้ โคลงกาพย์คือ กาพย์ กลอน กวี นั้นสำคัญไฉน สำคัญอย่างที่คุณอโศก สัมปวังโกเขาเห็นความสำคัญ แล้วเขาก็อยากจะใช้แล้วเขาก็แสดงออก ก็ได้ โคลงฉันท์กาพย์กลอนง่ายกว่านี้ก็ทำได้ ไม่เป็นโคลงฉันท์กาพย์กลอน เป็นกลอนประตูเป็นกาบประตูเป็นกาบกล้วย กลอนก็เป็นกลอนประตู กาพย์ก็เป็นกาบกล้วยก็ได้ อาตมาก็ได้อธิบายมาแล้วว่ามันไม่ใช่ภาษากวี มันไม่ใช่เป็นเชิงที่จะเข้าเรื่องเข้าราวอะไรกับเขานัก ยังอ่อนหัด 

อันนี้มันไม่ใช่อ่อนหัด อันนี้มันแก่หัดเกินไป อ้าววิจัยวิจารณ์ไว้แค่นี้ 

SMS วันที่ 27-29 ตุลาคม 2566

Soft Power ของพ่อครูคือเพลงโลกุตระ (คนโลกเก่า)

_เพ็ชรรัตน์ แรงค์ . น้อมกราบนมัสการพ่อครูด้วยความเคารพค่ะ… ลูกได้รับประโยชน์เสมอๆ เมื่อฟังพ่อครู ฟังเพลงพ่อแต่งก็ได้ประโยชน์อีก ลูกประทับใจเพลง “คนโลกเก่า” ที่ศรีไศล สุชาตวุฒิร้อง เหมือนฟังธรรมเลยค่ะ…..

พ่อครูว่า…อาตมาขอแถมนิดนึง อาตมา มาฟังเพลงคนโลกเก่าที่แต่งไว้ตั้งแต่ 2528 ปีนี้ 2566 ผ่านมา 38 ปีแล้ว เพลงคนโลกเก่านี่อาตมาแต่งตั้งแต่ อ๋อ อาตมามาแปลงเป็นคนโลกเก่าตอนสมัยเป็นพระ เพลงเก่าจริงๆมันชื่อว่าเพลงพลังรัก … แทรกมวลแมกไม้ลอยมานี่แหละ เพลงเดิมแต่งตั้งแต่เป็นฆราวาสมันเป็นเพลงชื่อเพลงพลังรัก มันเป็นเพลงเชิงรักๆใคร่ๆ แต่เนื้อโครงเดิม มาแก้แปลง มาเป็นเพลงอันนี้สุดท้าย ท้ายๆนี้ เดิมเป็นเพลงพลังรัก อาตมามาแต่งเป็นเพลงคนโลกเก่า 

เวอร์ชั่นเดิมคุณพูนศรี เจริญพงษ์  เป็นคนร้องในอัลบั้มชุดขวัญ อาตมาก็ว่าเออ พอ ศรีไศล เข้ามาร้องมันเข้ากันไปด้วยดี ทั้งเสียงทั้งใช้จังหวะ ทั้งสุ้มเสียงใช้คำ ออกจังหวะที่ถูกต้อง ใช้ขยัก ซิงกราเปรชั่นของมัน โอ้โห ได้เนื้อหาได้อารมณ์ดีมากเลย อาตมาก็เพิ่งรู้ว่าเพลงนี้มันเพราะขนาดนี้เชียวหรือเนาะ ตอนศรีไสล ร้อง ขออภัยตอนพูนศรีเขาร้องนั้นสู้ศรีไศลเขาไม่ได้ เพิ่งจะฟังรู้ตอนนี้เอง นี่คนนี้ฟังซาบซึ้งก็เลยลอกเนื้อเพลงคนโลกเก่ามาซะเต็มเพลงเลย 

_สู่แดนธรรม… มีคนบอกว่าอยากจะขอฟังสักครึ่งเพลงครับ 

พ่อครูว่า… โอ้โห โฆษณาจนมีคนอยากจะซื้อสินค้าเลย 

_สู่แดนธรรม… ผมเคยฟังตอนที่คุณกรักตรงเตือนร้องไว้ เพลงอะไร แทรกไปแทรกมา แทรกแมกไม้ แทรกทะเล มาด้วย พอเฉลยมาวรรคที่สองก็ชัด แทรกสื่อโลกีย์นี่เอง หากทาง MCR พร้อมก็เปิดให้ฟังเลย เป็นการพักคอด้วย 

_แทรกมวลแมกไม้ลอยมา แทรกดินแทรกฟ้าลอยไกล แทรกธารทะเลโลมไล้ พลังแทรกซ้อนบ่อนไช แทรกซอนไปทุกที่ ร้อยสื่อพันสารหว่านล้อม แพร่ยวนย้อมไปเร็วรี่ นั่นคือสื่อเชื้อโลกีย์ ย่ำยีบีฑามานุษย์สุดทุกข์ สุดทน ตราบใดไม่ย้อนทวนทาง ตราบใดไม่ล้างใจคน ตราบใดไม่ยอมฝึกฝน ลด โลภ โกรธ หลงส่งตน จนหยุดลามร้อนเร่า ร้อยหมื่นรวยล้านลาภล้น ยอดคนยศใครใดเท่า ปราดเปรื่องเขื่องล้นคนเรา ก็ยังคือคนโฉดเขลา เก่าซ้ำโลกเดิม เพลงพ่อฟังแล้วพาลดกิเลสได้จริง น่าทึ่งสุดๆ กราบขอบพระคุณสูงสุดค่ะ

พ่อครูว่า…เอาละ โปรดติดตามตอนต่อไป ก็มัน อาตมาว่า ยุคนี้เขาก็มีเพลงแบบสมัยของเขาสมัยใหม่ มันก็ไปสมัยใหม่ อาตมาว่า เราก็ทำของเรา ให้มันเป็นเก่าสมัย ใหม่เสมอ ขึ้นมาให้จนได้ อาตมาว่าเราได้อยู่นะ อาตมาว่าได้ ไ้ด้อยู่นะ แต่ก็ไม่ได้มีแต่คนเก่า ไม่ใช่ว่าจะมีคนอายุ 79 มาร้องเท่านั้น ของเราอายุ 19 ก็มี อายุ 19 ก็มาร้องเพลงเราอยู่ นี่ก็มีจะมีไปอีก เดี๋ยวงานคอนเสิร์ตปีหน้า นี่ก็เตรียมงานกันไป  โอ้โห ซักซ้อมสะสมผลงาน นี่แหละเตรียมไว้ทำให้ดี ตรวจสอบทำไปสะสมไป จนไปแสดงเต็มรูปอยู่ในวันคอนเสิร์ตนั่นน่ะ ทุกเดือนทุกเดือน เราก็มีโชว์ไปแต่ละเพลง แต่ละเพลง ไปในตัวด้วย แล้วก็ไปถึงรวมถึงงานคอนเสิร์ตจะมีเพลงของเรา 30 กว่าเพลง ในงานคอนเสิร์ตประมาณ 2 ชั่วโมง 

ตอนนี้ก็ติดตามไปดู จริงๆแล้วอาตมาก็ไม่ได้หมายความว่ามาหลงตัวเอง คลั่งไคล้ตัวเองอะไรก็ไม่ใช่ แต่อาตมาว่าอาตมามองสัจธรรมหยั่งลงไปถึงเนื้อแท้ของสัจธรรม ว่าที่อาตมาทำอยู่นี่เป็นเนื้อแท้ เป็นสาระสัจจะ ที่เข้าไปสู่โลกุตรธรรมหรือธรรมะอันมนุษย์พึงเป็น พึงได้ อย่างแท้จริง ไม่ใช่ว่ามาทำเล่นหรือมาทำระเริงไปกับโลกเขา แล้วก็หลงไปสนุกสนานเพลิดเพลินไปตามยุคตามสมัยอะไรไปไม่ใช่ อาจจะทวน ไม่ใช่อาจหรอกจริงๆด้วยทวน ทวนย้อนทวนสวนกระแสสมัยใหม่เขา แต่เราก็ไม่ถึงขนาดเรียกว่าหักโค่นกันรบราฆ่าฟันตีรันฟันแทงกันอย่างดื้อๆ นี่แหละคือศิลปะเป็นมงคลอันอุดม เป็นศิลปะอันแท้จริง ยุคนี้เขาใช้ศัพท์คำว่า Soft Power นี่แหละเนื้อแท้ของ soft Power เนื้อแท้สัจธรรมของซอฟพาวเวอร์ Big word เอาไว้หน่อยแค่นี้ ที่จริงไม่ใช่ Big word หรอกแต่เป็น great word 

วิบากกรรมอะไรทำให้ต้องไปเกิดในที่ๆมีสงคราม 

_จรรยพร ชมสวรรค์ . น้อมกราบคารวะพ่อครู ด้วยความเคารพอย่างสูง ลูกขอความเมตตา ช่วยตอบลูกด้วย วิบากกรรมอะไรที่ทำให้คนเราต้องไปเกิดในที่ๆ มีสงครามคะ สาธุเจ้าค่ะ

พ่อครูว่า…เล่นถาม อจินไตยเลยนะ วิบากกรรมอะไร ที่ทำให้เราต้องไปเกิดที่มีสงคราม

คำว่าสงครามคือรบราฆ่าฟันกัน คุณจรรยพร คงหมายถึงสงครามที่มันรบราฆ่าฟันกันอย่างหยาบๆ เอาระเบิดเอาอาวุธยุทธภัณฑ์ทำลายฆ่ากัน ตายกันเป็น ร่างกายตายกันนี่แหละ อิโหน่อีเหน่อะไรก็แล้วแต่ ประชาชนคนสามัญไม่ได้ไปหลงแย่งอำนาจแย่งลาภยศอะไร ไม่เป็นตัวตั้งตัวตีอะไร ก็พลอยตกเป็นเหยื่อสงครามตายเป็นเบือกันอย่างที่มันเป็นอยู่อย่างที่เห็น 

มันเป็นธรรมชาติของ มิลักขชน สงครามที่เขายังทำกันอยู่ ก็พูดตรงๆไม่ว่าจะเป็นสงครามขณะนี้ที่ประเทศไหนกับประเทศไหนที่เขารบราฆ่าฟันกันอยู่นี่ ด้วยการใช้อาวุธยุทธภัณฑ์ ที่ฆ่ากันให้ตาย มันเป็น พฤติกรรมของ มิลักขชน เป็นพฤติกรรมของคนเถื่อน ไม่ใช่คนเจริญ 

คุณจะสร้างอาวุธยุทธภัณฑ์ขึ้นมา ให้เก่งกาจรุนแรง มีประสิทธิภาพในการฆ่า มีความเลวร้ายร้ายกาจขนาดไหน เก่งชิบหาย เก่งทำลายล้าง ไม่ได้มาล้างกิเลสนะ ล้างชีวิตมนุษย์ ล้างอะไรก็แล้วแต่ วัตถุสิ่งของอะไรต่ออะไร ชิบหายวายป่วงไปหมดเลย 

ที่พูดนี้ไม่เห็นยากอะไรง่าย คนไม่ต้องฉลาดมากก็ฟังแล้วเข้าใจ ว่าพฤติกรรมอย่างนี้มันไม่ใช่พฤติกรรมของคนเจริญ มันเป็นพฤติกรรมของคนยังป่าเถื่อนอยู่จริงๆ แต่เขาก็ทำกัน เพราะเขายังเป็นคนเถื่อนที่แท้จริง หลงกันว่าเจริญ โดยเฉพาะตัวการที่เป็นผู้ส่งเสริมยุยง เป็นแก่น ใช้ทั้งอำนาจ ใช้ทั้งทรัพย์ศฤงคาร ใช้ทั้งสิ่งที่เป็นองค์ประกอบต่างๆ ที่จะก่อเกิดเอาชนะคะคานในการชนะแบบคนเถื่อน เอาชนะแบบคนยังไม่เจริญ แปลเป็นไทยชัดๆว่า เอาชนะกันอย่างคนโง่ดักดาน คนอยู่ในมหานรกจกเปรต มันเป็นสงครามของอสูร ผู้ชนะคืออสูร อสูรกาย 

นี่คือคำอธิบายที่อาตมาสามารถอธิบายได้ สุภาพที่สุดแล้ว สุภาพที่สุดแล้ว แรงแล้วนะ  ชัดเจนแล้ว ห้ามไม่ได้หรอก สัจจะเขาเป็นเช่นนั้น เขาเป็นคนอยู่ในฐานะนั้น อยู่ในภูมิขั้นอย่างนั้น ภูมิอสุรกาย ภูมิ มิลักขชน เพราะฉะนั้นเราเป็นชาวพุทธลูกศิษย์พระพุทธเจ้าต้องเห็นให้ดีๆ อย่าเอาส่วนเกี่ยวข้องเข้าไปร่วม เข้าไปเกิดการร่วมกับพฤติกรรม หรือกิจการ กิจกรรม ของคนเถื่อนเช่นนั้นเลย 

ไม่ใช่เรากลัว แต่เราไม่ยินดีที่จะไปประพฤติเช่นนั้นแล้ว เรารู้แล้วว่า ความประพฤติเช่นนั้น การกระทำเช่นนั้น ไม่ใช่คุณสมบัติเลย เป็นโทษสมบัติ ไม่ใช่ฉลาดสมบัติ เป็นโง่สมบัติ อย่างบริบูรณ์ 

เพราะฉะนั้นก็ถ้าเผื่อว่า ไม่ไป เข้าไปอยู่ในแวดวงนั้นเลย รักษาตัวตนให้ตัวเราอย่าเข้าไป ยุ่งเกี่ยว เป็นกลาง อยู่กันอย่างที่เราก็มีกำลัง มีแรงงาน มีความรู้ ความสามารถที่จะสร้างสิ่งที่จะช่วยเหลือพวกคุณได้ ไม่ใช่ไปช่วยทำลาย อย่างที่คุณทำส่งเสริมกันอย่างที่ทำกัน แล้วก็ฆ่าแกงกันเขาจะตาย จะชิบหายวายป่วง กูเป็นผู้ชนะก็ใช้ได้อะไรอย่างนี้ซึ่งมันคิดตื้นมากเลย 

เพราะฉะนั้นอันนี้ต้องระมัดระวังให้ดีเลย ผู้ที่บริหาร โดยเฉพาะประเทศไทย ยุคนี้เป็นยุคที่ต้องใช้ผู้บริหาร ผู้นำที่มีภูมิธรรม ศัพท์ง่ายๆก็คือ ที่เฉลียวฉลาดอย่างลึกซึ้ง เฉลียวฉลาดอย่างสมควร ตอนนี้ก็กำลังจะผลักดันเอาอะไรต่ออะไรเข้ามา มาเป็นผู้นำ มาเป็นผู้บริหาร อาตมาไม่ได้ไปดูถูก ไม่ได้ไปดูแคลน แต่ว่า มันจะเป็นไปได้หรือ ไม่อยากพูดให้มันลึก ย้ำลงไปมากมาย เป็นการข่ม แต่คิดว่าพูดแค่นี้ผู้ที่มีปฏิภาณปัญญา ก็คงจะพอเข้าใจแล้วว่าอาตมาหมายอะไร หมายถึงใคร หมายถึงกำลังช่วยกันทำอะไร ก็คงจะเข้าใจ อย่าเลย อย่าดันทุรังเลย ไม่ควรดัน ดันสุรังก็ไม่ควรทำให้ยิ่งดันทุรังทำอยู่อย่า อาตมาว่านะ นี่เป็นความเห็นส่วนตัวอาตมาเห็นอย่างนี้ ว่า มันไม่ดีไม่ควร มันไม่เหมาะ ไม่สมเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ดูถูกขออภัยอาตมาว่าเป็นไปไม่ได้ 

ขณะนี้เมืองไทยกำลังตกอยู่ในภาวะธรรมา ธรรมะสงคราม สงครามธรรมะกับอธรรม ซึ่งมันกำลังล่อแหลมอยู่ใน..อื้อหือ! ถ้าเป็นการชกมวย ถ้าสากลเขาจะชก 12 ยกนะ ถ้ามวยไทยก็จะชก 5 ยก ขณะนี้ก็อยู่ที่ยกที่ 5 ของมวยไทย อยู่ที่ยก 12 ของมวยสากลแล้ว 

แล้วมันเห็น ถ้ากรรมการตาดี เห็นชนะแล้ว เห็นชัดแล้ว ว่าคุณจะจับมือใครแพ้ รู้คนแพ้ชัดๆแล้ว ควรจะจับยกมือคนแพ้ได้แล้ว จะเรียกว่าน็อคเอาท์หรือจะเรียกว่าอะไรก็แล้วแต่ นับคะแนนก็ตามใจเถอะ มันชนะ มันแพ้เห็นชัดๆอยู่แล้ว ให้ประเทศไทยเถอะชนะ อย่าให้อสูรเหล่านั้นมาชนะเลย มันน่าสงสารไปถึงวงการของ ยุติธรรมทุกวันนี้ มันน่าสงสารไปถึงขั้นนั้น สถาบัน 

สถาบัน 3 สถาบันหลักของประเทศไทย เราจะพึ่งสถาบันใดก็ไม่ได้เชียวหรือ อ้าวพอแค่นี้ดีกว่า พูดไปแล้วมันจะลึกมากเกินกว่านี้เกินไป แต่ก็คงจะชัดเจนแล้วว่าอาตมาหมายถึงอะไรเท่าไหร่ อาตมาก็แสดงสิทธิมนุษยชนตามที่อาตมาเป็นประชาชนคนไทยคนหนึ่ง ที่มีสิทธิ์ที่จะแสดงความเห็นของตน แต่ก็ไม่มีอำนาจที่จะไปละลาบละล้วงอะไรต่ออะไรได้ เป็นการแสดงออกของคนคนหนึ่งเท่านั้นเอง ก็ขอแสดงไว้เท่านี้ก็แล้วกัน 

ที่นี้คุณคนนี้ถามว่าวิบากกรรมอะไรที่ไปเกิดในที่สงคราม เขาต้องการถามง่ายๆว่าทำไมถึงต้องไปตกอยู่ในประเทศที่มีสงครามกันอย่างหยาบๆ เช่น ไปตกอยู่ในประเทศที่กำลังนำลำเลียงคนไทยกลับเข้ามาจากประเทศที่มีสงคราม ตายฟรีไปตั้งเท่าไหร่แล้ว เอาศพกลับมา 

ถามว่าเขามีวิบากอะไร อาตมาตอบไม่ได้หรอกว่ามีวิบากอะไร ก็ตอบได้อย่างง่ายๆว่า เขาก็มีอกุศลวิบากของเขา นี่ตอบกำปั้นทุบดิน เป็นวิบากที่เป็นวิบากบาปหรือเป็นวิบากอกุศลที่เขาได้สั่งสมมาเขาก็ต้องเกิดไปทำอย่างนั้น 

แม้ที่สุดคนที่เห็นแก่เงินก็มีเห็นไหมคนไทยแสดงออก เขาจะกลับไปอีก เขาจะกลับไปนั่นแหละ ทั้งๆที่มันสงครามกันอยู่เขาจะกลับไปอีกเพราะเห็นแก่เงินจนมากกว่าชีวิต มันก็เป็นธรรมชาติของกิเลสของคน รักเงินมากกว่ารักชีวิต เขาจะอ้างว่าเขาต้องการไปหาเงินมาเพื่อเลี้ยงครอบครัว เพื่อจะช่วยเหลือครอบครัวก็เป็นกุศลนะฟังดูก็เป็นกุศล แต่ลึกๆจริงๆแล้ว ครอบครัวเขาต้องการให้คุณไปตายหรือเพื่อจะได้เงินมาช่วยเขา เขาต้องการชีวิตคุณมากกว่าเขาต้องการเงินหรือ ลึกๆของเขา และครอบครัว เห็นไหมนี่มันซับซ้อนอย่างนี้ความซับซ้อนต่างๆ 

อาตมาให้ระวังคนไทยสำนึกกันเถอะบ้านเมืองไทยเราพยายามทำงานในนี้แล้วศึกษาธรรมะ อย่าไปหลงเงินหลงทองอะไรมากนัก ที่พึ่งเงินทองไม่ใช่ที่พึ่งอันเกษมอะไร เงินทองไม่ใช่ที่พึ่งอันเกษมขอยืนยัน ไม่มีพระพุทธเจ้าองค์ไหนบอกหรอกว่าเงินทองเป็นที่พึ่งอันเกษมไม่มีมาศึกษาให้ดีๆพึ่งกรรมพึ่งวิบากที่ดี ที่เป็นที่พึ่งที่ดีอันเกษม โดยเฉพาะกรรมวิบากที่เป็นโลกุตรธรรม อ้าวจบอันนี้ไว้แค่นี้ก่อน 

เพราะฉะนั้นตอบก็ตอบไม่หวาดไม่ไหวหรอกเป็นวิบากอะไรก็ตอบกำปั้นทุบดิน เป็นอกุศลวิบากที่เขาสร้าง 

ผู้ยอมแพ้ได้คือคนสร้างความสงบสุขในมหาจักรวาล 

_มดแดง สวนสะแกกรัง . พ่อครูผู้เป็นอรหัตผล ธรรมโลกุตระเหนือโลกีย์ธรรมทั้งมวลฯ ผู้เป็นต้นแบบของการยอมฯ แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมารฯ ให้เหตุแห่งวิกฤติจบ “ให้ปัญหาในวิกฤติยุติด้วยการยอม” ด้วยสัจธรรม พ่อครูที่สุดของการแพ้ คือหมดอัตตา คนที่ฉลาดเพราะยอมแพ้เป็นฯ สาธุ🙏💛🙇💜

พ่อครูว่า…ยอมแบบที่คนก็ถือว่าเอาชนะนะ นี่คือยอมคือแพ้นี่แหละคือต้นตอให้เกิดความสงบ คนชนะเขาจะรุกรานอีกเท่าไหร่เท่าไหร่คนก็จะเห็น ผู้ที่แพ้แล้วจะถูกคนชนะรุกรานข่มเบ่งอะไรอีก สายตามนุษย์โลกสามัญสำนึกก็จะเห็นแล้วว่า อะไรกันคนเขายอมคนเขาแพ้ เขาก็ไม่สู้อีกแล้ว คุณก็ยังไปข่มไปรุกรานไปทำร้ายทำลายเขาอีก มันก็ดูได้เห็นได้ว่าคนๆนี้จะดีหรือจะเลว ใช่ไหม 

เพราะฉะนั้นจบที่สวยที่สุดก็คือการยอม เพราะฉะนั้นธรรมะที่ลึกซึ้งที่สุดในคนที่ยอมให้เขาตราหน้าว่าเป็นผู้แพ้ ไม่ต้องไปพูดถึงคำว่าผิดหรือถูก แต่เป็นผู้แพ้ แน่นอนถ้าเป็นผู้ผิดแล้วแพ้ก็ไม่มีปัญหาอะไร แม้เป็นผู้ถูกก็เป็นผู้แพ้ได้ คนนี้ต่างหากเป็นคนที่สร้างความสงบในมหาจักรวาล เป็นผู้ที่สร้างความสงบในมหาจักรวาล 

เพราะฉะนั้นคนไม่ถึงความจริง ไม่มีความจริงถึงขั้นอย่างนี้จริงๆเลยนะ จะไม่ทำความยอมแบบนี้ ไม่ทำความยอมเป็นผู้แพ้ แม้จะถูกก็ยอมเป็นผู้แพ้ได้ ขออภัยต้องยกตัวอย่าง เช่น อาตมา พาพวกเรายอมแพ้ทั้งๆที่เราถูก เราไม่ได้ผิดเลยขอยืนยัน เขาจะหาว่าผิดอย่างโน้นอย่างนี้แย้งมา เขาแย้งได้ เขาก็มีปมมีมุมมีแง่ที่จะแย้ง ก็เป็นอันสรุปแล้วมันมีผลอะไร ผลสงบไง หยุดแล้ว เราหยุดแล้วแต่เธอสิยังไม่หยุด ก็ชัดอีก เราหยุดแล้วแต่คุณยังจะมากระหน่ำย่ำยียังไม่หยุดอีก อะไรกันนักกันหนา แพ้แล้วนะ หยุดแล้วนะ ควรจะหยุดรุกรานกันได้แล้ว ยิ่งแพ้ยิ่งจะย่ามใจ ยิ่งเบ่งอำนาจ ยิ่งอะไรต่ออะไร ใครเขาก็เห็นแล้วอะไร ต่ออะไรว่าคุณควรจะเป็นคนเช่นนั้น 

เพราะฉะนั้นสิ่งจริงสิ่งที่เป็นสัจธรรมที่ควรหรือไม่ควร ในสังคมมนุษยชาติก็จะมีความรู้แบบที่อาตมาอธิบายไปคร่าวๆ แล้วก็มีเหตุการณ์ของสังคมเหตุการณ์ของพฤติกรรมมนุษย์อย่างที่เป็นอยู่ให้เราศึกษา 

เพราะฉะนั้นการยอมด้วยการทำให้ปัญหามันยุติลงไปได้ก็คือผู้ที่ไม่มีตัวตน ยอมแล้วก็แพ้ไม่มีตัวตน โดยสัจธรรมมันเป็นอย่างนั้นไม่มีตัวตน ก็สวยที่สุด เสร็จแล้วคุณมดแดงบอกว่า สัจธรรมที่แพ้ที่สุดก็คือหมดอัตตาคุณเข้าใจถูกแล้ว สุดท้ายยอมที่สุดคือผู้หมดอัตตา คนที่ฉลาดคือคนที่ยอมแพ้เป็น ถูกต้องยอมแพ้เป็น ยอมแพ้ได้ เป็นอันจบ 

_สู่แดนธรรม… ผมมองว่า  พ่อท่านคือผู้มีอำนาจในการยุติสงครามคือยอมแพ้สำเร็จคือไม่ให้เกิดสงครามต่อ 

พ่อครูว่า… ใช่ อาตมาทำแล้วอาตมาก็พาพวกเราทำแล้วอาตมาก็ไปบังคับใครให้มาทำตามไม่ได้ คุณจะมาทำตาม คุณก็มาด้วยอิสรเสรีภาพ มาเห็นดีเห็นด้วยทำตามอาตมา ก็อันเดียวกันเท่านั้นเอง อันเดียวกันแล้วก็รวมตัวกันเป็นพวกเดียวกัน 

แต่ที่จริงเราไม่ได้มาหาพวก แต่สิ่งนี้มาเป็นสิ่งเดียวกันโดยสัจจะของมันเอง มาเป็นสิ่งเดียวกันโดยสัจจะของมันเองอย่างนี้เท่านั้น นี่คือสัจจะที่เราก็จะยืนยัน จะพิสูจน์ความจริงอันนี้กันไปเรื่อยๆนะ 

ความไม่ลึกลับของพระอรหันต์เป็นเช่นไร 

_ซึ้งซื่อ วิเชียร . ขอกราบนมัสการพ่อท่านด้วยสุดเศียรสุดเกล้าครับ ขอกล่าวถึงองค์พระอรหันต์ที่ว่า องค์พระอรหันต์มีความไม่ลึกลับแล้ว อยากขอให้พ่อท่านอธิบายว่าความไม่ลึกลับมีความหมายว่าอย่างไร และมีอะไรบ้าง ขอกราบขอบพระคุณพ่อท่านด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่งครับ

พ่อครูว่า…ก็ง่ายๆมันไม่ลึกลับก็หมายความว่ามันแจ้งจางปาง มันเปิดเผยเต็มที่ มันไม่ลึกมันไม่ลับอะไรเลย มันเปิดเผย มันโป๊สนิท มันเปิดเผยกระจะกระจ่าง ไม่มีอะไรปิด อะไรบัง มันไม่มีอะไรพลางมันไม่มีอะไรหลบ มันไม่มีอะไรเลี่ยง มันก็ชัดๆง่ายๆอย่างนั้น 

เพราะฉะนั้นยิ่งหลบมันก็ยิ่งลึก มันยิ่งเลี่ยง มันก็ยิ่งลับ ยิ่งลับก็ยิ่งหลง ยิ่งหลงก็ยิ่งลับ ยิ่งลับก็ยิ่งหลง จะไปทำทำไม เปิดเผยเลย เพราะฉะนั้นคนที่เปิดเผยความจริงอย่างกล้าหาญเปิดเผยความจริงอย่างเต็มใจ เปิดเผยความจริงอย่างภาคภูมิ เพราะมันเป็นความสะอาดมันเป็นความซื่อสัตย์ มันเป็นความบริสุทธิ์ มันเป็นความเป็นประโยชน์ มันเป็นความดีที่ดีอย่างไม่มีที่ติไปเรื่อยๆ แล้วมันจะไปบังอยู่ทำไม ไปปิดทำไม ไปซ่อนเอาไว้ ที่ซ่อนอยู่ ที่บังอยู่เพราะ 1.มีเล่ห์ 2. มีโง่ โง่เพราะมันลึกมันไม่รู้ 2 มันมีเล่ห์มันก็เลยทำลับๆล่อๆ ไว้มันก็เท่านั้นเอง นี่ใช้ภาษาไทยสื่อสภาวะให้ฟัง 

สรุปแล้วที่คุณถามว่าความไม่ลึกลับนี่ อรหันต์ไม่มีความลึกลับ พระอรหันต์คือสิ่งที่สมบูรณ์แบบและเปิดเผยได้หมด ไม่มีอะไรที่จะต้องปิดบังอำพรางอะไร เพราะฉะนั้นสิ่งที่มันยังอำพรางที่ปิดบัง ส่วนใหญ่จริงๆ มันคือสิ่งไม่ดี ถ้าสิ่งที่ดีจริงแล้วจะไปปิดไปบังไปอำพรางทำไม เหมือนอย่างอาตมาเปิดเผยจนกระทั่งหาว่า มันไม่ตรงกับของที่เขาเป็น เขามี มันขัดแย้ง เขาก็เลยหาว่าเป็นคนที่ไม่มีมารยาทบ้าง ไม่รู้จักยักไว้ อย่าเพิ่งไปเปิดหมดหรืออะไร 

อาตมาว่า โอ้โหมันคนละความเข้าใจ อาตมากลับเข้าใจว่ามันจะไปปิดไปบังไปหลบไปเลี่ยงไปลับไปลึกเอาไว้ทำไม เอามาให้ตื้น พระพุทธเจ้าก็สอนให้หงายของที่คว่ำ ชักของลึกให้ตื้น ทำความมืดให้มันสว่างอย่างนี้ต่างหากเล่า ลูกพระพุทธเจ้า จะไปทำตรงข้ามกับลูกพระพุทธเจ้าทำไม ทำตรงกันข้ามกับพระพุทธเจ้ามันก็ผิดไปหมด คุณซึ้งซื่อ ก็คงพอเข้าใจแล้วไม่ต้องไปคิดมากคิดลึกอะไรเกินมันก็ง่ายๆไม่ลับไม่ลึกอะไรนั่นแหละ คือสมบูรณ์แบบเปิดเผย 

คุณลักษณะผู้เจริญไม่มีวันตกต่ำ 12 ประการ

_ใบฟ้า ธรรมะธารา นาวาบุญนิยม .กราบนมัสการพ่อครูด้วยสุดเศียรเกล้าฯค่ะ กราบขอพิจารณาตามสมควรค่ะ “คุณลักษณะผู้เจริญไม่มีวันตกต่ำ” ๑๒ ประการ  สืบเนื่องจาก ท่านสมณะฟ้าไท สมชาติโก ได้กรุณานำหัวข้อธรรมนี้ กล่าวนำ ในรายการพุทธศาสนาตามภูมิ เมื่อวันศุกร์ที่ 27 ตุลาคม 2566 ลูกคนนี้ รู้สึกปิติยินดีเป็นอย่างมากค่ะ เพราะเป็นหัวข้อธรรม ที่ปรากฏในหนังสือเล่มน้อย “สรรค่า สร้างคน” 

อันทรงคุณค่าในการฟื้นฟู และกอบกู้สังคม และวิถีชีวิตที่สัมมาทิฏฐิ ของพุทธบริษัท 4 ในยุคหลังกึ่งพุทธกาล ที่พ่อครู สมณะโพธิรักษ์ ผู้เป็น “สยังอภิญญา” เป็น “ไก่ตัวพี่” เป็น “พระธรรมิกราช”ได้บัญญัติไว้ กราบขอโอกาส หยิบยกมานำเสนออีกครั้ง พร้อมกับการขยาย ตามภูมิปัญญาที่มีอยู่เป็นรายข้อ ดังต่อไปนี้ค่ะ

1.”ไม่กลบเกลื่อนเมื่อถูกว่ากล่าวตักเตือน” : (ขยาย) ไม่มีลักษณะ ของคนว่ายากสอนยาก

2.”นิ่งฟังอย่างเปิดใจ เมื่อถูกติเตียน” : มีปรโตโฆษะ เป็นถ้วยชาที่ว่างเปล่า

3.”ไม่เพ่งโทษผู้ว่ากล่าวติเตียนสั่งสอน” : ไม่เป็นคนพาล จิตใจกว้างขวาง

4.”เอื้อเฟื้อต่อคำสอน และผู้สอน” : มีคารวธรรม อ่อนน้อม 

5.”เคารพคำสอนและผู้สอน” : มี คารโว

6.”อ่อนน้อมถ่อมตนอย่างดียิ่ง” : มี นิวาโต

7.”มีความปิติยินดีต่อคำสอน ต่อคำติเตียนที่ถูกต้อง ดีงาม” : มีปัญญาแยกแยะ มุทุ 

พ่อครูว่า… มุทุ เป็นคลังแห่งความเจริญของจิต แต่ท่านแปล มุทุ ว่า อ่อน คือไม่ขัดแย้งอะไรเลย แต่หมายความว่าจิตที่จะมาเก็บในคลังคือจิตที่วิเศษ ที่ประเสริฐผ่านขั้นตอน ปริสุทธา ปริโยทาตา มุทุ กัมมัญญา ปภัสสรา 5 ขั้นตอนนี้ได้ผ่านมาเป็นความบริสุทธิ์และบริสุทธิ์ขึ้นอีก จนกระทั่งบริสุทธิ์ที่สุดแล้วมาสั่งสม แล้วถึงเอาไปใช้ทำ กัมมัญญา ทำการงานก็เป็นการงานที่เอาไปใช้อย่างดี ใช้การงานแล้วไปถึงขั้นที่จะไปสังขาร ไปปรุงแต่ง ไปทำงานสู้รบปะทะ สัมผัสเผชิญกับอะไรๆก็แล้วแต่ ก็ไม่มีบุบ ไม่มีสลายไม่มีแตกไม่มีเปื้อน ไม่มีอะไรหม่น  ไม่มีอะไรหมอง ยังกลายเป็นจิตที่ ปริสุทธาปริโยทาตา เหมือนเดิมประภัสสรประภัสรา ยังสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่ตามเดิม นี่คือความหมายอันวิเศษ อันประเสริฐสูงสุดของจิตเจตสิกของผู้ที่บรรลุ แล้วก็มีความรู้ความสามารถถึงขั้นอย่างนั้น 

8.”ไม่ดื้อรั้น”: สุโปสะ

9.”ไม่ยินดีในการขัดคอ” : มีปรโตโฆษะ  มีมารยาททางสังคม 

พ่อครูว่า… มีปฏิภาณปัญญา มีปฎิภาณไหวพริบที่ลึกซึ้งด้วย รู้จักรับ รู้จักปฏิเสธอยู่ในที ไม่แสดงออก ไม่ขัดคอ รับฟังความเห็นต่าง

10.”มีปกติรับฟังความเห็นต่างอย่างดีเยี่ยม” : มีปัญญา ใจกว้าง ใฝ่รู้ มีหัวใจประชาธิปไตยโลกุตระ 

พ่อครูว่า… มันก็เป็นธรรมชาติความเห็นต่างไม่ขัดคอแล้วเราก็รับรู้ ความเห็นของคุณเป็นอย่างนั้นความเห็นของคุณกับความเห็นของเราเป็นคนละอย่าง เราก็ได้รับรู้ของคุณอย่างนี้อย่างนี้ไปอย่างนี้เชียวหรือ เราก็ยิ่งรู้ของคุณ ก็ยิ่งรับฟังความเห็นต่างได้อย่างดีเยี่ยม มันยิ่งต่างกันไปมากเท่าไหร่เท่าไหร่มันก็ยิ่งจะรู้ว่าอ๋อคุณเป็นเช่นนี้ก็ยิ่งดี เราไม่ได้ขาดทุนอะไร มีปัญญา ใจกว้าง ใฝ่รู้ 

11.”เป็นผู้มีความอดทน” : มีขันติ มากด้วยกำลัง 

12.”อุตสาหะบากบั่นพากเพียร” : มีวิริยารัมภะ เป็นคุณสมบัติ ที่เลิศยอดของความสำเร็จในที่สุด

กราบขอพ่อครู ได้กรุณา แก้ไขเพิ่มเติม ให้เกิดสัมมาทิฏฐิ ที่บริบูรณ์ค่ะ 

พ่อครูว่า…ทำไปแล้ว อาตมาพูดไปไม่ได้เขียนไปเติมรายละเอียดเอา  

กรรมพันธุ์กับสรีรพันธุ์ กรรมวิบากกับการพลัดพราก

_พอใจเพ็ญ . น้อมกราบนมัสการเจ้าค่ะ ดิฉันได้รู้จัก และเข้ามาเรียนรู้ชาวอโศกมาเกือบ 15 ปี ถึงวันนี้ ยังปฏิบัติได้ยากเรื่องความผูกพันกับบุคคล และยังหวาดหวั่นกับการพลัดพรากค่ะ กราบเรียนถามถึงการฝึก เพื่อคลายทุกข์ในเรื่องนี้ค่ะ กราบขอบพระคุณค่ะ

พ่อครูว่า…ประเด็นก็คือ ยังรู้สึกว่าตัวเองยังหนักในเรื่องความผูกพัน อยู่กับอโศกก็ปล่อยให้เกิดภูมิปัญญารู้จักการปล่อยวาง ซึ่งเป็นความตรงกันข้ามกับความผูกพัน ที่นี้ของคุณพอใจเพ็ญผูกพันกับบุคคล หวาดหวั่นกับการพลัดพราก เมื่อผูกพันกับบุคคลก็หวาดหวั่นกับการพลัดพรากจากบุคคล ยังหมายถึงบุคคลเท่านั้น 

ก็ลองขยายความหมายหรือว่าความเป็นอย่างที่ควร ความควรควรจะเป็นอย่างไร 

คนเราเกิดมาอาศัยกัน อาศัยกันแม้แต่เริ่มอาศัยกันอย่างเป็นสายเลือด พ่อแม่ลูกกันปู่ย่าตายายเป็นสายเลือด ก็เป็นอย่างหนึ่ง วิบากกรรมในเรื่องของสายเลือดก็เป็นจริง จะเกิดมาเป็นสายเลือดเดียวกัน เป็นพ่อ แม่ ลูก ปู่ ย่า ตาทวด อะไรกันมันก็เป็นจริงอย่างหนึ่ง 

ผูกพันกับบุคคลที่ไม่ใช่สายเลือด แต่เป็นเรื่องของจิตวิญญาณ เพราะฉะนั้นผู้ที่ยังติดพัน หรือยังติดยึดผูกพันอยู่กับตัวตนบุคคลเลย จนกระทั่งแม้กระทั่งสายเลือด เท่ๆหน่อยก็คือติดต่อกันทาง DNA ทางยีนส์ เป็นต้น เชื่อมต่อทางสรีระ ถ่ายทอดทางสรีระ เป็นพี่เป็นน้อง เป็นญาติกันทางสายเลือด ญาติกันทางสรีระ ทางสรีรกรรม ไม่ใช่พันธุกรรมนะ 

อาตมาเคยขยายความค้านแย้งอันนี้ สรีระพันธุ์ มันเป็นการผูกต่อเชื่อมโยงกันทางสรีระ ทาง DNA ทางวัตถุ ทางรูปธรรม 

แต่ทางนามธรรมนั้น เป็นพันธุ์ที่มันเกิดจากทางกรรม เป็นกรรมพันธุ์ เพราะฉะนั้นกรรมพันธุ์นี่มันผูกพันทางกรรม มันไม่ใช่ผูกทางสรีระ แต่คนไปหมายเอาว่าไปหมายเอาผูกพันกันหรือว่ากรรมที่เป็นวิบากแก่กันและกันถ่ายทอดอะไรกัน แต่ในทางของสรีระ 

สรีระมันก็หมายถึงดินน้ำไฟลม หน้าตา สีสัน ผิวพรรณ รูปร่างอะไรก็แล้วแต่มันคล้ายกัน มันก็เรื่องของสรีระ คนผิวดำถ่ายทอดออกมาเป็นคนผิวดำ คนรูปร่างใหญ่ รูปร่างสูง ลูกเต้าถ่ายทอดกันมาก็รูปร่างใหญ่สูง คนที่เป็นคนเตี้ยคนเล็กถ่ายทอดออกมาก็เป็นคนเตี้ยคนเล็กมันก็เป็นสรีระเท่านั้น 

ส่วนด้านจิตวิญญาณนั้น ไม่มีกรรมพันธุ์ทางจิตวิญญาณที่จะไปถ่ายทอดกันได้ กรรมพันธุ์ กรรมเป็นการกระทำ พันธุ์ของใครก็เผ่าพันธุ์ของกรรมของตัวเอง ไม่ขึ้นกับพ่อแม่ ไม่ขึ้นกับปู่ย่าตาทวด ไม่ขึ้นอยู่กับถ่ายทอดกรรมพันธุ์ มันถ่ายทอดพันธุ์ของเรา กรรมของเราพันธุ์ของเราเท่านั้น อันนี้ลึกซึ้งมากคนจะไม่เข้าใจง่ายๆ ลึกซึ้งมากที่คุณจะเข้าใจได้ง่าย มันยากที่จะเข้าใจ กรรมพันธุ์ 

กรรมเป็นของของตนๆ เป็นทายาทของกรรม มรดกกรรมของตนทั้งนั้น คุณจะไปแบ่งมรดกกรรมให้คนนั้นคนนี้ไม่ได้ เช่น อาตมาก็ขยายความไม่รู้กี่ทีแล้ว คุณไปตีหัวเขาโป้ง บาป สมมุติตีราคาว่า 1 โป้งไปตีเขานี่ร้อยหน่วย เสร็จแล้วคุณก็บอกว่าแบ่งเอาบาปได้มา 100 คุณเอาไปสัก 50 คุณเอาไปสัก 80 เราเอาไว้แค่ 20 ได้ไหม ไม่ได้ กรรมวิบากแบ่งกันได้ยังไง เขาไม่ได้กระทำ แต่คุณจะไปให้เขารับวิบากกรรมที่เขาไม่ได้กระทำไปจากคุณ นี่มันก็ชัดๆง่ายๆอย่างนี้ 

เพราะฉะนั้นกรรม คุณทำทางกายกรรมคนอื่นเขาไม่ได้ทำด้วยคุณไปแบ่งให้ใครไม่ได้ วจีกรรมก็ตามคุณเป็นคนทำจะเป็นกุศลหรืออกุศลก็ตาม คุณทำแล้วแล้วคุณจะไปแบ่งให้คนอื่นแบ่งได้ยังไง 

แม้แต่คุณคิดของคุณ ยิ่งคุณคิดของคุณมันก็ยิ่งเป็นของคุณ คนอื่นเขาไม่รู้ด้วยซ้ำไป วจีกรรมคนอื่นยังพอได้ยินด้วย กายกรรมคนอื่นพอเห็นด้วย แต่ความคิดคนอื่นไม่ได้รู้กับคุณด้วย ใครจะไปแบ่งไปรับไปอะไรกับคุณได้ อย่างนี้เป็นต้น 

มันก็จะลึกซึ้ง อธิบายไปก็จะลึกซึ้งไปอีก สรุปตรงที่ประเด็นว่าจะทำอย่างไร จะคลายความผูกพัน อาตมาอธิบายขยายความลึกซึ้งของกรรมให้เห็นว่า ทุกคนเป็นทายาทของกรรม เพราะฉะนั้นของใครก็ของใคร 

คุณห่วงหมายความว่า คุณจะช่วยเขา คุณก็ช่วยได้แค่ผิวๆเผินๆภายนอก ช่วยได้แต่ภายนอก ถ้าลึกเข้าไปถึงภายในแล้ว กรรมใครวิบากใคร ก็เป็นของของตน อันนั้น 

เพราะฉะนั้นคนใดก็แล้วแต่ แม้แต่จะมาเกิดร่วมสายเลือดกับเรา กรรมก็เป็นของ ของพ่อของแม่ ของพ่อก็เป็นของพ่อ ของแม่ก็เป็นของแม่ ของปู่ของทวด ของย่า ของตา ของยาย ของลูก ของหลาน ของเหลน ไม่ได้ถ่ายทอดจากของเรา ลูกเราก็ไม่ได้เป็นกรรมที่ถ่ายทอดจากของเรา อันนี้แหละคนเข้าใจง่ายคนเข้าใจตื้นเกิน ว่ารับถ่ายทอดจากพ่อแม่ทำไว้ ลูกก็เลยต้องรับกรรมต่อ ไม่ ถ้ากรรมที่จริงแล้วกรรมวิบากที่เป็นปรมัตถธรรมที่แท้จริงแล้ว มันไม่ มันของใครของมัน 

อันนี้เป็นอจินไตย กรรมวิบากไม่ใช่แค่คิดเท่านั้น ต้องเข้าใจจนกระทั่งคุณจะมีสภาวะจริงของตนแล้วคุณจะรู้ว่า อ๋อ อันนี้เราโทษพ่อแม่โทษปู่ย่าตาทวดเขาไม่ได้ คุณเป็นของคุณเอง คุณมีของคุณเอง 

อาตมา ในความคิดตอนนี้มันอยากจะไปขยายความปัจจุบันธรรม พูดชัดๆง่ายๆ มันขยายความไปถึงปัจจุบันธรรม ของคุณอุ๊งอิ๊ง ว่าคุณอุ๊งอิ๊งนี่มันมาจากกรรมพันธุ์ของพ่อ หรือที่ขณะนี้ที่เขาทำอยู่นี้มันไม่ใช่หรอก มันไม่ใช่ มันเป็นกรรมพันธุ์ของอุ๊งอิ๊งเองอยากจะเป็นนายก ก็ขนาดลูกชายของทักษิณเขายังไม่อยากเป็นนายกเลย อุ๊งอิ๊งเองเป็นผู้หญิงแท้ๆเป็นน้องคนสุดท้องด้วย ก็อยากเป็นเองด้วยมันกรรมของใคร กรรมของพ่อหรือ กรรมของพี่หรือของเชื้อสายหรือ ก็เชื้อสายนั้นโอ๊คก็ควรจะหนักกว่าอุ๊งอิ๊งสิ เป็นพี่คนโตด้วยเป็นผู้ชายด้วยแต่เขาไม่เอา เธอเองต่างหากเธอจะเอา อุ๊งอิ๊งเอ๊ย ชัดเจนไหมว่ากรรมพันธุ์ของใครของมัน มันไม่ใช่ของพ่อ 

ใช่ พ่อสนับสนุน ส่งเสริมเพราะเขารักให้สายเลือดเขารักในตระกูล เขายึดติดในสิ่งนั้น แล้วเขาก็ทรมานทรกรรมกับลูกส่งเสริมมาให้ลูกรับ อาตมานี่เกิดชาตินี้โชคดีจังเลย ที่ไม่ได้มาเป็นนายก โอ้โหเกิดมาโชคดีไม่ได้เป็นนายก ไม่ได้เป็นสังฆราช ทำไมเฮงจริงๆเลย ไม่ได้เป็นคนรวย โอ้โหโชคดีทั้งนั้น  เกิดมาชาตินี้ ไม่ได้เป็นนายกไม่ได้เป็นสังฆราช ไม่ได้เป็นคนรวย โอ้โห 

_สู่แดนธรรม… แม้แต่เจ้าอาวาส พ่อท่านยังไม่ได้เป็นเลย 

พ่อครูว่า… ไม่ได้เป็นแม้แต่เจ้าอาวาส ทำไมโชคดีขนาดนี้จังเลย เจ้าอาวาสยังไม่ได้เป็น ไม่ได้เป็นนักธรรมจัตวายังไม่ได้เลย 

_สู่แดนธรรม… ผมนี่ยังได้มานะครับนักธรรมตรี 

พ่อครูว่า… มันเป็นธรรมะที่ทวนกระแสที่เข้าใจกันยากมากเลย 

_เจนบุญ ใยมะเดื่อ . หลายท่านก็ถอดใจที่จะไม่ยุ่งการเมือง ถ้าเราท้อแท้ ประเทศชาติจะอยู่กันอย่างไร คนดีต้องอย่าท้อแท้

พ่อครูว่า…พูดกันตื้นๆก็ได้พูดกันลึกๆก็ได้ เอาไว้คราวหน้าถ้าตอบก็ควรจะตอบลึกๆไม่ควรจะตอบตื้นๆสั้นๆ ฝากไว้ก่อนโอฬารอันนี้ วันหลังอาตมาจะเอามาเฉลย จะเอามาวิเคราะห์วิจัยด้วย จะมาเม้นด้วย สำหรับวันนี้เอาแค่นี้ …จบ